Notenkraker-slokdarm is een vorm van slokdarmkrampen. Het behoort tot dezelfde categorie van oesofageale motiliteitsstoornissen als jackhammer-slokdarm en diffuse slokdarmkrampen. In de VS wordt bij ongeveer 1 op de 100.000 personen per jaar een slokdarmmotiliteitsstoornis vastgesteld, maar men denkt dat de werkelijke incidentie veel hoger is, aangezien deze vaak verkeerd wordt gediagnosticeerd als zure reflux.
patrickheagney / Getty ImagesSlokdarmkrampen komen vaker voor bij blanke mensen en komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Hoe ouder u wordt, hoe groter de kans dat u slokdarmkrampen krijgt.
De kenmerkende kenmerken van de notenkraker-slokdarm zijn onder meer hoge druk en spasmen in de slokdarm die op een gecoördineerde manier optreden. Spasmen van de slokdarmspieren kunnen ervoor zorgen dat voedsel vast komt te zitten of vast komt te zitten in de slokdarm. Met de notenkraker-slokdarm, omdat de spasmen nog steeds op een gecoördineerde en georganiseerde manier voorkomen, is de kans groter dat u pijn op de borst krijgt dan moeite met slikken.
Het is niet precies bekend wat de slokdarm van de notenkraker veroorzaakt. Sommige theorieën zijn dat de aandoening nauw verband houdt met gastro-oesofageale refluxstoornis (GERD) en hierdoor kan worden veroorzaakt. Een andere theorie is dat het wordt veroorzaakt door een zenuwaandoening, en sommige mensen denken dat het wordt veroorzaakt door een abnormale reactie op de stof acetylcholine.
Symptomen van notenkraker-slokdarm
De notenkraker-slokdarm kan een combinatie van enkele of alle van de volgende symptomen veroorzaken:
- slikproblemen (dysfagie) die optreedt bij zowel vast als vloeibaar voedsel en die slechts af en toe kan voorkomen
- pijn op de borst
- oprispingen van voedsel
- reflux
Het is ook mogelijk dat de notenkraker-slokdarm asymptomatisch is (geen merkbare symptomen veroorzaakt). Sommige onderzoeken suggereren dat mensen met een notenkraker-slokdarm een slokdarm kunnen hebben die overgevoelig en stijf is.
De symptomen van andere motiliteitsstoornissen (jackhammer-slokdarm en diffuse slokdarmkrampen) zijn bijna hetzelfde als die van notenkraker-slokdarm, dus er moeten speciale tests worden uitgevoerd om onderscheid te maken tussen deze aandoeningen.
Diagnose van notenkraker-slokdarm
De volgende tests kunnen uw arts helpen bij het diagnosticeren van de notenkraker-slokdarm:
- Een bariumzwaluw is een test waarbij een stof wordt ingeslikt die bariumsulfaat wordt genoemd. Bariumsulfaat verschijnt op röntgenfoto's, dus het is mogelijk om het pad van bariumsulfaat door het spijsverteringsstelsel te visualiseren. Naast slokdarmkrampen kan deze test helpen bij het diagnosticeren van problemen zoals slikproblemen of vernauwing van de slokdarm. U mag deze test niet ondergaan als u allergisch bent voor bariumsulfaat, maar over het algemeen heeft de test een goede staat van dienst op het gebied van veiligheid. Het is echter bekend dat bariumsulfaat constipatie veroorzaakt, dus het kan zijn dat u na de test veel water moet drinken of een vrij verkrijgbare ontlastingverzachter moet gebruiken.
- Een CT-scan kan verdikking van de slokdarmwand (groter dan 3 mm) laten zien bij personen met een notenkraker-slokdarm. Dit kan echter ook voorkomen bij andere aandoeningen, waaronder slokdarmkanker. Als uw CT-scan een verdikking van de slokdarmwand laat zien, moet uw arts verdere tests bestellen om uw diagnose te bevestigen.
- Hoogfrequente echografie kan nuttig zijn om onderscheid te maken tussen notenkraker-slokdarm, jackhammer-slokdarm en diffuse slokdarmkrampen.
- Slokdarmmanometrie is een zeer goede test voor het diagnosticeren van slokdarmkrampen en oorzaken van niet-cardiale pijn op de borst. De test omvat het inbrengen van een dunne buis in uw neus, door uw keel en slokdarm en in uw maag. De buis is drukgevoelig en kan de kracht en druk meten van spiersamentrekkingen in de slokdarm terwijl u slikt. Deze test kan enig ongemak veroorzaken dat wordt verlicht met een spray die de binnenkant van de neus en soms de bovenkant van de keel verdooft.
- (EGD) Esophagogastroduodenoscopie is een procedure die niet specifiek de notenkraker-slokdarm kan diagnosticeren, maar die nuttig kan zijn bij het uitsluiten van andere soortgelijke aandoeningen zoals een hiatale hernia of GERD.
Behandeling van notenkraker slokdarm
U en uw arts kunnen ervoor kiezen om enkele van de volgende behandelingen te gebruiken om de symptomen van de notenkraker-slokdarm te helpen beheersen.
Er worden verschillende medicijnen gebruikt om deze aandoening te behandelen, waaronder calciumantagonisten, nitraten en fosfodiësteraseremmers. Injecties met botulinumtoxine boven de onderste slokdarmsfincter kunnen de symptomen tijdelijk verlichten door de afgifte van acetylcholine te blokkeren.
Protonpompremmers kunnen de symptomen van zure reflux helpen verlichten. Een van de meest effectieve medicijnen voor slokdarmmotiliteitsstoornissen, waaronder notenkraker-slokdarm, zijn tricyclische antidepressiva.
Ballondilatatie van de slokdarm is een procedure die de diameter van de slokdarm verlengt en de symptomen van de notenkraker-slokdarm kan verlichten. De procedure wordt meestal poliklinisch en onder sedatie uitgevoerd.
U krijgt speciale instructies over het gedurende een bepaalde periode niet eten en drinken voorafgaand aan uw procedure. Risico's van dilatatie van de ballon zijn onder meer bijwerkingen of allergische reacties op de gebruikte medicatie van het anesthesietype of, in zeldzame gevallen, perforatie van de slokdarm.
Een operatie kan gerechtvaardigd zijn als de behandelingen niet effectief zijn
In extreme gevallen die niet goed hebben gereageerd op een andere behandeling, kan een chirurgische ingreep, myotomie genaamd, gerechtvaardigd zijn. Deze procedure wordt ook wel een Heller-myotomie of oesofageale myotomie genoemd en wordt meestal gebruikt om achalasie te behandelen, maar kan ook worden gebruikt om de notenkraker-slokdarm te behandelen. Het wordt als laatste redmiddel gebruikt omdat het er in sommige gevallen voor heeft gezorgd dat de spiercontracties die gepaard gaan met de notenkraker-slokdarm erger zijn geworden.
De procedure kan laparoscopisch of als een open procedure worden uitgevoerd, maar de laparoscopische methode gaat gepaard met minder risico en een kortere hersteltijd. Er wordt een kleine incisie gemaakt net boven de navel en vervolgens worden de buitenste spierlagen van de slokdarm doorgesneden om te voorkomen dat ze samentrekken. Bovendien zorgt het verzwakken van de spieren bij de gastro-oesofageale overgang ervoor dat de sluitspier tussen de maag en de slokdarm open blijft.
De risico's van chirurgie
De risico's van slokdarmmyotomie omvatten schade aan omliggende organen, waaronder de milt, lever of maag, evenals postoperatieve infectie. Zoals bij elke chirurgische ingreep, bestaat er ook een risico op een allergische reactie of bijwerkingen van anesthesie.
Zoals eerder vermeld, bestaat bij gebruik voor de behandeling van notenkraker-slokdarm het risico dat de symptomen verergeren. Zelfs als de symptomen na een periode van jaren verdwijnen, is het mogelijk dat de positieve effecten van deze procedure zullen afnemen.
Naast de bovengenoemde behandelingen suggereert onderzoek dat de notenkraker-slokdarm binnen een paar jaar vanzelf beter lijkt te worden.
-for-treating-seizures.jpg)
.jpg)
