Stembanddisfunctie (VCD) is een syndroom dat astma-achtige symptomen veroorzaakt als gevolg van de abnormale sluiting van de stembanden. Symptomen kunnen zijn: piepende ademhaling, kortademigheid en beklemming op de borst of nek. VCD kan astma zo goed nabootsen dat dit syndroom ook wel stembandastma wordt genoemd.
Sasha_Suzi / iStockAstmamedicatie heeft echter geen effect op VCD. Soms gaan mensen die niet gediagnosticeerd zijn voor VCD naar de eerste hulp en worden ze behandeld alsof ze astma hebben. Lees meer over hoe VCD wordt gediagnosticeerd en effectief wordt behandeld.
Symptomen
Normaal gesproken openen de stembanden, die boven de luchtweg bij het strottenhoofd (strottenhoofd) zitten, om lucht door te laten als u diep inademt. Vervolgens sluiten de stembanden zich en trillen ze over de luchtweg om een geluid te maken als je aan het praten bent.
Tijdens een VCD-aanval sluiten de stembanden zich over de luchtwegen terwijl u inademt, waardoor het moeilijk wordt om te ademen. Hoewel er wat lucht doorkomt, kunnen ernstige aanvallen vaak tot hyperventilatie leiden en medische behandeling vereisen.
Wanneer VCD optreedt, merkt een persoon meestal het plotselinge begin van ernstige symptomen zoals ademhalingsproblemen, piepende ademhaling of stridor (een hoog geluid) bij het inademen. De persoon zal waarschijnlijk niet kunnen spreken of zal alleen met een schorre stem spreken.
Astma-inhalatoren helpen in deze situatie niet; de persoon kan merken dat door te gaan zitten en langzaam en diep adem te halen, de symptomen gedurende vele minuten geleidelijk verdwijnen.
Oorzaken
De oorzaak van VCD is niet volledig bekend of begrepen. Sommige deskundigen denken dat de aandoening verband houdt met stress en angst en zelfs een symptoom kan zijn van een psychiatrische stoornis. Onlangs is VCD ook toegeschreven aan gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en laryngeale spasmen.
VCD lijkt op verschillende manieren te worden geactiveerd. Voor sommigen is lichaamsbeweging de enige trigger, en de hoeveelheid lichaamsbeweging die het probleem veroorzaakt, kan van het individu afhangen. Voor anderen zijn stress en angst - vaak tijdens sociale bijeenkomsten - een veel voorkomende trigger. Bij andere mensen wordt hun VCD veroorzaakt door irriterende stoffen, zoals GERD, of het inademen van verschillende irriterende stoffen uit de omgeving, zoals sterke geuren of parfums.
Een verhoogde incidentie van VCD werd gevonden bij World Trade Center 9/11 responders, waarvan de toestand werd toegeschreven aan het inademen van stof en chemicaliën na het instorten van de Twin Towers.
Diagnose
Aanwijzingen voor de diagnose zijn onder meer een persoon bij wie de diagnose ernstige astma is gesteld, maar die niet goed heeft gereageerd op typische astmamedicijnen. De persoon heeft mogelijk meerdere bezoeken aan de spoedeisende hulp, ziekenhuisopnames en zelfs endotracheale intubaties gehad als gevolg van symptomen. Toch blijft astma moeilijk onder controle te krijgen.
De beste diagnostische test, meestal uitgevoerd door een arts voor oor, neus en keel, is dat de arts de beweging van de stembanden direct kan zien met behulp van een flexibele nasofaryngoscoop. Het gaat om een kleine camera aan het uiteinde van een lange, dunne plastic buis die in de neus en in de keel wordt gestoken.
Om VCD te kunnen diagnosticeren, moet de arts ervoor zorgen dat de stemplooien samenkomen tijdens inspiratie, wat het tegenovergestelde is van wat ze zouden moeten doen.
Behandeling
Er zijn veel behandelingsopties voor mensen met VCD, waarvan er vele gericht zijn op het ontspannen van de stembandspieren. Anderen zijn bedoeld om triggers te voorkomen die tot VCD-aanvallen leiden. Opties zijn onder meer:
- Logopedie
- Ademhalingsoefeningen
- Ontspanningstechnieken
- Biofeedback
- Hypnotherapie
- Botox-injecties in de stembanden
- Behandeling van GERD
Ten minste 25% van de mensen met VCD zal echte astma hebben en behandeling nodig hebben voor beide aandoeningen, inclusief het gebruik van acute en chronische astmamedicatie.
In één onderzoek hadden bijna alle mensen met VCD die werden gevolgd, symptomen gedurende minder dan vijf jaar - en velen hadden symptomen niet langer dan zes maanden. VCD is dus niet per se een voorwaarde waarmee u uw leven lang moet leven.
.jpg)
