Als u de woorden entheses, enthesitis of enthesopathie in uw röntgenfoto's of medische rapporten hebt gezien, was de terminologie u wellicht niet bekend. Laten we eens kijken naar de betekenis en ook hoe het zich verhoudt tot verschillende soorten artritis en reumatische aandoeningen.
- Enthesis (meervoud: entheses) verwijst meestal naar het bindweefsel waar pezen, ligamenten of gewrichtskapsels aan bot hechten. Er zijn twee soorten entheses: vezelachtige entheses en fibrocartilagineuze entheses. Hoewel dat de klassieke definitie is, suggereert een nieuwere, ruimere definitie dat enthese meer is dan een simpele aanhechtings- of inbrengplaats - enthese functioneert als een eenheid die aangrenzende weefsels omvat (bijvoorbeeld bot en fibrokraakbeen verbonden met synovium). De eenheid wordt het "enthese-orgelcomplex" genoemd.
- Enthesopathie is een abnormale aandoening die de entheses aantast (bijv. Ontsteking van de entheses). Enthesopathie kan het gevolg zijn van een inflammatoire aandoening, zoals artritis psoriatica, of een aandoening die verband houdt met letsel of overbelasting, zoals plantaire fasciitis.
- Enthesitis verwijst naar een ontsteking van de entheses.
BSIP / UIG / Getty-afbeeldingen
Symptomen
Enthesitis wordt meestal geassocieerd met pijn, stijfheid en gevoeligheid op de inbrengplaats, soms zonder veel zwelling. Wanneer er echter sprake is van de grote inserties van de onderste ledematen, kan zwelling aanzienlijk en prominent zijn. Als zwelling afwezig is, kan enthesitis tijdens een lichamelijk onderzoek moeilijk te herkennen of te vermoeden zijn.
Enthesitis komt veel voor op de volgende sites:
- achillespees
- Patellaire pees
- Plantaire fascia
- Elleboog epicondylen
- Knieën
- Wervels
- Iliac crest
Voorwaarden die verband houden met Enthesitis
Enthesitis kan verband houden met ontstekingsaandoeningen of kan mechanisch worden veroorzaakt door letsel. Perifere enthesitis is kenmerkend voor alle spondyloartropathieën, waaronder ongedifferentieerde spondyloartritis, spondylitis ankylopoetica, artritis psoriatica, enteropathische artritis en reactieve artritis.
Reactieve artritis is een vorm van artritis die het gevolg is van een infectie. De zwelling van reactieve artritis wordt vaak veroorzaakt door een infectie in een meer afgelegen lichaamsdeel, zoals de urinewegen, darmen of geslachtsorganen. Meestal zijn de gewrichten van de knieën, voeten en enkels het doelwit van ontstekingen die secundair zijn aan reactieve artritis. Meer specifiek komt enthesitis bij mensen met reactieve artritis meestal voor in de plantaire fascia, bekkenbeenderen of achillespees. Reactieve artritis is eigenlijk ongebruikelijk en verdwijnt bij de meeste mensen binnen een jaar na het begin.
Spondylitis ankylopoetica is een inflammatoire aandoening die het meest voorkomt bij mannen. De ontsteking van spondylitis ankylopoetica tast de wervels aan en zorgt ervoor dat ze samensmelten. Chronische enthesitis van de pezen en ligamenten van de wervels is de eerste stap in de uiteindelijke fusie van wervels, wat het belangrijkste kenmerk is van spondylitis ankylopoetica. Mensen met spondylitis ankylopoetica kunnen ook enthesitis van de costochondrale gewrichten of gewrichten van de ribben ervaren De term plantaire aponeurose verwijst naar het verdikte bindweefsel dat de voetboog ondersteunt.
Andere aandoeningen die verband houden met enthesitis zijn onder meer achillespeesontsteking, reumatoïde artritis, osteoartritis en diffuse idiopathische skeletale hyperostose (DISH). Het kan een degeneratieve enthesopathie zijn die ontstaat bij artrose. De degeneratieve veranderingen die optreden bij slijtage van artrose, hebben ook invloed op de fibrokraakbeenderen.
Beeldvorming voor diagnose
Beeldvorming kan helpen bij het diagnosticeren van enthesitis, maar de gebruikte beeldvormingsmodaliteit hangt af van het feit of het axiale of perifere skelet is aangetast. MRI wordt gebruikt voor het axiale skelet. Echografie heeft de voorkeur voor het perifere skelet. MRI zou opnieuw de voorkeur hebben voor inserties die niet toegankelijk zijn.
Behandeling
Behandeling van enthesitis is gebaseerd op de onderliggende aandoening. Als enthesitis bijvoorbeeld het gevolg is van een inflammatoire aandoening, is de behandeling meestal gericht op de behandeling van inflammatoire polyartritis. De behandeling kan in dergelijke gevallen omvatten:
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's)
- methotrexaat
- TNF-blokkers
- Fysiotherapie
Lokale corticosteroïd-injecties kunnen worden gebruikt als orale medicatie niet toereikend is. De biomechanische aspecten van enthesitis worden ook aangepakt door inlegzolen en kussens te gebruiken.
