5 dingen die u moet weten over de ziektekostenverzekering voor studenten

Gezondheidsplannen voor studenten zijn al lang beschikbaar als een manier voor studenten om een ​​ziektekostenverzekering te krijgen. Het is normaal dat studenten onder het gezondheidsplan van een ouder vallen, maar vanaf 2009 waren er naar schatting 4 miljoen studenten die niet verzekerd waren. Dat was vanaf 2016 gedaald tot minder dan 1,7 miljoen studenten, grotendeels dankzij de Affordable Care Act.

De ACA heeft de dekking toegankelijker gemaakt voor studenten en heeft ook de ziektekostenverzekeringen voor studenten hervormd die door universiteiten worden aangeboden. Hier is wat u moet weten:

1. De meeste ziektekostenverzekeringen voor studenten moeten volledig in overeenstemming zijn met de individuele marktvereisten van de ACA (er zijn enkele kleine uitzonderingen voor alle plannen, die hieronder worden besproken. En zelfverzekerde gezondheidsplannen voor studenten, die hieronder ook worden besproken, hoeven niet te voldoen aan de ACA ). Dat betekent dat ze de essentiële gezondheidsvoordelen moeten dekken zonder jaarlijkse of levenslange uitkeringmaxima, en de jaarlijkse contante uitgaven zijn gemaximeerd.

Pre-ACA, lage jaarlijkse en levenslange uitkeringsmaxima waren gebruikelijk in gezondheidsplannen voor studenten. Arijit Guha, die in 2013 overleed, had een gezondheidsplan voor studenten via de Arizona State University met een levenslange uitkering van $ 300.000, die hij al heel vroeg in zijn behandeling ontmoette. Scenario's zoals die van Guha komen nu zelden voor, omdat de meeste gezondheidsplannen voor studenten geen limiet kunnen hebben het bedrag dat ze betalen voor essentiële gezondheidsvoordelen.

In de uitkerings- en betalingsparameters van 2017 verduidelijkte HHS twee aspecten van de ACA die niet van toepassing zijn op gezondheidsplannen voor studenten:

• Gezondheidsplannen voor studenten hoeven niet te worden samengevoegd tot de individuele risicopool van een vervoerder in de staat, noch hoeft een vervoerder de risicopools van al zijn gezondheidsplannen voor studenten in een staat samen te voegen. Het gezondheidsplan voor studenten van een school kan een eigen risicopool hebben, of kan verder worden onderverdeeld op een manier die niet afhankelijk is van de gezondheidsstatus (afgestudeerde studenten kunnen bijvoorbeeld in de ene risicopool zitten en studenten in een andere).
• Voor polisjaren die beginnen op of na 1 juli 2016, hoeven de gezondheidsplannen voor studenten niet te passen in de smalle actuariële waarde (AV) -bereiken die zijn gedefinieerd door de ACA. In plaats daarvan moeten ze eenvoudigweg een AV van ten minste 60 hebben (ten minste 60% van de gemiddelde kosten dekken), maar hun AV kan elk getal tussen 60 en 100 zijn, in plaats van te moeten passen in de AV-banden die zijn gedefinieerd voor metal-levelplannen in de ACA.

En in de uitkerings- en betalingsparameters van 2019 voltooide HHS een regelwijziging om gezondheidsplannen voor studenten vrij te stellen van het federale tariefherzieningsproces dat van toepassing is op individuele marktplannen (aangezien de scholen rechtstreeks met de verzekeraars kunnen onderhandelen, meer als een grote groep dan een individu in dat opzicht).

2. Hogescholen en universiteiten kunnen ziektekostenverzekeringen voor studenten aanbieden, maar zijn hiertoe niet verplicht (merk op dat ze verplicht zijn om een ​​collectieve ziektekostenverzekering aan te bieden aan hunmedewerkers-maar niet hun studenten - als ze 50 of meer fulltime equivalente werknemers hebben). In 2007-2008 werden gezondheidsplannen voor studenten aangeboden door 57% van de hogescholen, hoewel dat naar 82% is gestegen als we alleen naar openbare scholen voor vier jaar zouden kijken.

Toen de ACA een aantal andere mogelijkheden creëerde voor studenten om een ​​ziektekostenverzekering af te sluiten - en de prijs van de ziektekostenverzekering voor studenten heeft verhoogd vanwege de mandaten die van toepassing zijn op de dekking - besloten sommige scholen te stoppen met het aanbieden van ziektekostenverzekering voor studenten. Sommige scholen kozen ervoor om te stoppen met het aanbieden van een ziektekostenverzekering voor studenten vanwege de ACA-vereiste dat gezondheidsplannen anticonceptiva moeten dekken. Maar de regering-Trump heeft het vervolgens voor religieuze scholen gemakkelijker gemaakt om het anticonceptiemandaat van de ACA in hun gezondheidsplannen voor studenten te vermijden.

3. Naast de gezondheidsplannen voor studenten die door scholen worden aangeboden, zijn er verschillende andere manieren waarop studenten een ziektekostenverzekering kunnen krijgen, waarvan de meeste zijn verbeterd door de ACA:

• Jongeren mogen op de ziektekostenverzekering van hun ouders blijven tot ze 26 worden (dit geldt ongeacht of ze op school zitten). Voor veel studenten is dit een goede oplossing, maar er zijn enkele kanttekeningen die moeten worden gemaakt: het plan van de ouder is niet vereist om zwangerschapsuitkeringen voor afhankelijke personen te dekken, en het plan van de ouder omvat mogelijk geen netwerkaanbieders in het gebied waar de student naar school gaat. Afhankelijk van hoeveel de ouder aan premies betaalt na eventuele werkgeversbijdragen, kan het voor het gezin ook kosteneffectiever zijn om de student een individuele ziektekostenverzekering te laten kopen of zich in te schrijven voor het studentengezondheidsplan. Er is geen eenduidig ​​antwoord.
• De geschiktheid voor Medicaid is uitgebreid onder de ACA, en 35 staten plus DC hebben de nieuwe subsidiabiliteitsrichtlijnen geïmplementeerd (een ander zal dit later in 2020 doen). In die staten is dekking beschikbaar met een gezinsinkomen tot 138% van het armoedeniveau , wat in 2019 $ 17.236 bedroeg voor één persoon. Als uw ouders u echter als afhankelijke persoon claimen, wordt ook rekening gehouden met hun inkomen om te bepalen of u in aanmerking komt (in dat geval wordt de totale grootte van het huishouden gebaseerd op de aantal mensen dat ze claimen op hun belastingaangifte).
• Premiesubsidies om de kosten van individuele ziektekostenverzekeringen te compenseren zijn beschikbaar in elke staat via de uitwisseling (merk op dat subsidies niet kunnen worden gebruikt om studentenziektekostenverzekeringen aan te schaffen die door scholen worden aangeboden). De subsidiabiliteit hangt af van het gezinsinkomen van de aanvrager.Studenten komen in aanmerking voor subsidies (ervan uitgaande dat ze in aanmerking komen op basis van inkomen)ongeacht of hun school een ziektekostenverzekering voor studenten aanbiedt(premiesubsidies daarentegen zijn meestalnietbeschikbaar wanneer een persoon toegang heeft tot een door de werkgever gesponsord plan). Subsidies zorgen ervoor dat de kosten van een zilveren plan niet meer bedragen dan een vooraf bepaald percentage van het gezinsinkomen van de aanvrager. Er zijn subsidies beschikbaar voor aanvragers die niet in aanmerking komen voor Medicaid en die een inkomen hebben van ten minste 100% van het gezinsinkomen. armoedeniveau, maar niet meer dan 400% van het armoedeniveau (voor 2020-dekking worden de armoedegrens 2019-richtlijnen gebruikt). Net als bij het in aanmerking komen voor Medicaid, omvat het gezinsinkomen van studenten het totale gezinsinkomen als de student als belastingafhankelijk wordt geteld.
• Werkgevers met 50 of meer voltijdse werknemers moeten een betaalbare ziektekostenverzekering aanbieden aan hun voltijdse werknemers (ten minste 30 uur per week), of een boete betalen. Dus voor studenten die ook fulltime werken voor een grote werkgever, wordt een ziektekostenverzekering vrijwel zeker aangeboden door hun werkgevers.

4. Sommige gezondheidsplannen die aan studenten worden aangeboden, zijn NIET in overeenstemming met de ACA. Dit omvat kortetermijnplannen en medische kortingsplannen. Alleen omdat het marketingmateriaal van een plan beweert dat het geschikt is voor studenten, maakt het nog geen gezondheidsplan voor studenten. En zoals hieronder vermeld, hoeven zelfverzekerde gezondheidsplannen voor studenten niet te voldoen aan de ACA, hoewel de meeste dat wel zijn.

5. Als een school voorzieteigenrisicodragerstudent ziektekostenverzekering voor zijn studenten, hoeft het plan niet te voldoen aan de ACA. Dit werd verduidelijkt door de Centers for Medicare en Medicaid Services in regelgeving die in 2012 werd uitgevaardigd. Op dat moment schatte het bureau dat er ongeveer 200.000 studenten waren (op ongeveer 30 scholen) die dekking hadden onder de zelfverzekerde student gezondheidsplannen.

Vanaf 2019 zijn er ongeveer 297.000 studenten ingeschreven in zelfverzekerde studentengezondheidsplannen (ongeveer 14% van het totale aantal studenten dat is ingeschreven voor alle studentengezondheidsplannen). Maar het merendeel van die plannen lijkt hoe dan ook in overeenstemming te zijn met de ACA, aangezien de meeste "platina-dekking bieden".

Sommigen echter niet. In het najaar van 2019 veroorzaakte BYU-Idaho een media-vuurstorm toen ze studenten op de hoogte brachten dat ze niet langer konden afzien van het gezondheidsplan van de school als ze onder Medicaid zouden vallen (de school draaide al snel de koers om en stemde ermee in om studenten met Medicaid af te zien van het gezondheidsplan van de school). Het studentengezondheidsplan van BYU-Idaho is zelfverzekerd en voldoet niet aan de ACA, dus Medicaid biedt een uitgebreidere dekking. Maar het feit dat het studentengezondheidsplan van BYU-Idaho niet ACA-compatibel is, trok veel aandacht en vestigde de aandacht op deze specifieke maas in de wet.