Artrose kan gewrichten in elk deel van het lichaam aantasten, inclusief de duim. Vroege diagnose en behandeling helpen mensen met artrose aan de duim om hun symptomen te beheersen.
Heldenafbeeldingen / Getty-afbeeldingenMeestal ontstaat artrose van de duim na de leeftijd van 40. Naarmate de bevolking ouder wordt, komt dit vaker voor.
Oorzaken
Artrose is een degeneratieve gewrichtsaandoening. Osteoartritis zorgt ervoor dat kraakbeen - een taai maar flexibel weefsel dat de uiteinden van de botten bedekt en een gewricht vormt - geleidelijk slijt. Duimartrose treft meestal het gewricht aan de basis van de duim, ook bekend als het basale gewricht of het carpometacarpale gewricht (CMC-gewricht). pols.
Slechte verstuikingen of fracturen van de duim kunnen het gewrichtskraakbeen beschadigen, het kraakbeen dat de uiteinden van botten in een gewricht bedekt. Letsel aan het CMC-gewricht van de duim, zelfs als kraakbeenschade niet onmiddellijk optreedt, kan de beweging van het duimgewricht beïnvloeden. Als het gewricht na een blessure niet goed uitgelijnd raakt, neemt de slijtage van dat gewricht toe, wat uiteindelijk kan leiden tot artrose.
Diagnose
De diagnose van artrose bij de duim is gedeeltelijk gebaseerd op de medische geschiedenis van de patiënt. Handletsel uit het verleden, vooral aan de duim zelf, kan erop wijzen waarom artrose in het duimgewricht is ontstaan.
Een lichamelijk onderzoek kan een abnormaal bewegingsbereik in het CMC-gewricht, zwelling en pijn of gevoeligheid aan de basis van de duim aan het licht brengen. Crepitus (een knarsend geluid als het gewricht wordt bewogen) suggereert dat de uiteinden van de botten die het gewricht vormen tegen elkaar wrijven.
Röntgenfoto's kunnen gewrichtsschade aantonen, maar de pijn gaat meestal vooraf aan röntgenonderzoek. Röntgenfoto's of andere beeldvormende onderzoeken kunnen ook osteofyten (botsporen) detecteren.
Symptomen
Pijn is het primaire symptoom dat geassocieerd wordt met osteoartritis van de duim. Aanvankelijk is pijn aanwezig bij beweging of activiteit (bijvoorbeeld een sleutel omdraaien, een deur openen, een kopje optillen). Naarmate artrose vordert, is pijn aanwezig, zelfs tijdens inactiviteit of rust. Andere symptomen van duimartritis zijn onder meer:
- Moeilijkheden om voorwerpen vast te pakken
- Zwelling, stijfheid of gevoeligheid aan de basis van de duim
- Vergrote uitstraling van het CMC-gewricht
- Beperkt bewegingsbereik
Artrose kan er ook voor zorgen dat het CMC-gewricht van de duim loskomt en te ver naar achteren buigt, ook wel hyperextensie genoemd. Een bepaalde misvorming, bekend als misvorming van de duimzwanenhals, kan ook optreden wanneer het middelste duimgewricht wordt gebogen en het CMC-gewricht hyperextensie.
Behandeling
Vroege artrose van de duim kan effectief worden behandeld met niet-chirurgische behandelingsopties, bijvoorbeeld:
- Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) om ontstekingen en zwellingen te verminderen
- IJs het gewricht meerdere keren per dag gedurende 5 tot 15 minuten om ontsteking en zwelling te verlichten
- Fysiotherapie of ergotherapie
- Spalken om beweging van de duim te beperken
- Steroïde injecties in het gewricht
Chirurgische opties voor artrose van de duim zijn onder meer:
- CMC-gewrichtsfusie (artrodese) - een optie voor patiënten die op zoek zijn naar pijnverlichting en die zich niet al te veel zorgen maken over het verliezen van fijne duimbewegingen
- Gewrichtsvervanging of artroplastiek - plastic of metalen prothesen worden gebruikt om het CMC-gewricht te vervangen (prothese dient als afstandhouder nadat de artritisoppervlakken van de botten in het CMC-gewricht zijn verwijderd)
- Excisie-artroplastiek - verwijdert artritische oppervlakken van CMC-gewrichten en vervangt dit door wat materiaal (bijv. Opgerold stuk pees) om botten gescheiden te houden
- Trapeziectomie - verwijdering van een klein bot genaamd het trapezium
