Lymfoom van de dikke darm en het rectum

Lymfoom is een vorm van kanker die een type witte bloedcel aantast dat een lymfocyt wordt genoemd. Zoals bij alle vormen van kanker, omvat lymfoom de abnormale groei van cellen. In dit geval beginnen de aangetaste lymfocyten te groeien en zich ongecontroleerd te vermenigvuldigen, waardoor de normale cyclus van geprogrammeerde celdood (apoptose) wordt vermeden, waardoor nieuwe cellen oude cellen kunnen vervangen.

Omdat kankerachtige lymfocyten vrij door de bloedbaan circuleren, kunnen ze de vorming van tumoren veroorzaken in delen van het lymfestelsel - voornamelijk de lymfeklieren, maar ook de milt, thymus, amandelen en adenoïden.

Lymfomen kunnen zich ook in andere delen van het lichaam ontwikkelen omdat lymfoïde weefsel door het hele lichaam kan worden aangetroffen. Als zodanig komt 40 procent van de lymfomen buiten het lymfestelsel voor, meestal in het maagdarmkanaal. Een van de manifestaties is colorectaal lymfoom.

Inzicht in colorectaal lymfoom

Colorectaal lymfoom is verantwoordelijk voor 15 tot 20 procent van de gastro-intestinale lymfomen (vergeleken met 50 tot 60 procent in de maag en 20 tot 30 procent in de dunne darm). Wat gastro-intestinale lymfomen onderscheidt van alle andere typen, is het vaak volledige ontbreken van kenmerkende symptomen.

Voorbeelden zijn:

• Het ontbreken van vergrote lymfeklieren bij lichamelijk onderzoek.
• Het ontbreken van vergrote lymfeklieren op röntgenfoto's.
• Het ontbreken van abnormale bloedcelwaarden of beenmergafwijkingen.
• Het ontbreken van een abnormale milt of lever.

Sommige of al deze dingen zouden worden verwacht in een "klassiek" geval van lymfoom. Niet zo met gastro-intestinaal lymfoom.

Symptomen en diagnose

Colorectaal lymfoom wordt meestal meer gezien bij mensen ouder dan 50, evenals bij mensen met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) en personen met een ernstig gecompromitteerd immuunsysteem. De meeste hebben betrekking op een type lymfoom dat non-Hodgkin-lymfoom (NHL) wordt genoemd.

Symptomen ontwikkelen zich meestal pas na de vorming van een tumor, tegen die tijd kan een persoon symptomen ervaren zoals:

• Buikpijn.
• Onverklaarbaar gewichtsverlies van meer dan 5 procent.
• Lagere gastro-intestinale bloeding en / of bloederige ontlasting.

In tegenstelling tot andere kankers die de dikke darm of het rectum aantasten, is er zelden sprake van een darmobstructie of perforatie van de darm, aangezien de tumor zelf plooibaar en zacht zal zijn. De meeste colorectale lymfomen worden geïdentificeerd met behulp van een computertomografie (CT) -scan of een dubbelcontrast-bariumklysma met röntgenfoto.

Vanwege de late presentatie van de symptomen wordt de helft van alle colorectale lymfomen ontdekt in stadium 4 van de ziekte, wanneer kanker zich waarschijnlijk naar andere organen heeft verspreid. Uitgezaaide tumoren zijn inherent moeilijker te behandelen.

Behandeling

De behandeling van colorectaal lymfoom is doorgaans hetzelfde als alle andere manifestaties van NHL. Afhankelijk van het kankerstadium kan het gaan om:

• Chemotherapie toegediend als infusen in de aderen.
• Radiotherapie die wordt gebruikt om de vorming van nieuwe tumoren te onderdrukken (hoewel de behandeling gepaard gaat met hoge complicaties).
• Operatie om de primaire tumor te verwijderen (als de kanker nog niet is uitgezaaid).

In de meeste gevallen zal een combinatie van chirurgische resectie en chemotherapie worden gebruikt. Chirurgische resectie omvat het verwijderen van het deel van de dikke darm met kanker, waarvan de uiteinden vervolgens opnieuw worden vastgemaakt met hechtingen.

Wanneer ze samen worden gebruikt, is aangetoond dat chirurgie en chemotherapie de overlevingstijden met 36 tot 53 maanden verlengen. In gevallen waarin metastase slechts één orgaan heeft aangetast (in tegenstelling tot meerdere organen), heeft de praktijk ertoe geleid dat 83 procent van de patiënten 10 jaar of langer leeft.

Met alleen een operatie zijn de terugvalpercentages hoog (74 procent), met een grotere kans op overlijden als gevolg van wijdverspreide (verspreide) ziekte. Als zodanig wordt chemotherapie als een must beschouwd om een ​​langere overlevingstijd beter te garanderen. Zonder dit treedt herhaling meestal binnen vijf jaar op.