De 7 belangrijkste soorten slokdarmontsteking

Slokdarmontsteking is een ontsteking van uw slokdarm, de buis van uw mond naar uw maag. Hoewel een aandoening op zich is, kan de diagnose daar niet stoppen. Oesofagitis kan voortkomen uit infectieuze of niet-infectieuze oorzaken, en de zeven belangrijkste soorten oesofagitis die het gevolg zijn, variëren in termen van behandelingsbenaderingen en mogelijke daarmee samenhangende gevolgen voor de gezondheid, waarvan sommige levensbedreigend kunnen zijn.

De zeven belangrijkste soorten oesofagitis zijn:

• Zure reflux
• Besmettelijk
• Bijtende inname
• Door medicatie geïnduceerd
• Eosinofiel
• Chemotherapie en bestralingstherapie
• Systemische ziekten

Het vinden van het type oesofagitis dat u heeft, is de eerste stap om u op weg te helpen om u beter te voelen.

Reflux-oesofagitis

Oesofagitis wordt meestal veroorzaakt door gastro-oesofageale refluxziekte (GERD).

De meeste mensen zullen enige terugvloeiing van de maaginhoud ervaren. U heeft echter een verhoogd risico op het ontwikkelen van oesofagitis als u regelmatig wordt blootgesteld aan maagzuur, pepsine (enzym in de maag) en gal, aangezien deze ontstekingen en zweren in uw slokdarm kunnen veroorzaken.

Infectieuze oesofagitis

Als u een verzwakt immuunsysteem heeft, bent u vatbaarder voor het oplopen van een infectie die oesofagitis veroorzaakt. Dit wordt het vaakst gezien bij mensen die het immunodeficiëntiesyndroom (aids) hebben gekregen, een orgaantransplantatie hebben ondergaan of bij mensen die chemotherapie hebben ondergaan.

Hoewel u een verhoogd risico loopt op oesofagitis door infectieuze oorzaken als u immuungecompromitteerd bent, kunt u nog steeds infectieuze oesofagitis krijgen met een bekwaam immuunsysteem.

Infecties die vaak oesofagitis veroorzaken, zijn onder meer:

• Candida (gist): meest voorkomende oorzaak
• Herpes simplex-virus (HSV)
• Cytomegalovirus (CMV)
• Afteuze ulceratie, ook bekend als idiopathische ulceratie

Bijtende oesofagitis

Bijtende oesofagitis treedt op wanneer u een chemische stof binnenkrijgt die uw slokdarm verbrandt. Alkalische stoffen - zoals loog, bleekmiddel, batterijen of wasmiddelen - veroorzaken met name irritatie, zweren of perforatie (gaatjes of scheuren) van uw slokdarm.

Schade aan uw slokdarm is evenredig met de tijd dat uw slokdarm aan de chemische stof is blootgesteld, evenals de toxiciteit ervan. Als er maar een klein contact is geweest, heb je misschien alleen wat irritatie. Verdere blootstelling verhoogt uw risico op de vorming van zweren of ergere schade.

Bij kinderen wordt bijtende oesofagitis meestal veroorzaakt door accidentele inname. Als u vermoedt dat uw kind een chemische stof heeft ingeslikt, bel dan Poison Control op 1-800-222-1222. Als uw kind moeite heeft met ademhalen, bel dan onmiddellijk 911.

Door medicatie veroorzaakte oesofagitis

Oesofagitis veroorzaakt door medicijnen is zeldzaam. Het komt slechts voor bij ongeveer vier op de 100.000 mensen per jaar.​

Medicatie-geïnduceerde oesofagitis kan optreden door direct contact, vergelijkbaar met bijtende oesofagitis, of door beschermende barrières in de maag en de slokdarmwand te beïnvloeden.

Medicijnen met een lage pH (zuur) en die door medicatie geïnduceerde oesofagitis kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

• Antibiotica zoals tetracycline, doxycycline en clindamycine
• Ascorbinezuur (vitamine C) -supplementen
• IJzersulfaat (ijzer) supplementen

Aspirine en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen, kunnen de beschermende barrière van de slokdarm en maag verstoren. Dit kan uw risico op het ontwikkelen van oesofagitis vergroten.

Eosinofiele oesofagitis

Eosinofiele oesofagitis (EoE) is een allergische / immuunrespons. Eosinofielen, onderdeel van het immuunsysteem, zijn witte bloedcellen die in verband kunnen worden gebracht met ontstekingen en allergieën kunnen veroorzaken. Een van de belangrijkste geïdentificeerde risicofactoren voor de ontwikkeling van eosinofiele oesofagitis zijn allergieën voor voedingsmiddelen.

Omgevingsfactoren zijn ook geïdentificeerd als een mogelijke factor bij het krijgen van eosinofiele oesofagitis. De grondgedachte hiervoor is vergelijkbaar met omgevingsrisicofactoren die verband houden met astma en inflammatoire huidaandoeningen. Aangenomen wordt dat onvoldoende blootstelling aan bacteriën en andere microben vroeg in het leven een onderliggende oorzaak van EoE kan zijn

Oesofagitis gerelateerd aan chemotherapie en straling

Oesofagitis kan optreden als gevolg van chemotherapie of bestralingstherapie voor de behandeling van kanker, met name van de thorax. Een van de meest voorkomende oorzaken is bestralingsbehandeling voor longkanker.

De slokdarm is kwetsbaar voor letsel door radiotherapie vanwege de continue mucosale celvernieuwing, met slijmvliesontsteking en dunner worden van het basale epitheel, die zich ontwikkelen tot denudatie (wegslijten) en ulceratie. Het kan enkele maanden duren voordat genezing kan plaatsvinden.​

Oesofagitis gerelateerd aan systemische ziekte

Een verscheidenheid aan systemische (lichaamsbrede) ziekten kan u vatbaar maken voor het ontwikkelen van oesofagitis.

Deze kunnen zijn:

• Sclerodermie
• Inflammatoire darmziekte (IBS)
• Behçet-ziekte
• Syndroom van Sjogren

Gedeelde symptomen en variaties

Het probleem met het associëren van symptomen met een specifiek type oesofagitis is dat symptomen van oesofagitis vaak worden geassocieerd met andere lichamelijke symptomen. Milde zure reflux zou zich bijvoorbeeld op een veel minder uitgesproken manier voordoen dan oesofagitis als gevolg van de opname van een bijtende stof.

Veel van de symptomen die verband houden met oesofagitis zijn onder meer:

• Maagzuur (kan vergelijkbaar zijn met pijn op de borst bij coronaire hartziekte)
• Pijn bij slikken (odynofagie)
• Moeite met slikken (dysfagie)
• Misselijkheid en / of braken
• Buikpijn
• Hoesten
• Heesheid
• Anorexia en gewichtsverlies

Symptomen van oesofagitis, met name pijn, zijn bijzonder ernstig in gevallen van erosieve oesofagitis, waarbij uw slokdarm begint te zweren of weg erodeert.

Diagnose van het type slokdarmontsteking

Uw arts zal bepaalde soorten oesofagitis beoordelen en testen op basis van uw symptomen, huidige situatie en medische geschiedenis (een recente kankerbehandeling zou bijvoorbeeld een grote aanwijzing zijn).

U hebt waarschijnlijk ten minste een van de volgende diagnostische procedures nodig, omdat bloedafname niet helpt om te onderscheiden wat uw symptomen veroorzaakt. Meestal is een endoscopie de eerste test, maar niet altijd.

Endoscopie

Ook bekend als een oesofagogastroduodenoscopie (EGD), dit wordt uitgevoerd als een poliklinische procedure. Een gastro-enteroloog zal met een scoop naar uw slokdarm, maag en bovenste darm kijken. Ze zullen controleren op tekenen van ontsteking of ulceratie en proberen eventuele oorzaken van uw symptomen te achterhalen.

Biopsieën worden meestal genomen om eventuele infectieuze oorzaken op te sporen.

U krijgt bewuste sedatie, dus u heeft iemand nodig die u na de procedure naar huis brengt.

Als u een bijtende stof heeft ingenomen, moet u binnen 24 uur een endoscopie ondergaan om de schade aan uw slokdarm te beoordelen. Soms, als het letsel zeer ernstig wordt geacht, kan de endoscopie worden uitgesteld tot een latere datum om het risico op verergering van het letsel met de endoscoop te minimaliseren.

Barium Swallow Study

Een bariumzwaluwonderzoek wordt ook wel een oesofagografie genoemd.Een arts maakt röntgenfoto's van uw slokdarm terwijl u barium met wat voedsel binnenkrijgt.

De barium bedekt je slokdarm, die vervolgens wit wordt weergegeven bij beeldvorming. Hierdoor kan uw arts zien of u obstructies of vernauwingen in uw slokdarm heeft.

Het barium-slikonderzoek is nuttig om te helpen bepalen of uw arts kanker als mogelijke oorzaak van uw symptomen moet beschouwen. Als kanker wordt overwogen, kan ook een computertomografie (CT) -scan worden besteld.

Slokdarmmanometrie

Een derde mogelijkheid is het slokdarmmanometrie-onderzoek, dat meet hoe goed uw slokdarm werkt. Uw arts zal een drukgevoelige buis door uw neus, door uw slokdarm en in uw maag inbrengen.

Terwijl uw arts de slang weer naar buiten trekt, wordt u gevraagd om te slikken. De buis meet de druk van de slokdarmcontracties.

Andere tests

Het is mogelijk dat verdere typespecifieke tests nodig zijn om de diagnose te bevestigen.

Als bijvoorbeeld infectieuze oesofagitis wordt vermoed, zal uw arts 'poetsbeurten' of biopsieën van uw slokdarm nemen. Dit is nodig omdat dit type oesofagitis over het algemeen niet kan worden onderscheiden door symptomen of door visualisatie van de zweren tijdens een endoscopie. .

De laesies die tijdens een endoscopie worden aangetroffen, zijn over het algemeen wit tot geel van kleur. Candida blijkt vaak plaque-achtig te zijn, terwijl HSV of CMV eerder zweren heeft.

Bij gevallen van EOE zal een biopsiemonster dat tijdens endoscopie wordt afgenomen de aanwezigheid van eosinofielen aan het licht brengen - terwijl bloedcellen die deel uitmaken van uw immuunsysteem en die normaal niet aanwezig zijn in de slokdarm. Dat zou een gastro-enteroloog ertoe aanzetten u door te verwijzen naar een allergoloog voor allergietesten, waaronder:

• Huidpriktest, een veelgebruikte methode om verschillende allergenen te testen.
• Bloedtesten
• Voedselpleistertest, waarbij voedsel wordt geplaatst in een kleine, platte aluminium container (een zogenaamde Finn-kamer) die aan uw huid kleeft en 48 uur in contact blijft met uw huid

Het identificeren van de blootstelling (en) die een allergische reactie in uw slokdarm veroorzaken, is noodzakelijk om een ​​vermijdingsplan te bepalen dat uw symptomen kan verminderen.

In sommige gevallen kunt u als resultaat van de bovenstaande tests de aanzet tot voedsel identificeren die u moet vermijden. Dit geeft echter mogelijk niet altijd alle voedingsmiddelen aan die u moet vermijden. In dat geval kan uw arts een voedsel-eliminatiedieet aanbevelen, waardoor veelvoorkomende voedingsmiddelen uit uw dieet worden verwijderd.

Behandelingsbenaderingen

Gezien het scala aan mogelijke oorzaken achter de soorten oesofagitis, is het gemakkelijk in te zien waarom er geen eenduidige benadering voor de behandeling is.

De mogelijkheden variëren van dieetveranderingen tot vermijdingsstrategieën, medicatie tot chirurgie, afhankelijk van het type oesofagitis.

Kijk en wacht

Als u geen nadelige symptomen heeft na het innemen van een bijtende stof, mag u slechts enkele uren in de gaten worden gehouden. Als u echter symptomen van slokdarmbeschadiging heeft, moet u voor medische behandeling in het ziekenhuis worden opgenomen.

Protonpompremmers

Protonpompremmers (PPI's) zoals Prilosec (omeprazol) of Dexilant (dexlansoprazol) zijn geïndiceerd voor refluxoesofagitis.

U moet gedurende vier tot acht weken met een PPI worden behandeld. Na minimaal vier weken moet uw arts uw symptomen opnieuw beoordelen.

Als u na terugkerende problemen met oesofagitis gerelateerd aan GERD of als u een Barrett-slokdarm heeft, waarschijnlijk doorlopende PPI-therapie nodig heeft.

Orale oplossingen

Behandeling van oesofagitis gerelateerd aan chemotherapie en bestraling omvat stroperige lidocaïne om uw slokdarm te verdoven.

Omdat sucralfaat, een antacidum, kan helpen bij het behandelen van zweren, krijgen veel patiënten 'magisch mondwater' voorgeschreven - een gorgeldrank dat deze twee ingrediënten bevat.

Als de chemotherapie of bestralingstherapie permanente stricturen of vernauwing van uw slokdarm veroorzaakt, moet u mogelijk periodieke endoscopieën ondergaan om uw slokdarm te verwijden.

Corticosteroïden

Hoewel corticosteroïden zoals prednison vaak worden gebruikt voor de behandeling van oesofagitis die verband houdt met systemische aandoeningen, moet u altijd de beste behandelmethode met uw arts bespreken.

Prednison is echter de voorkeursbehandeling als u wordt gediagnosticeerd met afteuze oesofagitis.

Behandeling met orale medicatie duurt meestal tussen de 14 en 21 dagen.

Andere medicijnen

Als bij u een candida-infectie wordt vastgesteld, krijgt u waarschijnlijk een antischimmelmedicijn voorgeschreven. Als bij u een virale infectie wordt vastgesteld, zoals HSV of CMV, zal uw arts een antiviraal middel voorschrijven.

Stoppen met medicatie

Behandeling voor elk type door medicatie veroorzaakte oesofagitis bestaat uit het stoppen van de medicatie. Als u de medicatie niet kunt stoppen, kan uw arts een vloeibare versie bestellen.

Over het algemeen zal medicatie-geïnduceerde oesofagitis snel verdwijnen zonder enige langetermijneffecten als de schade vroegtijdig wordt gestopt. Meestal ziet u al binnen een paar dagen verbeteringen.

Stop nooit met het innemen van een medicijn zonder toestemming van uw voorschrijvende arts.

Veranderingen in het dieet

Gevallen van EoE kunnen worden aangepakt met veranderingen in uw dieet, zodat de oorzaak van de allergische reactie wordt geëlimineerd. Testen kan u helpen bepalen welk voedsel de kern vormt van uw oesofagitis.

Een woord van Verywell

Hoewel deze zeven soorten oesofagitis de belangrijkste oorzaken van oesofagitis vormen, zijn er veel andere, minder vaak voorkomende oorzaken van oesofagitis. Slokdarmontsteking kan zeer ernstig zijn en het is belangrijk om te weten welk type u heeft, zodat u samen met uw arts kunt werken om het op de juiste manier te behandelen.

Chronische oesofagitis kan het weefsel van de slokdarm vernietigen. Gezien de rol van het orgaan in de meest elementaire lichaamsfunctie - het verteren van voedsel - is het van vitaal belang om zijn gezondheid te bewaken, vooral als u andere aandoeningen heeft die kunnen bijdragen aan slokdarmontsteking.