Oorzaken en risicofactoren van glutengevoeligheid

De oorzaken en risicofactoren voor niet-coeliakie gluten gevoeligheid zijn onduidelijk en worden onderzocht. In tegenstelling tot coeliakie heeft het niet de typische markers of darmbeschadiging die worden gebruikt om die auto-immuunziekte te diagnosticeren. En in tegenstelling tot tarweallergie heeft het niet de kenmerken van een allergische aandoening.Hoewel de aandoening per definitie reageert op een glutenvrij dieet, kan deze worden veroorzaakt door het gluteneiwitofdoor andere verbindingen die worden aangetroffen in de glutenbevattende granen tarwe, gerst en rogge.

Glutengevoeligheid kan ongeveer 6% tot 7% ​​van de bevolking treffen, volgens Allessio Fasano, MD van de Universiteit van Maryland en het Salerno Experts 'Panel dat hielp bij het definiëren van niet-coeliakie glutengevoeligheid.

Algemene oorzaken

Tot nu toe is er geen verklaring waarom niet-coeliakie glutensensitiviteit optreedt en hoe dit verband kan houden met coeliakie. Het is mogelijk dat glutengevoeligheid en coeliakie verschillende aspecten van dezelfde aandoening vertegenwoordigen, maar ze kunnen totaal verschillend zijn.

Sommige onderzoekers theoretiseren dat het probleem bij degenen die verteld worden dat ze glutengevoeligheid hebben, helemaal niet gluten is. In plaats daarvan kan het een andere verbinding zijn die in tarwe wordt aangetroffen (en mogelijk in gerst en rogge, die nauw verwant zijn aan het graan).

Onderzoekers hebben specifiek andere verbindingen in tarwe geïdentificeerd waarvan zij zeggen dat ze verantwoordelijk kunnen zijn: fructanen en amylase-trypsineremmers.

Bovendien suggereren de resultaten van één onderzoek dat glutengevoeligheidssymptomen optreden omdat microben en voedseleiwitten de darmbarrière passeren in de bloedbaan, wat een wijdverspreide ontsteking veroorzaakt.

Dit is wat het onderzoek laat zien over alle drie de graancomponenten en hoe ze verband kunnen houden met niet-coeliakie glutengevoeligheid.

Gluten

Gluten is de graancomponent waar de meeste aandacht op wordt gericht. Het is een eiwit dat graanplanten gebruiken om voedingsstoffen op te slaan voor de volgende generatie planten. Gevonden in de zaden van graanplanten, het is het deel van de plant dat we bedenken en gebruiken als voedsel.

Het eerste onderzoek naar niet-coeliakie glutengevoeligheid vingergluten als het probleem in de nieuw beschreven aandoening. Die studie zei dat gluten de darmen van sommige mensen lek en ontstoken maakten zonder coeliakie te veroorzaken. De onderzoekers concludeerden dat deze mensen reageerden op gluten in het voedsel dat ze aten.

Sinds die eerste studie zijn er echter nog verschillende onderzoeken geweest waarin pure tarwegluten werd gebruikt om symptomen op te wekken bij mensen die dachten dat ze glutengevoelig waren. Deze onderzoeken hebben gemengde resultaten opgeleverd.

Een studie gepubliceerd in het tijdschriftGastro-enterologieverwijderden bijvoorbeeld alle voedingsmiddelen op basis van gluten op granen uit de voeding van 37 proefpersonen en voerden ze vervolgens met pure tarwegluten. (De proefpersonen wisten niet wanneer ze gluten aten en wanneer ze een placebo aten.) De mensen in de studie ondervonden geen spijsverteringssymptomen tijdens het eten van pure gluten, maar sommigen van hen kregen wel een depressie.

Een andere studie gebruikte dezelfde techniek om mensen die zeiden dat ze glutengevoelig waren met gluten "uit te dagen" en ontdekte dat sommigen van hen wel reageerden op pure gluten. In die studie zeiden 101 mensen dat hun spijsverteringssymptomen verbeterden bij het volgen van een glutenvrij dieet, en 14% van hen werd erger als ze onbewust gluten binnenkregen als onderdeel van de studie.

Sommige mensen die zeggen dat ze gevoelig zijn voor glutengranen, lijken wel op gluten te reageren, maar veel anderen reageren niet wanneer ze onbewust pure gluten krijgen. Hier is meer onderzoek naar nodig.

FODMAPs

Het bovengenoemdeGastro-enterologiestudie wees uit dat het probleem met tarwe de fructanen zijn - complexe koolhydraten die gisten in je dikke darm en mogelijk gasvorming, een opgeblazen gevoel, krampen, pijn, diarree en obstipatie veroorzaken.

Toen de studie ontdekte dat de deelnemers hun darmsymptomen niet zagen verergeren met pure gluten, impliceerden de onderzoekers FODMAPS (fermenteerbare oligo-, di-, monosachariden en polyolen). Deze zijn te vinden in tarwe, maar ook in voedingsmiddelen zoals knoflook en uien.

FODMAP's lijken spijsverteringssymptomen te veroorzaken bij veel mensen met prikkelbare darmsyndroom, en het is bewezen dat een FODMAP-dieet de symptomen vermindert bij bijna driekwart van de mensen met IBS. Maar het is verre van duidelijk of het probleem bij glutengevoeligheid echt de FODMAP's zijn, en of de oplossing een low-FODMAP-dieet is in plaats van een glutenvrij dieet. Nogmaals, er is meer onderzoek nodig.

Amylase-trypsineremmers

Amylase-trypsineremmers zijn eiwitten die door de plant worden gemaakt om zichzelf tegen insecten te beschermen - in wezen natuurlijke pesticiden. Ze maken het voor insecten moeilijk of onmogelijk om het zetmeel in de graankorrel te verteren.

Moderne tarwe is gefokt om veel meer van deze eiwitten te bevatten. Het probleem is dat amylase-trypsineremmers in tarwe (en mogelijk andere glutenkorrels) bij sommige mensen ontstekingen lijken te veroorzaken, zowel in hun darmen als elders in hun lichaam.

Onderzoekers die deze eiwitten bestuderen, speculeren dat ze een rol kunnen spelen bij coeliakie, bij niet-coeliakie glutengevoeligheid en mogelijk bij andere aandoeningen die worden veroorzaakt door een ontsteking.

Amylase-trypsineremmers kunnen bijdragen aan of zelfs veroorzaken wat mensen niet-coeliakie glutengevoeligheid noemen. Op dit moment zijn ze echter de minst bestudeerde van deze drie mogelijke oorzaken.

Genetica

Hoewel er genetische combinaties zijn die het risico op coeliakie verhogen, lijken deze niet veel invloed te hebben op de ontwikkeling van glutengevoeligheid voor niet-coeliakie. Er is meer onderzoek nodig op dit gebied.

Een eerdere studie door Dr.Fasano wees uit dat de genen die het meest betrokken zijn bij coeliakie, HLA-DQ2 en HLA-DQ8, vaker aanwezig waren bij mensen met glutengevoeligheid dan bij de algemene bevolking, maar nog steeds alleen voorkwamen bij 56% van de patiënten die elkaar ontmoetten zijn criteria voor glutengevoeligheid.

Risicofactoren voor levensstijl

Momenteel berust de diagnose van niet-coeliakie gluten gevoeligheid op symptomen die verbeteren wanneer u een strikt glutenvrij dieet volgt (na uitsluiting van coeliakie en andere oorzaken) en terugkeren als u gluten consumeert.

Het is een uitdaging om een ​​glutenvrij dieet te behouden, vooral om kruisbesmetting te vermijden. Het vereist toewijding en constante waakzaamheid. Overleg met een diëtist kan u helpen te leren wat u kunt eten, wat u moet vermijden en hoe u blootstelling aan gluten kunt voorkomen.

Een woord van Verywell

Het is op dit moment nog lang niet duidelijk wat glutengevoeligheid voor niet-coeliakie kan veroorzaken. Het zou kunnen zijn hoe uw lichaam reageert op gluten, FODMAP's, amylase-trypsineremmers, een combinatie van de drie of iets heel anders. Als gluten niet de schuld is, maar iets anders in glutengranen wel, dan moeten mensen met de aandoening mogelijk een dieet volgen dat vrij is vanallecomponenten van tarwe, gerst en rogge - niet alleen gluten.