De bronchiën zijn de luchtwegen die van de luchtpijp naar de longen leiden en zich vervolgens vertakken in steeds kleinere structuren totdat ze de longblaasjes bereiken, de kleine zakjes die de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide in de longen mogelijk maken.
Hoewel de bronchiën voornamelijk functioneren als doorgangen voor lucht, spelen ze ook een rol bij de immuunfunctie. Een aantal verschillende medische aandoeningen kan de bronchiën aantasten, waaronder bronchitis, astma, chronische obstructieve longziekte (COPD) en longkanker.
Behandelingen zijn afgestemd op de specifieke aandoening en variëren van medicatie tot chirurgie.
Anatomie
De bronchiën bestaan uit kraakbeen, gladde spieren en slijmvliezen. Samen staan de luchtpijp en de structuren van de bronchiën bekend als de tracheobronchiale boom, of gewoon de bronchiale boom.
magicmine / Getty Images
Structuur
De verbinding tussen de luchtpijp en de bronchiën begint ter hoogte van de vijfde thoracale verterbra. Aan de onderkant van de luchtpijp bevindt zich een rand van kraakbeen, de carina genaamd. De carina verdeelt zich in wezen in de twee primaire bronchiën; de rechter bronchiën reizen naar de rechter long en de linker naar de linker long.
Kraakbeen zorgt ervoor dat de bronchiën niet instorten tijdens inademing en uitademing. Terwijl de luchtpijp en de bovenste bronchiën C-vormig kraakbeen bevatten, hebben de kleinere bronchiën "platen" van kraakbeen.
Naarmate de bronchiën zich onderverdelen in kleinere (subsegmentale) bronchiën, neemt de hoeveelheid kraakbeen af en neemt de hoeveelheid gladde spieren toe.
De vaten bevatten geen kraakbeen meer omdat ze zich verdelen in bronchiolen, terminale bronchiolen, respiratoire bronchiolen, alveolaire zakjes en tenslotte in de longblaasjes, waar de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide plaatsvindt.
De tracheabronchiale boom is bekleed met slijmvliesmembranen die bestaan uit epitheelcellen, slijmafscheidende slijmbekercellen en haarachtige uitsteeksels, cilia genaamd, die vreemde deeltjes omhoog en uit de luchtwegen bewegen.
Rechter hoofdbronchus: De rechter hoofdbronchus is korter en meer verticaal dan de linker, ongeveer 2,5 cm lang en splitst zich in kleinere bronchiën om de drie lobben van de rechterlong binnen te gaan.
Vanwege de hoek waaronder de bronchiën de longen binnendringen, is de kans groter dat vloeistoffen die worden opgezogen (ingeademd) de rechterlong binnendringen. Aspiratiepneumonie komt bijvoorbeeld het meest voor in de rechter onderkwab.
Linker hoofdbronchus: De linker bronchus is kleiner en langer dan de rechter hoofdbronchus (ongeveer 5 cm of 1,5 inch). Deze verdeelt zich op zijn beurt in twee secundaire lobaire bronchiën die de twee lobben van de linker long binnendringen.
Functie
De bronchiën functioneren voornamelijk als een doorgang voor lucht om van de mond en luchtpijp naar de longblaasjes en weer terug uit het lichaam te stromen. Op deze manier ontvangen de lichaamsweefsels zuurstof en kan kooldioxide het lichaam verlaten. .
Omdat de bronchiën lucht van buiten het lichaam naar binnen brengen - waardoor de longen mogelijk worden blootgesteld aan infectieuze agentia - zijn ze bekleed met slijmvliezen. Deze slijmlaag vormt een belangrijke "barrière" voor ingeademde ziekteverwekkers die kan helpen voorkomen dat infecties de kop opsteken.
Bijbehorende voorwaarden
Bij tal van medische aandoeningen kunnen de bronchiën betrokken zijn. Sommige hiervan hebben betrekking op andere delen van de longen, en andere zijn beperkt tot de hoofdbronchiën en de kleine bronchiën.
Aspiratie van vreemde voorwerpen
Als een vreemd voorwerp per ongeluk wordt ingeademd, komt het vaak vast te zitten in een van de bronchiën. Mensen die moeite hebben met eten en slikken - bijvoorbeeld na een beroerte - zijn geneigd voedsel op te zuigen.
Bij mensen die bewusteloos zijn, zoals tijdens een operatie waarbij algehele anesthesie vereist is, bestaat het risico dat de persoon kan braken en een deel ervan kan opzuigen. (Dit is de reden waarom mensen wordt verteld om voorafgaand aan de operatie te vasten.) Ingeademde stoffen kunnen dan bacteriën aantrekken, wat leidt tot aspiratiepneumonie.
Acute bronchitis
Bij acute bronchitis begint een virale infectie meestal in de neus of keel en tast vervolgens de cellen van de bronchiën aan, waardoor ze opzwellen. Veel voorkomende symptomen van bronchitis zijn onder meer een hoest waarbij vaak slijm wordt opgehoest en piepende ademhaling.
Chronische bronchitis
Chronische bronchitis veroorzaakt ontstekingen in de bronchiolen, waardoor een aanhoudende sterke ophoping van slijm in de longen ontstaat (versus acuut). Symptomen zijn onder meer een chronische hoest en een vatbaarheid voor bacteriële infecties; uiteindelijk wordt ademen steeds moeilijker.
De meeste gevallen van chronische bronchitis in de Verenigde Staten worden veroorzaakt door langdurig roken van sigaretten. Langdurige blootstelling aan passief roken, luchtverontreiniging en chemische dampen kan ook een rol spelen.
COPD
Chronische bronchitis is een uiting van chronische obstructieve longziekte Emfyseem, waarbij de longblaasjes worden beschadigd, gaat vaak samen met de bronchitis. COPD is een ernstige ziekte die tot longkanker kan leiden en vaak dodelijk is.
Astma
Astma is een ziekte die wordt gekenmerkt door vernauwing van de bronchiën (bronchospasmen), die op zijn beurt de doorgang van lucht uit de omgeving naar de longblaasjes verstoort.
Aanvallen van astma worden vaak veroorzaakt door allergieën, lichaamsbeweging of irriterende stoffen.
Bronchiëctasie
Wanneer de wanden van de bronchiën onomkeerbare littekens krijgen, kunnen ze dikker worden, waardoor slijm zich ophoopt en een broedplaats voor bacteriën wordt. Na verloop van tijd neemt de longfunctie af.
Bronchiëctasie wordt meestal geassocieerd met andere ziekten, zoals COPD, cystische fibrose en terugkerende gevallen van longontsteking.
Bronchiolitis
Bronchiolitis wordt veroorzaakt door een virale infectie, meestal respiratoir syncytieel virus (RSV). De bronchiolen zwellen op en vullen zich met slijm, waardoor ademhalen moeilijk wordt. Baby's jonger dan drie maanden hebben de meeste kans om door deze ziekte te worden getroffen.
Een zeldzame en ernstige vorm van bronchiolitis, bronchiolitis obliterans genaamd (ook bekend als "popcornlong"), is een chronische vorm van de ziekte die vooral volwassenen treft.
Bronchopulmonale dysplasie
Bronchopulmonale dysplasie (BPS) kan optreden bij pasgeborenen (meestal prematuren) die met zuurstof worden behandeld of beademing krijgen voor een ander ademhalingsprobleem.
De grote hoeveelheden zuurstof en druk die bij deze therapieën worden gebruikt, kunnen de longblaasjes overbelasten, waardoor de binnenkant van de luchtwegen ontstoken en beschadigd raakt.In sommige gevallen kan BPD levenslange effecten hebben.
Een bronchospasme treedt op wanneer uw luchtwegen vernauwen of vernauwen, waardoor piepende ademhaling en ademhalingsmoeilijkheden ontstaan. Bronchospasmen zijn een symptoom van veel aandoeningen die de luchtwegen aantasten, waaronder astma, seizoensgebonden allergieën en COPD.
Bronchogeen carcinoom
Bronchogeen carcinoom is een oudere term voor kankers die ontstaan in de bronchiën en bronchiolen. Nu wordt deze term door elkaar gebruikt met alle soorten longkanker. Niet-kleincellige longkanker komt het meest voor en is verantwoordelijk voor 80% tot 85% van de kankers.
Dit is het type longkanker dat vaker voorkomt bij niet-rokers, vrouwen en jonge volwassenen. Kleincellige longkanker is verantwoordelijk voor ongeveer 15% van de longkankers. Deze longkankers zijn over het algemeen agressief en worden mogelijk pas gevonden als ze al zijn uitgezaaid (uitgezaaid naar andere delen van het lichaam).
Bronchopleurale fistel
Een bronchopleurale fistel is een abnormale doorgang (een sinuskanaal) die ontstaat tussen de bronchiën en de ruimte tussen de membranen die de longen bekleden (de pleuraholte).
Het is een ernstige complicatie die vaak wordt veroorzaakt door een longkankeroperatie, maar die zich ook kan ontwikkelen na chemotherapie, bestraling of een infectie. Bronchopleurale fistel is een zeldzame maar gevaarlijke aandoening die in 25% tot 71% van de gevallen fataal is.
Diagnostische procedures
De volgende algemene beeldvormende tests worden gebruikt om problemen met de bronchiën te diagnosticeren.
Röntgenstralen
Een röntgenfoto van de borst is vaak de eerste procedure die wordt gebruikt om de longen te visualiseren. Röntgenfoto's zijn nuttig voor het identificeren van oorzaken van aspiratie, longontsteking en longtumoren.
Bronchoscopie
Tijdens een bronchoscopie wordt een buis, een bronchoscoop genaamd, door de mond en in de bronchiën ingebracht.
Een bronchoscopie kan worden uitgevoerd om symptomen zoals aanhoudend hoesten of ophoesten van bloed te evalueren, maar kan ook worden gebruikt om bepaalde aandoeningen te behandelen, zoals bloeding in de luchtwegen of het verwijderen van een vreemd lichaam.
Endobronchiale echografie
Een endobronchiale echografie kan kijken naar weefsels die dieper in de longen voorbij de bronchiale wanden zijn.
Wanneer een tumor wordt gelokaliseerd, kan een naaldbiopsie worden uitgevoerd onder begeleiding van de endobronchiale echografie, waardoor het mogelijk wordt weefsel uit een tumor te verkrijgen zonder dat een open longbiopsie nodig is.
Behandeling en revalidatie
Omdat er zoveel verschillende soorten aandoeningen en ziekten zijn die de bronchiën kunnen aantasten, variëren de behandelingen sterk, variërend van medicatie tot chirurgie.
Bronchodilatoren
Deze medicijnen helpen de spieren rond de luchtkanalen te ontspannen, wat het ademen vergemakkelijkt door de luchtwegopeningen te verwijden. Ze zijn een steunpilaar van astmabehandeling en worden meestal toegediend via een vernevelaar of een inhalator met een voorzetkamer.
Corticosteroïden
Deze medicijnen verminderen en / of voorkomen ontstekingen in de longen. Ze helpen zwelling in de luchtwegen te verminderen en de hoeveelheid slijm die wordt geproduceerd te verminderen. Net als luchtwegverwijders kunnen ze worden toegediend via een vernevelaar of een inhalator met een spacer.
Bronchitis verdwijnt vaak vanzelf of kan worden behandeld met vrij verkrijgbare medicijnen, slijmoplossers genaamd, die slijm losmaken. Antibiotica worden meestal voorgeschreven wanneer een bacteriële infectie de luchtwegen aantast.
Zuurstof therapie
Wanneer een bronchiale aandoening leidt tot een laag zuurstofgehalte in het bloed, is aanvullende zuurstof vaak nodig, hetzij tijdelijk voor een acute aandoening, hetzij permanent, zoals bij een chronische aandoening zoals COPD.
Zuurstoftherapie wordt gegeven in ziekenhuizen, maar kan ook worden gebruikt met thuisapparatuur. Zuurstof wordt gewoonlijk afgegeven via een zuurstofcanule (neuspennen) of een gezichtsmasker.
Apparaten voor het vrijmaken van luchtwegen
Handapparatuur, waaronder Oscillating Positive Expiratory Pressure (PEP) en Intrapulmonary Percussive Ventilation (IPV) -apparaten, kunnen helpen bij het opbreken van slijm.
Borstfysiotherapie (CPT)
CPT is een techniek om slijm los te maken waarbij op een bepaalde manier op de borst wordt geklopt. Elektronische borstkleppen en vesten zijn nu beschikbaar om deze techniek uit te voeren.
Kankerbehandelingen
Mensen met longkanker kunnen bestraling, chemotherapie, chirurgie en / of immunotherapie krijgen, afhankelijk van het stadium en de omvang van hun kanker.
