Als er één probleem is dat door alle jonge kinderen met autisme wordt gedeeld, is het de moeilijkheid met gewone speelvaardigheden. Kleintjes met autisme kunnen speelgoed op een rij zetten of stapelen, alleen spelen en de interactie met hun leeftijdsgenoten weerstaan, of gewoon draaien, rocken of anderszins tijd doorbrengen in hun eigen wereld. Het is deze zelfopname die het voor autistische kinderen zo moeilijk maakt om te leren van imitatie, om te gaan met andere kinderen of om contact te maken met de volwassenen in hun leven.
In theorie kunnen ouders een sleutelrol spelen bij het daadwerkelijk leren spelen van hun autistische kinderen. Maar terwijl "spelen met je kind" klinkt als een no-brainer, kan het heel, heel uitdagend zijn voor de ouder van een autistisch kind.
Meng afbeeldingen / KidStock / Getty ImagesWat is er zo moeilijk aan spelen met een autistisch kind?
- Het is niet altijd gemakkelijk om de aandacht van een autistisch kind te trekken of hun aandacht langer dan een minuut vast te houden
- Eenmaal verloofd, zal een kind met autisme er vaak de voorkeur aan geven om steeds weer dezelfde dingen te doen, en het kan moeilijk zijn om het patroon te doorbreken
- Kinderen met autisme zullen zelden hun eigen ideeën of energie inbrengen in interactief spel, dus alle ideeën en energie moeten van de ouder komen. Dit kan vermoeiend en frustrerend zijn.
- De gebruikelijke hulpmiddelen die we gebruiken om kinderen te betrekken, vragen te stellen, suggesties te doen, een intrigerende activiteit te starten - gaan misschien voorbij aan het kind met autisme.
Maar al deze kwesties zijn niets vergeleken met het zeer reële gevoel van pijn en verdriet van ouders wanneer hun eigen kind ze negeert ten gunste van een interne wereld of object. Ja, de meeste ouders kunnen voorbij een gevoel van afwijzing komen door te experimenteren met nieuwe manieren om contact te maken en contact te maken. Maar als we ons kind de hand reiken en hij ons negeert; als we ons kind knuffelen en ze wegtrekt; als we ons kind erbij betrekken en hij lijkt zich niet bewust te zijn - het is buitengewoon moeilijk om de emotionele energie te vinden om te blijven proberen.
Een andere grote hindernis is de trieste realiteit dat ontzettend veel ouders zijn vergeten hoe ze gewoon moeten spelen. Natuurlijk kunnen ze bordspellen spelen of sporten, maar het idee om zich voor te doen als iemand of iets dat ze niet zijn, is niet langer aantrekkelijk. De meeste ouders kunnen gewoon speelafspraken afspreken en een stapje terug doen terwijl hun kinderen symbolische interacties oefenen, relaties opbouwen, emoties ervaren en beheren. Maar ouders met autistische kinderen hebben die luxe niet.
Er zijn ontwikkelingstherapieën die specifiek bedoeld zijn om ouders de middelen te geven om met hun autistische kinderen te spelen - en die therapieën zijn niet alleen hulpmiddelen om te spelen, maar ook hulpmiddelen voor communicatieve en cognitieve groei. Floortime en RDI zijn beide goede aanwijzingen voor ouders om naar toe te gaan. Maar zelfs met steun en informatie over 'hoe je met je autistische kind kunt spelen', voelen de meeste ouders zich een beetje overweldigd door de uitdaging.
Hoe speel je met je jonge kind met autisme? Heb je tools of trucs gevonden om jezelf wakker en energiek te houden en om de creatieve sappen te laten stromen?
Ontwikkelingstherapieën voor autismespectrumstoornissen
Ontwikkelingstherapieën voor autismespectrumstoornissen werken op de "kernachterstanden" van autisme, waaronder problemen met sociale en communicatieve vaardigheden. Ze zijn afgestemd op het individuele kind en worden heel vaak door ouders toegediend. Floortime, RDI en Son-Rise zijn de beste ontwikkelingstherapieën voor autisme. Lees meer over ontwikkelingstherapie en de verschillende benaderingen. Zijn deze technieken iets voor jou?
Wat is Floortime?
Floortime is het centrale kenmerk van de DIR (Developmental, Individual-Difference, Relationship-Based) therapeutische benadering ontwikkeld door Stanley Greenspan en Serena Weider.
Floortime, een vorm van therapeutisch spel, is niet alleen een belangrijke ontwikkelingsbehandeling, het is ook een geweldige manier voor ouders om een band op te bouwen met hun autistische kinderen.
Relatieontwikkelingsinterventie (RDI): een behandeling voor autisme
Relatieontwikkelingsinterventie (RDI) is ontwikkeld door Dr. Steven Gutstein. Zijn bewering is dat het "kerntekorten" aanpakt om sociale / communicatieve vaardigheden en flexibel denken enorm te verbeteren.
