Galzuurharsen, ook bekend als galzuurbindende harsen, zijn een klasse van cholesterolverlagende medicijnen die voornamelijk het LDL-cholesterol verlagen. Geneesmiddelen in deze categorie zijn onder meer:
- Cholestyramine (Questran)
- Colesevelam (Welchol)
- Colestipol (Colestid)
Ihar Ulashchyk / iStockphoto
Galzuurharsen worden niet vaak voorgeschreven, niet alleen omdat er krachtigere cholesterolverlagende medicijnen op de markt zijn, maar ook omdat niet is bewezen dat deze medicijnen het risico op hart- en vaatziekten direct verlagen.
Als u een zeer hoog LDL-cholesterolgehalte heeft, kan het zijn dat uw arts u naast een galzuurhars ook een statine of een ander cholesterolverlagend medicijn laat gebruiken, aangezien dit uw LDL-waarden nog meer zal helpen verlagen.
Hoewel ze effectief zijn in het enigszins verlagen van uw LDL-waarden, zijn er enkele dingen die u moet weten voordat u met galzuurharstherapie begint, zoals vaak voorkomende bijwerkingen en medicijnen die kunnen interageren met galzuurharsen.
De bijwerkingen
Sommige personen die een galzuurhars gebruiken, kunnen enkele milde bijwerkingen krijgen. Het meest voorkomende probleem bij het gebruik van galzuurharsen zijn maagdarmklachten, waaronder een gevoel van volheid, opgeblazen gevoel, obstipatie, winderigheid en misselijkheid. Deze bijwerkingen kunnen worden verminderd door:
- Meer vezels aan uw dieet toevoegen
- Meer water drinken
- Een ontlastingverzachter nemen om constipatie en winderigheid te verminderen
- Oefening toevoegen aan uw dagelijkse routine
Zanderige smaak
Als u een van de poedervormige vormen van galzuurharsen krijgt voorgeschreven, kan het zijn dat de smaak wat korrelig is. In feite is de smaak een van de redenen waarom galzuurharsen vaak worden stopgezet. Je kunt de smaak verbeteren door de hars aan vruchtensap toe te voegen. Als u ondanks deze trucs vindt dat de smaak nog steeds ondraaglijk is, moet u met uw zorgverlener praten voordat u met de therapie stopt. Hij of zij kan uw therapie aanpassen of u overschakelen op een galzuurhars die verkrijgbaar is in tabletvorm.
Geneesmiddel- en vitamine-interacties
Hoewel galzuurharsen zich aan galzuren kunnen binden en voorkomen dat cholesterol in het lichaam wordt opgenomen, kunnen ze ook voorkomen dat bepaalde medicijnen en vitamines ook worden opgenomen. Als een medicijn of vitamine niet uit de dunne darm wordt opgenomen, doet het zijn werk niet en heeft het geen zin voor uw lichaam. Hoewel deze lijst niet compleet is, zijn dit enkele van de vitamines en meer gebruikelijke medicijnen die worden aangetast door galzuurharsen. Als u een van deze producten gebruikt, neem ze dan niet binnen twee uur vóór of zes uur na het innemen van uw galzuurhars in.
- In vet oplosbare vitamines, zoals vitamine A, D, K en E
- Foliumzuur
- Coumadin (warfarine)
- Schildklierhormonen
- Hydrochloorthiazide
- Lanoxin (digoxine)
- Hydrocortison
- Tylenol (paracetamol)
- Imodium (loperamide)
- Niacine
Bovendien, als u uw arts of apotheker moet laten weten of u een galzuurhars gebruikt. Ze zullen kunnen screenen op mogelijke interacties tussen uw galzuurhars en andere medicijnen.
Andere gezondheidsproblemen
Er zijn enkele medische aandoeningen die kunnen worden verergerd door het nemen van een galzuurhars. Uw zorgverlener neemt de beslissing om u op een galzuurhars te plaatsen op basis van uw lipiden en uw algemene gezondheidstoestand. Als u een van de volgende aandoeningen heeft, kan uw zorgverlener besluiten u dit medicijn niet toe te dienen:
- Hypertriglyceridemie (hoge triglyceriden): galzuurharsen hebben geen directe invloed op triglyceriden, maar kunnen de triglycerideniveaus verder verhogen bij langdurig gebruik.
- Gastro-intestinale disfunctie of recente grote gastro-intestinale chirurgie: galzuurharsen kunnen fecale impactie veroorzaken als uw darmkanaal niet goed functioneert.
- Aambeien: als u aambeien heeft, kunnen galzuurharsen deze aandoening verergeren.
