Het automatisch titreren van continue positieve luchtwegdruk, of AutoCPAP-therapie, is nuttig voor de behandeling van obstructieve slaapapneu. Het wordt afgegeven via een gezichtsmasker en slang die wordt bevestigd aan een apparaat dat een onder druk staande luchtstroom genereert die toeneemt als reactie op de gemeten luchtwegweerstand.
Het is in sommige opzichten vergelijkbaar met andere therapiemodi, waaronder CPAP en bilevel. Er zijn voor- en nadelen aan het gebruik van AutoCPAP-therapie. Onderzoek de mogelijke voordelen en risico's en overweeg of dit de juiste behandeling voor u is.
Brandon Peters, MDOverzicht van PAP-therapie
Positieve luchtwegdruktherapie (PAP) wordt beschouwd als de gouden standaardbehandeling voor slaapapneu. Al 40 jaar is het de meest effectieve behandeling voor een aandoening die betekenisvolle gevolgen kan hebben voor de slaap, ongewenste symptomen overdag en ernstige gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn.
In de loop der jaren is deze niet-invasieve interventie geëvolueerd naar meerdere soorten apparaten en zelfs verschillende therapiemodi binnen hetzelfde apparaat. Het is handig om AutoCPAP in deze context te begrijpen.
De eenvoudigste versie van PAP-therapie is continue positieve luchtwegdruk (CPAP). Dit is een constante luchtstroom die wordt gegenereerd door wat een van de ingenieurs van de grote fabrikant heeft beschreven als 'een doos met een ventilator'. De onder druk staande luchtstroom gaat in de neus (en soms de mond met een volgelaatsmasker) en creëert een luchtkolom die de keel open houdt.
Het zachte gehemelte, de huig en de tongbasis zijn opgehangen om te voorkomen dat deze weefsels de luchtwegen afsluiten. Dit lost snurken en obstructieve slaapapneu op.
De hoeveelheid druk die nodig is om de luchtweg open te houden, is afhankelijk van meerdere factoren, waaronder:
- Anatomie van de luchtweg
- Verstopte neus (d.w.z. verkoudheid of allergieën)
- Lichaamshouding in slaap (slapen op de rug)
- Slaapfase (vooral REM-slaap)
- Gebruik van alcohol of andere spierverslappers
Wanneer de drukbehoefte wordt bepaald tijdens een PAP-titratiepolysomnogram, wordt het over het algemeen als therapeutisch beschouwd als wordt opgemerkt dat iemand normaal ademt op de rug en in de REM-slaap. Helaas is dit misschien niet de druk die de hele nacht nodig is.
Het kan zelfs een groot deel van de nacht te hoog zijn. Daarom, als dit wordt geselecteerd als de therapeutische drukinstelling voor een CPAP-machine, kan dit feitelijk leiden tot tolerantieproblemen, waaronder meer maskerlekkage, droge mond en luchtinslikken (aerofagie), en zelfs langdurig gebruik ondermijnen.
Om dit te verhelpen, kan het handig zijn om een apparaat te gebruiken dat de drukbehoefte kan detecteren door middel van een surrogaatmaatstaf voor de weerstand tegen luchtstroom. Het gepatenteerde algoritme wordt niet onthuld door fabrikanten, maar de grondgedachte kan worden getheoretiseerd.
Als er een constante luchtstroom langs het zachte gehemelte en de tongbasis is, is het mogelijk om het ademhalingspatroon te detecteren (weerstand stijgt en daalt in een voorspelbaar patroon). Op het punt van maximale uitademing, met het middenrif volledig ontspannen, kan de luchtweg geblokkeerd raken bij iemand die vatbaar is voor slaapapneu. Dit verhoogt de weerstand tegen de luchtstroom.
Indien gedetecteerd, zal een AutoCPAP reageren door de druk van de luchtstroom te verhogen. Dit is bedoeld om de obstructie op te lossen - evenals de bijbehorende zuurstofdesaturatie, kooldioxide-retentie, cortisolafgifte en opwinding van de hersenen die optreedt bij slaapapneu-gebeurtenissen.
Als algemene regel geldt dat de druk van de AutoCPAP aan het begin van de nacht lager zal zijn en gedurende de nacht geleidelijk kan toenemen naargelang de behoefte. De algoritmen lijken zich te vergissen aan de kant van het verhogen van de druk.
In theorie zouden lagere drukken kunnen worden geprobeerd op latere tijdstippen, maar als de behoefte nog steeds bestaat, kunnen er doorbraak-slaapapneu-episodes optreden. De instelling van deze drukbereiken wordt hieronder verder besproken.
Andere modi
Er zijn nog andere mogelijke instellingen die kunnen worden gebruikt door verschillende apparaten of in andere modi van hetzelfde apparaat. Overweeg deze variaties:
CPAP
Zoals hierboven, een constante luchtstroom ingesteld op een enkele drukinstelling (gemeten in centimeters waterdruk).
AutoCPAP
Ook bekend als APAP, auto-titrating, of onder merknamen zoals AirSense (gebruikt door ResMed), wordt de therapie afgegeven door middel van een reeks drukken zoals voorgeschreven door de voorschrijvende arts en ingesteld door een ademtherapeut. Het apparaat past zichzelf aan op basis van weerstandsmetingen.
BI-niveau
Vaak bekend als BiPAP (het handelsmerk van Philips Respironics) of VPAP (die van ResMed), dit is een therapie met twee druk. De druk is hoger als iemand inademt en wordt verlaagd als ze uitademen.
Dit kan het uitademen comfortabeler maken en kan maskerlekkage en aerofagie verminderen. Het kan ook centrale slaapapneu verminderen en kan de behandeling van obesitas-hypoventilatiesyndroom en andere ademhalingsgerelateerde neuromusculaire aandoeningen verbeteren.
Er zijn twee hoofdtypen: S (spontaan) en ST (met spontane getimede ademhalingen, nuttig om centrale slaapapneu te behandelen).
Automatisch niveau
Dit kan ook AutoBiPAP of zelfs AutoVPAP worden genoemd, hoewel de huidige versie van ResMed AirCurve wordt genoemd. Net als AutoCPAP kan het worden aangepast via een reeks vooraf ingestelde drukopties.
Het kan een minimale expiratoire druk omvatten die EPAP wordt genoemd (vergelijkbaar met CPAP), evenals drukondersteunende instellingen die de hoeveelheid lucht verhogen met inademing (mogelijk met zowel minimale als maximale instellingen). Er is vaak een maximale inademingsdruk, IPAP genaamd.
AVAPS (of iVAPS)
Deze afkorting voor gemiddeld volume verzekerde drukondersteuning wordt vaak gebruikt bij longaandoeningen die extra ondersteuning nodig hebben, zoals chronische obstructieve longziekte (COPD).
ASV
De meest geavanceerde instelling in niet-invasieve beademing, ASV, maakt variatie in drukondersteuning mogelijk, evenals de timing en het volume van ondersteunde ademhalingen. Dit wordt door respectievelijk Philips Respironics en ResMed ook wel auto-servoventilatie en adaptieve servoventilatie genoemd.
Deze apparaten - en de bijbehorende maskers, slangen en andere benodigde benodigdheden - kunnen er ondanks verschillende mogelijkheden en functies hetzelfde uitzien.
De bepaling van welk apparaat of welke modus moet worden gebruikt, wordt doorgaans gemaakt door de behandelende door de raad gecertificeerde slaaparts op basis van onderliggende medische aandoeningen, medicatie en de ernst en het type slaapapneu. In sommige gevallen kunnen kosten of verzekeringsdekking een overweging zijn.
Voordelen van AutoCPAP-therapie
Er zijn enkele duidelijke voordelen aan het gebruik van AutoCPAP-therapie. Deze dynamische aanpassing kan de respons op de therapie optimaliseren, door de apneu-hypopneu-index (AHI) te verlagen tot het behandelingsdoel. Dit kan AutoCPAP effectiever maken dan alternatieven, waaronder het gebruik van een oraal hulpmiddel van een tandarts of chirurgie.
Zoals hierboven opgemerkt, kan het ook enkele van de bijwerkingen verminderen die de therapietrouw verstoren. Het kan ervoor zorgen dat er gedurende een langer deel van de nacht een lagere druk wordt afgegeven, en alleen wordt verhoogd naar de hogere instellingen wanneer er meer ondersteuning nodig is. Deze variatie past bij de behandeling die ze nodig hebben, wat leidt tot een betere algehele ervaring voor veel gebruikers.
Nadelen van AutoCPAP-therapie
Er zijn enkele potentiële risico's verbonden aan het gebruik van AutoCPAP-therapie. Als het drukbereik te breed is, kan het te lang duren voordat het apparaat zich aanpast om in een therapeutische omgeving te komen. Dit kan leiden tot extra slaapapneu-gebeurtenissen en bijbehorende symptomen.
Als het bereik te hoog is ingesteld, kan dit episodes van het inhouden van de adem veroorzaken die worden aangeduid als centrale apneu-gebeurtenissen (een aandoening die complexe slaapapneu wordt genoemd). Daarom worden de instellingen belangrijker wanneer het apparaat door een reeks opties kan werken.
In sommige gevallen kunnen auto-titratie-apparaten een probleem zijn. Het gebruik van Autobilevel-apparaten wordt bijvoorbeeld afgeraden bij obesitas-hypoventilatiesyndroom. Bij hartfalen wanneer de linkerventrikelejectiefractie minder is dan 45%, lijkt het gebruik van ASV-apparaten het risico op sterfte te verhogen.
Ten slotte kan een AutoCPAP iets duurder zijn dan een standaard CPAP-machine, die doorgaans ongeveer $ 100 meer kost. Gelukkig wordt deze behandeling vaak gedekt door een verzekering en kan het verschil voor de meeste mensen verwaarloosbaar zijn, zeker gezien de levensduur van het apparaat meer dan 5 jaar.
Drukinstellingen
Je kunt je afvragen: op welke druk moet een AutoCPAP worden ingesteld? Bovendien, hoe kan iemand weten of de PAP-druk moet worden aangepast?
De mogelijke drukinstellingen voor AutoCPAP variëren van 4 tot 20 centimeter waterdruk (mogelijk afgekort als CWP of cm H20-druk) voor de meeste moderne apparaten.
Dit zijn de standaardinstellingen van de fabrikant en ze worden meestal versmald op basis van het voorschrift van een door het board gecertificeerde slaaparts. Hoe komt deze beslissing tot stand?
Enige begeleiding kan worden geboden met behulp van een in-center onderzoek, een PAP-titratiepolysomnogram genaamd. Afgezien van deze informatie, kan een typisch bereik worden ingesteld (vaak rond de 6 tot 10 CWP of 8 tot 12 CWP voor de meeste individuen).
Als iemand morbide obesitas heeft, kan een iets hoger bereik worden ingesteld. In sommige gevallen kunnen lagere of hogere instellingen worden geselecteerd op basis van individuele risicofactoren, comorbide aandoeningen of eerdere ervaring met therapie.
Als de druk te laag is, kan snurken of slaapapneu aanhouden. De AHI moet zo laag mogelijk zijn, en normaal is minder dan 5 op basis van diagnostische tests. Hoge druk kan maskerlekkage, droge mond, aerofagie en intolerantie voor behandeling verergeren.
In sommige gevallen worden veel van deze problemen verlicht door simpelweg de druk te verlagen. Deze beslissing moet worden overgelaten aan de behandelende arts die het algemene klinische beeld het beste kan begrijpen en hoe drukveranderingen de therapie kunnen beïnvloeden.
Een woord van Verywell
Als u meer wilt weten over AutoCPAP-therapie, vraag dan om evaluatie door een door de raad gecertificeerde slaaparts. Inzicht in uw individuele risicofactoren zal leiden tot de best mogelijke resultaten van de therapie.
Naarmate deze technologieën vorderen, worden ze geoptimaliseerd om de ademhaling tijdens de slaap te verbeteren. Het is nog steeds nodig om de begeleiding te hebben van een professional die deze tools het beste in uw voordeel kan gebruiken.
