Pigmentair dispersiesyndroom (PDS) is een aandoening die vaak wordt ontdekt tijdens een routine oogonderzoek. PDS treedt op wanneer pigment van de achterkant van de iris, het gekleurde deel van uw oog, langzaam wordt afgegeven aan de interne vloeistof die het voorste deel van het oog vult. Deze vloeistof, kamerwater genaamd, voert het pigment op een cyclische manier door het voorste deel van het oog naar het afvoerkanaal van het oog, het zogenaamde trabeculaire netwerk. Als er voldoende pigment vrijkomt, kan het dit afvoerkanaal gaan verstoppen en voorkomen dat de vloeistof goed wegstroomt. Wanneer dit gebeurt, kan de druk in het oog toenemen en pigmentair glaucoom veroorzaken.
Eric AudraSymptomen
Symptomen van PDS worden hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door plotselinge stijgingen van de oogdruk. De aandoening kan episodes van symptomen veroorzaken, waaronder de volgende:
- Wazig zicht
- Gekleurde halo's rond lichten
- Milde oogpijn
Risicofactoren
Hoewel iedereen PDS kan ontwikkelen, lijkt het veel vaker voor te komen bij jongere, blanke mannen in de leeftijd van 20-40 jaar. Interessant is dat de meeste mensen die PDS ontwikkelen bijziend zijn.
Oorzaken
PDS wordt veroorzaakt door overtollig pigment dat in het oog ronddrijft en is vrijgegeven aan de achterkant van de iris. Sommige mensen hebben een unieke ooganatomie waardoor de lenszonules schurend op de achterkant van de iris wrijven. Lenszonules zijn dunne vezels die de kristallijne lens van het oog op zijn plaats houden, direct achter de iris. Als de iris en lens van vorm veranderen, schuren de zonules tegen de iris en begint het pigment af te schilferen.
Diagnose
Omdat het pigment ronddrijft, wordt het in een verticaal patroon op het achteroppervlak van het hoornvlies afgezet. In de oogzorg staat deze pigmentafzetting bekend als "Krukenberg's Spindle." Omdat dit pigment van de achterkant van de iris komt, kan de arts ook "transilluminatie van de iris" zien. Dat betekent dat de arts spleetachtige defecten in de iris ziet waar licht doorheen gaat vanwege het gebrek aan pigment. Door een procedure te gebruiken die gonioscopie wordt genoemd, waarbij een speciale lens op het hoornvlies wordt geplaatst nadat verdovende druppels zijn ingedruppeld, kunnen ze overtollig pigment waarnemen dat wordt afgezet in het afvoerkanaal van het oog. De oogdruk kan al dan niet verhoogd zijn. Als de patiënt pigmentair glaucoom heeft ontwikkeld, zijn ook tekenen van glaucoom te zien.
Wat u nog meer moet weten
Het is belangrijk op te merken dat alle mensen met PDS geen pigmentair glaucoom zullen ontwikkelen. De oogdruk kan sterk fluctueren bij patiënten met PDS of pigmentair glaucoom. Slechts ongeveer 30% van de mensen met PDS zal pigmentair glaucoom ontwikkelen. Wees niet verbaasd als uw arts u naar uw trainingsgewoonten vraagt. PDS-symptomen lijken meer voor te komen tijdens het sporten. Aangenomen wordt dat de krachtige beweging van lichaamsbeweging ervoor kan zorgen dat er meer pigment vrijkomt. Wanneer er meer pigment vrijkomt, kan de oogdruk stijgen en de bijbehorende symptomen veroorzaken.
Het beste wat u kunt doen, is jaarlijks of vaker terugkomen voor onderzoeken, zoals voorgeschreven door uw arts. Pigmentair glaucoom moet, in tegenstelling tot het meer gebruikelijke "openhoekglaucoom", snel worden gediagnosticeerd en agressief worden behandeld.
