UITZETTING VAN DE LEERLING VOOR OOGONDERZOEK

De leerling vergroten

De pupil van het oog is vergelijkbaar met een camera-opening die groter of kleiner kan worden, afhankelijk van hoeveel licht er nodig is om in het oog te komen. De pupil kan miosis ondergaan, een vernauwing van de pupil om kleiner te worden, of hij kan mydriasis, een verwijding van de pupil of vergroting van de pupil ondergaan. De pupilgrootte wordt gecontroleerd door zowel het sympathische zenuwstelsel als het parasympathische zenuwstelsel.

De pupilgrootte verandert afhankelijk van de hoeveelheid licht die in het oog komt. De grootte van de leerling kan veranderen als reactie op seksuele prikkels. De leerlinggrootte verandert ook in tijden van stress. Aangenomen wordt dat de "vecht of vlucht" -stressreactie een vergroting van de pupilgrootte veroorzaakt om meer licht in het oog te laten komen, zodat het lichaam sneller kan reageren op mogelijk schadelijke vijanden.

Oogdruppels verwijden

Er zijn twee soorten oogdruppels. Het ene type stimuleert de samentrekking van de spieren in de iris die de pupil vergroten en het andere type ontspant de spieren die pupilvernauwing veroorzaken en ontspant ook de spier waardoor het oog de lens in het oog kan focussen. Sommige van deze oogdruppels worden samen gegeven om de pupil groter te maken.

Het oog dilateren als onderdeel van een oogonderzoek omvat het toedienen van medicinale oogdruppels, soms twee of drie keer rechtstreeks in het oog. Afhankelijk van wat de arts probeert te bereiken en hoe groot de pupil moet zijn, kunnen verschillende soorten oogdruppels worden gegeven.

Voorbeelden van oogdruppels die ervoor zorgen dat de pupil verwijden:

Fenylefrine

Tropicamide

Hydroxyamfetamine

Cyclopentolaat

Atropine

Cycloplegie

De meeste dilaterende druppels veroorzaken een bijwerking van cycloplegie. Cycloplegie is de tijdelijke verlamming van het corpus ciliare waardoor het oog zich kan concentreren op voorwerpen in de buurt. De meeste dilatatiedruppels kunnen een cycloplegisch effect veroorzaken van een paar uur tot een paar dagen. Dilatatie van de pupil en cycloplegie zijn twee verschillende processen, maar zijn met elkaar verbonden omdat de meeste medicijnen die cycloplegie veroorzaken, ook de pupil vergroten.

Soms kan een arts verlangen dat een patiënt cycloplegie heeft. Het scherpstelmechanisme van een heel jong kind is bijvoorbeeld zo sterk dat het erg moeilijk wordt om hun zicht of brekingsfout te meten om te zien of zichtcorrectie nodig is. Wanneer een medicijn wordt toegediend om significante cycloplegie te veroorzaken, is het focussysteem van het kind tijdelijk verlamd. Op deze manier kan de arts comfortabel het visuele systeem van een kind volledig meten. In wezen kunnen de "ruwe gegevens" alleen worden gemeten en kan het kind de meting helemaal niet beïnvloeden.

Een andere keer dat een arts wil dat een patiënt verlengde cycloplegie heeft, is wanneer ze een oogziekte, aandoening of trauma hebben die acute pijn en lichtgevoeligheid veroorzaakt. Voor een aandoening die uveïtis wordt genoemd, dienen cycloplegische oogdruppels om pijn en gevoeligheid te verminderen. Soms is de cycloplegische bijwerking echter ongewenst. Wanneer een patiënt bijvoorbeeld wordt verwijd als onderdeel van een uitgebreid oogonderzoek, heeft hij doorgaans een zekere mate van cycloplegisch effect. Een paar uur lang kan hun zicht van dichtbij wazig zijn.

Vaak is de arts meer geïnteresseerd in het bekijken van de interne structuren van het oog om de gezondheid van het oog te bepalen en is hij niet geïnteresseerd in het veroorzaken van cycloplegie. Vanwege deze ongewenste bijwerking wordt dit deel van het oogonderzoek beschouwd als het "onaangename" deel van het oogonderzoek en kan een patiënt het binnenkomen daardoor uitstellen.

Licht gevoeligheid

Wanneer een dilaterende druppel wordt toegediend, wordt de pupil erg groot. Omdat de pupil door deze druppels niet normaal kan samentrekken, zijn mensen erg lichtgevoelig. Deze tijdelijke lichtgevoeligheid is een andere reden waarom mensen een oogonderzoek kunnen uitstellen. Omdat verwijding van de pupillen er vaak voor zorgt dat het zicht dichtbij of dichtbij wazig wordt en gevoeligheid voor licht, worden na het onderzoek vaak wegwerpzonnebrillen verstrekt om ongemak veroorzaakt door zonlicht te verminderen. Dilatatie duurt over het algemeen drie tot zes uur, maar het is niet ongebruikelijk dat het voor sommige patiënten tot 24 uur aanhoudt, afhankelijk van de gebruikte oogdruppels.