Drusen zijn kleine gele of witte afzettingen die zich vormen in het netvlies of op de oogzenuwkop. Het zijn ophopingen van extracellulair materiaal die zich in het oog ophopen. De detectie van een paar drusen is normaal bij ouder wordende ogen, waarbij de meeste mensen ouder dan 40 jaar op zijn minst wat drusen hebben. Grote hoeveelheden drusen in de macula zijn echter een van de meest voorkomende vroege tekenen van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (LMD). Oogartsen kunnen drusen detecteren tijdens uitgebreide verwijde oogonderzoeken.
Meng afbeeldingen / Getty-afbeeldingenDrusen en maculaire degeneratie
Maculaire degeneratie treedt op wanneer de macula, een deel van het netvlies, begint te verslechteren. Het netvlies is de achterste laag van het oog die lichtgevoelig is. Bij maculaire degeneratie treedt een merkbare verandering op in de gepigmenteerde cellen in de macula. Celresten beginnen zich op te hopen en produceren gele of witte deeltjes. Deze deeltjes, bekend als drusen, kunnen het transport van zuurstof naar de fotoreceptorcellen beginnen te verstoppen.
De fotoreceptorcellen, of de staafjes en kegeltjes, hebben veel zuurstof nodig. Als ze niet genoeg zuurstof krijgen, beginnen ze te degenereren. De macula, die verantwoordelijk is voor een helder, scherp zicht, bestaat voornamelijk uit kegelcellen. Naarmate de kegelcellen afsterven, wordt gedetailleerd of scherp zicht wazig en minder duidelijk.
Maculaire degeneratie is de belangrijkste oorzaak van gezichtsverlies bij mensen ouder dan 60 jaar. Gezichtsverlies in vroege gevallen van maculaire degeneratie is geleidelijk en de meeste mensen merken het niet eens. Pijn wordt meestal niet ervaren. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan het zicht wazig worden en kunnen objecten vervormd lijken. Patiënten kunnen klagen over ontbrekende letters in woorden of moeite hebben met het zien van kleinere letters. In ernstigere gevallen van AMD kan er een ernstig verlies of vergrijzing van het centrale zicht zijn, terwijl het perifere zicht onveranderd blijft. Bovendien kan het kleurenzien worden veranderd.
Soorten Drusen
Als uw oogarts drusen detecteert tijdens uw oogonderzoek, is het belangrijk om te weten welk type u heeft. Er zijn twee verschillende soorten drusen: hard en zacht. Harde drusen zijn klein en hebben scherpe randen, zijn lichtgeel en worden als minder schadelijk beschouwd. Harde drusen nemen toe met de leeftijd en kunnen al dan niet de ontwikkeling van leeftijdsgebonden maculaire degeneratie betekenen.
Zachte drusen daarentegen zijn groter met minder gedefinieerde randen. Zachte drusen zijn er in verschillende maten en vormen. Uw oogarts zal zich meer zorgen maken over uw zicht als hij zachte drusen ziet. Ze worden als schadelijker beschouwd dan harde drusen omdat ze de neiging hebben om zuurstof te blokkeren om de macula te bereiken. Mensen met zachte drusen hebben meestal meer dramatische veranderingen in het gezichtsvermogen dan mensen met harde drusen. Er kan ook een wazige plek in het midden van hun zicht verschijnen.
.jpg)
