Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD) is de belangrijkste oorzaak van verlies van gezichtsvermogen bij mensen ouder dan 60 jaar. AMD tast de macula aan, het gevoelige deel van het netvlies dat verantwoordelijk is voor ons scherpe, centrale zicht. Hoewel AMD kan worden behandeld, is er geen genezing. Er zijn twee soorten AMD: droog en nat. Natte AMD, de ernstigste van de twee, is goed voor ongeveer 10% van alle gevallen van AMD. Mensen met de droge vorm van LMD kunnen overgaan naar de natte vorm, maar droge maculaire degeneratie kan ook voortschrijden en verlies van het gezichtsvermogen veroorzaken met of zonder over te gaan in het natte type van de ziekte.
Niet iedereen met vroege AMD zal echter de gevorderde vorm van de ziekte ontwikkelen. Terwijl de behandeling van droge LMD bestaat uit voedingstherapie met een gezond dieet met veel antioxidanten om de cellen van de macula te ondersteunen, richt de behandeling van natte LMD zich op het stoppen van de vloeistoflekkage door neovascularisatie.
sdigital / Getty-afbeeldingen
Behandelingsopties
Er bestaat geen remedie voor natte LMD. Er zijn echter verschillende behandelingsopties beschikbaar om de progressie van de ziekte te vertragen en hopelijk de snelheid van verlies van het gezichtsvermogen te vertragen. Deze behandelingen zullen het verloop van maculaire degeneratie niet omkeren, en ze zullen het ook niet volledig stoppen, maar ze kunnen de progressie van de ziekte helpen vertragen en helpen om het bestaande gezichtsvermogen te behouden. Procedures zoals fotocoagulatie en maculaire translocatie zijn uitgevoerd met wisselende resultaten. Medicijnen tegen vasculaire endotheliale groeifactor (anti-VEGF) worden ook gebruikt. Deze medicijnen worden rechtstreeks in het oog geïnjecteerd en werken om de vorming van nieuwe bloedvaten te stoppen.
Hieronder volgen de beste behandelingsopties die beschikbaar zijn voor natte LMD.
Receptinjecties: anti-VEGF-geneesmiddelen
De term "angiogenese" wordt gebruikt om de groei van nieuwe bloedvaten te beschrijven. Angiogenese speelt een cruciale rol bij de normale ontwikkeling van lichaamsorganen en weefsels. Overmatige en abnormale ontwikkeling van bloedvaten kan echter soms optreden bij ziekten zoals AMD (retinale bloeding) en kanker (tumorgroei). Anti-angiogene medicijnen worden gebruikt om de groei van nieuwe bloedvaten te stoppen. Deze medicijnen worden vaak anti-VEGF-behandelingen genoemd, omdat ze gericht zijn op het verlagen van het niveau van een groei-eiwit dat bekend staat als vasculaire endotheliale groeifactor (VEGF).
Anti-VEGF-behandelingen hebben tot doel het groeiproces van bloedvaten om te keren en het gezichtsvermogen te verbeteren. De volgende medicijnen zijn intravitreale injecties (rechtstreeks in het verdoofde oog geïnjecteerd) die worden gebruikt als eerstelijnsbehandeling om maculaire zwelling te verminderen en mogelijk het gezichtsvermogen te verbeteren.
- Macugen (pegaptnib) - Macugen wordt gewoonlijk eens in de zes weken in het glasachtige gedeelte van het oog geïnjecteerd. Bijwerkingen kunnen zijn: ontsteking van het oog, wazig zien, andere veranderingen in het gezichtsvermogen, cataract, bloeding, zwelling, oogafscheiding, irritatie of ongemak van het oog en het zien van vlekken in het zicht. In het algemeen vermindert Macugen de maculaire dikte, maar verbetert het de gezichtsscherpte niet.
- Avastin (bevacizumab) - Avastin wordt in het glasachtige gedeelte van het oog geïnjecteerd. Het is een door de FDA goedgekeurd geneesmiddel voor kankertherapie, gemaakt door hetzelfde bedrijf dat Lucentis maakt. Avastin is door artsen gebruikt als een off-label behandeling voor AMD en is veel minder duur. Veel artsen geloven dat de twee medicijnen even effectief zijn tegen maculaire degeneratie. Avastin wordt gewoonlijk eenmaal per maand toegediend.
- Lucentis (ranibizumab) - Lucentis wordt gewoonlijk eenmaal per maand in het glasvocht van het verdoofde oog geïnjecteerd. De meest gemelde bijwerkingen van Lucentis zijn bloeding van het bindvlies, floaters, oogpijn, verhoogde oogdruk en oogontsteking.
- Eylea (aflibercept) - Eylea wordt eenmaal per twee maanden in het oog geïnjecteerd. Bijwerkingen kunnen zijn: bloeding van het bindvlies (het membraan dat het oogwit bedekt), oogpijn, risico op cataract, loslaten van het glasvocht, glasvochtdrijvers en verhoogde oogdruk.
Houd er rekening mee dat er een risico bestaat op endoftalmitis (ernstige ontsteking van de binnenkant van het oog) en loslaten van het netvlies na elke injectie in het glasvocht.
Operaties en door specialisten aangestuurde procedures
Laser fotocoagulatie
Laserfotocoagulatie is een vorm van laserchirurgie die soms wordt gebruikt om natte LMD te behandelen. Deze behandeling is niet voor iedereen met natte type AMD een optie, omdat de procedure minder zinvol is als u verspreide bloedvaten heeft of als de bloedvaten zich in het centrale deel van de macula bevinden.
Met kleine uitbarstingen van licht probeert de laser lekkende bloedvaten af te dichten en abnormale bloedvaten en weefsels te vernietigen. De operatie wordt normaal gesproken op kantoor uitgevoerd en kan tot 30 minuten duren. Uw arts zal eerst uw ogen verwijden en kan uw ogen verdoven met een verdovende oogdruppel. In de meeste gevallen is geen pleister of postoperatieve medicatie vereist.
De volgende risico's zijn verbonden aan laserfotocoagulatie vanwege de intensiteit van de lichtstraal:
- Licht verlies van gezichtsvermogen
- Verminderd nachtzicht
- Verminderd zijzicht
- Blinde vlekken
- Focusserende problemen
- Wazig zicht
- Verminderde kleurwaarneming
Fotodynamische therapie
Fotodynamische therapie is een ander type behandeling voor natte LMD waarbij een laser wordt gebruikt. Het verschilt van fotocoagulatie doordat het een speciaal medicijn gebruikt dat werkt bij blootstelling aan een bepaald type licht. Voorafgaand aan de procedure zal de arts een speciaal geneesmiddel in een ader in uw arm injecteren. Het geneesmiddel is gevoelig voor licht en verzamelt zich in de abnormale bloedvaten onder de macula. Na het toedienen van een verdovende oogdruppel, zal de arts met behulp van een speciale contactlens een laser in uw oog schijnen. Het laserlicht activeert het medicijn dat vervolgens de abnormale bloedvaten afsluit door bloedstolsels te creëren. Fotodynamische therapie is niet voor iedereen met natte LMD een optie. Het kan het nuttigst zijn voor mensen bij wie het gezichtsvermogen na verloop van tijd langzaam optreedt, in plaats van plotseling.
De volgende risico's zijn verbonden aan fotodynamische therapie:
- Blinde vlekken
- Rugpijn gerelateerd aan medicijninjectie
- Lichtgevoeligheidsreacties
- Tijdelijk verlies van visuele scherpte
-pain.jpg)
.jpg)
