Inzicht in superieure halfronde kanaaldehiscentie

De halfcirkelvormige kanalen bevinden zich in het binnenoor. Deze drie kleine buisjes (de horizontale, bovenste en achterste halfcirkelvormige kanalen) staan ​​haaks op elkaar. Ze bevatten een vloeistof genaamd endolymfe en kleine haarcellen, cilia genaamd, die onze bewegingen waarnemen. De halfcirkelvormige kanalen maken deel uit van het vestibulaire systeem en geven ons een gevoel van evenwicht.

Semicircular Canal Dehiscence (SSCD), ook wel Superior Canal Dehiscence Syndrome (SCDS) genoemd, is een aandoening die wordt veroorzaakt door een gat of opening in het bot boven het superieure halfcirkelvormige kanaal. Door het aangetaste bot kan endolymfe in het bovenste halfcirkelvormige kanaal bewegen als reactie op geluids- of drukstimuli.

Eric Audras / Getty Images

Incidentie en oorzaken van superieure halfronde kanaaldehiscentie

Superieure halfcirkelvormige kanaaldehiscentie is een zeldzame aandoening en de exacte oorzaak blijft onbekend. Eén theorie is dat één tot twee procent van de bevolking wordt geboren met een abnormaal dun bot boven het bovenste halfcirkelvormige kanaal, waardoor ze vatbaar zijn voor SSCD. De theorie is dat druk of trauma dan het gat of de opening in dit toch al kwetsbare bot veroorzaakt. Dit verklaart waarom de gemiddelde leeftijd bij diagnose ongeveer 45 jaar is.

SSCD is echter gediagnosticeerd bij veel jongere personen. Een andere theorie is dat het bot zich niet goed ontwikkelt in utero en dat SSCD aanwezig is op het moment van geboorte. Het kan ook zijn dat het bot boven het bovenste halfcirkelvormige kanaal van nature dunner wordt naarmate men ouder wordt, waarna een klein trauma of verhoogde intracraniale druk de dehiscentie kan veroorzaken. Dit bot kan ook worden beschadigd tijdens een ooroperatie.

Superieure halfronde kanaaldehiscentie beïnvloedt mannen, vrouwen en individuen van alle rassen in gelijke mate. De exacte prevalentie van SSCD is onbekend.

Tekenen en symptomen van halfronde kanaaldehiscentie

De symptomen van SSCD variëren van persoon tot persoon. Mogelijk hebt u vestibulaire symptomen, gehoorsymptomen of een combinatie van beide. Sommige symptomen van SSCD kunnen bizar lijken. Symptomen van SSCD kunnen zijn:

• Duizeligheid of draaierigheid (vaak veroorzaakt door geluid of druk)
• Chronische onbalans
• Tinnitus: wat soms correleert met oogbewegingen of het geluid van uw hartslag
• Hyperacusis (ongebruikelijke gevoeligheid voor alledaagse geluiden)
• Oscillopsie: Door harde geluiden kunnen objecten lijken alsof ze bewegen
• Nystigmus (onvrijwillige oogbewegingen - kunnen door druk worden veroorzaakt)
• Symptomen kunnen erger worden als u niest, hoest of uw neus snuit
• Autofonie: u kunt mogelijk uw eigen oogbewegingen of zelfs uw hartslag horen. Uw stem kan abnormaal luid klinken in het aangetaste oor.
• Geleidend gehoorverlies, meestal bij laagfrequente geluiden
• Het geluid kan vervormd lijken in het / de aangedane oor (oren)
• Auditieve volheid (een gevoel van volheid of druk in het aangedane oor)

Een abnormaal dun bot dat over het bovenste halfcirkelvormige kanaal ligt, kan, zelfs zonder dehiscentie, ook mildere symptomen van SSCD veroorzaken. Er moet ook worden opgemerkt dat sommige mensen met SSCD eigenlijk helemaal geen symptomen ervaren.

Diagnose van halfronde kanaaldehiscentie

Als uw arts vermoedt dat u mogelijk SSCD heeft, kunnen zij verschillende tests gebruiken om deze diagnose te bevestigen. Uw huisarts kan SSCD vermoeden, maar de diagnose kan het beste worden gesteld door een arts die gespecialiseerd is in aandoeningen van keel, neus en oor (een KNO of KNO-arts).

Superieure halfcirkelvormige kanaaldehiscentie kan worden aangezien voor soortgelijke aandoeningen zoals perilymfefistel, BPPV en otosclerose.

Geschiedenis en fysiek

Uw arts kan op kantoor verschillende eenvoudige tests uitvoeren, waaronder:

• Looptest: uw arts zal u zien lopen, dit helpt bij het diagnosticeren van evenwichtsproblemen.
• Oculomotorisch onderzoek: uw arts zal kijken naar de manier waarop uw ogen bewegen om nystigmus te detecteren.
• Fukuda-test: uw arts zal u vragen om 20-30 seconden op zijn plaats te blijven terwijl u uw ogen gesloten houdt. Deze test wordt gebruikt om vestibulaire afwijkingen op te sporen.
• Dix-Hallpike-manoeuvre: uw arts zal deze test uitvoeren door u plotseling achterover te leggen met uw hoofd opzij gedraaid. Terwijl u dit doet, zal uw arts uw ogen observeren op nystigmus. De Dix-Hallpike-manoeuvre wordt gebruikt om goedaardige paroxismale positieduizeligheid uit te sluiten.
• Hoofdschudtest: uw arts zal uw hoofd schudden terwijl u speciale lenzen draagt.
• Hoofdstuwkrachttest
• Visuele dynamische scherpte-test
• Fisteltest
• Barany noise box: gebruikt om te testen op door lawaai veroorzaakte duizeligheid

CT-scan

CT-scan met hoge resolutie kan nuttig zijn bij het diagnosticeren van SSCD wanneer deze wordt uitgevoerd door een ervaren persoon. U zult naar een radiologiecentrum willen gaan dat bekwaam is in het identificeren van SSCD, aangezien het gemakkelijk kan zijn om de dehiscentie over het hoofd te zien.

Zelfs als u een positieve bevinding hebt op CT, moet u nog steeds gehoortesten ondergaan om het effect te bepalen, omdat een membraan (bekend alsdura) kan het gebied afsluiten waardoor het gat onbeduidend wordt.

Gehoorproeven

Audiometrietests tonen doorgaans geleidend gehoorverlies met een lage frequentie aan, hoewel er ook andere soorten gehoorverlies kunnen worden aangetroffen. Gehoortests die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer pure-tone-audiometrie, immittantie-testen (tympanometrie) om middenoorproblemen, voorbijgaande opgewekte oto-akoestische emissies en elektrocochleografie uit te sluiten.

Behandeling van halfronde kanaaldehiscentie

Counseling is meestal een goede eerste stap om te overwegen of een chirurgische behandeling van SSCD al dan niet noodzakelijk is. Als de symptomen niet ernstig zijn, kunnen sommige gevallen beter overblijven met coping-mechanismen. Als de symptomen van onbalans gering zijn, kan vestibulaire revalidatie enig voordeel bieden.

Als de kwaliteit van leven echter aanzienlijk wordt beïnvloed, kan chirurgisch herstel van de opening worden overwogen. De twee meest voorkomende benaderingen zijn het dichten van het gat (waardoor het halfcirkelvormige kanaal wordt afgesloten) of het opnieuw opduiken van het gat (waardoor het halfcirkelvormige kanaal intact blijft). Bij beide soorten chirurgische reparatie moet in de schedel worden gesneden door middel van de zogenaamde middelste craniale fossa-benadering (of middelste fossa craniotomie).

Hoewel deze operatie over het algemeen goede resultaten heeft, kunnen complicaties van de aangezichtszenuw en terugval van symptomen optreden. Voorafgaand aan elke operatie is het het beste om de risico's die aan de procedure zijn verbonden met de arts te bespreken en specifieker te vragen naar de mate waarin zijn patiënten complicaties hebben gehad die verband houden met de procedure.