Wanneer een ruggenprik nodig kan zijn voor kinderkoorts

Uw drie weken oude baby heeft een temperatuur van 101 graden F en u heeft zojuist uw kinderarts gebeld. U verwachtte een kleine eenvoudige geruststelling, aangezien u vaak is verteld dat u overdreven reageert als uw oudere kinderen koorts hebben gehad. In plaats daarvan ben je een beetje verbaasd als je kinderarts je vertelt om direct naar de eerste hulp te gaan.

Je bent niet langer alleen verrast en wordt nu nerveus als de ER-staf je naar een kamer haast, voor een wachtkamer vol kinderen met loopneuzen en hoest. Een SEH-arts komt binnen en praat met u over de symptomen van uw baby, onderzoekt haar en legt vervolgens uit dat ze een volledige septische opwerking nodig heeft. Je begrijpt nog steeds niet helemaal wat er gebeurt, maar dan hoor je de twee woorden die veel ouders van jonge kinderen met koorts bang maken: ruggenprik.

Hoewel veel ouders de eerste paar maanden van hun baby zonder koorts doorkomen, komt dit scenario helaas honderden keren per dag voor op eerstehulpafdelingen in het hele land.

De septische opwerking

In tegenstelling tot oudere kinderen kan het moeilijk zijn om te bepalen wanneer een pasgeboren of jonge baby ernstig ziek is. Een baby jonger dan twee of drie maanden kan zelfs een ernstige bacteriële infectie hebben, zoals meningitis (een infectie van de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg), bacteriëmie (een bloedinfectie) of een urineweginfectie en toch lijken helemaal goed. Dat is de reden waarom artsen routinematig een septische opwerking uitvoeren bij baby's die jonger zijn dan twee of drie maanden oud wanneer ze een rectale temperatuur hebben van 100,4 graden Fahrenheit of hoger. Deze septische opwerking omvat doorgaans een:

• Compleet bloedbeeld
• Bloedcultuur
• Urineonderzoek en urinecultuur
• Ruggenmergkraan zodat artsen een onderzoek van het ruggenmergvocht kunnen bestellen, inclusief een ruggenmergvloeistofcultuur
• Röntgenfoto van de borst (hoewel dit vaak wordt weggelaten als het kind geen ademhalingssymptomen heeft)
• Ontlasting onderzoekt of de baby diarree heeft
• Virale test of kweek, zoals een RSV-voorbereiding of grieptest

Afhankelijk van deze testresultaten kan een jonge baby met koorts worden gestart met antibiotica en in het ziekenhuis worden opgenomen en gedurende 24 tot 48 uur worden geobserveerd. Baby's ouder dan 28 dagen kunnen gewoon naar huis worden gestuurd, met een vervolgbezoek aan de eerste hulp of met hun kinderarts als alle testen normaal zijn en de baby goed eet.

Wat zorgt ervoor dat baby's koorts krijgen?

Net als oudere kinderen kan de koorts van een baby worden veroorzaakt door een virale infectie. Helaas komen bacteriële infecties, die ernstiger kunnen zijn dan eenvoudige virale infecties, vaker voor bij jongere kinderen dan bij oudere kinderen en jonge volwassenen. Ernstige bacteriële infecties veroorzaken in feite ongeveer acht tot 12 procent van de koortsziekten (koorts) bij pasgeborenen (zuigelingen jonger dan 28 dagen) en vijf tot tien procent van de koortsstoornissen bij zuigelingen van één tot drie maanden oud. Voor het geval je het je afvraagt ​​- dat is veel.

Heeft uw baby echt een ruggenprik nodig voor koorts?

Hoewel ouders vaak denken dat de kinderartsen van tegenwoordig te agressief zijn bij het behandelen van jonge baby's met koorts, is het belangrijk op te merken dat de huidige praktijken eigenlijk veel minder streng zijn dan vroeger. Het is niet zo lang geleden dat alle kinderen jonger dan drie maanden met koorts na hun septische opwerking daadwerkelijk in het ziekenhuis werden opgenomen en gedurende ten minste 24 uur werden geobserveerd. Nu is de toelating doorgaans voorbehouden aan alle pasgeborenen en alleen aan oudere zuigelingen die ziek lijken.

Zelfs de noodzaak van spinale tikken wordt in twijfel getrokken. Hoewel ze ooit routinematig werden gedaan bij alle zuigelingen met koorts als ze jonger waren dan drie maanden, hebben sommige deskundigen die leeftijd verlaagd tot 31 of 60 dagen als het kind aan bepaalde screeningcriteria voldoet en kunnen ze nauwlettend worden gevolgd door zijn arts.

Houd er rekening mee dat een ruggenprik eigenlijk een eenvoudige procedure is voor een baby met weinig complicaties en vaak goed wordt verdragen. Als je kijkt naar de gevolgen van onbehandelde bacteriële meningitis, die een ruggenprik kan helpen detecteren, dan wordt de vraag of je een arts een ruggenprik op je kind wilt laten uitvoeren, gemakkelijker.

Als u een ruggenprik weigert, zullen de artsen in de eerste hulp u waarschijnlijk proberen over te halen. Het is de standaardzorg, wat betekent dat artsen dit doorgaans doen vanwege de huidige aanbevelingen of ervaring, voor een baby of jonge baby om een ​​ruggenprik te krijgen. Het zou ongebruikelijk zijn voor een arts om een ​​baby van de SEH naar huis te laten zonder een ruggenprik als ze dachten dat het nodig was. Wat zouden ze doen als een ouder nog steeds weigerde na een lange discussie over de risico's en voordelen? Het hangt waarschijnlijk af van de situatie, maar het kan variëren van het observeren van het kind in het ziekenhuis tot het bellen van kinderbeschermingsdiensten en het beschuldigen van medische verwaarlozing van de ouder.

Virussen en koorts vermijden

Om koorts en de noodzaak van een septische opwerking te helpen voorkomen, kan het een goed idee zijn om de blootstelling van uw baby aan mensen in de eerste twee of drie maanden van haar leven te beperken. In het bijzonder moet elke persoon die de baby vasthoudt zijn handen grondig wassen. Mensen die zich niet goed voelen - zelfs als ze verkouden zijn - mogen de baby niet aan. Dat klinkt misschien gek voor nieuwe ouders die willen pronken met hun nieuwe baby, maar de gevolgen kunnen zijn dat je baby wordt blootgesteld aan virussen en andere ziektekiemen, koorts en een reis naar de eerste hulp voor een ruggenprik.