Tekenen en symptomen van bedwantsbeten

Een bedwantsbeet is vergelijkbaar met beten van andere soorten insecten. Er is weinig dat de daadwerkelijke bijtmarkering onderscheidt. Daarom worden beten van bedwantsen vaak verkeerd gediagnosticeerd als zijnde afkomstig van andere soorten of als huiduitslag die helemaal geen verband houdt met insectenbeten.

Veel voorkomende symptomen

Jeuk

Bedwantsen hebben naaldachtige monddelen die de huid doorboren en de bedwantsen laten smullen van bloed. Om het eten te vergemakkelijken, scheiden ze speeksel af dat anticoagulerende eigenschappen heeft. Bij sommige mensen kan dit speeksel reacties veroorzaken, waaronder jeuk.

Bedwantsen zijn een soort insect die bekend staat alscimex lectularius(letterlijkcimexis Latijn voor bug enlactulariusis Latijn voor bed). Er is een tweede veel voorkomende soort bedwantsen die bekend staat alscimex hemiptera​Deze staan ​​bekend als de tropische bedwantsen, die grotendeels binnen 30 graden van de evenaar blijven. Er zijn gepubliceerde rapporten, veel zonder ondersteunend bewijs, dat elk van de gewone bedwantsoorten chemisch verschillend speeksel heeft, maar sommige onderzoekers hebben geen verschil gevonden in de reacties die door elke soort worden veroorzaakt.

Kleine, rode laesies

Bedwantsbeten zijn kleine, rode laesies die gewoonlijk niet meer dan 5 mm breed worden. De laesies, of striemen, beginnen als rode gebieden die verheven worden en zich vervolgens ontwikkelen tot blaren. Ze jeuken en krabben zou de jeuk erger maken.

Vaak worden beten van bedwantsen geclusterd langs lijnen die meestal de armen en benen volgen.

Bedwantsbeten verschijnen vaak in een rechte lijn of rij. Theorieën voor dit bereik variëren van het idee dat bedwantsen zich voeden langs bloedvaten tot het idee dat bedwantsen blijven terwijl hun lichaam het beddengoed raakt terwijl ze zich voeden, en dat de beestjes alleen worden gelaten om zich te voeden langs lijnen waar de huid het beddengoed raakt in slechts de juiste manier.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Zeldzame symptomen

Grote bijtclusters van bedwantsen kunnen aanzienlijke delen van het lichaam bedekken en ervoor zorgen dat het lijkt alsof de patiënt waterpokken heeft. Als de trossen beten dicht genoeg bij elkaar zijn, kunnen de beten samenvloeien en lijken ze één grote uitslag te zijn.

Er kan een kleine hoeveelheid bloedverlies optreden vanuit het midden van een bedwantsbeet nadat de beest klaar is met eten. Het bloeden is zelfbeperkend en zal op de lakens verschijnen als bloedvlekken.

Patiënten met chronische, grote groepen bedwantsbeten kunnen vermoeidheid en koorts ontwikkelen, maar deze zijn zeer zeldzaam.

Sommige patiënten krijgen blaren gevuld met bloed of bloederig vocht, vooral op de armen en benen. Deze bloedblaren zijn uiterst zeldzaam en kunnen barsten, waardoor bloedingen of sijpelen van de bloederige vloeistof kunnen ontstaan.

Zorgverleners weten niet zeker of de oorzaak van deze blaren te maken heeft met de bug of de mens, maar hebben groepen patiënten gevonden die allemaal zijn gebeten door insecten in dezelfde trein met dit teken.

Tekenen van besmetting

Bedwantsbeten kunnen gemakkelijk worden verward met de algemene rode blaren veroorzaakt door andere insecten- en insectenbeten.Daarom is het vinden van tekenen van een besmetting een belangrijk onderdeel van het bevestigen van een diagnose.

Bedwantsen houden ervan plooien van kussens en stoffering op meubels en in matrassen te besmetten.

Bedwantsen kunnen vrijwel overal voorkomen en bevinden zich waarschijnlijk op andere zachte meubels in kamers waar een besmetting op een bed of stoel te vinden is.

Bedwantsenplagen worden gekenmerkt door fecale uitwerpselen die eruitzien als kleine stipjes, en in frequentie toenemen naarmate u dichter bij de feitelijke haven komt. De beestjes produceren feromonen als ze gestrest of in gevaar zijn. Het ruikt ziekelijk zoet en wordt sterker wanneer mensen de bedwantsen proberen te doden.

Zijn uw beten te wijten aan bedwantsen?