Openhartchirurgie: overzicht

Open hart operatieis een overkoepelende term voor verschillende procedures waarbij de ribbenkast van een persoon wordt geopend via een grote incisie in de borst om het hart bloot te leggen. Dit is een ingrijpende operatie die om een ​​aantal redenen kan worden uitgevoerd, waaronder het omzeilen van een geblokkeerde hartslagader, het repareren van een zieke hartklep of het transplanteren van een gezond hart.

Hoewel de operatie veel voordelen biedt en vaak levensveranderend is, is herstel meestal geleidelijk en uitdagend. Na de operatie moeten patiënten zich stevig inzetten voor hun nazorg en hartgezonde leefgewoonten.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Wat is openhartchirurgie?

Openhartchirurgie is een intramurale operatie die wordt uitgevoerd door een cardiothoracale chirurg of een harttransplantatiechirurg in een ziekenhuis onder algemene anesthesie. Dit type operatie kan worden gepland of urgent worden uitgevoerd, afhankelijk van de medische omstandigheden van de patiënt.

Bij een openhartoperatie maakt de chirurg een grote incisie in het midden van de borst van de patiënt. Het borstbeen (dat is verbonden met de ribbenkast) wordt vervolgens in de lengte doormidden gesneden en uit elkaar gespreid om het hart in de borstholte bloot te leggen.

Zodra het hart is blootgesteld, wordt de patiënt verbonden met een hart-long-bypass-machine. Deze machine neemt de functie van het hart over en pompt zuurstofrijk bloed door het lichaam. Als resultaat is de chirurg in staat om te opereren op een "stil" hart (d.w.z. een hart dat niet klopt en er geen bloed doorheen stroomt).

Openhartoperaties kunnen om veel verschillende redenen worden uitgevoerd. Meestal wordt het gebruikt om een ​​zieke hartslagader (kransslagader) te omzeilen - een zogenaamde kransslagader-bypass-graft (CABG).

Diverse chirurgische technieken

Hoewel openhartchirurgie een invasieve techniek is, wordt deze nog steeds veel gebruikt omdat het de chirurg in staat stelt om het hart en de omringende bloedvaten direct te visualiseren.

Dat gezegd hebbende, zijn er in de loop der jaren verschillende minimaal invasieve benaderingen naar voren gekomen. Deze veranderen op een aantal belangrijke manieren wat de meeste verwachten van openhartchirurgie en kunnen al dan niet haalbare opties zijn, afhankelijk van het geval.

Met de minimaal invasieve directe coronaire bypass-benadering (MIDCABG) maakt de chirurg bijvoorbeeld verschillende kleine incisies aan de linkerkant van de borstkas om de kransslagaders van een patiënt te bereiken en te opereren.

Bij deze benadering worden de meeste patiënten niet op een hart-longmachine geplaatst, wat betekent dat de bloedstroom door het lichaam tijdens de procedure door het hart wordt gehandhaafd; dit wordt een "off-pump" -operatie genoemd.

Er zijn ook minimaal invasieve klepreparatie- of vervangingstechnieken. Bij minimaal invasieve mitralisklepchirurgie wordt bijvoorbeeld een kleine incisie gemaakt aan de rechterkant van de borst, waarna een gespecialiseerd instrument door de kleine opening wordt gestoken en wordt gebruikt om de klep te repareren.

Hoewel minimaal invasieve operaties over het algemeen een lager infectiepercentage hebben en kleinere littekens veroorzaken dan open operaties, hebben ze wel beperkingen. De MIDCABG-benadering kan bijvoorbeeld niet worden gebruikt om tijdens dezelfde operatie meer dan twee kransslagaders te behandelen.

Contra-indicaties

Contra-indicaties zijn afhankelijk van het type openhartoperatie dat wordt uitgevoerd.

Bij een CABG zijn bijvoorbeeld relatieve contra-indicaties:

• Laag risico op een hartinfarct (hartaanval) of overlijden zonder symptomen
• Gevorderde leeftijd (vooral ouder dan 85 jaar)
• Coronaire slagaders die niet compatibel zijn met transplantatie

Contra-indicaties voor een harttransplantatie zijn onder meer:

• Actieve infectie of kanker
• Gevorderde lever- of nierziekte
• Recente beroerte of longembolie
• Slecht gecontroleerde diabetes mellitus
• Onbehandelde perifere aderziekte
• Ernstige longziekte of pulmonale hypertensie
• Morbide obesitas
• Psychosociale problemen (bijv. Slechte therapietrouw bij het nemen van medicijnen of actief roken of drugsgebruik)

Contra-indicaties voor een hartklepreparatie of vervangende operatie zijn afhankelijk van de klep waarop wordt geopereerd.

Relatieve contra-indicaties voor chirurgie van de mitralisklep zijn bijvoorbeeld:

• Verkalking van de aorta
• Rechter ventrikel disfunctie
• Ernstige calcificatie van de mitralisannulus
• Ernstige linkerventrikeldisfunctie
• Ernstig emfyseem of restrictieve longziekte
• Ernstige pulmonale hypertensie

Potentiële risico's

Naast algemene chirurgische risico's zoals bloeding, infectie, bloedstolsels en een bijwerking op anesthesie, omvatten specifieke risico's die gepaard gaan met openhartoperaties:

• Abnormaal hartritme (aritmieën)
• Acuut nierfalen
• Schade aan organen (bijv. Hart, lever, longen, enz.)
• Acute pancreatitis
• Geheugenverlies (komt vaker voor bij patiënten ouder dan 65 jaar)
• Harttamponade
• Beroerte
• Dood
• Falen van het donorhart (als de patiënt een harttransplantatie heeft ondergaan)
• Coronaire allograft vasculopathie (wanneer de kransslagader dik en hard wordt na een harttransplantatie)

Doel van openhartchirurgie

Openhartoperaties worden gebruikt om een ​​aantal verschillende hartaandoeningen te behandelen.

Coronaire hartziekte (CAD), de meest voorkomende indicatie, treedt op wanneer vetklonters (plaques) de slagaders verstoppen die de hartspier van bloed voorzien. Dit resulteert in een verminderde bloedtoevoer naar het hart. Als de blokkering aanzienlijk is, kan angina pectoris, ademhalingsproblemen en, in sommige gevallen, een hartaanval optreden.

Openhartoperaties kunnen ook worden gebruikt om:

• Behandel hartfalen in het eindstadium
• Behandel refractaire hartritmestoornissen, inclusief atriale fibrillatie (de Maze-hartprocedure genoemd)
• Herstel zieke / beschadigde hartkleppen
• Herstel aangeboren hartafwijkingen
• Behandel cardiomyopathie (vergroot hart)
• Implanteer een medisch apparaat, zoals een linker ventrikel hulpmiddel (LVAD)
• Transplanteer een hart

De voordelen van openhartoperaties zijn vaak immens en kunnen bestaan ​​uit:

• Symptomen zoals pijn op de borst of moeite met ademhalen verlichten of verminderen
• Het risico op cardiovasculaire aandoeningen zoals een beroerte of een hartaanval verminderen
• Verbetering van overleving en kwaliteit van leven

Voordat een patiënt een openhartoperatie ondergaat, worden verschillende preoperatieve tests uitgevoerd.

Voorbeelden van deze tests zijn:

• Bloedonderzoek, zoals compleet bloedbeeld (CBC) en een stollingspanel
• Elektrocardiogram (ECG of ECG)
• Echocardiogram
• Cardiale stresstest
• Hartkatheterisatie
• Longfunctietests
• Psychologische en sociale evaluatie (voor een harttransplantatie)

Hoe voor te bereiden

Zodra een openhartoperatie is gepland, zal uw chirurg u specifieke instructies geven die u moet volgen.

Deze kunnen zijn:

• Kauw, eet of drink niets (inclusief water) na 22.00 uur. aan de vooravond van uw operatie.
• Vermijd cafeïne en alcohol tot 48 uur vóór de operatie.
• Neem twee tot vier dagen voor de operatie een douche met een speciale antibacteriële zeep.
• Stop zo snel mogelijk met roken en / of tabaksgebruik.
• Stop of ga door met bepaalde medicijnen voorafgaand aan de operatie.
• Verschillende vaccinaties ondergaan (alleen van toepassing op patiënten die een harttransplantatie ondergaan).

Wat te verwachten op de dag van de operatie

U voorbereiden op een operatie omvat verschillende stappen, waaronder het controleren van uw vitale functies, het plaatsen van een infuus in uw hand, arm of nek om vloeistoffen en medicijnen af ​​te geven tijdens de operatie, en het plaatsen van een arteriële lijn (een dunne katheter die in een slagader in uw pols gaat). ) om uw bloeddruk te controleren.

Als u eenmaal in de operatiekamer bent, zal een anesthesist u medicijnen geven om u in slaap te brengen en wordt er een ademhalings (endotracheale) buis ingebracht. Deze buis is verbonden met een beademingsapparaat om te helpen bij het ademen tijdens de operatie.

Op dit moment zal ook een Foley-katheter worden geplaatst om urine af te voeren. In bepaalde gevallen kan de chirurg een dunne buis, een Swan-Ganz-katheter genaamd, in een ader in uw nek plaatsen.Deze katheter meet de druk in en rond het hart en wordt gebruikt voor bewakingsdoeleinden tijdens en direct na de operatie.

De precieze stappen van uw openhartoperatie zijn afhankelijk van wat er precies wordt gedaan (klepreparatie, harttransplantatie, coronaire bypass, enz.) En welke techniek wordt gebruikt.

Dat gezegd hebbende, hier is een algemene uitsplitsing van een traditionele openhartoperatie:

• Toegang: de huid over uw borst wordt schoongemaakt, de chirurg maakt een incisie van 20 cm in het midden van de borstwand en snijdt vervolgens uw borstbeen in de lengte doormidden. Het borstbeen wordt van je ribben gescheiden en uit elkaar gespreid om het hart bloot te leggen.
• Operatie aan het hart: u wordt op een hart-long-bypass-machine geplaatst. Vervolgens worden, afhankelijk van de bewerking, verschillende stappen uitgevoerd. Een of meer geblokkeerde kransslagaders kunnen bijvoorbeeld worden omzeild tijdens een CABG. Een zieke klep kan worden verwijderd en vervangen door een kunstmatige klep tijdens een klepvervanging.
• Afronding: de chirurg zal u van de bypass-machine verwijderen om het bloed er doorheen te laten stromen om weer in uw hart te komen. Tijdelijke pacemakerdraden die tijdens de operatie worden geplaatst (indien van toepassing), worden buiten uw lichaam aan het apparaat vastgemaakt. Het borstbeen wordt dan weer aan elkaar genaaid met kleine draadjes. Borstbuizen kunnen worden geplaatst om bloed en andere vloeistoffen rond het hart af te voeren. Spieren en huid worden vervolgens gesloten met hechtingen. Over de grote incisieplaats wordt een steriel verband aangebracht.

U wordt naar een post-anesthesiezorgafdeling (PACU) gereden, waar u wakker wordt uit de anesthesie.

De duur van een openhartoperatie is afhankelijk van de specifieke operatie die wordt uitgevoerd. Een CABG duurt bijvoorbeeld ongeveer drie tot vijf uur, een harttransplantatie daarentegen kan tot acht uur duren.

Als u dierbaren in de wachtkamer heeft, zal een ziekenhuismedewerker of een lid van het operatieteam hen tijdens de operatie op de hoogte houden.

Herstel

De ademslang die aan het begin van de operatie is geplaatst, wordt pas verwijderd als u volledig wakker bent van de anesthesie. U zult niet kunnen spreken zolang het nog op zijn plaats zit, maar u kunt vragen beantwoorden door met uw hoofd "ja" te knikken of door uw hoofd "nee" te schudden.

Als u wakker wordt in de PACU, zult u de verschillende andere slangen en machines opmerken die tijdens de operatie zijn geplaatst.

Buizen die tijdens de operatie in uw borst worden geplaatst, zullen rode of roze vloeistof afvoeren in een plastic bak aan de zijkant van uw bed. U zult ook opmerken dat de Foley-katheter die in uw urethra wordt geplaatst, urine afvoert in een zak aan het voeteneinde van uw bed.

Als een tijdelijke pacemaker wordt gebruikt, ziet u dunne draden uit de huid op uw borst komen die zijn aangesloten op een extern apparaat. Als er een Swan-Ganz-katheter is geplaatst, steekt er een dun slangetje uit uw nek.

Overgang naar Critical Care Unit

Zodra uw vitale functies stabiel zijn, wordt u van de PACU naar een hart-, chirurgische of transplantatieruimte voor intensieve zorg verplaatst. Deze intensive care-omgeving is nodig om u een-op-een verpleegkundige zorg en constante monitoring te bieden.

Op uw intensive care-kamer kunt u het volgende verwachten:

• Uw ademslang wordt verwijderd wanneer u volledig wakker bent. Extra zuurstof kan door de neus worden gegeven om te helpen bij het ademen.
• Uw thoraxslang (en) worden verwijderd zodra de drainage vertraagt ​​(meestal binnen één tot drie dagen na de operatie, maar soms langer).
• Als er tijdelijke pacemakerdraden of een Swanz-Ganz-katheter zijn geplaatst, worden deze rond de tweede of derde dag na de operatie verwijderd.
• Hoewel u na de operatie misschien niet veel eetlust heeft, zult u beginnen met het drinken van heldere vloeistoffen.

Tijdens uw herstel krijgt u ook verschillende medicijnen om veelvoorkomende symptomen na een operatie te behandelen, zoals pijn, obstipatie en misselijkheid. U kunt ook medicijnen krijgen om bloedstolsels te voorkomen, een normale bloeddruk te handhaven of om overtollig vocht uit uw lichaam te verwijderen.

Patiënten die een harttransplantatie ondergaan, zullen meteen immunosuppressiva gaan gebruiken om te voorkomen dat hun immuunsysteem hun nieuwe hart afstoot.

Een ziekenhuisopname voor openhartoperaties varieert doorgaans van vijf tot veertien dagen. Als zich complicaties voordoen, kunnen patiënten enkele weken in het ziekenhuis blijven.

Overgang naar een ziekenhuiskamer

Als u klaar bent, wordt u verplaatst van een intensive care-kamer naar een gewone ziekenhuiskamer. Hier wordt uw Foley-katheter verwijderd en begint u met het uitvoeren van beenoefeningen en komt u uit bed. U zult uw dieet ook langzaam opvoeren van heldere vloeistoffen naar een vetarm, natriumarm dieet.

Het chirurgische team zal u dan helpen om u voor te bereiden om naar huis of naar een revalidatiecentrum te gaan (om na de operatie weer op krachten te komen). U krijgt instructies om de pijn te minimaliseren en de plaats van de operatiewond te beschermen.

Meer specifieke instructies voor herstel en follow-up thuis zijn afhankelijk van het type openhartoperatie dat u onderging.

Langdurige zorg

Voortdurende zorg is essentieel om de voordelen van openhartchirurgie te behouden.

U kunt meerdere controles bij uw chirurg en cardioloog verwachten. Tijdens deze bezoeken kunt u bloedonderzoeken, een ECG en / of een stresstest ondergaan. Deze tests laten zien hoe goed uw hart werkt na de operatie.

Uw cardioloog zal ook aanbevelen om gezonde levensstijlgewoonten aan te nemen of te behouden, zoals stoppen met roken, voedzaam eten en omgaan met onderliggende gezondheidsproblemen zoals diabetes, hoge bloeddruk en hoog cholesterol.

U krijgt ook advies over hoe u uw activiteit na de operatie veilig en effectief kunt verhogen. Uw cardioloog kan u doorverwijzen naar een poliklinisch fysiotherapieprogramma. Een fysiotherapeut kan u helpen bij het opstellen van een oefenprogramma op maat.

Als u een CABG heeft ondergaan, zal uw chirurg u doorverwijzen naar hartrevalidatie, een programma onder medisch toezicht dat helpt bij het verbeteren van de gezondheid en het welzijn van mensen met hartproblemen. Hartrevalidatie omvat lichaamsbeweging, opleiding over gezond leven voor het hart en counseling om stress te verminderen en u te helpen herstellen.

Een woord van Verywell

Openhartoperaties zijn een ingrijpende operatie die levensveranderend en zelfs levensreddend kan zijn. Dat gezegd hebbende, is een operatie vaak geen remedie. Patiënten moeten ongelooflijk toegewijd zijn aan hun chirurgische nazorg en revalidatie om hun kansen op een voor altijd gezond hart te optimaliseren.

Als u of een geliefde een openhartoperatie ondergaat, blijf dan proactief en leer alles wat u kunt over uw operatie. Zorg er ook voor dat u contact opneemt met vrienden en familie voor ondersteuning tijdens het navigeren door deze begrijpelijkerwijs stressvolle tijd.