Oorzaken van haarverlies bij kinderen

Haaruitval (alopecia) is een eng en frustrerend symptoom voor ouders, vooral omdat je niet echt verwacht dat kinderen hun haar verliezen. Helaas is haaruitval een veel voorkomend symptoom, zelfs bij kinderen. In veel gevallen is het haarverlies tijdelijk en groeit het haar van het kind terug.

Algemene oorzaken

Er zijn veel mogelijke oorzaken van haarverlies bij kinderen, grofweg gecategoriseerd op basis van infectie, fysieke oorzaken, auto-immuunoorzaken en reactieve oorzaken.

Infecties

Ringworm van de hoofdhuid (tinea capitis) is een van de meest voorkomende oorzaken van haarverlies, maar is vaak gemakkelijk te herkennen vanwege de associatie met bevindingen op de hoofdhuid, waaronder een rode cirkelvormige laesie, haaruitval en een schilferige rand die kan jeuken. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Zie foto

Symptomen van ringworm op de hoofdhuid kunnen vaak subtiel zijn, met minimale schilfering of jeuk en ondanks het haarverlies geen gebroken haren. Artsen noemen dit ringworm met zwarte stip, omdat het haar direct aan het oppervlak van de hoofdhuid afbreekt.

Bacteriële infecties kunnen haarverlies veroorzaken dat lijkt op tinea-capitis met schilfering. Maar in plaats van te worden veroorzaakt door ringworm, wordt het vaak veroorzaakt door deStaph aureusbacteriën.

Fysieke oorzaken

Haartrekken of strelen kan een gewoonte zijn voor baby's en peuters, net als duimzuigen, op een fopspeen zuigen of over een deken wrijven. Het stopt meestal wanneer kinderen ongeveer twee of drie jaar oud zijn, net als duimzuigen, hoewel sommigen blijven trekken tot ze drie tot vijf jaar oud zijn.

Hoewel u deze gewoonte kunt negeren, aangezien het soms wat haaruitval veroorzaakt, kunt u het haar van uw kind kort laten knippen of proberen haar over te brengen naar een van die andere gewoonten als u er last van heeft.

Tractie alopecia is een andere veel voorkomende aandoening waarbij haarverlies wordt veroorzaakt door het dragen van strakke vlechten of paardenstaarten. Het komt ook voor bij pasgeborenen die haar op de achterkant van hun hoofd verliezen door aanhoudend wrijven tegen de wiegmatras.

Trichotillomanie is een meer zorgwekkende aandoening waarvan wordt aangenomen dat deze verband houdt met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS). Trichotillomanie wordt gedefinieerd als een kind of tiener die dwangmatig haar haar uittrekt, spanning voelt voordat hij eraan trekt of wanneer hij probeert te weerstaan ​​aan trekken, en voelt plezier , voldoening of opluchting bij het uittrekken van haar haar.

Deze kinderen hebben merkbaar haarverlies en hebben vaak behandeling nodig van een kinderpsychiater of psycholoog die gespecialiseerd is in trichotillomanie.

Auto-immuunoorzaken

Alopecia areata wordt beschouwd als een auto-immuunziekte (het immuunsysteem van het kind valt de haarzakjes aan) die volledig haarverlies veroorzaakt in ronde of ovale plekken op de hoofdhuid van een kind of een ander lichaamsdeel. Er zijn vergelijkbare auto-immuunziekten, alopecia totalis en alopecia universalis genaamd, waarbij haarverlies uitgebreider is.

Alopecia areata wordt vaak verward met ringworm op de hoofdhuid. In tegenstelling tot ringworm veroorzaakt alopecia areata gladde, ronde plekken op de hoofdhuid zonder enige roodheid of schilfering.

Behandelingen omvatten steroïde-injecties en sommige actuele medicatie (zoals minoxidil, anthralinecrème of hooggedoseerde steroïdecrèmes). Gelukkig vindt haargroei uiteindelijk ook vaak vanzelf plaats.

Alopecia totalis en alopecia universalis lijken op alopecia areata, behalve dat het kind al het hoofdhaar (alopecia totalis) of al het hoofdhaar en al het lichaamshaar (alopecia universalis) verliest.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

De kansen op succes van de behandeling en hergroei van haar zijn kleiner voor alopecia totalis en alopecia universalis dan voor alopecia areata. Een kinderdermatoloog kan u helpen bij de behandeling van uw kind met een van deze aandoeningen.

Naast de behandelingen die al zijn genoemd voor alopecia areata, kunnen andere behandelingen ultraviolet lichttherapie (PUVA), orale steroïden of orale cyclosporine omvatten. Een hoogwaardige pruik is soms de beste behandeling voor alopecia areata en alopecia totalis.

Reactieve oorzaken

Een van de klassieke oorzaken van haarverlies bij kinderen waar veel mensen aan denken, is haaruitval in verband met kanker bij kinderen. Hoewel dit zeker haaruitval kan veroorzaken, zijn het meestal de kankerbehandelingen, zoals chemotherapie of bestraling (anageen effluvium), die haarverlies veroorzaken en niet de kanker zelf.

Telogeeneffluvium is een andere klassieke oorzaak van haarverlies bij kinderen waarbij een operatie, een recente ziekte (meestal met hoge koorts), plotseling gewichtsverlies of emotionele stress het spontane haarverlies veroorzaken zes tot twaalf weken later.

Kinderen met telogeen effluvium blijven haar verliezen, vaak in grote bosjes gedurende een paar weken of maanden, tot het punt dat hun haar merkbaar dun is. Maar dan begint hun haar weer te groeien in ongeveer zes maanden zonder enige behandeling.

Aangenomen wordt dat dit haarverlies optreedt omdat de oorspronkelijke stressfactor het haar van het kind in een rust- of slapende fase duwt, in plaats van in de meer gebruikelijke lange groeifase. Het valt dan uit totdat er nieuw haar groeit en volgt dan de normale groeifasen voor haar.

Andere oorzaken

Naast ringworm, haartrekken, alopecia tractie en de andere hierboven genoemde oorzaken van haarverlies, kunnen andere, minder vaak voorkomende oorzaken van haarverlies zijn:

• Schildklieraandoeningen, waaronder hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie
• Ziekten, zoals systemische lupus erythematosus, diabetes mellitus of bloedarmoede door ijzertekort
• Ondervoeding
• Vitamine A-toxiciteit

U zou normaal gesproken verwachten dat uw kind naast haaruitval nog andere symptomen heeft als hij een van deze aandoeningen heeft. Vitamine A-toxiciteit veroorzaakt bijvoorbeeld ook hoofdpijn, veranderingen in het gezichtsvermogen, prikkelbaarheid, braken en een slechte gewichtstoename, enz.

Haaruitval kan ook worden veroorzaakt door structurele afwijkingen van de haarschacht, wat meestal resulteert in gemakkelijk breken en droog, broos haar. Een kinderdermatoloog kan dit soort afwijking meestal identificeren door onder een microscoop naar de haren te kijken.