Hebben alle staten wetten voor barmhartige Samaritanen?

In wezen is het antwoord ja. Het is echter niet zo eenvoudig.

Barmhartige Samaritaanse wetten beschermen zorgverleners tegen vervolging wegens medische fouten, zolang de zorgverleners op vrijwillige wijze handelen zonder enige verwachting van beloning (zoals de barmhartige Samaritaan uit het bijbelverhaal). De bescherming die de wetten van de barmhartige Samaritaan bieden, is niet onbeperkt en verschilt van staat tot staat.

Redelijke persoonsregel

Barmhartige Samaritaanse wetten zijn niet bedoeld om onbetaalde reddingswerkers te beschermen tegen het maken van alle mogelijke fouten. Wetten stellen meestal dat zorgverleners geen grove medische fouten kunnen maken, maar in plaats daarvan worden beschermd tegen aansprakelijkheid voorredelijkfouten. Het idee is dat alle acties die een zorgverlener onderneemt, worden beoordeeld aan de hand van de redelijke persoonsnorm. Wat zou een redelijk persoon in dezelfde omstandigheden doen?

Het kan natuurlijk moeilijk zijn om in een wet de betekenis van redelijk te omschrijven. Bovendien is het concept van "redelijk" in de ogen van de toeschouwer. Professionele zorgverleners weten dat niemand onfeilbaar is, maar patiënten zijn geneigd te geloven dat alle medische fouten onredelijk zijn.

Zolang de acties die de barmhartige Samaritaan ondernam, binnen de grenzen van wat de rechter of jury in een civiele rechtszaak ook vindt, redelijk persoonlijk gedrag is, zal hij of zij gewoonlijk worden beschermd. Als de barmhartige Samaritaan buitensporige fouten maakt (in juridische kringen bekend als grove nalatigheid) en de patiënt schade toebrengt, kan hij of zij nog steeds aansprakelijk zijn.

Gemaakt om artsen te beschermen

De wetten van de barmhartige Samaritaan waren aanvankelijk bedoeld om artsen en anderen met medische opleiding te beschermen. In de loop van de tijd hebben gerechtelijke uitspraken en wetswijzigingen ertoe bijgedragen dat sommige wetten zijn geëvolueerd, zodat ook ongetrainde reddingswerkers die hulp verlenen, zijn opgenomen. Er zijn verschillende versies van barmhartige Samaritaanse wetten.

Sommige wetten beschermen nog steeds alleen medisch geschoolde reddingswerkers, terwijl andere bescherming bieden aan elke barmhartige Samaritaan. De Code of Alabama (sectie 6-5-332) beperkt de bescherming tot getrainde reddingswerkers of medewerkers van het openbare onderwijssysteem, tenzij de patiënt een hartstilstand heeft. Dat betekent dat elke patiënt van een auto-ongeluk in de staat Alabama, die nog niet dood is, niet zal worden geholpen door een lekenredder, tenzij die lekenredder een risico wil nemen op aansprakelijkheid voor eventuele fouten.

Oklahoma's Good Samaritan Act beschermt alleen ongetrainde reddingswerkers als de zorg die ze bieden verband houdt met reanimatie of het beheersen van bloedingen - een beetje beter dan in Alabama, maar niet zozeer.

Nu inclusief iedereen anders

Niet alle wetten van de barmhartige Samaritaan beperken de bescherming van ongetrainde reddingswerkers. Vermont biedt immuniteit van aansprakelijkheid specifiek voor ongetrainde reddingswerkers, zolang ze het niet echt verpesten. Vermont is echter op een andere manier uniek. Alle andere staten bieden immuniteit als een persoon ervoor kiest om te helpen, maar nietvereisenons om onze medemensen te helpen. Vermont doet dat echter wel, omdat de barmhartige Samaritaanse wet eigenlijk geldtbestellingenburgers om mensen in nood te helpen.Als een Vermonter niet helpt op de plaats van een calamiteit, kan hij of zij een boete krijgen.

Rechtbanken beslissen

De rol van de rechtbanken bij het vormgeven van wetten voor barmhartige Samaritanen is een tweesnijdend zwaard. Gerechtelijke uitspraken kunnen de interpretatie van een wet naar meer bescherming voor burgers duwen, maar de rechtbank kan de bescherming ook versmallen. Een rechterlijke uitspraak over de barmhartige Samaritaanse wet in Californië interpreteerde de wet als alleen bedoeld voor "medische zorg" en creëerde twijfel over het vermogen van de wet om iedereen te beschermen die helpt bij een ongeval. Tot deze verandering bood de Californische wet op de barmhartige Samaritaan een redelijk goede dekking voor zowel getrainde als ongetrainde helpers. De wetgevers van de staat werden gedwongen het statuut van de barmhartige Samaritaan te herschrijven om duidelijk te maken dat alle vormen van hulp tellen. Het is nu duidelijk, behalve dat de herschreven versie medisch geschoolde zorgverleners meer beschermt dan leken.

Er is hier niet genoeg ruimte om de barmhartige Samaritaanse wet van elke staat te bespreken. Het loont de moeite om de voorschriften of wetten van uw eigen staat te raadplegen om te zien hoe deze verschillen en om te bepalen hoeveel bescherming u werkelijk krijgt. Alleen omdat een staat geen immuniteit van aansprakelijkheid biedt, wil nog niet zeggen dat een fout van de redder automatisch zal resulteren in het betalen van geld aan de patiënt. Het betekent gewoon dat er geen gratis kaart is.

Houd er rekening mee dat er nooit enige aansprakelijkheid is voor het melden van een letsel aan de autoriteiten en het laten behandelen door professionals.