Patiënten worden vaak geconfronteerd met beslissingen over het al dan niet ondergaan van een medische behandeling. Een aanbevolen behandeling biedt misschien alleen comfort of kan de genezing versnellen. Het kan een kwestie zijn van kwaliteit van leven versus kwantiteit van leven. Hoe kunt u uw rechten begrijpen om een door uw arts aanbevolen medische behandeling te weigeren?
Er zijn vier doelen van medische behandeling: preventief, curatief, management en palliatief. Wanneer u wordt gevraagd om te beslissen of u behandeld wilt worden of om uit verschillende behandelingsopties te kiezen, kiest u wat u beschouwt als het beste resultaat van onder die keuzes.
Helaas leveren de keuzes die u heeft soms niet de resultaten op die u verkiest. Of u het recht heeft om zorg te weigeren, hangt af van de omstandigheden van de patiënt en de redenen waarom u ervoor kiest om zorg te weigeren.
Geïnformeerde toestemming
Caiaimage / Paul Bradbury / Getty Images
Het recht om behandeling te weigeren gaat hand in hand met een ander patiëntenrecht: het recht op geïnformeerde toestemming U mag alleen toestemming geven voor medische behandeling als u over voldoende informatie beschikt over uw diagnose en alle beschikbare behandelingsopties in begrijpelijke bewoordingen.
Voordat een arts met een behandeling kan beginnen, moet de arts de patiënt op de hoogte brengen van wat hij van plan is te doen. Voor elke behandelingskuur die boven de standaard medische procedures ligt, moet de arts zoveel mogelijk informatie vrijgeven, zodat u een weloverwogen beslissing over uw zorg kunt nemen.
Wanneer een patiënt voldoende is geïnformeerd over de behandelmogelijkheden die een arts biedt, heeft de patiënt het recht om een behandeling te aanvaarden of te weigeren, inclusief wat een zorgverlener wel en niet zal doen.
Het is onethisch om een patiënt fysiek tegen zijn wil in een behandeling te dwingen of te dwingen als hij gezond van geest is en mentaal in staat is om een weloverwogen beslissing te nemen.
Als de competentie van de patiënt twijfelachtig is, kan de arts de informatie doorgeven aan een wettelijk aangewezen voogd of een familielid dat door de patiënt is aangewezen om beslissingen voor de patiënt te nemen.
Uitzonderingen
In geval van een noodsituatie kan geïnformeerde toestemming worden omzeild als onmiddellijke behandeling noodzakelijk is voor het leven of de veiligheid van de patiënt.
Bovendien zijn er enkele patiënten die wettelijk niet de mogelijkheid hebben om nee te zeggen tegen de behandeling. De meeste van deze patiënten kunnen een medische behandeling niet weigeren, zelfs niet als het een niet-levensbedreigende ziekte of verwonding betreft:
- Veranderde mentale status: Patiënten hebben mogelijk niet het recht om behandeling te weigeren als ze een veranderde mentale status hebben als gevolg van alcohol en drugs, hersenletsel of psychiatrische ziekte.
- Kinderen: een ouder of voogd kan een levensondersteunende behandeling niet weigeren of medische zorg van een kind weigeren. Dit geldt ook voor mensen met religieuze overtuigingen die bepaalde medische behandelingen ontmoedigen. Ouders kunnen geen beroep doen op hun recht op religieuze vrijheid om de behandeling van een kind te weigeren.
- Een bedreiging voor de gemeenschap: de weigering van een patiënt voor medische behandeling kan geen bedreiging vormen voor de gemeenschap. Overdraagbare ziekten zouden bijvoorbeeld behandeling of isolatie vereisen om verspreiding naar het grote publiek te voorkomen. Een geesteszieke patiënt die een fysieke bedreiging vormt voor zichzelf of voor anderen, is een ander voorbeeld.
Niet-levensbedreigende behandeling
De meeste patiënten in de Verenigde Staten hebben het recht om zorg te weigeren als de behandeling wordt aanbevolen voor een niet-levensbedreigende ziekte. U heeft deze keuze waarschijnlijk gemaakt zonder het te beseffen. Misschien heb je geen recept ingevuld, heb je ervoor gekozen om geen griepprik te krijgen of heb je besloten om geen krukken meer te gebruiken nadat je een enkel had verstuikt.
U kunt ook in de verleiding komen om de behandeling om meer emotionele redenen te weigeren, misschien weet u dat het pijnlijk zal zijn of bent u bang voor de bijwerkingen. Er is niets illegaals aan het afzien van behandeling om een van deze redenen. Het zijn persoonlijke keuzes, ook al zijn het niet altijd verstandige keuzes.
Weigering van zorg aan het levenseinde
Kiezen om behandeling aan het einde van het leven te weigeren, heeft betrekking op levensverlengende of levensreddende behandeling. De passage van de federale Patient Self-Determination Act (PSDA) uit 1991 garandeerde dat Amerikanen ervoor konden kiezen levensondersteunende behandeling aan het einde van hun leven te weigeren.
De PSDA gaf ook het mandaat dat verpleeghuizen, thuisgezondheidsinstanties en HMO's volgens de federale wet verplicht waren om patiënten informatie te verstrekken over voorafgaande richtlijnen, waaronder niet reanimeren (DNR) bevelen, wilsverklaringen, doktersopdrachten voor levensondersteunende behandeling (POLST) , en andere discussies en documenten.
Wanneer u ervoor kiest om niet behandeld te worden, wetende dat de weigering uw leven zal bekorten, is dat meestal omdat u kiest voor wat volgens u een betere kwaliteit van leven zal zijn, in plaats van een langer leven dat misschien minder aangenaam is.
Sommige mensen, die weten dat ze binnenkort zullen overlijden, kiezen er zelfs voor om een einde te maken aan hun leven in plaats van te worden geconfronteerd met beslissingen die in werkelijkheid door anderen zullen worden uitgevoerd.
Houd er rekening mee dat als u ervoor kiest om geen levensondersteunende behandeling te krijgen, dit niet betekent dat u afstand moet doen van palliatieve zorg, die zelfs kan worden gegeven aan patiënten die niet in leven willen worden gehouden. Palliatieve zorg richt zich op het verlichten van pijn aan het einde van het leven, maar helpt niet om het leven te verlengen.
Voordat u besluit om aan het einde van uw leven geen behandeling te ondergaan, moet u ervoor zorgen dat u de stappen heeft gevolgd om u te helpen die weloverwogen beslissing te nemen.
Weigeren om financiële redenen
U kunt ook overwegen om de behandeling te weigeren als bij u een medisch probleem is vastgesteld dat een zeer dure behandeling vereist. Misschien geeft u er de voorkeur aan om niet zoveel geld uit te geven. Patiënten nemen deze beslissing als ze van mening zijn dat ze niet meer kunnen worden behandeld. Ze besluiten af te zien van behandeling in plaats van hun bankrekeningen leeg te maken.
Degenen die in een land wonen met een gezondheidszorgsysteem met winstoogmerk, kunnen worden gedwongen te kiezen tussen hun financiële gezondheid en hun fysieke gezondheid. Amerikanen kunnen een behandeling weigeren als ze weten dat dit een negatieve invloed zal hebben op hun financiën.
Religie gebruiken om behandeling te weigeren
Jehovah's Getuigen en Christian Scientists, plus een paar niet-aangesloten kerken in verschillende delen van de Verenigde Staten, zijn misschien bereid om bepaalde vormen van behandeling te ondergaan, maar beperken of weigeren andere vormen op basis van hun religieuze overtuiging. De twee belangrijkste denominaties bieden aan. duidelijke richtlijnen om die beslissing te nemen.
Volwassenen kunnen op hun kerkgenootschap en haar leerstellingen vertrouwen om behandeling voor zichzelf te weigeren als ze dat willen. Ze hebben echter minder juridische status als het gaat om het maken van die keuzes voor hun kinderen.
Verschillende rechtszaken met betrekking tot kinderen met verschillende ziekten en medische behoeften hebben betrekking op de rechtmatigheid van het weigeren van behandeling op basis van religieuze redenen met verschillende resultaten.
Uw rechten kennen en gebruiken
Voer deze stappen uit als u een afwijzingsbeslissing probeert te nemen:
- Doe een beroep op een professionele expert op het gebied van gedeelde besluitvorming om u te helpen bij het nemen van deze moeilijke beslissing Het proces van gedeelde besluitvorming helpt u uw waarden en overtuigingen af te wegen tegen uw opties om de keuze te maken die het beste bij u past.
- Zorg ervoor dat u een patiënt bent die medische behandeling mag weigeren en dat u zich niet in een categorie bevindt waar de weigering aan beperkingen onderhevig is.
- Onderneem stappen om er zeker van te zijn dat u een weloverwogen beslissing neemt.
Wilsverklaringen
De beste manier voor een patiënt om het recht op weigering van behandeling aan te geven, is door middel van een wilsverklaring, ook wel een wilsverklaring genoemd. De meeste patiënten die een behandeling in een ziekenhuis hebben gehad, hebben een wilsverklaring of wilsverklaring.
Dit document wordt bewaard en vertelt het behandelteam de wensen van de patiënt voor het geval ze niet voor zichzelf kunnen spreken over hun medische zorg.
Medische volmacht
Een andere manier om aan de wensen van een patiënt te voldoen, is dat de patiënt een medische volmacht heeft. Dit duidt een persoon aan om namens de patiënt beslissingen te nemen in het geval deze mentaal incompetent is of niet in staat is om de beslissing voor zichzelf te nemen.
-mismatch.jpg)
