Uitzonderingen op uw recht om medische behandeling te weigeren

De meeste, maar niet alle, Amerikanen hebben het recht om medische behandeling te weigeren.

Er zijn echter drie uitzonderingen op het recht om een ​​behandeling te weigeren. Ze doen zich voor wanneer anderen het inkomen van de patiënt subsidiëren tijdens zijn of haar periode van letsel, ziekte en arbeidsongeschiktheid.

In de meeste van deze gevallen mag een patiënt de behandeling niet weigeren als hij hierdoor zijn werktijd en zijn vermogen om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien verlengt. Hij moet op anderen blijven vertrouwen om hem van inkomen te voorzien.

Er kunnen enkele uitzonderingen zijn, maar die uitzonderingen worden meestal beslist door een rechter of een overheidsinstantie die dergelijke beslissingen neemt. Een patiënt bij wie de diagnose terminale ziekte is gesteld, kan bijvoorbeeld toestemming krijgen om de behandeling te weigeren als de kans klein is dat ze ooit weer aan het werk zal gaan - behandeling of geen behandeling.

Hier zijn de drie belangrijkste uitzonderingen op het recht om te weigeren:

Werkvergoeding

Als u gewond bent geraakt of ziek bent geworden als gevolg van uw werk of uw werkomgeving, en u ontvangt inkomen uit compensatie van werknemers, dan heeft u mogelijk niet het recht om de behandeling te weigeren. Hoewel specifieke wetten die dit probleem aanpakken van staat tot staat verschillen, is het de bedoeling dat een werknemer niet legaal financieel kan blijven profiteren door behandeling te weigeren.

Er zullen natuurlijk grijze gebieden zijn. Het kan voorkomen dat een patiënt behandeling wil weigeren voor een medisch probleem dat geen verband houdt met het letsel of de ziekte waardoor hij of zij geen werk meer heeft. Een griepprik weigeren is niet hetzelfde als een operatie weigeren waarbij iemands lichaam wordt gerepareerd.

Als u een werknemersvergoeding ontvangt en elke vorm van behandeling wilt weigeren, zorg er dan voor dat u de juiste stappen neemt en de juiste mensen op de hoogte brengt om die beslissing over de weigering van behandeling te nemen.

Sociale zekerheid handicap (SSD)

Net als bij arbeidsongeschiktheid, kunnen mensen met een sociale-zekerheidsongeschiktheid ook merken dat ze legaal een medische behandeling niet kunnen weigeren. Als belastingbetalers u een inkomen verschaffen omdat u ziek of gewond bent, en als die ziekte of verwonding goed genoeg kan worden verbeterd of hersteld zodat u weer in uw levensonderhoud kunt voorzien, mag u de behandeling niet weigeren. Als u dat doet, geeft u uw recht op om die SSD-ondersteuning te ontvangen.

Net als in het werknemerscompartiment zijn er grijze gebieden bij deze regel. Van SSD-ontvangers wordt verwacht dat zij alle "redelijke" vormen van behandeling volgen. Natuurlijk wordt "redelijk" aan de interpretatie overgelaten en de resultaten van de behandeling zijn nooit zeker.

Als u SSD-betalingen ontvangt en elke vorm van behandeling wilt weigeren, zorg er dan voor dat u de juiste stappen onderneemt om die beslissing tot weigering van de behandeling te nemen.

Particuliere handicap

Mogelijk hebt u via uw werkgever of individueel via een bedrijf als Aflac of MassMutual gekozen voor een particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering. Als uw letsel of ziekte geen verband houdt met uw baan, maar wel van invloed is op uw vermogen om te werken of in uw levensonderhoud te voorzien, dan zal uw arbeidsongeschiktheidsverzekering uw inkomen tijdens uw herstel subsidiëren. Of u een behandeling kunt weigeren, verschilt per verzekeraar.

In het algemeen zullen de regels voor weigering vergelijkbaar zijn met die voor sociale zekerheid voor arbeidsongeschiktheid en werknemerscompensatie. De arbeidsongeschiktheidsverzekeraar zal u niet laten kiezen om niet behandeld te worden als die weigering betekent dat zij u over een langere periode meer geld zullen moeten betalen. Als u een behandeling weigert, kunt u die betalingen verbeuren.

Als u een arbeidsongeschiktheidsuitkering ontvangt en u wilt elke vorm van behandeling weigeren, zorg er dan voor dat u de juiste stappen neemt om die beslissing tot weigering van de behandeling te nemen.