Wat zijn een verstoorde elektrolytenbalans?

Verstoringen van de elektrolytenbalans, zoals verhoogde of verlaagde concentraties natrium, kalium en calcium in uw bloed, kunnen veel verschillende medische problemen veroorzaken. Indien ernstig, kunnen deze onevenwichtigheden leiden tot enkele aanzienlijke en zelfs levensbedreigende problemen. Elektrolytafwijkingen worden ook gebruikt om een ​​breed scala aan medische problemen te diagnosticeren.

Elektrolyten begrijpen

Elektrolyten zijn deeltjes met een positieve of negatieve lading. Deze mineralen worden opgelost in de lichaamsvloeistoffen. Ze spelen een sleutelrol in verschillende belangrijke fysiologische processen in alle cellen van uw lichaam.

Elektrolyten zijn bijvoorbeeld nodig voor de juiste samentrekking van uw spieren, inclusief de spieren van uw hart. Als uw elektrolytpeil niet goed is, kan dit de manier waarop uw zenuwen in het lichaam signaleren, beïnvloeden. Ze zijn essentieel om ervoor te zorgen dat uw bloed niet te zuur of te basisch wordt. Sommige elektrolyten, zoals calcium, zijn essentieel voor de bloedstolling en de gezondheid van de botten. Elektrolyten zijn ook belangrijk om ervoor te zorgen dat er voldoende water in de cellen blijft en dat niet te veel water het lichaam verlaat.

Elektrolyten komen van nature voor in veel voedingsmiddelen en dranken. Specifieke elektrolyten worden ook toegevoegd aan bepaalde geadverteerde sportdranken om ze aan te vullen wanneer dit nodig kan zijn (zoals na intensieve training). De meeste mensen krijgen genoeg elektrolyten uit het voedsel dat ze eten, maar door specifieke omstandigheden kunnen die elektrolyten uit de maling raken.

Enkele van de belangrijkste elektrolyten van het lichaam zijn:

• Natrium (Na +)
• Kalium (K +)
• Calcium (Ca ++)
• Magnesium (Mg ++)
• Chloride (Cl-)
• Bicarbonaat (HCO3-)
• Fosfaat (PO43-)

Soorten verstoring van de elektrolytenbalans

Uw lichaam werkt hard om de elektrolyten van het lichaam binnen een bepaalde concentratie in uw bloed te houden. Als een bepaald elektrolyt bijvoorbeeld te hoog is, kan de nier proberen om er meer van via uw urine af te geven. Er kunnen problemen optreden als de elektrolyten te hoog of te laag zijn. Dat wordt een verstoorde elektrolytenbalans genoemd, wanneer de concentratie van de specifieke elektrolyt buiten het normale bereik valt. Een verstoorde elektrolytenbalans kan problemen veroorzaken met veel verschillende lichaamssystemen, die zelfs levensbedreigend kunnen zijn als ze ernstig zijn.

Een van de meest voorkomende verstoringen van de elektrolytenbalans is hyponatriëmie, lage natriumspiegels in het bloed. Andere bijzonder belangrijke typen zijn verhoogde natriumspiegels (hypernatriëmie), afwijkingen in kalium (hypokaliëmie of hyperkaliëmie), afwijkingen in calcium (hypercalciëmie of hypocalciëmie), en onevenwichtigheden in magnesium (hypermagnesiëmie of hypomagnesiëmie).

Het voorvoegsel "hypo" verwijst naar lage niveaus en "hyper" verwijst naar hoge niveaus van een specifieke elektrolyt.

Een verstoorde elektrolytenbalans kan zelf problemen veroorzaken, maar is ook vaak een indicatie van andere problemen in het lichaam. Om die reden spelen ze een belangrijke rol bij de diagnose van veel verschillende medische aandoeningen.Soms kan een persoon meer dan één type elektrolyt hebben dat buiten het normale bereik valt.

Een verstoring van de elektrolytenbalans komt vooral veel voor bij ouderen en bij mensen die ernstig ziek zijn.

Symptomen van een verstoorde elektrolytenbalans

Symptomen variëren op basis van de specifieke betrokken elektrolyten, evenals de ernst van de onbalans.

Afhankelijk van de situatie kunnen enkele mogelijke symptomen zijn:

• Hoofdpijn
• Duizeligheid
• Verwarring
• Vermoeidheid
• Misselijkheid en overgeven
• Frequent urineren
• Constipatie
• Verhoogde hartslag
• Spierkrampen of spierzwakte
• Slechte coördinatie tijdens het lopen
• Bot pijn

Indien ernstig, kunnen sommige verstoringen van de elektrolytenbalans zeer ernstige problemen veroorzaken, zoals hartritmestoornissen, toevallen, coma en overlijden.

Een verstoorde elektrolytenbalans kan echter helemaal geen merkbare symptomen veroorzaken. Dit zal vooral het geval zijn als de onbalans mild is of als de onbalans geleidelijk toeneemt.

Een verstoorde elektrolytenbalans verhoogt ook het risico op complicaties en overlijden bij mensen die al ernstige medische aandoeningen hebben.

Oorzaken

Een verscheidenheid aan verschillende oorzaken kan leiden tot een verstoorde elektrolytenbalans. Elke keer dat u veel vocht uit uw lichaam verliest, loopt u het risico op bepaalde verstoringen van de elektrolytenbalans. Langdurige lichaamsbeweging met veel zweten kan bijvoorbeeld een onbalans veroorzaken. Braken, diarree en ernstige brandwonden zijn allemaal oorzaken van vochtverlies dat kan leiden tot een verstoorde elektrolytenbalans.

Omstandigheden die overmatige watertoename veroorzaken, kunnen ook leiden tot andere soorten verstoringen van de elektrolytenbalans. Iemand met congestief hartfalen kan bijvoorbeeld een groter risico lopen. Nog een voorbeeld: mensen kunnen soms ook een verstoorde elektrolytenbalans krijgen als ze heel veel water drinken.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

• Nierproblemen
• Suikerziekte
• Problemen van het maagdarmkanaal
• Leverproblemen
• Longproblemen
• Kanker
• Sepsis
• Recent trauma of operatie
• Onjuist toegediende intraveneuze vloeistoffen
• Bijwerkingen van medicijnen (zoals diuretica)
• Alcohol- en illegaal drugsgebruik

Problemen met bepaalde hormonen, zoals antidiuretisch hormoon (ADH), bijschildklierhormoon (PTH) of aldosteron, kunnen ook een verstoring van de elektrolytenbalans veroorzaken. Dit kan komen door een probleem in de klier die het hormoon aanmaakt of in een deel van de hersenen dat het hormoon reguleert. In sommige gevallen kan een slechte opname van een elektrolyt via de voeding een persoon vatbaar maken voor een verstoorde elektrolytenbalans. Soms kan er geen specifieke oorzaak worden vastgesteld voor een verstoorde elektrolytenbalans.

Diagnose

Diagnose van een verstoorde elektrolytenbalans kan worden uitgevoerd met een eenvoudige bloedtest. Elektrolyten worden meestal als een groep getest, samen met andere elektrolyten en aanvullende laboratoriumwaarden.

U kunt bijvoorbeeld veel van uw elektrolyten laten testen tijdens een reeks bloedonderzoeken, een basaal metabool panel genaamd, of als onderdeel van een completere reeks tests, een uitgebreid metabool panel genaamd. Deze tests kunnen u vertellen of u een verstoorde elektrolytenbalans heeft in een bepaalde elektrolyt, zoals natrium.

Deze bloedtesten vertellen het echter nietwaaromeen persoon heeft een verstoorde elektrolytenbalans. Soms is dat misschien relatief duidelijk. Andere keren kan nader onderzoek nodig zijn om aan het licht te komen. Dit kan aanvullende bloedonderzoeken of medische beeldvorming of andere diagnostische stappen betekenen.

Elektrolyten worden vaak getest wanneer een persoon symptomen heeft, maar nog niet is gediagnosticeerd. Zwakte is bijvoorbeeld een mogelijk symptoom van bepaalde verstoringen van de elektrolytenbalans. Een arts kan een elektrolytentest laten uitvoeren om te controleren op een onbalans.

Soms worden ze getest als onderdeel van monitoring voor mensen met bepaalde medische aandoeningen die elektrolyten kunnen veranderen. Dit kunnen ziekten zijn die uw gastro-intestinale systeem, uw nieren, uw hart, uw endocriene systeem of uw longen aantasten. Ze moeten mogelijk regelmatig worden getest als u een medicijn gebruikt dat uw elektrolytenpiegel kan veranderen, zoals een diureticum.

Bij het beoordelen van de onderliggende oorzaken van verstoringen van de elektrolytenbalans, is het handig om de elektrolyten bij elkaar gegroepeerd te bekijken. Daarom worden deze meestal gedaan als onderdeel van een groep. Wanneer ze aan elkaar worden gekoppeld, kunnen bepaalde verstoringen van de elektrolytenbalans wijzen op problemen in bepaalde delen van het lichaam. Bovendien kunnen problemen met bepaalde elektrolyten problemen met andere elektrolyten veroorzaken. Een laag magnesiumgehalte kan bijvoorbeeld de onderliggende oorzaak zijn van een laag calciumgehalte.

Als een persoon een ernstige verstoring van de elektrolytenbalans heeft, heeft hij mogelijk andere soorten controle nodig. Het kan bijvoorbeeld belangrijk zijn om een ​​elektrocardiogram (ECG) te controleren om te controleren of er hartritmeproblemen zijn.

Behandeling

Onderliggend medisch probleem behandelen

De behandeling van een verstoorde elektrolytenbalans hangt af van het onderliggende medische probleem. Vaak verdwijnt het elektrolytprobleem nadat de onderliggende gezondheidstoestand is behandeld. Zeker bij iemand met een relatief milde disbalans is dit wellicht de enige benodigde ingreep.

Iemand kan bijvoorbeeld een verstoorde elektrolytenbalans hebben vanwege onbehandelde diabetes type 1. In dit geval kan een behandeling met insuline en andere therapieën helpen om de onbalans te corrigeren. Als u een probleem heeft met hypercalciëmie als gevolg van een probleem met uw bijschildklier, heeft u mogelijk een operatie nodig.

Het is ook belangrijk om te bepalen welke medicijnen mogelijk bijdragen aan het probleem. Mogelijk moet u overschakelen naar een ander medicatietype.

Uitdroging of overhydratie verhelpen

Als uitdroging een deel van de oorzaak is, moet een persoon mogelijk intraveneuze vloeistoffen krijgen. Aan de andere kant, als de persoon overmatig gehydrateerd is, kan het nodig zijn om de hoeveelheid vocht die ze drinken te beperken en mogelijk diuretica te nemen (om hen te helpen extra vocht via de urine kwijt te raken).

Elektrolyten aanpassen

Sommige mensen hebben mogelijk ook gedurende een beperkte periode extra elektrolyten nodig. Dit kan oraal of via een intraveneuze lijn worden gegeven. In bepaalde omstandigheden kan een persoon worden aangemoedigd om extra elektrolyten in te nemen door zich te concentreren op bepaalde voedingsmiddelen in hun dieet.

Toezicht houden

Na de behandeling moet u kijken of het probleem zichzelf oplost. Dit vereist vervolgtests van elektrolyten. Omdat verstoringen van de elektrolytenbalans zo vaak voorkomen bij mensen die op de intensive care verblijven, worden bij deze mensen vaak dagelijks veel van hun elektrolyten gecontroleerd.

Preventie

Als iemand veel vocht verliest, kan het nuttig zijn om drankjes te geven die extra elektrolyten bevatten. Een kind dat bijvoorbeeld veel vocht verliest door braken of diarree, kan baat hebben bij een elektrolytendrankje om te voorkomen dat het uitdroogt. Het kantoor van uw kinderarts kan u wellicht advies geven over wanneer dit nuttig kan zijn.

Veel mensen zijn ook bekend met elektrolytische dranken die worden geadverteerd voor duuractiviteiten. Hoewel deze producten een deel van de elektrolyten en vloeistoffen die tijdens het zweten verloren gaan, kunnen vervangen, bevatten veel ervan ook vrij veel suiker. Deze kunnen voor sommige atleten nuttig zijn tijdens langdurige activiteiten. Water is echter vaak het enige dat nodig is. Gehydrateerd zijn voordat u aan uw training begint, is een goede manier om problemen te voorkomen. Het is ook belangrijk op te merken dat het drinken van te veel vloeistoffen - water of in de handel verkrijgbare elektrolytische dranken - ook kan leiden tot een verstoorde elektrolytenbalans.

Door uw medicijnen precies in te nemen zoals voorgeschreven, kunt u ook het risico op een verstoorde elektrolytenbalans verminderen. Over het algemeen kan het nemen van maatregelen om uw onderliggende gezondheidstoestand (indien aanwezig) onder controle te houden, uw risico op een toekomstige verstoring van de elektrolytenbalans verminderen.

Een woord van Verywell

Elektrolytstoornissen komen zeer vaak voor bij veel verschillende medische aandoeningen. Vaak zijn ze gemakkelijk te behandelen, maar soms wijzen ze op zeer ernstige problemen. Aarzel niet om uw medische zorgverlener te vragen naar de oorzaak en behandeling van uw verstoorde elektrolytenbalans.