Spinal Fusion Surgery: alles wat u moet weten

Spinale fusie is een chirurgische procedure die botten in de wervelkolom met elkaar verbindt om rugproblemen zoals hernia, fracturen of scoliose te behandelen. Tijdens de operatie worden wervels samengesmolten om te genezen tot een enkel stevig bot, waardoor beweging tussen hen wordt geëlimineerd en pijn wordt verlicht.

Callista-afbeeldingen / Getty-afbeeldingen

Wat is spinale fusiechirurgie?

De wervelkolom of ruggengraat bestaat uit kleine, individuele botten die op elkaar zijn gestapeld. Tussen elk van deze wervels bevindt zich een zacht kussen, een schijf genaamd. Het is deze afstand van de wervels waardoor ze allemaal licht kunnen buigen, waardoor je naar voren kunt buigen, naar achteren kunt buigen en van links naar rechts kunt draaien.

Als er een probleem is met wervels of schijven, kan beweging pijnlijk worden. Door twee of meer wervels samen te smelten, via bottransplantatie, wordt de beweging die pijn veroorzaakt, geëlimineerd.

Bottransplantaten kunnen worden uitgevoerd met bot uit een ander deel van het lichaam (een autotransplantaatprocedure), een deel van een wervel verwijderd voor decompressie (een lokale autotransplantaat) of bot dat is geoogst van een overleden donor (een allograft).

Er zijn ook kunstmatige entmaterialen beschikbaar, waaronder gedemineraliseerde botmatrices (DBM's) van kadavers, synthetische morfogenetische botproteïnen (BMP's) en synthetisch bot.

Meestal uitgevoerd als een geplande operatie in een ziekenhuis, zijn er verschillende technieken en benaderingen voor spinale fusie. In feite kent de operatie vele namen, die meestal zijn gebaseerd op het deel van de wervelkolom dat wordt geopereerd en de manier waarop de chirurg er toegang toe heeft.

Mogelijk hoort u enkele van de volgende veelvoorkomende termen:

• Cervicaal: waarbij de wervels in de nek of het cervicale gebied van de wervelkolom betrokken zijn
• Thoracaal: waarbij de wervels in het midden van de rug of het thoracale ruggenmerggebied betrokken zijn
• Lumbaal: Betreft de wervels in de onderrug of lumbale wervelkolom
• Posterieur: de operatie wordt benaderd via de achterkant van het lichaam.
• Anterieur: de operatie wordt benaderd via de voorkant van het lichaam.
• Lateraal: de operatie wordt benaderd via de zijkant van het lichaam.

Kleinere fusieoperaties kunnen worden uitgevoerd met minimaal invasieve laparoscopische technieken, maar veel spinale fusies vereisen open chirurgie. De gebruikte techniek is afhankelijk van de locatie van de aangetaste wervels en de omvang van het benodigde werk.

Contra-indicaties

Spinale fusie-chirurgie wordt meestal uitgevoerd als laatste redmiddel nadat andere behandelingen hebben gefaald. Er zijn geen contra-indicaties verbonden aan de procedure.

Potentiële risico's

Zoals bij alle operaties, zijn er enkele risico's verbonden aan spinale fusiechirurgie, waaronder:

• Infectie in de wond of botten
• Spinale zenuwbeschadiging die kan leiden tot zwakte, pijn, verlies van gevoel en verlies van controle over de darmen of blaas
• De wervels boven en onder de fusie slijten sneller, wat later tot meer problemen leidt
• Lekkage van ruggenmergvloeistof waarvoor mogelijk meer chirurgie nodig is
• Hoofdpijn
• Bloeden en bloedstolsels
• Reactie op anesthesie inclusief ademhalingsproblemen

Doel van spinale fusie

Het doel van spinale fusiechirurgie is het stimuleren van botgroei tussen twee of meer wervels door middel van bottransplantatie. Zodra er nieuw bot is gevormd, worden de wervels met elkaar verbonden en mag er geen verdere beweging zijn tussen de gefuseerde segmenten.

Verschillende aandoeningen worden gekenmerkt door beweging van wervels die rug- en / of nekpijn veroorzaken. Voorbeelden van problemen die daarom kunnen worden verlicht door spinale fusie zijn:

• Degeneratieve schijfziekte
• Spondylolisthesis
• Wervelkanaalstenose
• Scoliose
• Gebroken wervel
• Infectie
• Hernia
• Tumor

De weg van initiële problemen met de wervelkolom tot chirurgie voor spinale fusie kan lang duren. Met uitzondering van een gebroken wervel, wordt een operatie meestal niet overwogen totdat andere, minder ingrijpende behandelingen niet effectief zijn gebleken. Medicatie en fysiotherapie zijn eerstelijnsbehandelingen voor rugpijn.

De beslissing om een ​​operatie aan de wervelkolom te ondergaan is gebaseerd op de geschiedenis van de symptomen, tests waaronder magnetische resonantie beeldvorming (MRI), röntgenfoto's en lichamelijk onderzoek.

Onthoud

Spinale fusiechirurgie wordt vaak uitgevoerd samen met andere ruggengraatoperaties, zoals een diskectomie om een ​​beschadigde schijf tussen de wervels te verwijderen, een laminectomie om een ​​deel van de wervels te verwijderen (zoals een botspoor) of een foraminotomie om de opening waar zenuwwortels te verwijden verlaat de wervelkolom.

Hoe voor te bereiden

Afhankelijk van uw huidige toestand en de beschikbaarheid van de chirurg, kunt u weken of zelfs maanden wachten op de operatie.

Spinale fusiechirurgie is bijna altijd een geplande procedure waarvoor een ziekenhuisopname van twee tot vijf nachten vereist is. Zodra uw procedure is geboekt, zal het chirurgische team u meer gedetailleerde instructies geven over wat u moet doen in de dagen en uren vóór de operatie.

Plaats

Spinale fusiechirurgie wordt uitgevoerd in de operatiekamer van een ziekenhuis. Patiënten wordt meestal gevraagd om enkele uren voor de geplande procedure in het ziekenhuis aan te komen; u leert uw ingreep pas een dag of twee voor uw operatie.

U mag niet autorijden na ontslag uit het ziekenhuis, dus u moet van tevoren regelen dat iemand u naar het ziekenhuis brengt en u weer naar huis brengt.

Wat te dragen

De operatie wordt uitgevoerd terwijl u een ziekenhuisjas draagt, dus misschien wilt u iets dragen dat gemakkelijk uit te wisselen is.

U mag tijdens de ingreep geen sieraden dragen en u moet alles van waarde thuis laten.

Eten en drinken

Eten of drinken voor de operatie kan problemen veroorzaken als u onder narcose bent. Het wordt doorgaans aanbevolen om acht uur voor een chirurgische ingreep te stoppen met eten en drinken. Volg de specifieke instructies die vooraf door het ziekenhuis zijn verstrekt.

Medicijnen

Enkele weken voor uw operatie heeft u een afspraak met uw chirurg en een anesthesieverpleegkundige. Ze zullen al uw medicijnen beoordelen en u specifieke instructies geven over of (en wanneer) u een van deze medicijnen moet stoppen vóór uw procedure.

Ongeveer twee weken voor de operatie wordt u bijvoorbeeld geadviseerd om te stoppen met het gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals Motrin (ibuprofen) of Aleve (naproxen). U wordt ook geadviseerd om te stoppen met het gebruik van supplementen die uw risico op bloedingen verhogen, zoals visolie of ginkgo.

Als u aspirine, Coumadin (warfarine), Plavix (clopidogrel) of een ander bloedverdunnend medicijn gebruikt, zorg er dan voor dat u duidelijk weet hoe uw chirurg wil dat u verdergaat.

Om chirurgische complicaties te helpen voorkomen, is het essentieel om uw chirurg en anesthesieverpleegkundige alle medicijnen te vertellen die u gebruikt, waaronder:

• Voorgeschreven medicijnen
• Zelfzorggeneesmiddelen
• Supplementen, zoals vitamines of kruidenproducten
• Recreatieve drugs

Wat mee te brengen

Bereid wat u de avond ervoor nodig heeft voor, zodat u 's ochtends klaar bent om te gaan, vooral als uw operatie vroeg op de dag gepland staat. Items die u nodig heeft of wilt:

• Uw rijbewijs en verzekeringskaart
• Persoonlijke toiletartikelen, zoals tandenborstel en kam
• Slip-on schoenen met rubberen zolen om na een operatie in het ziekenhuis rond te lopen
• Comfortabele kleding om het ziekenhuis in te verlaten
• Een extra kussen om te slapen: u wordt waarschijnlijk geadviseerd om een ​​kussen onder uw knieën te gebruiken (als u op uw rug slaapt) of een kussen tussen uw benen (als u op uw zij slaapt).
• Comfortartikelen (bijv. Oogmasker, handcrème, oordopjes, tijdschrift of tablet)

Veranderingen in levensstijl vóór de operatie

Het volgen van een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging vóór de operatie kan u helpen om daarna sneller te herstellen. Het is natuurlijk het beste om uw arts te vragen welke oefeningen u veilig kunt uitvoeren.

Als u een roker bent, kan het stoppen van weken voor de operatie uw kans op een succesvolle procedure vergroten. Het risico op mislukking van de wervelkolomfusie - het ontbreken van nieuwe botvorming - stijgt bij rokers met ongeveer 500%. Dit komt doordat roken de vorming van nieuwe botten belemmert, wat een nadelig effect kan hebben op uw herstel.

Wat te verwachten op de dag van de operatie

Gun uzelf op de dag van uw spinale fusieoperatie wat extra tijd om te parkeren en door het ziekenhuis te navigeren. Vergeet niet uw verzekeringsdocumenten en identificatie mee te nemen.

Wanneer u bij de faciliteit aankomt, besteedt u enige tijd aan het inchecken, het invullen van toestemmingsformulieren en andere formulieren en het verifiëren van eventuele verzekeringsinformatie.

Voor de procedure

U wordt naar een kamer gebracht om u in een ziekenhuisjas te veranderen. Op dit punt wordt u gevraagd uw medische geschiedenis bij te werken en te bekijken, vragen te beantwoorden over de laatste keer dat u heeft gegeten of gedronken en een kort lichamelijk onderzoek te ondergaan. U wordt aangesloten op een infuus voor vloeistoffen en medicijnen.

Vanaf hier wordt u naar de operatiekamer gebracht, die zal worden ingericht met een operatietafel, chirurgische apparatuur, computers en schermen en andere medische apparatuur. De operatiekamer kan kil zijn, maar u zult dekens hebben om warm te blijven.

Hoe u op de tafel wordt geplaatst, hangt af van het type procedure dat wordt uitgevoerd. Een anterieure benadering kan worden gebruikt voor procedures aan de lumbale of chirurgische wervelkolom, in welk geval u voor de operatie op uw rug wordt geplaatst. Bij een posterieure benadering wordt u op uw buik gelegd.

De anesthesieleverancier geeft u een IV-kalmerend middel om u te helpen ontspannen. Vervolgens wordt een beademingsslang of endotracheale tube door de mond en in de luchtpijp gestoken voordat deze op een ventilator wordt aangesloten.

De beademingsslang is nodig omdat algehele anesthesie naast het bewusteloos maken ook tijdelijke verlamming veroorzaakt. Gedurende deze tijd kunt u niet zonder hulp ademen en bent u afhankelijk van het beademingsapparaat om uw longen van lucht te voorzien.

De chirurgische staf veegt de huid in het operatiegebied af met een oplossing die ziektekiemen doodt om infecties langs de incisie te helpen voorkomen. Zodra de huid is voorbereid op de operatie, bedekt het personeel u met steriele lakens om het gebied tijdens de operatie zo schoon mogelijk te houden.

Tijdens de operatie

Hoewel het precieze verloop van de operatie afhangt van de locatie en benadering van de fusie, volgt hier een algemene uitsplitsing van wat u kunt verwachten:

• Incisie: uw chirurg maakt een incisie op uw rug of zij om toegang te krijgen tot uw wervelkolom. Bij open chirurgie wordt een grotere incisie gemaakt; bij minimaal invasieve chirurgie wordt een kleinere incisie gemaakt.
• Oogsten van transplantaten: Bottransplantaten voor spinale fusie worden vaak geoogst uit een deel van het bekken dat de bekkenkam wordt genoemd. Het stuk bot kan worden verwijderd via dezelfde incisie die is gemaakt om toegang te krijgen tot uw wervelkolom of via een nieuwe incisie; het hangt af van de chirurgische aanpak van de chirurg. (Opmerking: deze stap wordt overgeslagen wanneer een chirurg ervoor kiest om een ​​synthetisch bottransplantaat of een transplantaat van kadaverbot te gebruiken.)
• Blootstelling van de wervelkolom en andere procedures: zodra het transplantaat klaar is, zal de chirurg speciale instrumenten gebruiken door de incisie van de wervelkolom om de rugspieren uit de weg te ruimen. Soms worden op dit punt andere procedures uitgevoerd voordat het transplantaat wordt geplaatst (bijvoorbeeld een diskectomie of een laminectomie).
• Transplantaatplaatsing: het bottransplantaat wordt in de ruimte tussen de wervels geplaatst en vastgezet met speciale schroeven, platen en / of staven.
• Sluiting: wanneer de procedure is voltooid, zal de chirurg de huid rondom en over de incisie verzegelen met behulp van steken of nietjes. De incisieplaats wordt dan bedekt met een steriel verband.

De operatie duurt ongeveer drie tot vier uur, hoewel deze langer of korter kan zijn, afhankelijk van de omvang van het reparatiewerk dat moet worden uitgevoerd.

Na de operatie

Zodra de incisie is bedekt, wordt de anesthesie gestopt en wordt u langzaam wakker. Naarmate de anesthesie afneemt, wordt de beademingsslang verwijderd en gaat u naar de verkoeverkamer voor controle.

U kunt in het begin suf worden en langzaam alerter worden. Uw vitale functies worden nauwlettend gevolgd op mogelijke complicaties en indien nodig zal pijnmedicatie worden gegeven.

Als u eenmaal wakker bent en uw bloeddruk, polsslag en ademhaling stabiel zijn, wordt u naar een ziekenhuiskamer gebracht om te beginnen met genezen.

In het ziekenhuis krijgt u pijnmedicatie via de mond, IV of via een pomp waarmee u kunt bepalen hoeveel medicijn u krijgt (met limieten).

Het is mogelijk dat u twee tot drie dagen na de operatie geen vast voedsel kunt eten, maar u krijgt voedingsstoffen via een infuus en mag zacht voedsel zoals soep of gelatine eten.

Omdat onmiddellijke mobilisatie na de operatie belangrijk is voor uw genezing, zal een fysiotherapeut langskomen om u te helpen uit bed te komen en rond te lopen. Ze zullen je ook zachte spier- en zenuwrekoefeningen leren.

U gaat thuis door met deze oefeningen en een wandelprogramma (een programma dat de frequentie en duur van wandelingen langzaam verhoogt) totdat u ongeveer acht tot twaalf weken na de operatie met een formeel revalidatieprogramma begint.

In het ziekenhuis zal uw chirurgische team u ook leren hoe u moet bewegen om uw rug te beschermen terwijl u geneest, zoals het gebruik van een "log-roll" -techniek om uit bed te komen om verdraaien van de wervelkolom te voorkomen. U kunt ook een rugbrace krijgen die u tijdens uw herstel kunt gebruiken.

Sommige patiënten hebben aanvullende ondersteuning nodig en kunnen uit het ziekenhuis worden ontslagen naar een revalidatiecentrum of een bezoekende verpleegkundige en fysiotherapeut aan huis toegewezen krijgen.

Herstel

Herstel na een spinale fusieoperatie kan traag en pijnlijk zijn, en hoe lang het kan duren voordat u weer uzelf bent, hangt af van verschillende factoren, waaronder uw leeftijd, gezondheid en de omvang van de uitgevoerde procedure. Het kan langer duren om te herstellen van een bekkenautotransplantaatprocedure dan een procedure waarbij een lokaal autotransplantaat of allograft wordt gebruikt.

Oudere volwassenen of degenen die uitgebreidere procedures hebben ondergaan, kunnen vier tot zes maanden nodig hebben om te herstellen. Jongere patiënten herstellen misschien sneller, maar moeten toch verwachten dat het vier tot zes weken duurt voordat ze weer aan het werk zijn op een bureau - zelfs langer voor fysieke arbeid.

Vergeet niet om een ​​postoperatieve vervolgafspraak te maken binnen twee tot vier weken na uw operatie, of zoals anders voorgeschreven.

Activiteit

Gedurende de eerste twee weken na de operatie moet u het op en af ​​lopen van de trap beperken tot één keer per dag, korte wandelingen maken en niet langer dan 20 minuten achter elkaar zitten.

U mag ook niet autorijden totdat u toestemming heeft gekregen van uw arts en u dient autoritten van meer dan 30 minuten te vermijden zonder een pauze te nemen om uw benen te strekken.

Vermijd huishoudelijk werk, draag iets zwaarder dan 10 pond (inclusief kinderen), of til iets boven uw hoofd totdat uw incisie geneest.

Als u bent aangemeten voor een rugbrace of ondersteuning na een operatie aan de wervelkolomfusie, wordt over het algemeen aanbevolen om deze te dragen terwijl u zit en loopt, maar het kan zijn dat het niet nodig is om deze tijdens het slapen te dragen, afhankelijk van uw toestand.

Volg alle instructies van uw medisch team voor het hervatten van normale activiteit en lichaamsbeweging, inclusief seksuele activiteit.

Genezing

U moet de incisie de eerste vijf tot zeven dagen droog houden en tijdens het baden worden afgedekt met plasticfolie. Het verband zal waarschijnlijk na zeven tot tien dagen vanzelf loskomen.

Het is normaal dat de incisie rood, gevoelloos of pijnlijk is tijdens het genezen, maar let goed op tekenen van infectie. U moet ook letten op symptomen van bloedstolsels: zwelling onder de knie, gevoeligheid of roodheid rond de knie en pijn in de kuit. Bloedstolsels kunnen gevaarlijk zijn als ze door de bloedbaan reizen en zich in de longen nestelen.

Pijnbeheersing

Herstel van een spinale fusieoperatie kan pijnlijk zijn en u zult waarschijnlijk het ziekenhuis verlaten met een recept voor opioïde pijnstillers, zoals OxyContin (oxycodon) of Percocet (oxycodon met paracetamol).

Hoewel opioïden zeer effectieve pijnstillers zijn, zijn ze verslavend en moeten ze met mate worden gebruikt. Opioïde bijwerkingen kunnen ook significant zijn en omvatten misselijkheid, braken, obstipatie, urineretentie, slaperigheid, verminderd denkvermogen en een slechte ademhalingsfunctie.

Vrij verkrijgbare niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals Tylenol (paracetamol) en Advil (ibuprofen) kunnen ook worden gebruikt om postoperatieve pijn te behandelen. Veel artsen raden een afwisselende dosering tussen de twee aan. Percocet bevat echter ook paracetamol en mag niet met Tylenol worden ingenomen, omdat leverschade kan optreden.

Wanneer moet u uw arts bellen?

Als u een van de volgende symptomen ervaart, neem dan contact op met uw arts:

• Rillingen of koorts van 101 graden F of hoger
• Meer pijn in het geopereerde gebied
• De incisie voelt warm aan met meer roodheid en zwelling
• Drainage uit de incisie, vooral als de drainage groen, geel of stinkend is
• Verlies van gevoel of verandering van gevoel in uw armen (als u een nekoperatie heeft ondergaan) of uw benen en voeten (als u een lage rugoperatie heeft ondergaan)
• Zwelling in de benen
• Kalf pijn
• Rugpijn die erger wordt en niet beter wordt met rust en pijnstillers
• Moeite met plassen en het beheersen van uw stoelgang

Bel 911 of ga naar de eerste hulp als u pijn op de borst of kortademigheid ervaart, omdat dit een teken kan zijn dat een bloedstolsel naar de longen is gereisd.

Fysiotherapie

Revalidatie na een operatie voor spinale fusie is essentieel om pijn te verminderen en de algehele functie te verbeteren.

Formele postoperatieve fysiotherapieprogramma's voor spinale fusiechirurgie beginnen meestal ongeveer twee tot drie maanden na de operatie. De exacte timing hangt echter af van factoren zoals hoe goed u geneest na een operatie, uw vermogen om veilig en comfortabel te oefenen en de discretie van de chirurg.

Typische doelen van een dergelijk programma zijn onder meer:

• Versterking van de wervelkolom
• Het bewegingsbereik en de flexibiliteit van de wervelkolom optimaliseren
• Angst en spanning verminderen tijdens herstel
• Verbetering van de cardiovasculaire gezondheid, rompstabiliteit, balans en algehele conditie

Langdurige zorg

Door voor je lichaam te zorgen, kun je op de lange termijn je rugpijn goed verlichten. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat u uw volledige kuur fysiotherapie voltooit en veilige bewegingstechnieken beoefent, zoals uw knieën buigen om zware voorwerpen op te tillen en niet te overdrijven.

Het volgen van een gezond dieet, regelmatige lichaamsbeweging (inclusief dagelijkse rekoefeningen), het handhaven van een gezond gewicht en het vermijden van roken en tabaksproducten zijn essentieel voor genezing van een rugoperatie en het op lange termijn voorkomen van rugpijn.

Een woord van Verywell

Spinale fusiechirurgie kan zeer effectief zijn bij de behandeling van chronische rugpijn nadat andere behandelingen hebben gefaald. Het werkt echter niet altijd voor iedereen en kan in sommige gevallen de pijn verergeren. Het opvolgen van de instructies van uw arts en therapeut over de juiste postoperatieve zorg kan uw kansen op een succesvol resultaat van de procedure vergroten.