BUN-test (bloedureumstikstof)

Bloedureumstikstof (BUN) is een bloedtest die wordt uitgevoerd als een marker voor de nierfunctie. Het maakt deel uit van het basis- of uitgebreide metabole panel dat wordt gedaan voor gezondheidsscreening. Het wordt ook gebruikt om de progressie van nierfalen te volgen. BUN wordt geproduceerd door de afbraak van eiwitten en wordt meestal door de nieren uit het bloed verwijderd. Een hogere waarde dan normaal kan wijzen op een verminderde nierfunctie.

Wat is bloedureumstikstof (BUN)?

BUN is een afvalproduct van celmetabolisme. U krijgt proteïne uit het voedsel dat u eet, en het komt via de darmen in de bloedbaan om door cellen in uw lichaam te worden gebruikt. Je cellen breken eiwitten af ​​in aminozuren om zich weer op te bouwen tot de eiwitten die ze nodig hebben voor verschillende processen. Dit produceert stikstofhoudende ammoniak als bijproduct, dat wordt uitgescheiden in de bloedbaan. De lever zet ammoniak om in ureum om het minder giftig te maken en stuurt het ureum naar de bloedbaan. Ureum wordt door de nieren uit het bloed gefilterd.

Als alles goed gaat, wordt er een continue hoeveelheid ureum geproduceerd en via de nieren uitgescheiden in de urine. Het BUN-gehalte in het bloed is daardoor stabiel. Als de nieren beschadigd zijn en niet goed werken, worden ureum en de daarin aanwezige stikstof niet volledig uit het bloed gefilterd.

De BUN maakt deel uit van een groep tests

De BUN-test maakt deel uit van de typische Chem 7-bloedchemietest of het basale metabolische panel. Deze groep tests omvat glucose, BUN, creatinine, kooldioxide, natrium, kalium en chloride. Het is typerend dat dit panel wordt uitgevoerd tijdens gezondheidsonderzoeken en bij het monitoren van diabetesmanagement. Ze worden allemaal uitgevoerd op dezelfde buis met bloed, meestal geanalyseerd in het laboratorium in een instrument dat is opgesteld om ze allemaal tegelijkertijd te testen.

Doel van de test

Het doel van de BUN-test is om de nierfunctie te beoordelen. Het wordt ook gebruikt om nieraandoeningen te diagnosticeren, de effectiviteit van dialyse te controleren en andere behandelingen die verband houden met nieraandoeningen of -schade.

• Wat de test meet: Deze test meet de hoeveelheid ureumstikstof in het bloed. Ureum is een afvalproduct dat in de lever wordt gevormd wanneer eiwit wordt gemetaboliseerd. Bij dit proces ontstaat ammoniak, dat vervolgens wordt omgezet in het minder giftige afvalproduct ureum.
• Hoge of lage waarden kunnen wijzen op een probleem: Ziekten die de nieren of lever aantasten, kunnen de hoeveelheid ureum in het bloed veranderen. De lever kan te veel ureum produceren of de nieren zijn mogelijk niet in staat om het afval uit het bloed te filteren, waardoor de spiegels hoog kunnen zijn. Hoge niveaus zijn te zien bij mensen met gastro-intestinale bloeding, eiwitrijke diëten, infectie en uitdroging. Aanzienlijke leverschade of ziekte kan de productie van ureum remmen, waardoor de BUN-concentraties kunnen dalen. Lage niveaus van BUN kunnen optreden bij mensen met leverfalen, vrouwen die zwanger zijn en bij mensen die te gehydrateerd zijn.
• Onderliggende gezondheidsproblemen: diabetes en hoge bloeddruk zijn twee soorten aandoeningen die de nieren kunnen aantasten. Daarom wordt BUN verzameld om de gezondheid van de nieren en de effectiviteit van de behandeling te controleren bij degenen die al een nieraandoening hebben vastgesteld.
• Vóór speciale tests: BUN-tests kunnen worden besteld voorafgaand aan sommige beeldvormende onderzoeken zoals CAT-scans en MRI's, waarbij ze contrastkleurstoffen gebruiken die de nieren kunnen beschadigen.
• BUN wordt meestal gebruikt in combinatie met een creatininetest: de BUN-test wordt voornamelijk gebruikt, samen met de creatininetest, om de nierfunctie te evalueren, en om mensen met acute of chronische nierstoornissen of -falen te volgen. Wanneer besteld als onderdeel van een basis- of uitgebreid metabool panel, kan het worden gebruikt om de algemene gezondheid van een persoon te evalueren.
• Beperkingen van de test: De BUN-test is een snelle manier om de nierfunctie te evalueren, maar er zijn enkele beperkingen. Kleine en grote veranderingen in BUN kunnen optreden door medicijnen, veranderingen in het voedingspatroon en de hydratatiestatus. Als de BUN buiten het bereik valt, zullen artsen vaak verwijzen naar de creatinineklaringstest of de BUN / creatinineverhouding voor een nauwkeurigere beoordeling.

Voor de test

U heeft geen speciale voorbereiding nodig om deze test af te leggen.

• Timing: deze eenvoudige bloedtest wordt in een paar minuten gedaan. Een bloedmonster wordt verzameld via een veneuze punctie.
• Locatie: deze test kan worden gedaan in een laboratorium, kantoor of medische faciliteit.
• Eten en drinken: Meestal wordt deze test opgenomen in een basis- of uitgebreid medisch panel waarin mensen hebben vasten. U hoeft niet specifiek voor deze test te vasten, maar uw arts heeft u misschien gevraagd om te vasten vanwege de andere laboratoria die in het panel zijn opgenomen, zoals nuchtere bloedsuikerspiegel, een maat voor glucoseregulatie.
• Kosten en ziektekostenverzekering: De BUN-test wordt standaard gedekt door een ziektekostenverzekering.

Resultaten interpreteren

• Het normale bereik voor BUN is 6 tot 20 mg / dL, hoewel het bereik enigszins kan variëren van laboratorium tot laboratorium. Raadpleeg het assortiment voor uw laboratorium.
• Een hoge BUN kan worden veroorzaakt door een verminderde nierfunctie, congestief hartfalen, obstructie van de urinestroom, shock, recente hartaanval, uitdroging, een eiwitrijk dieet of gastro-intestinale bloeding.
• Een lage BUN is niet gebruikelijk, maar kan incidenteel worden gevonden bij ondervoeding, ernstige leverziekte of bij overhydratie.

BUN in diabetesmanagement

Nierfalen is een complicatie van diabetes. Het BUN-niveau (bloedureumstikstof) in het bloed wordt gebruikt om de progressie van nierfalen te volgen. BUN kan ook worden gecontroleerd als u geneesmiddelen krijgt die de nierfunctie kunnen verminderen.

Een woord van Verywell

De BUN-test is een eenvoudige bloedtest die wordt gebruikt om de nierfunctie te meten. Uw arts kan voor elke persoon een BUN-test bestellen, zelfs als deze geen duidelijke symptomen of onderliggende aandoeningen heeft en de ommekeer van het resultaat vrij snel is. Mocht u toevallig een abnormaal resultaat krijgen, dan verschilt het verloop van de behandeling voor elke persoon, afhankelijk van de oorzaak en de ernst. Verhoogde BUN-niveaus die worden veroorzaakt door uitdroging, geven bijvoorbeeld aan dat een persoon meer vocht moet drinken. Ernstigere implicaties van abnormale BUN-niveaus kunnen leiden tot aanvullende tests of verwijzing naar een specialist. Bespreek uw resultaten met uw arts.