Hypospadie is een mannelijke geboorteafwijking waarbij de opening van de urinewegen, de urethra, zich niet aan het uiteinde van de penis bevindt, maar halverwege opengaat. Hypospadie komt voor bij ongeveer 1 op de 150 tot 300 mannelijke geboorten, met verschillende gradaties van ernst. Hypospadie is 21 procent meer waarschijnlijk wanneer een ander naast familielid hetzelfde defect heeft ervaren.
Catherine Delahaye / Getty ImagesBehandeling
Hypospadie wordt operatief gecorrigeerd onder algemene verdoving. Het type operatie hangt af van de ernst van de aandoening.
Omdat jongens staan om te plassen, is het belangrijk dat de urinestroom gemakkelijk beheersbaar is, gebrek aan controle door hypospadie kan leiden tot acute sociale verlegenheid. Dit is een van de redenen dat het ideaal wordt behandeld in de kindertijd, bij voorkeur in de leeftijd van 8 tot 18 maanden. Een vroege chirurgische correctie betekent dat psychologische trauma's kunnen worden geminimaliseerd. Kleine kinderen zijn doorgaans goede genezers en de ouders kunnen de wondzorg worden getoond die postoperatief nodig is.
Soms kan ook een aandoening die bekend staat als chordee, een buiging van de penis bij erectie, aanwezig zijn, dit kan tijdens de operatie operatief worden gecorrigeerd voor hypospadie. De hersteltijd is afhankelijk van de ernst van het probleem en de complexiteit van de ingreep. Milde gevallen kunnen poliklinisch worden behandeld, soms kan intramurale behandeling nodig zijn, vooral wanneer chordee aanwezig is bij hetzelfde kind of bij een onbehandelde volwassene.
Postoperatieve zorg
- Bijwerkingen van algemene anesthesie: Zoals bij elke chirurgische ingreep waarvoor algemene anesthesie vereist is, kunnen bijwerkingen optreden. De preoperatieve zorg die u of uw kind krijgt, is een belangrijk onderdeel van de evaluatie van de veiligheid en de noodzaak van correctie van hypospadie. Eventuele complicaties worden voorafgaand aan de chirurgische ingreep door uw anesthesist, kinderarts of genitor-urinaire chirurg uitgelegd.
- Postoperatieve bloeding na herstelhypospadie: elke postoperatieve bloeding moet worden gemeld aan de chirurg of arts die verantwoordelijk is voor postoperatieve zorg. Over het algemeen kan bloed op het verband ter grootte van een kleine munt worden verwacht.
- Postoperatieve blaasspasmen na herstelhypospadie: Blaaskrampen worden soms ervaren wanneer een verblijfskatheter aanwezig is. De arts behandelt dit meestal met krampstillers, analgesie (pijnstillers) of soms met antibiotica.
- Infectie na herstelhypospadie: Infectie is een veel voorkomende bijwerking op de plaats van de operatie. Dit kan worden voorkomen of tot een minimum worden beperkt door een goede hygiëne van postoperatieve verbanden of de huidplaats. Elke roodheid, zwelling of de aanwezigheid van pus moet aan de arts worden gemeld. Soms kan het in ernstigere gevallen van infectie worden behandeld met antibiotica.
- Postoperatieve urethrale stenose na herstelhypospadie: dit is een vernauwing van de urethra die na de operatie kan optreden, maar die zeldzaam is. Het plassen kan moeilijk of onmogelijk worden. Stenose vereist dringende medische hulp.
- Postoperatieve fistel na herstelhypospadie: een fistel is een gat dat zich kan openen in de nieuw gevormde urethra waardoor urine lekt. Dit vereist een kleine chirurgische reparatie.
De algemene consensus binnen de pediatrische urologiegemeenschap is om een operatie uit te voeren tussen zes maanden en een jaar oud bij voldragen, gezonde zuigelingen. Deze timing, die in overeenstemming is met de aanbevelingen van de American Academy of Pediatrics (AAP), biedt ruimschoots de tijd om een procedure in twee fasen af te ronden bij patiënten met ernstige hypospadie voordat met geslachtsidentificatie wordt begonnen. Over het algemeen is zes maanden de minimale tijd die nodig is tussen procedures om volledige wondgenezing na de eerste operatie te garanderen.
