Wat is prostatitis?

Prostatitis is een aandoening waarbij sprake is van een ontsteking van de prostaat, een walnootvormige klier die verantwoordelijk is voor het produceren van het vloeibare deel van het sperma. Prostatitis kan ook leiden tot ontsteking in gebieden die grenzen aan de prostaat (hoewel dit niet kan gebeuren zonder eerst een ontsteking van de prostaat).

Interessant is dat de symptomen van prostatitis pijn in het mannelijke urogenitale systeem kunnen zijn, of het kan volledig pijnloos zijn. Er zijn verschillende variaties op de aandoening. Behandeling, symptomen en waarschijnlijkheid van prostatitis zijn afhankelijk van het type prostatitis dat men ervaart.

Soorten prostatitis

Er zijn vier soorten prostatitis.

Chronische prostatitis of chronisch bekkenpijnsyndroom (CP / CPPS)

De exacte onderliggende oorzaak van chronische of langdurige prostatitis is onbekend, maar onderzoekers denken dat het verband kan houden met de reactie van het immuunsysteem op een eerdere UTI (urineweginfectie).

Chronische prostatitis is het meest voorkomende type prostatitis en treft 10 tot 15 procent van de mannen in de Verenigde Staten.

Dit type prostatitis wordt niet veroorzaakt door een bacteriële infectie, maar is eerder het resultaat van andere oorzaken. Een studie gepubliceerd in het Indian Journal of Urology meldt dat chronische prostatitis / chronisch pijnsyndroom "90 procent van de gevallen van prostatitis in poliklinieken vertegenwoordigt en wordt gekenmerkt door symptomen van chronische bekkenpijn die gedurende de afgelopen zes maanden ten minste drie maanden aanhielden, bij afwezigheid van een bacteriële urineweginfectie, maar in aanwezigheid van urinaire symptomen en seksuele disfunctie. "

Het is echter niet helemaal duidelijk dat CPPS-symptomen in alle gevallen worden veroorzaakt door prostaataandoeningen. Een biopsiestudie toonde aan dat CPPS-patiënten dezelfde prostaatbiopsieresultaten hadden als mensen met gezonde prostaat.

Acute bacteriële prostatitis

Dit type prostatitis brengt symptomen (zoals pijn) met zich mee die meestal ernstig zijn en plotseling optreden.

Chronische bacteriële prostatitis

Een type prostatitis dat ook wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, maar zich langzaam ontwikkelt in de loop van de tijd. De symptomen zijn meestal mild in vergelijking met acute bacteriële prostatitis.

Asymptomatische inflammatoire prostatitis

Een type prostatitis dat niet gepaard gaat met pijn of andere symptomen. De toestand wordt vaak onverwachts gevonden in laboratoriumresultaten wanneer een persoon wordt getest op urineweg- of voortplantingsstoornissen, zoals vruchtbaarheidsproblemen. Het wordt meestal niet behandeld.

Prostatitis Symptomen

Symptomen van (CP / CPPS)

CP / CPPS omvat pijn (die drie maanden of langer aanhoudt) op een of meer gebieden, waaronder:

• De penis (ook tijdens ejaculatie)
• Het scrotum (huidzak onder de penis)
• Tussen de anus en het scrotum (het perineum).
• De onderbuik (in het midden)
• De onderrug
• De urethra (na het plassen) in de penis (tijdens het plassen)

Andere symptomen van CP / CPPS kunnen zijn:

• Urinaire frequentie (meer dan zeven keer per dag plassen)
• Moeite met plassen, zoals dribbelen of aarzelend plassen
• Urinaire urgentie (onvermogen om het vast te houden wanneer u moet plassen)
• Een zwakke of onderbroken urinestraal.

De pijn die wordt ervaren als gevolg van CP / CPPS kan op een of meer gebieden tegelijk voorkomen, kan plotseling verschijnen of geleidelijk opkomen.

Symptomen van acute prostatitis

Acute prostatitis treedt meestal plotseling op en omvat:

• Urinaire frequentie en / of urgentie
• Ernstige pijn in het genitale gebied, perineum, lies, onderrug en buik
• Moeite met plassen, zoals dribbelen of aarzelend plassen
• Koorts en koude rillingen
• Branderig gevoel of pijn tijdens het plassen (dysurie)
• Nocturie (vaak plassen tijdens de slaap)
• Misselijkheid en overgeven
• Pijn in het lichaam
• Onvermogen om de blaas volledig te ledigen (urineretentie)
• Problemen bij het starten van de urinestraal
• Een zwakke of onderbroken urinestraal
• Het volledige onvermogen om te plassen (blokkade van de urinewegen)
• Bacteriën in de urine (urineweginfectie, ook wel UTI genoemd)
• Bewolkte of bloederige urine.

Symptomen van chronische bacteriële prostatitis

Hoewel sommige symptomen voorkomen bij meerdere soorten prostatitis, zijn andere uniek voor elke soort.

• Urinaire frequentie of urgentie
• Pijn in het genitale gebied, lies, onderbuik of onderrug
• Pijnlijke ejaculatie
• Urineretentie
• Problemen met het starten van een urinestraal of een zwakke of onderbroken urinestraal
• Blokkering van de urinewegen (niet kunnen plassen)
• Urineweginfectie (UTI)

Oorzaken

Prostatitis is volgens het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases jaarlijks verantwoordelijk voor twee miljoen bezoeken aan de arts in de Verenigde Staten. Bij mannen jonger dan 50 jaar wordt gezegd dat prostatitis de meest voorkomende aandoening van de urinewegen is. Bij mannen ouder dan 50 jaar is het het derde meest voorkomende urinewegprobleem.

Er zijn verschillende factoren die een persoon een hoger risico geven om prostatitis te krijgen, waaronder:

• Leeftijd (jonge mannen of mannen van middelbare leeftijd lopen meer risico)
• Een eerdere diagnose van prostatitis hebben
• Een infectie hebben in de blaas of in de urethra (urethritis)
• Bektrauma hebben (zoals een fiets- of paardrijblessure)
• Een urinekatheter gebruiken (een buis die wordt gebruikt om de blaas af te voeren)
• HIV / AIDS hebben
• Een prostaatbiopsie hebben gehad

In gesprekken met uw arts is het belangrijk om de details van uw medische geschiedenis te delen, zodat uw arts uw risico kan inschatten.

Diagnose

Naast uw medische geschiedenis en een lichamelijk rectaal onderzoek om te controleren op afwijkingen van de prostaat, kan een zorgverlener een prostatitisbehandeling aanbevelen op basis van de resultaten van een reeks tests.

• Urineonderzoek: een test van een urinemonster om te controleren op bacteriën
• Bloedonderzoek: Bloedmonsters controleren op tekenen van infectie of andere prostaatproblemen, zoals prostaatkanker
• Cystoscopie: een scoop die onder plaatselijke verdoving in de penis wordt ingebracht; gebruikt om de urinewegen te onderzoeken op vernauwingen, blokkades of stenen
• Transrectale echografie: een apparaat dat in het rectum wordt geplaatst om een ​​echografie van de prostaat af te beelden, waarmee de grootte en eventuele afwijkingen van de prostaat, zoals tumoren, kunnen worden beoordeeld
• Biopsie van de prostaat: een procedure die onder narcose wordt uitgevoerd, waarbij een heel klein stukje prostaatweefsel wordt verwijderd en onderzocht om te controleren op prostaatkanker
• Sperma-analyse: wordt vaak gebruikt om de kwaliteit en hoeveelheid sperma in sperma te meten; voor prostatitis kan de vloeistof worden geëvalueerd op markers van infectie en gekweekt om te zoeken naar micro-organismen

De detectie en diagnose van asymptomatische inflammatoire prostatitis wordt meestal gedaan als resultaat van laboratoriumtestresultaten (zoals een urineonderzoek of PSA-test om het risico op prostaatkanker te evalueren). Uw arts zal uw symptomen onderzoeken om er zeker van te zijn dat er geen andere oorzaken zijn voor uw symptomen, voordat u deze als asymptomatische inflammatoire prostatitis vaststelt.

Behandeling

Net zoals de symptomen en kenmerken van de aandoening verschillen naargelang het type prostatitis, zo ook de behandelingsstrategieën voor prostatitis.

Chronische prostatitisbehandeling (CS / CPPS)

Omdat er zo'n breed scala aan symptomen is die kunnen optreden bij CS / CPPS, is de behandeling niet voor iedereen met dit type prostatitis hetzelfde. Hoewel antibiotica meestal niet effectief zijn bij CS / CPPS (omdat het niet wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie), kan de behandelende arts in eerste instantie antibiotica voorschrijven totdat bacteriële prostatitis kan worden uitgesloten en het exacte type prostatitis kan worden vastgesteld.

Andere medicijnen die kunnen worden voorgeschreven, zijn onder meer:

• Ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals NSAID's, waaronder ibuprofen of naproxen voor pijn en ontsteking.
• Spierverslappers zoals Robaxin (methocarbamol) en Flexeril (cyclobenzaprine) om de bekkenspieren te ontspannen en pijn te verlichten terwijl de angst wordt verminderd.
• Antidepressiva zoals amitriptyline (Elavil) of nortriptyline [Pamelor) voor neuropathische pijn, urinewegproblemen of psychologische depressie die kunnen optreden bij het behandelen van een chronische medische aandoening zoals prostatitis. Neuropathische pijn is pijn veroorzaakt door schade of ziekte die het sensorische systeem in het lichaam aantast.
• Alfablokkers zoals Flomax (tamsulosine) of Uroxatral (alfuzosine) om te helpen bij pijn en ongemak en om de urineretentie te verbeteren.
• 5-alfa-reductaseremmers zoals Proscar (finasteride) en Avodart (dutasteride) om urinaire symptomen te verbeteren door de spieren van de blaas te helpen ontspannen. Dit verbetert de urinestroom.
• Anticholinergica zoals Ditropan voor symptomen van een overactieve blaas of "plotselinge aandrang" om te plassen.
• Gabapentinoïden zoals Neurontin (gabapentine) en Lyrica (pregabaline) zijn niet-opioïde, niet-NSAID, niet-paracetamol medicijnen voor neuropathische pijn.

Supplementen die nuttig kunnen zijn, zijn onder meer:

• Quercetine, een antioxidant van het flavonoïde type die voorkomt in fruit, waaronder rode druiven en appels; quercetine wordt verondersteld zeer sterke ontstekingsremmende eigenschappen te hebben).
• Graminex-stuifmeel, inclusief extracten van raaigrasstuifmeel (Secale ontbijtgranen), maïspollen (Zea Mays), en timothy pollen (Phleum voorwendsel)

Andere soorten prostatitisbehandeling voor CS / CPPS

Sommige thuisstrategieën kunnen ook helpen, waaronder:

• Warme zitbaden (warme weken)
• Warmtetherapie naar de omgeving (met behulp van verwarmingskussens of warmwaterkruiken)
• Fysiotherapie (inclusief bekkenbodemspieroefeningen om de urinefunctie te verbeteren).
• myofasciale afgifte
• Stressmanagementtechnieken (zoals ontspanningsoefeningen, yoga of meditatie)

Acute bacteriële prostatitisbehandeling

Antibiotica worden beschouwd als de gouden standaard voor de behandeling van bacteriële typen (chronische en acute) prostatitis. Orale antibiotica worden meestal gedurende minimaal 14 dagen voorgeschreven. Als de symptomen terugkeren, kunnen orale antibiotica worden voorgeschreven voor maximaal zes tot acht weken. In ernstige gevallen van bacteriële prostatitis kan ziekenhuisopname nodig zijn, zodat IV-antibiotica kunnen worden gegeven.

Naast antibiotica kunnen veranderingen in het dieet het vermijden van voedsel zijn dat de blaas irriteert, inclusief cafeïnehoudende dranken, zuur voedsel en gekruid voedsel.

Chronische bacteriële prostatitisbehandeling

Hoewel antibiotica worden gegeven voor zowel acute als chronische bacteriële prostatitis, kan een langere kuur worden voorgeschreven voor het chronische type bacteriële prostatitis.Volgens de NIDDK mag er zelfs tot zes maanden lang een lage dosis antibiotica worden gegeven. Net als bij de behandeling van acute prostatitis van het bacteriële type, kan een dieetverandering, het elimineren van voedsel dat de blaas irriteert en het verhogen van vocht, worden besteld.

Alfablokkers, zoals Flomax (tamsulosine) of Uroxatral (alfuzosine), kunnen worden voorgeschreven voor urineretentie veroorzaakt door bacteriële prostatitis. Alfablokkers helpen de blaasspieren te ontspannen en verlichten pijnlijk urineren (dysurie).

Een andere prostatitisbehandeling die kan worden aanbevolen voor het chronische bacterietype, is chirurgische verwijdering van vergroot prostaatweefsel of littekenweefsel in de urethra. Dit kan de urinestroom helpen verbeteren en de symptomen van urineretentie verminderen.

Asymptomatische prostatitisbehandeling

Zoals de naam van de aandoening aangeeft, zijn er meestal geen symptomen van pijn of urinaire problemen die verband houden met asymptomatische prostatitis, maar er is een ontsteking van de prostaat. Vaak worden echter bij een urineonderzoek bacteriën en andere organismen in de urine aangetroffen. In dit geval zal de zorgverlener meestal antibiotica voorschrijven.

Studies hebben een verband ontdekt tussen asymptomatische inflammatoire prostatitis en het PSA-niveau. Eén rapport toonde zelfs aan dat maar liefst een derde van de mannen met verhoogde PSA-waarden asymptomatische inflammatoire prostatitis heeft. Een PSA-niveau, ook wel bekend als prostaatspecifiek antigeenniveau, is een indicator dat een man een verhoogd risico op prostaatkanker kan hebben. Nadat een biopsie is uitgevoerd om prostaatkanker uit te sluiten, kan een diagnose van asymptomatische prostatitis worden overwogen.

Complicaties

Complicaties van prostatitis kunnen optreden, vooral wanneer de behandeling van prostatitis wordt uitgesteld. Deze kunnen zijn:

• Abacteriële infectie in de bloedbaan (bacteriëmie)
• Een abces (met pus gevuld gebied in de prostaat, een prostaatabces genoemd)
• Ontsteking van voortplantingsorganen nabij de prostaat (zoals de bijbal, een spiraalvormige buis bevestigd aan de achterkant van de zaadbal)
• Seksuele disfunctie
• Onvruchtbaarheid en sperma-afwijkingen (van chronische prostatitis)

Als acute prostatitis niet goed genoeg reageert op een antibioticabehandeling, zal prostatitis waarschijnlijk terugkeren, waardoor het moeilijker te behandelen en op langere termijn wordt. In dit scenario verandert acute prostatitis in chronische (langdurige) prostatitis.

Bespreek eventuele complicaties die u ondervindt met uw zorgverlener. Ze kunnen misschien strategieën aanbevelen om de complicatie te verbeteren, of in ieder geval te voorkomen dat deze erger wordt.

Een woord van Verywell

Onderzoekers proberen de oorzaken van verschillende soorten prostatitis te begrijpen, zodat passende behandelings- en preventiestrategieën kunnen worden geïmplementeerd. Momenteel is er geen bekende mate van preventie van prostatitis, hoewel het voorkomen van urineweginfecties kan helpen bij het verlagen van de incidentie van bacteriële prostatitis (zowel chronisch als acuut).