Bewustzijn begrijpen

De term bewustzijn is een van die dingen die voor de hand liggend lijken totdat je het daadwerkelijk probeert te definiëren. Veel mensen gebruiken de term anders. Psychologen bedoelen niet noodzakelijk hetzelfde als ze 'bewustzijn' zeggen als wanneer een Vedische yogi het zegt. Gedeeltelijk vanwege de moeilijkheid om het eens te worden over wat het woord betekent, is bewustzijn een ongrijpbaar fenomeen om te begrijpen.

Zoals zoveel andere dingen in het leven, wordt bewustzijn misschien het best begrepen als het verloren is. Door verschillende oorzaken van verminderd bewustzijn te bestuderen, kunnen neurologen bepalen welke structuren en chemicaliën van de hersenen belangrijk zijn om alert en bewust te blijven van uw omgeving.

Neurologen vinden het soms nuttig om het bewustzijn in twee verschillende componenten te verdelen. De zogenaamde inhoud van het bewustzijn bestaat bijvoorbeeld uit neurologische netwerken die sensaties, beweging, geheugen en emotie beheren. Opwinding of bewustzijnsniveau, aan de andere kant, bestaat meer uit hoe alert je bent (bijvoorbeeld ben je wakker of niet), je vermogen om op dingen te letten (bijvoorbeeld of je dit nog steeds aan het lezen bent), en hoe bewust je bent van uw omgeving (bijvoorbeeld of u weet waar en wanneer u bent).

Het reticulaire activeringssysteem

De hersenstam is ongeveer zo groot als je duim, maar bevat veel essentiële structuren om te ademen, te bewegen en om wakker en alert te blijven. Neurotransmitters, zoals noradrenaline, worden door de hersenstam afgegeven aan bijna elk ander deel van de hersenen, waardoor verhoogde hersenactiviteit wordt aangemoedigd.

Een van de belangrijkste regio's om wakker te blijven, is het reticulaire activeringssysteem (RAS) in de hersenstam. Het reticulaire activeringssysteem ontvangt signalen van vele andere delen van de hersenen, inclusief sensatiepaden van het ruggenmerg (dus je wordt wakker als je je ongemakkelijk voelt). De RAS stuurt ook stimulerende signalen naar veel gebieden in de rest van de hersenen. De RAS 'praat bijvoorbeeld met' de basale voorhersenen, die vervolgens stimulerende signalen door de hersenschors sturen. De basale voorhersenen zijn actief tijdens het wakker zijn en tijdens het dromen.

De hypothalamus

De RAS stuurt ook signalen naar de hypothalamus, die functies zoals de hartslag regelt en je ook helpt wakker te blijven door histamine af te geven. De meeste histamine bevindt zich buiten de hersenen, waar het een rol speelt bij allergische reacties en immuunreacties. Relatief recent zijn er ook neuronen gevonden die histamine bevatten in de hersenen, wat helpt om alert te blijven. Dit is de reden waarom het gebruik van antihistaminica zoals Benadryl tot slaperigheid kan leiden.

De Thalamus

De RAS communiceert ook met de thalamus. De thalamus speelt niet alleen een rol bij het handhaven van de normale alertheid, maar dient ook als een doorgeefstation voor de sensorische informatie die de hersenschors nadert en beveelt beweging terug van de hersenstam naar het lichaam. Als de thalamus geen sensorische informatie doorgeeft aan de cortex, zoals een speldenprik naar de voet, is de persoon zich er niet van bewust dat er überhaupt iets is gebeurd.

De hersenschors

De hersenschors bedekt het oppervlak van de hersenen en is waar een grote hoeveelheid informatie wordt verwerkt. Verschillende delen van de hersenschors regelen de taal, het geheugen en zelfs je persoonlijkheid. Hoewel het beschadigen van een deel van de hersenschors niet tot bewustzijnsverlies leidt, kan het wel leiden tot verlies van bewustzijn van een deel van uw omgeving.

Veel mensen met een beroerte of andere laesie in hun rechter pariëtale kwab verliezen bijvoorbeeld het bewustzijn van de linkerkant van hun externe omgeving, een symptoom dat bekend staat als verwaarlozing. Als ze worden gevraagd om een ​​klok of kamer te tekenen, zullen ze alleen het gedeelte aan de rechterkant tekenen. In extreme gevallen herkennen mensen met verwaarlozing hun linkerhand niet eens, en als de hand voor hen wordt gehouden, kunnen ze beweren dat deze van iemand anders is. Dit is een soort verlies van bewustzijnsinhoud, hoewel de persoon volledig wakker blijft.

Bewustzijn verliezen

Als veel verschillende delen van de hersenschors gewond raken, of als een persoon een letsel aan zijn thalamus of hersenstam oploopt, kan de persoon in coma raken. Een coma is een extreem bewustzijnsverlies waaruit het onmogelijk is om iemand wakker te maken. Veel verschillende dingen kunnen coma veroorzaken en de kans op herstel varieert.

De studie van bewustzijn is erg complex. Bewustzijn is afhankelijk van de integratie van verschillende onderling verbonden netwerken in het zenuwstelsel. Een volledig begrip van bewustzijn is op zijn best ongrijpbaar. Hoewel we het hebben gehad over een paar delen van de hersenen die te maken hebben met iemands bewustzijnsniveau of alertheid, moet ook worden erkend dat bewustzijn niet zozeer een 'uit-aan'-schakelaar is dan een' dimmer'-schakelaar met veel verschillende schakeringen. . Gezonde mensen passeren deze nuances van bewustzijn elke dag en nacht. Het begrijpen van het bewustzijnsniveau van degenen die niet kunnen reageren vanwege een neurologische aandoening, kan een bijzondere uitdaging zijn.