Oorzaken en risicofactoren van erectiestoornissen

Als we kijken naar de mogelijke oorzaken van erectiestoornissen, is het belangrijk om te begrijpen dat er vaak meer dan één factor bij betrokken is, of, zoals de American Urological Association het stelt, 'erectiele functie is het resultaat van een complexe wisselwerking tussen vasculaire, neurologische, hormonale en psychologische factoren. " Houd hier rekening mee terwijl u de uitgebreide lijst met oorzaken en risicofactoren voor ED doorleest, waaronder medicijnen, gezondheidsproblemen, letsel, roken en meer.

Algemene oorzaken

Alleen een arts kan de oorzaak van uw erectiestoornis bevestigen. Vaak is een onderliggende ziekte of aandoening de schuld (zie hieronder). Maar een of meer van deze problemen spelen mogelijk ook een rol:

Leeftijd

Onderzoek toont aan dat mannen over het algemeen meer seksuele problemen ervaren naarmate ze ouder worden. De Massachusetts Male Aging Study uit 1994 ontdekte bijvoorbeeld dat de prevalentie van impotentie toeneemt van 5% tot 15% naarmate de leeftijd toeneemt van 40 tot 70 jaar.

Het goede nieuws is dat ED en andere seksuele problemen niet onvermijdelijk lijken naarmate mannen ouder worden. Vaak is de reden dat een oudere man deze problemen begint te krijgen, dat hij ook te maken heeft met een chronische aandoening die het risico op ED verhoogt, of omdat hij zich bezighoudt met controleerbare levensstijlgewoonten die hem een ​​hoger risico opleveren.

Met andere woorden, het is heel goed mogelijk dat een man veel van de mogelijke oorzaken van impotentie omzeilt door voor zijn fysieke gezondheid en zijn mentale welzijn te zorgen naarmate hij ouder wordt.

Medicijnen en behandelingen

Bepaalde medicijnen kunnen de zenuwimpulsen of de bloedtoevoer naar de penis verstoren. Volgens een rapport van de Harvard University heeft ongeveer 25% van de mannen die te maken hebben met erectiestoornissen problemen vanwege een medicijn dat ze gebruiken. In feite is ED een van de belangrijkste redenen waarom sommige mannen stoppen met het innemen van medicatie voor aandoeningen zoals hoge bloeddruk en depressie.

De lijst met medicijnen die verband houden met impotentie is lang, en sommige medicijnen veroorzaken vaker ED dan andere. Als een medicijn dat u gebruikt niet op de onderstaande lijst staat, maar u worstelt met impotentie, raadpleeg dan uw arts.

Onder de medicijnen en andere behandelingen die het risico op impotentie verhogen, zijn:

• Chemotherapie bij kanker, zoals Myleran (busulfan) en Cytoxan (cyclofosfamide)
• Straling naar het bekken tijdens de behandeling van kanker, die verwondingen kan veroorzaken die tot disfunctie leiden
• Medicijnen tegen hoge bloeddruk, vooral diuretica zoals Microzide (hydrochloorthiazide) en bètablokkers, zoals Inderal XL (propranolol)
• Medicijnen voor psychiatrische aandoeningen, waaronder geneesmiddelen tegen angst, zoals Paxil (paroxetine); antidepressiva, zoals Zoloft (sertraline); en middelen tegen schizofrenie, zoals Seroquel (quetiapine)
• Kalmerende middelen, zoals valium (diazepam)
• Hormonale medicijnen voor de behandeling van prostaatkanker, zoals Eulexin (flutamide) en Lupron (leuprolide)
• Propecia (finasteride), dat wordt gebruikt om een ​​vergrote prostaat en bepaalde soorten haarverlies bij mannen te behandelen
• Zweerbehandelingen inclusief histamine H2-receptorantagonisten, zoals Tagamet (cimetidine)
• Antihistaminica die worden gebruikt om allergieën te behandelen, zoals Benadryl (difenhydramine) en Vistaril (hydroxyzine)
• Antibiotica voor de behandeling van schimmelinfecties van de huid, zoals Nizoral (ketoconazol)
• Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), zoals Naprosyn (naproxen), wanneer ze vaak worden ingenomen

Stress en angst

Soms zal een man angst ervaren over seksuele prestaties die zijn vermogen om een ​​erectie te krijgen belemmert, mogelijk vanwege een slechte seksuele ervaring of een eerder optreden van ED. Evenzo, als een man en zijn partner problemen ondervinden in hun relatie, kan de emotionele en mentale stress een negatieve invloed hebben op het seksuele functioneren.

Chirurgie

Elke operatie waarbij structuren in het bekkengebied betrokken zijn, kan zenuwen en / of bloedvaten in de penis beschadigen, wat op zijn beurt het vermogen van een man om een ​​erectie te krijgen of te behouden kan beïnvloeden.

Een veel voorkomende procedure in verband met ED is een operatie om prostaatkanker te behandelen, wat logisch is gezien hoe dicht de prostaat zich bij de penis en belangrijke zenuwen bevindt.

Een ander type operatie dat soms het risico op impotentie verhoogt, is darmresectie voor de behandeling van colorectale kanker, waarbij een deel van de dikke darm (colon) samen met de tumor operatief wordt verwijderd. Bepaalde variaties van deze procedure veroorzaken hoogstwaarschijnlijk ED:

• Linker hemicolectomie (het verwijderen van het linkerdeel van de dikke darm)
• Abdominoperineale resectie (het verwijderen van het rectum en de anus)
• Proctectomie (het verwijderen van het rectum)

In sommige gevallen van ED veroorzaakt door darmoperaties, is het probleem het gevolg van verlies van huidgevoel. In andere gevallen wordt de sacrale reflex (de motorische respons die zowel de anale sluitspier als de spieren van de bekkenbodem controleert) aangetast. Bovendien kan het trauma van het ondergaan van een grote operatie stress veroorzaken die de seksuele functie direct verstoort.

Letsel

Een verwonding aan de zenuwen, slagaders of aders van het bekken kan seksuele problemen veroorzaken. Mannen met ruggenmergletsel hebben bijvoorbeeld vaker erectiestoornissen en ejaculatieproblemen. Een dwarslaesie hoeft echter niet per se de seksuele functie te belemmeren. Sommige mensen met volledige dwarslaesie ervaren nog steeds opwinding en orgasme door niet-genitale stimulatie.Hoewel seksueel verlangen nog steeds aanwezig kan zijn, kan het vaak worden beïnvloed door het trauma van het letsel.

Ziekten en aandoeningen

Nogmaals, ED komt zelden geïsoleerd voor. Het is vaak een gevolg van een ander gezondheidsrisico.

Diabetes en hartaandoeningen

Erectiestoornissen komen vaak voor bij mannen met zowel type 1 diabetes als type 2 diabetes.

Een studie uit 2017 inDiabetes geneeskunde ontdekte dat meer dan de helft van de mannen met diabetes ED ontwikkelt. De reden: de verhoogde bloedglucosespiegels veroorzaakt door diabetes beschadigen de bloedvaten en zenuwen door het hele lichaam, inclusief die in de penis.

Hoe langer een man diabetes heeft, hoe waarschijnlijker het is dat hij ED krijgt, vooral als zijn bloedglucosespiegels niet goed onder controle zijn. Complicaties van begeleidende hartaandoeningen zoals hoge bloeddruk en hoog cholesterol kunnen ook spelen een rol bij impotentie. Een man met diabetes die ook rookt, verhoogt zijn risico op het ontwikkelen van ED.

Hartziekte en diabetes zijn vaak met elkaar verbonden omdat schade aan de kransslagader ook een complicatie van diabetes is. Coronaire hartziekte kan op zichzelf ook de seksuele functie beïnvloeden, maar erectiestoornissen komen negen keer zo vaak voor bij mannen die aan zowel coronaire hartziekte (CAD) als diabetes lijden dan bij mannen die diabetes hebben zonder toevoeging van CAD.

Erectiestoornissen komen zo vaak voor bij zowel coronaire hartziekte als diabetes dat het voor beide als een risicofactor of vroege marker kan worden beschouwd. Een man met nieuwe ED zonder duidelijke risicofactor moet een baseline harttraining hebben.​

Hypertensie

Aangezien een erectie afhangt van voldoende bloedtoevoer naar de penis, is het gemakkelijk in te zien hoe een aandoening of medisch probleem dat het hart en andere structuren in het cardiovasculaire systeem aantast, van invloed kan zijn op de erectiele functie. Dit geldt met name voor hoge bloeddruk (hypertensie).

Hoewel wetenschappers niet precies begrijpen hoe deze aandoening kan leiden tot ED, is een theorie dat hoge arteriële druk in de kleine bloedvaten van de penis microscopisch kleine scheurtjes in de vaatwanden kan veroorzaken. Tijdens het herstel van deze tranen worden de slagaders dikker en minder goed in staat om het benodigde bloed aan de sponsachtige, erectiele weefsels van de penis te leveren.

Andere mogelijke factoren bij hypertensie die een rol kunnen spelen bij ED:

• Verminderde hormoonproductie: verhoogde druk in de bloedsomloop beïnvloedt de productie van bepaalde hormonen, inclusief hormonen die de seksuele drift en erectiereactie reguleren. Er zijn ook aanwijzingen dat mannen met hoge bloeddruk een lager aantal zaadcellen en testosteronniveaus hebben dan mannen met een normale bloeddruk, wat op zijn beurt de hormonale respons op seksuele stimulatie kan verlagen.
• Lage niveaus van stikstofmonoxide: sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mannen met langdurige hypertensie in de loop van de tijd mogelijk minder van dit middel produceren, waardoor de bloedvaten ontspannen (verwijden). Erectiestoornissen kunnen optreden als er niet genoeg stikstofmonoxide is om voldoende ontspan de bloedvaten in de penis en laat het bloed de penis vullen.
• Veneuze lekken: om een ​​erectie te behouden, moet bloed naar de penis worden gevoerd en in de penis blijven. Sommige onderzoeken suggereren dat mannen met hoge bloeddruk moeite kunnen hebben om een ​​erectie te behouden omdat de verhoogde druk bloed uit de erectiele weefsels van de penis en in de aderen dwingt. de aderen zijn sterker dan het weerstandsvermogen van de aderen, wat betekent dat de aderen niet strak genoeg kunnen "sluiten" om te voorkomen dat er bloed uit de penis stroomt.

Psychologische aandoeningen

Er zijn een aantal psychologische problemen die verband houden met problemen met de seksuele functie bij mannen. Depressie, angst, posttraumatische stressstoornis (PTSD) en zelfs problemen met woede zijn allemaal gerelateerd aan problemen met verlangen, erectiele functie en ejaculatie.

Andere zorgen

Er zijn een aantal andere aandoeningen en ziekten die de seksuele functie bij mannen kunnen beïnvloeden, wat kan leiden tot problemen zoals ED. Hiertoe behoren:

• Laag testosteron: testosteron daalt met 1% per jaar bij mannen vanaf de leeftijd van 30 jaar. Een normaal testosteronniveau helpt de normale erectiele functie te ondersteunen. Mannen met ED en een laag testosterondeficiëntie moeten zich ervan bewust zijn dat ED-medicatie (zoals sildenafil of tadalafil) effectiever kan zijn in combinatie met testosterontherapie.
• Urine- en nierproblemen: van mannen met urinaire symptomen is aangetoond dat ze vaker erectiestoornissen hebben dan mannen zonder deze problemen, waaronder problemen zoals een overactieve blaas en symptomen van lagere urinewegen.
• Chronische neurologische aandoeningen: bij mannen met de ziekte van Parkinson, epilepsie, beroerte en multiple sclerose zijn verhoogde percentages ED en andere soorten seksuele disfunctie waargenomen Deze aandoeningen kunnen de zenuwsignalen tussen de hersenen en de penis verstoren.
• Obstructieve slaapapneu (OSA): volgens de National Sleep Foundation, een studie uit 2011 door onderzoekers van Mt. Sinai Medical Center in New York City ontdekte dat mannen met erectiestoornissen meer dan twee keer zoveel kans hadden op OSA dan mannen zonder ED.

Levensstijlfactoren

Onder de vele mogelijke oorzaken van erectiestoornissen zijn er nogal wat die helemaal kunnen worden geëlimineerd.

Recreatieve drugs

Na verloop van tijd kunnen illegale en recreatieve drugs ernstige schade aan de bloedvaten veroorzaken, met soms permanente erectiestoornissen tot gevolg.

• Alcohol
• Nicotine van roken en rookloze tabak
• Amfetaminen, zoals Dexedrine (dextroamfetamine)
• Barbituraten, zoals fenobarbital
• Cocaïne
• Marihuana
• Methadon
• Opiaten, zoals heroïne en OxyContin

Fietsen

Tijdens het fietsen rust een aanzienlijk deel van het gewicht van een man op het perineum - het gebied van het lichaam waar de zenuwen en bloedvaten van de penis passeren - waardoor deze structuren mogelijk beschadigd raken. Hoewel rijden in verband is gebracht met gerelateerde erectiestoornissen, is deze vorm van lichaamsbeweging voor de meeste mannen eerder gezond dan schadelijk.

Om te beginnen hebben de meeste onderzoeken die een verband tussen fietsen en ED hebben gevonden, zich gericht op mannen die lange uren op een fiets doorbrengen, zoals politieagenten die maar liefst 24 uur per week rijden, en degenen die lange fietsen maken. tours als amateurs of professionals.

Volgens de Massachusetts Male Aging Study (MMAS), een onderzoek onder meer dan 1.700 mannen tussen de 40 en 70 jaar, "was de kans groter dat ten minste drie uur fietsen per week slagaderblokkade en langdurige schade veroorzaakten. . " Dat is meer rijden dan de gemiddelde persoon neigt te klokken, maar de resultaten zijn iets om over na te denken als je langer rijdt.

Het is vermeldenswaard dat de MMSA ook onthulde dat mannen die drie uur of minder per week fietsten een lager risico hadden om ED te ontwikkelen, wat aangeeft dat fietsen als een vorm van matige lichaamsbeweging zou kunnen helpen.voorkomenerectiestoornissen.

Je fietsstoeltje kan er ook toe doen. Er zijn zadels met een gat of groef in het midden waar het perineum anders zou rusten, maar een aanzienlijk deel van dit gebied ligt nog steeds onder het gewicht van het lichaam bij gebruik. Onderzoek heeft uitgewezen dat 'neusloze' stoelen, die een bredere achterkant hebben waarop de zitbeenderen kunnen rusten, schade, perineale gevoelloosheid en problemen met erectiele functie kunnen helpen voorkomen.