Siam Pukkato / EyeEm / Getty-afbeeldingen
Het carpaaltunnelsyndroom is het gevolg van compressie van de medianuszenuw in de carpale tunnel, een smalle doorgang bij de pols die wordt gevormd door de acht pezen van de vingerflexorspieren.
Symptomen van carpaal tunnelsyndroom zijn pijn in de vingers en pols, gevoelloosheid en tintelingen die uiteindelijk kunnen evolueren tot zwakte en verlies van fijne motoriek. Het is de meest voorkomende perifere neuropathie die vaak wordt gezien bij mensen die gedurende langere tijd op computers werken of repetitieve handbewegingen uitvoeren als onderdeel van hun taken, zoals bouw- en fabriekswerk.
Hoewel de richtlijnen voor de klinische praktijk voor het behandelen van carpaal tunnelsyndroom van de American Academy of Orthopaedic Surgeons geen directe ondersteuning bieden voor of tegen massagetechnieken voor de behandeling van carpaal tunnelsyndroom, suggereert nieuw bewijs gunstige resultaten van het gebruik van massage en andere gerelateerde technieken voor het verbeteren van de symptomen van het carpaal tunnelsyndroom. conditie.
Massage voor carpaal tunnelsyndroom kan helpen de pijn te verminderen, het bewegingsbereik te vergroten, de grijpkracht en functioneel handgebruik te verbeteren en symptomen zoals gevoelloosheid en tintelingen te verminderen door de pezen van de vingerflexoren rond de medianuszenuw te ontspannen, waardoor compressie wordt verminderd.
Verwant: Symptomen van carpaal tunnelsyndroom
Massage
Massage van de buigpezen die de carpale tunnel vormen, kan de beklemming, pijn en irritatie van de onderliggende medianuszenuw helpen verminderen. Massagetechnieken voor carpaal tunnelsyndroom bestaan uit de volgende:
- Effleurage: lichte cirkelvormige bewegingen gemaakt met de palm van de hand die worden gebruikt om de bloedstroom naar een bepaald gebied te verhogen om het op te warmen en voor te bereiden op een diepere massage.
- Wrijving: stevige druk uitgeoefend op de onderkant van de pols, glijdend langs de arm naar de elleboog om littekenweefsel te breken en zwelling te verminderen.
- Petrissage: diepe kneeddruk die wordt gebruikt om de bloedstroom te verhogen en de flexibiliteit van strakke spieren te verbeteren.
- Schudden: het schudden van de armen kan de sensorische receptoren helpen kalmeren om de spieren los te maken en te ontspannen.
Het masseren van de pols en onderarm in het volgende patroon heeft aangetoond dat het de symptomen van carpaaltunnelsyndroom helpt verbeteren:
- 30 seconden effleurage
- 60 seconden wrijving
- 30 seconden petrissage
- 30 seconden schudden
- 30 seconden effleurage
Deze techniek duurt drie minuten en kan door uzelf worden uitgevoerd.
Zenuwglijdende oefeningen
Handworteltunnelsymptomen zijn het gevolg van compressie van de medianuszenuw. Zenuwglijdende oefeningen voor de medianuszenuw kunnen compressie en pijn helpen verminderen door de geïrriteerde zenuw uit te rekken, waardoor deze vrijer kan bewegen.
Om mediane zenuwglijoefeningen uit te voeren, kunnen de pols en vingers in zes posities worden bewogen:
- Buig met de pols in een neutrale positie de vingers en duim om een primeur te vormen.
- Met de pols in een neutrale positie, strekt u de vingers en duim recht omhoog, terwijl u uw duim in lijn houdt met uw vingers.
- Strek de pols met gestrekte vingers naar achteren.
- Beweeg de duim met de vingers en pols naar achteren gestrekt naar voren, weg van de vingers.
- Handhaaf de vorige positie en supineer de onderarm door uw handpalm naar uw gezicht te draaien.
- Handhaaf de vorige positie en strek de duim voorzichtig met de andere hand naar achteren.
Reumatologie International
Elke positie wordt 5 seconden vastgehouden en tien keer herhaald. Deze oefeningen worden uitgevoerd met de nek en schouder in een neutrale positie en de elleboog 90 graden gebogen.
Peesglijdende oefeningen
Peesglijoefeningen kunnen het bewegingsbereik en de flexibiliteit van de buigpezen van duim en vingers helpen vergroten. Wanneer deze pezen strak en ontstoken raken, drukken ze de nabijgelegen medianuszenuw samen en kunnen pan, zwakte, gevoelloosheid en tintelingen veroorzaken. Wanneer de pezen worden gestrekt en de druk van de medianuszenuw wordt losgelaten, kunnen de symptomen verbeteren.
Om peesglijoefeningen uit te voeren, zullen de vingers door vijf posities bewegen:
- Recht: begin met uw vingers verticaal gestrekt, terwijl u uw vingers recht omhoog houdt
- Haak: buig alleen de toppen van uw vingers naar uw handpalm
- Vuist: buig je vingers helemaal naar beneden om een vuist te vormen.
- Tafelblad: strek uw vingers horizontaal uit zodat uw hand een hoek van 90 graden vormt.
- Rechte vuist: buig vanuit de tafelbladpositie de toppen van uw vingers naar uw handpalm terwijl u de vingers in een hoek van 90 graden houdt.
Reumatologie International
Rekken
Het strekken van de vingerflexorspieren kan de spierstijfheid en ontsteking van de buigpezen in de carpale tunnel helpen verminderen. De vingerbuigers kunnen worden gestrekt door uw hand te gebruiken om uw vingers naar achteren te buigen, deze positie 30-60 seconden vast te houden en meerdere keren per dag te herhalen. U moet een rek voelen in zowel de vingers als de onderarm.
Triggerpoint-therapie
Triggerpoints zijn specifieke strakke banden in een spier die erg gevoelig worden bij aanraking en pijn doorverwijzen naar andere delen van het lichaam.
Veel voorkomende triggerpoints die worden gezien bij patiënten met carpaaltunnelsyndroom zijn:
- 4 centimeter onder de elleboogplooi op de bovenkant van de onderarm op een punt langs de spier van de extensor digitorum
- 4 centimeter vanaf de plooi van de pols richting de elleboog in het midden van de onderkant van de onderarm
- 2 centimeter vanaf de plooi van de pols richting de vingers langs het transversale carpale ligament van de pols en de oorsprong van de duimspieren
Journal of Bodywork & Movement Therapies
Door de massage op deze specifieke gebieden te concentreren, kan de pijn niet alleen op deze specifieke triggerpoints worden verminderd, maar kan ook de pijn in de hand en vingers worden verlicht.
Verwant: Wat zijn triggerpoints en hoe kan PT helpen?
