Een bevroren schouder kan een pijnlijke aandoening zijn, ook wel adhesieve capsulitis genoemd. Patiënten met een bevroren schouder hebben moeite met zelfs eenvoudige bewegingen van het gewricht Typische symptomen van een bevroren schouder zijn pijn bij het bewegen van de arm, zelfs bij eenvoudige activiteiten zoals haar wassen, een veiligheidsgordel omdoen of een beha vastmaken. De aandoening wordt veroorzaakt door littekens op de schoudercapsule, de bekleding van het schoudergewricht.
Alvis Upitis / Getty-afbeeldingenBehandeling van een frozen shoulder is bijna altijd succesvol bij niet-chirurgische behandelingen. Herstel van de aandoening kan maanden of zelfs jaren duren.In de zeldzame gevallen van patiënten die deze methoden hebben geprobeerd om hun schoudermobiliteit te verbeteren en nog steeds beperkt worden door pijn en stijfheid, kan een operatie voor een bevroren schouder worden overwogen.
Bevroren schouderoperatie
De gebruikelijke chirurgische behandeling van een frozen shoulder wordt een arthroscopische capsulaire release genoemd, zoals de naam al aangeeft, is dit een arthroscopische schouderoperatie waarbij een kleine camera in het schoudergewricht wordt ingebracht. Via andere kleine incisies kunnen ook kleine instrumenten worden ingebracht om het probleem te behandelen.
In het geval van een bevroren schouder is het probleem de strakke en verdikte schoudercapsule, en daarom is de behandeling om dit aan te pakken het doorsnijden van de strakke capsule om het gewricht meer bewegingsvrijheid te geven. Instrumenten worden ingebracht om de capsule rond de schouderkom los te maken.
Het belangrijkste aspect van een arthroscopische release is ervoor te zorgen dat eventuele verbeteringen in de mobiliteit van de schouder behouden blijven na de operatie. Soms zullen patiënten hun arm speciaal laten spalken om het kapsel van de schouder gestrekt te houden. Vaker zal fysiotherapie onmiddellijk na de operatie beginnen om ervoor te zorgen dat littekenweefsel niet opnieuw begint te vormen rond het gewricht.
Alternatieven voor artroscopische afgifte
- Niet-chirurgische behandeling: de meeste patiënten hebben een niet-chirurgische behandeling van hun bevroren schouder geprobeerd voordat ze invasieve behandelingen overwogen. Veel patiënten realiseren zich echter niet hoe lang de frozen shoulder kan aanhouden en dat niet-chirurgische behandeling 12 tot 18 maanden kan duren voordat de symptomen verdwijnen. Daarom beschouwen de meeste chirurgen niet-chirurgische behandelingen als mislukt, tenzij ze gedurende vele maanden zijn geprobeerd.
- Manipulatie onder anesthesie: wordt minder vaak uitgevoerd sinds artroscopische behandelingsopties gebruikelijk werden, een manipulatie onder anesthesie (MUA) is in wezen het passief strekken van uw schouder terwijl u slaapt. Het voordeel is dat het gewrichtskapsel veel beter wordt uitgerekt, maar er zijn mogelijke complicaties. Pijn kan optreden na deze procedure en als er te krachtig op wordt gedrukt, is het mogelijk dat botten breken of scheuren onder overmatige kracht. Vaak wordt een MUA uitgevoerd in combinatie met een arthroscopische kapselafgifte.
- Open capsulaire afgifte: een open kapselafgifte is een veel minder vaak uitgevoerde chirurgische ingreep, nu arthroscopische behandeling gebruikelijk is. Net als bij de arthroscopische procedure wordt het schouderkapsel gedeeld, in dit geval door uw chirurg die een open incisie maakt om in de schouder te kunnen kijken. Arthroscopische chirurgie wordt over het algemeen als superieur beschouwd omdat het minder pijn veroorzaakt, minder invasief is en een vollediger toegang tot het schoudergewricht mogelijk maakt.
Herstel van artroscopische capsulaire afgifte
Hoewel arthroscopische kapselafgifte zeer nuttig kan zijn om de schoudermobiliteit te vergroten, is de sleutel om ervoor te zorgen dat alle behandelingen zijn uitgeput voordat u een operatie ondergaat, en om de verbetering in beweging te houden na de operatie. Vanwege de pijn die gepaard gaat met een operatie, is het verleidelijk om schouderbewegingen na het loslaten van de operatie te beperken, maar dit kan leiden tot een herhaling van het oorspronkelijke probleem.
Zoals vermeld, spalken sommige chirurgen de schouder speciaal om deze in een gestrekte positie te houden, en anderen zullen na de operatie onmiddellijk beginnen met bewegen en therapie in een poging om verbeteringen in schouderbeweging te behouden.
Er zijn mogelijke complicaties van een operatie en voordat een operatie wordt overwogen, moeten deze worden besproken en begrepen. Zoals vermeld, spalken sommige chirurgen de schouder speciaal om deze in een gestrekte positie te houden, en anderen zullen na de operatie onmiddellijk beginnen met bewegen en therapie in een poging om verbeteringen in schouderbeweging te behouden.
De meest voorkomende complicatie van een schouderprocedure voor een frozen shoulder is de mogelijkheid van aanhoudende of zelfs verergering van de symptomen. Een operatie kan littekenweefsel veroorzaken en kan de symptomen van een bevroren schouder, waaronder pijn en stijfheid, erger maken dan vóór de operatie. Door direct na de operatie met fysiotherapie te beginnen, kan de mobiliteit die tijdens de operatie wordt bereikt, behouden en uiteindelijk verbeteren. Andere risico's zijn infectie en zenuw- of kraakbeenletsel.
Er kan letsel aan het kraakbeen en de zenuwen ontstaan doordat de anatomie van een bevroren schouder kan worden veranderd. Omdat de schoudercapsule zo strak zit van de bevroren schouder, kan het moeilijk zijn om tijdens de operatie een goede toegang en visualisatie te krijgen.
Volledig herstel na een operatie kan drie maanden of langer duren, en therapie om de schouder tijdens dit proces in beweging te houden is van cruciaal belang. De meeste mensen die dit type operatie ondergaan, zullen drie of meer keer per week met een fysiotherapeut werken, vooral in de vroege fasen van herstel. Bovendien moeten bewegingsactiviteiten in de therapie meerdere keren per dag worden gedaan. Het is belangrijk om bereid te zijn om een aanzienlijke hoeveelheid tijd aan herstel te besteden, zodat uw resultaat zo goed mogelijk is!
Een woord van Verywell
Chirurgie wordt niet vaak gebruikt voor de behandeling van een bevroren schouder, omdat bijna alle gevallen kunnen worden opgelost zonder een operatie. Als langdurige niet-chirurgische behandeling echter niet leidt tot verlichting van de symptomen, kan een operatie als een optie worden overwogen.
Het meest kritische aspect van elk type operatie dat wordt gebruikt voor de behandeling van een bevroren schouder, is ervoor te zorgen dat u de schouder zo snel mogelijk na de operatie in beweging krijgt om eventuele winst in mobiliteit te beschermen en te voorkomen dat zich nieuw littekenweefsel in het schoudergewricht vormt.
