Heel goed / Anastasia Tretiak
Een kruidentinctuur is een geconcentreerd vloeibaar kruidenextract dat medicinaal wordt gebruikt in traditionele culturen, homeopathie of traditionele Chinese geneeskunde. Het wordt meestal gemaakt door kruiden en andere plantendelen (en soms andere natuurlijke stoffen) weken in alcohol te weken om de actieve bestanddelen te extraheren.
Kruidentincturen worden vaak verkocht in wellness- en reformwinkels, sommige drogisterijen en supermarkten en online. U kunt ze misschien ook kopen bij sommige alternatieve geneeskundigen. Hoewel veel tincturen oraal kunnen worden ingenomen, mogen sommige tincturen (zoals arnica en samengestelde benzoëtinctuur) alleen uitwendig worden gebruikt.
Tincturen kunnen worden gemaakt van een enkele plant of een combinatie van planten. Welke plantendelen worden gebruikt, hangt af van de plantensoort, maar veel voorkomende ingrediënten van kruidentinctuur zijn:
- Verse of gedroogde bladeren
- Wortels
- Schors
- Bloemen
- Bessen
Werken ze?
Er is geen eenvoudig antwoord op die vraag - het hangt af van de ingrediënten en het beoogde gebruik. Het bewijs (zoals het is) voor enkele van de meest voorkomende tincturen wordt in de onderstaande secties besproken.
Enkele veel voorkomende tinctuuringrediënten zijn tot op zekere hoogte onderzocht, maar de meeste worden door de wetenschap slecht begrepen. Sommige zijn volledig ongetest.
Hoe dan ook, het gebruik van kruidentincturen en andere kruidengeneesmiddelen is wereldwijd ongelooflijk populair geworden. Dat komt deels door de beschikbaarheid van ingrediënten in ontwikkelingslanden en deels door de toenemende acceptatie door het grote publiek in Amerika en Europa. Andere factoren die tot hun populariteit hebben geleid, zijn onder meer:
- Groeiende voorkeur voor natuurlijke remedies
- De overtuiging dat natuurlijke producten superieur zijn aan farmaceutische producten, is volgens de medische gemeenschap onjuist
- Ontevredenheid over conventionele behandelingen zoals farmaceutische medicijnen
- Hoge kosten van veel medicijnen, vooral nieuwere
- Verbeteringen in de kwaliteit, veiligheid en effectiviteit van sommige kruidenmedicijnen dankzij onderzoek en technologie
Momenteel gebruikt maar liefst 80% van de wereldbevolking kruidengeneesmiddelen in een of andere vorm. De tinctuurvorm wordt beschouwd als een goede manier om de potentiële voordelen van kruidengeneesmiddelen te benutten.
Toepassingen
Kruidentincturen worden gebruikt voor een breed scala aan medische aandoeningen. Voorwaarden waarvoor ze vaak worden gebruikt, zijn onder meer:
- Ongerustheid
- Artritis
- Kanker
- Depressie
- Suikerziekte
- Energie
- Ontsteking
- Migraine
- Misselijkheid
- Pijn
- Slaap
- Wonden
Nogmaals, bewijs dat kruidengeneesmiddelen veilig en effectief zijn voor deze toepassingen is in sommige gevallen in beperkte mate beschikbaar en in andere volledig onbestaande.
Soorten
Veel Chinese formules of losse kruiden worden als tinctuur geproduceerd. Enkele van de meest voorkomende zijn:
- Benzoë
- Propolis
- Vlierbes
- Echinacea
- Kurkuma
Tinctuur van benzoë
Een veelgebruikt onderdeel van EHBO-koffers, tinctuur van benzoë, mag alleen topisch worden gebruikt. Het wordt voornamelijk gebruikt als medische kleefstof, en het is al decennia lang een geaccepteerd onderdeel van de conventionele geneeskunde.
Benzoë is een harde hars die door bomen wordt geproduceerd en de tinctuur wordt vaak gebruikt om verbanden en wondsluitstrips op hun plaats te houden. Er wordt ook gezegd dat het de huid beschermt tegen contactallergie voor de kleefstof en irritatie vermindert.
Sommige mensen zijn echter allergisch voor benzoë en de allergie lijkt vaker voor te komen bij mensen die ook gevoeligheden voor geurstoffen hebben.
Sommige onderzoeken suggereren dat benzoïne kan helpen bij de opname van medicijnen door de huid en dat het de cellen kan beschermen. Een studie uit 2017 over het afgeven van nicotine door mucosale cellen toonde aan dat benzoïne de absorptie bevorderde en ook celdood leek te voorkomen die kan optreden als reactie op nicotine.
Propolis-tinctuur
Propolis, een stof die door bijen wordt geproduceerd om bijenkorven te bouwen, wordt onderzocht op talloze medicinale effecten. Een overzicht van studies uit 2019 zegt dat het een "complexe samenstelling en een daarmee samenhangend breed spectrum van activiteiten" heeft. Onderzoek heeft aangetoond dat het voordelen heeft als:
- Antibacterieel en schimmelwerend
- Ontstekingsremmend
- Antioxidant
- Modulator van het immuunsysteem
- Neuroprotectant
Het heeft ook enig positief bewijs als behandeling voor:
- Kanker, omdat het kankercellen doodt zonder gezonde cellen te beïnvloeden
- Hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk en beroerte
- Degeneratieve neurologische ziekten, waaronder de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson en multiple sclerose
- Dermatologische infecties, huidallergieën en andere huidproblemen
- Maagdarmstelselaandoeningen waarbij een infectie is betrokken, waaronder zweren
- Genezing van orale wonden
- Preventie van tandholtes
- Vaginale infecties, waaronder schimmelinfecties en bacteriële vaginose
- Visusproblemen, waaronder bijziendheid en maculaire degeneratie
- Wondverzorging
Vlierbessentinctuur
Vlierbessenfruit bevat meerdere flavonoïden, waarvan bekend is dat ze een gunstig effect hebben op de gezondheid en die in veel medicijnen en kruidengeneesmiddelen worden gebruikt. Tot de flavonoïden in vlierbessen behoren quercetine en anthocyanen. Het is ook een antioxidant.
Vlierbes wordt vaak gebruikt om het immuunsysteem te stimuleren, vooral voor het bestrijden van verkoudheid, griep en andere aandoeningen met symptomen van de bovenste luchtwegen. Een meta-analyse van studies over vlierbessen gepubliceerd in 2019 wees uit dat het effectief was voor dit gebruik en mogelijk een veilig alternatief is voor geneesmiddelen op recept.
Onderzoek geeft ook aan dat het:
- Lagere ontsteking
- Verlaag de insulineresistentie
- Verbeter de opname via de voeding (hoewel dit alleen in een laboratorium is getest)
Onderzoekers dringen aan op verdere studie van deze drie effecten, omdat ze kunnen helpen bij het voorkomen en behandelen van obesitas en aanverwante aandoeningen met betrekking tot het metabolisme en het immuunsysteem.
Waarschuwing: giftige componenten
Veel componenten van vlierbessenstruiken zijn potentieel giftig omdat ze een chemische stof bevatten die cyanide kan afgeven. Het kan gevaarlijk zijn om deze componenten van de plant te hanteren terwijl u uw eigen tincturen maakt en ze mogen nooit door mensen of dieren worden geconsumeerd. Rijpe bessen zijn veilig om te consumeren zolang hun harde zaden zijn verwijderd.
Echinacea-tinctuur
Echinacea blijft een van de meest gebruikte kruidenproducten onder oudere volwassenen. Het wordt voornamelijk gebruikt vanwege de vermeende immuunversterkende effecten, en vooral voor de behandeling en preventie van verkoudheid.
Studies beschrijven echinacea als een:
- Antioxidant
- Antibacterieel
- Ontstekingsremmend
- Immunomodulerend
Een beoordeling uit 2016 van eerdere onderzoeken concludeerde dat een gepatenteerd echinacea-extract verkoudheid kan voorkomen, verkoudheid kan verkorten en verkoudheidssymptomen minder ernstig kan maken, zodat ze minder medicatie nodig hebben.
In een recensie uit 2019 stond echter dat het de vraag was of het preventieve effect van echinacea groot genoeg was om zinvol te zijn en dat er geen bewijs was dat het de duur van infecties verkortte.
Kurkuma-tinctuur
Kurkuma (Curcuma longa) is een specerij die veel wordt gebruikt in de Indiase keuken. Het actieve bestanddeel in kurkuma is curcumine, een stoffenonderzoek toont aan dat:
- Ontstekingsremmend
- Antibacterieel
- Antikanker
- Antioxidant
- Anti-veroudering
Het wordt traditioneel gebruikt (en tot op zekere hoogte onderzocht) als een behandeling voor huidaandoeningen zoals atopische dermatitis, artritis, wondgenezing, kanker, diabetes en hart- en vaatziekten.
Een nadeel van curcumine is echter dat het een lage biologische beschikbaarheid heeft, wat betekent dat heel weinig van wat je binnenkrijgt, in je bloedbaan terechtkomt. Sommige onderzoeken hebben het zelfs "niet-biologisch beschikbaar" genoemd.
Toch gaat het onderzoek naar de medicinale waarde van curcumine door en hebben wetenschappers geleerd hoe ze het meer biologisch beschikbaar kunnen maken door het te combineren met andere stoffen. Momenteel lijkt het gebruik ervan echter te worden beperkt door deze tekortkoming.
Risico's
Kruidentincturen worden niet gereguleerd door de Food and Drug Administration (FDA). Ondanks de populaire misvattingen dat "natuurlijke" producten altijd veilig zijn, kunnen ze bijwerkingen hebben en een negatieve wisselwerking hebben met medicijnen of andere kruidengeneesmiddelen die u gebruikt. Sommige kunnen zelfs giftig zijn.
Zorg ervoor dat u met uw arts praat over alles wat u medicinaal gebruikt, inclusief natuurlijke producten. Ook hiervoor is uw apotheker een goed hulpmiddel.
Een onderzoek uit 2014 naar de veiligheid van kruidentincturen en supplementen wees uit dat sommige negatieve effecten kunnen hebben, vooral bij langdurig gebruik. Bovendien kunnen mensen die allergisch zijn voor planten een allergische reactie krijgen op tincturen, waarvan sommige levensbedreigend kunnen zijn.
Zorg ervoor dat u alles wat u medicinaal gebruikt grondig onderzoekt en dat u bekend bent met de mogelijke bijwerkingen. Gebruik in eerste instantie kleine hoeveelheden om uw reactie te meten en bouw deze langzaam op tot de aanbevolen dosis.
Hoe maak je een tinctuur
Het maken van tincturen is vrij eenvoudig en kan u, afhankelijk van de ingrediënten, geld besparen ten opzichte van commercieel bereide tincturen.
Voordat u echter aan de slag gaat met doe-het-zelftincturen, moet u ervoor zorgen dat u de mogelijke risico's kent van de ingrediënten die u gebruikt en welke plantendelen als veilig en effectief worden beschouwd. U wilt bijvoorbeeld uw zelfgemaakte vlierbessentinctuur niet alleen gebruiken om op de eerste hulp te belanden, omdat u de giftige wortel en bladeren hebt toegevoegd.
Sommige planten bevatten andere potentieel giftige verbindingen die bekend staan als pyrrolizidine-alkaloïden. Bovendien kunnen bepaalde planten besmet zijn met pesticiden en zware metalen.
De componenten van tincturen en het maken van tincturen zijn vrij eenvoudig:
- Plantdelen of andere natuurlijke ingrediënten
- Alcohol
- Potten met luchtdichte deksels, zoals inmaakpotten
- Flessen en druppelaars
- Flessenetiketten
Basisrecept
Als je eenmaal je onderzoek hebt gedaan, heb je vertrouwen in de ingrediënten die je hebt gekozen, en heb je alles verzameld, ben je klaar om te beginnen. Als u verse kruiden gebruikt, wordt doorgaans een verhouding van 1 tot 1 plant / alcohol aanbevolen. Als je gedroogde kruiden gebruikt, is de aanbevolen verhouding 1-4.
- Was je kruideningrediënten.
- Hak ze grof.
- Doe in een pot.
- Voeg alcohol toe en sluit af met het deksel.
- Label de pot. (Etiketteringsinstructies staan hieronder.)
Het mengsel moet dan zes weken of langer zitten. Het kan helpen om het af en toe eens door elkaar te schudden. Als het klaar is, open je de pot en zeef je de plantendelen eruit. U kunt het in de pot blijven bewaren of het meteen in tinctuurflesjes doen.
Soorten alcohol
Alcohol wordt als een uitstekend oplosmiddel beschouwd omdat het geschikt is voor levensmiddelen en kruidenbestanddelen (zoals harsen en alkaloïden) kan extraheren die slecht oplosbaar zijn in water. De alcohol die in commerciële kruidentincturen wordt gebruikt, kan afhankelijk zijn van het soort kruid.
- Kruiden met in water oplosbare bestanddelen worden het best geëxtraheerd met een lager alcoholpercentage.
- Andere bestanddelen kunnen alleen worden geëxtraheerd met hogere alcoholgehalten.
Commerciële kruidentincturen gebruiken vaak een puur alcoholoplosmiddel gemaakt van maïs, druivenmost, tarwe of suikerriet en gedestilleerd op of boven 190 graden. Kruidkundigen maken soms kruidentincturen in kleine hoeveelheden met wodka (80 tot 100 proof).
Tinctuurflessen
Gesteriliseerde flessen van donker amberkleurig glas zijn klassieke tinctuurflessen. Het donkere glas beschermt de kruiden tegen ultraviolet licht. Het flesje en de druppelaar zijn gemaakt van glas omdat plastic een wisselwerking kan hebben met de alcohol in de tinctuur. Omdat tincturen geconcentreerde extracten zijn, helpt de druppelaar om de kleine hoeveelheden te meten waarin tincturen moeten worden gebruikt.
De tinctuurpot en fles moeten worden geëtiketteerd met details zoals:
- Gemeenschappelijke naam
- Latijnse naam
- Gebruikt plantendeel (inclusief of het vers of gedroogd is)
- Plantaardige bron
- Soort gedistilleerde drank en alcoholpercentage
- Batchnummer
- Datum
- Eventuele speciale instructies (bijv. Alleen extern gebruik)
Een woord van Verywell
De beslissing om kruidentincturen te gebruiken en vooral om ze zelf te maken, moet niet lichtvaardig worden genomen. U moet ervoor zorgen dat u bekend bent met de mogelijke voordelen en risico's van de ingrediënten en, als u ze eenmaal gebruikt, let op bijwerkingen, allergische reacties en interacties met andere geneesmiddelen die u gebruikt.
Trap niet in de val door te denken dat 'natuurlijk' automatisch 'veilig' betekent. Betrek zoals altijd uw arts (en) bij alle beslissingen die u neemt over behandelingen.
De wetenschap achter kruidengeneeskunde