Polymorfonucleaire leukocyten (PMN's) zijn een soort witte bloedcellen (WBC) die neutrofielen, eosinofielen, basofielen en mestcellen omvatten. Leukocyten (WBC's) zijn betrokken bij de bescherming van het lichaam tegen infectieuze organismen, en PMN's zijn een subtype van leukocyten.
PMN's, ook bekend als granulocyten, spelen een centrale rol in het aangeboren immuunsysteem. Onder normale omstandigheden is verreweg de meest voorkomende PMN de neutrofiel.
Istockphoto.com / toeytoey2530Wat betekent polymorfonucleair?
De voorwaardepolymorfonucleair beschrijft de verschillende vormen en maten van de kern van deze cellen.
De kernen van PMN's hebben twee of drie lobben met diepe divisies. Dit is in tegenstelling tot veel andere cellen waarin de kern meer een uniforme "eidooier" -uitstraling heeft.
PMN's worden ook wel granulocyten of granulaire leukocyten genoemd omdat ze korrels bevatten en afgeven.
De inhoud van granulaat varieert per celtype. In het geval van neutrofielen bevatten de korrels enzymen en stoffen met antimicrobiële eigenschappen die helpen bij het bestrijden van infecties.
Bij mestcellen en basofielen komt histamine, een chemische stof, vrij wanneer de cel degranuleert (de korrels breken af), wat een defensieve ontstekingsreactie veroorzaakt.
Herkomst van PMN's
PMN's en andere soorten witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes stammen allemaal af (ontwikkelen zich van) hematopoëtische stamcellen in het beenmerg. Van hematopoëtische stamcelvoorlopers onderscheiden de bloedcellijnen zich langs twee verschillende routes:
- Lymfoïde cellijn: Cellen kunnen differentiëren tot lymfocyten.
- Myeloïde cellijn: Cellen kunnen naast andere bloedcellen verschillende soorten PMN's worden.
Met uitzondering van mestcellen worden PMN's voornamelijk in het bloed aangetroffen.De cellen volgen echter vaak chemische signalen die door het immuunsysteem worden uitgezonden en migreren naar verschillende plaatsen in het lichaam waar ze nodig zijn.
Wanneer het lichaam bijvoorbeeld een ontsteking veroorzaakt, verwijden de bloedvaten zich zodat deze cellen gemakkelijker de plaats van een infectie of letsel kunnen bereiken. Als ze snel arriveren, zijn PMN's de eerste verdedigingslinie van het lichaam tegen ziekten en aanvallen van buitenaf.
Functie
PMN's maken deel uit van het niet-specifieke aangeboren immuunsysteem, wat betekent dat ze alle indringers op dezelfde manier behandelen. De voorwaardeaangeborenbetekent dat dit systeem vanaf de geboorte kan functioneren. De cellen hoeven de indringers niet te leren herkennen; ze vallen eenvoudig alles aan dat het lichaam als vreemd beschouwt.
Elke verschillende PMN heeft een iets andere rol in de gezondheid, hoewel er enige overlap is. Hoewel een gezonde PMN-reactie infectie kan bestrijden, kan een ongepaste reactie (zoals het vrijkomen van histamine bij mensen met allergische astma) nadelige gevolgen hebben.
De functies van neutrofielen en andere PMN's zijn als volgt:
- Neutrofielen: deze cellen vormen de eerstelijns verdediging van het lichaam tegen bacteriën, virussen en schimmelinfecties. Bij weefselletsel worden stoffen die chemotactische factoren worden genoemd, vrijgegeven om neutrofielen aan te trekken.
- Eosinofielen: deze cellen zijn betrokken bij allergische reacties en ook tegen parasitaire infecties. Hoge niveaus van eosinofielen kunnen het gevolg zijn van andere aandoeningen, zoals medicijnreacties of immuunsysteemstoornissen zoals eosinofiele oesofagitis.
- Basofielen: deze cellen zijn ook betrokken bij allergische reacties en scheiden histamine en andere verbindingen af die tot ontsteking leiden. Basofielen zijn het door bloed overgedragen equivalent van mestcellen.
- Mestcellen: deze cellen worden aangetroffen in weefsels en spelen een belangrijke rol bij aandoeningen van de luchtwegen en de spijsvertering. Mestcellen bestaan in twee hoofdsubtypen:bindweefselmestcellen,die ontstekingen veroorzaken, enmucosale mestcellen,die de homeostase van de darmen in stand houden. Histamine en andere stoffen in deze granulocyten (zoals het anticoagulans heparine) helpen bij het reguleren van de balans van de immuunrespons.
De aangeboren immuunrespons verschilt van de verworven immuunrespons.
Soorten immuniteit
In het verworven immuunsysteem leren gespecialiseerde immuuncellen specifieke indringers te herkennen. De respons is complex en veelzijdig dan die van de aangeboren immuunrespons, en het betreft zowel B-cel- en T-cellymfocyten als antigeenpresenterende cellen (APC's), die lymfocyten waarschuwen voor de aanwezigheid van een specifiek vreemd agens.
Abnormale niveaus van PMN's
Bloedonderzoeken worden gemeten met een volledig bloedbeeld (CBC). Voor elk celtype wordt een referentiewaarde (RV) gebruikt. Alles onder de RV kan als laag worden beschouwd, terwijl alles boven de referentiewaarde als hoog kan worden beschouwd.
Er zijn aandoeningen die lage of hoge niveaus van PMN's in het bloed veroorzaken.
Deze worden aangeduid als:
- Neutrofilie: hoge niveaus van neutrofielen in het bloed, ook wel neutropenie genoemd, worden meestal veroorzaakt door infecties. Bepaalde bloedkankers, waaronder chronische myelocytische leukemie, polycythaemia vera, primaire myelofibrose (angiogene myeloïde metaplasie) resulteren in verhoogde neutrofielen, maar er zijn ook veel niet-kankerachtige oorzaken.
- Neutropenie: wanneer het lichaam niet genoeg neutrofielen heeft, ook wel neutropenie genoemd, kan dit het risico op infectie van een persoon vergroten. Bepaalde kankertherapieën kunnen ervoor zorgen dat de neutrofieleniveaus dalen, wat resulteert in door chemotherapie geïnduceerde neutropenie.
- Eosinofilie: De overmatige productie van eosinofielen, ook wel eosinofilie genoemd, kan het gevolg zijn van allergische reacties, medicijnreacties of parasitaire infecties. Een tekort aan deze cellen is ongebruikelijk.
- Basofilie: een overmaat aan basofielen, ook wel basofilie genoemd, kan optreden bij hypothyreoïdie en bij sommige bloedkankers. Andere aandoeningen die verband houden met basofilie zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, die elk worden geclassificeerd als een inflammatoire darmaandoening (IBD). Lage basofielenaantallen zijn ook ongebruikelijk.