Er is geen officiële diagnose die ‘mild autisme’ wordt genoemd, maar de term, samen met ‘hoogfunctionerend autisme’, wordt in sommige gevallen nog steeds gebruikt. Wat bedoelen mensen precies als ze deze term gebruiken?
Illustratie door Emily Roberts, VerywellGeschiedenis van de terminologie voor licht autisme
In 1980 werd "infantiel autisme" in alle gevallen gedefinieerd als een ernstige en invaliderende aandoening. Van niemand met een autisme-diagnose wordt verwacht dat hij slaagt op school, vrienden maakt of een baan behoudt.
In 1994 werd het "Asperger-syndroom" toegevoegd aan de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) Degenen met het Asperger-syndroom werden gekarakteriseerd als slim, verbaal en zeer functionerend, terwijl ze ook enig autistisch gedrag vertoonden.
Bij de publicatie van de DSM-5 werden in 2013 de diagnostische criteria weer gewijzigd. Het Asperger-syndroom is geen diagnose meer. In plaats daarvan biedt de handleiding slechts één diagnose voor alle mensen met autisme - autismespectrumstoornis (ASS). Mensen met een autismespectrumstoornis kunnen al dan niet ernstige spraakvertragingen, sensorische verwerkingsproblemen, specifieke soorten gedrag of andere symptomen hebben.
Hoewel mensen met een autismespectrumstoornis doorgaans problemen hebben met sociale communicatie, variëren deze problemen van extreem (non-verbaal met agressief gedrag) tot relatief mild (problemen met het lezen van sociale signalen zoals vocale intonatie en lichaamstaal).
Nu omvat een diagnose van ASS een "ondersteuningsniveau" van 1 tot 3, waarbij 3 mensen beschrijft die de meeste ondersteuning nodig hebben. Het is echter niet echt aangeslagen om iemand te beschrijven die "autisme niveau 1" heeft. Veel mensen zijn doorgegaan met het gebruik van de term "Asperger-syndroom", maar zelfs deze term correleert niet precies met hoogfunctionerend of licht autisme.
Milde symptomen van autisme
Bepaalde symptomen moeten aanwezig zijn om in aanmerking te komen voor de diagnose autismespectrumstoornis. Zelfs mensen met licht autisme kunnen daarom aanzienlijke ontwikkelings- en sensorische uitdagingen hebben die ernstig genoeg zijn om normale activiteiten en relaties in de weg te staan.
Hoewel deze symptomen aanwezig moeten zijn vóór de leeftijd van drie, is het vaak zo dat mildere symptomen onopgemerkt blijven totdat een kind wat ouder is, vooral bij meisjes. komen niet in aanmerking voor de diagnose autisme, maar kunnen wel de minder ernstige sociale communicatiestoornis krijgen.
Als een kind echt autistisch is, zijn hun symptomen onder meer:
- Problemen met heen en weer communiceren, waaronder problemen met conversatie, lichaamstaal, oogcontact en / of gezichtsuitdrukkingen.
- Moeilijkheden bij het ontwikkelen en onderhouden van relaties, vaak vanwege problemen met fantasierijk spel, vrienden maken of het delen van interesses.
- Voorkeur voor het keer op keer herhalen van dezelfde handelingen, activiteiten, bewegingen of woorden, ook als er geen duidelijke reden is om dat te doen. (Speelgoed keer op keer op een rij zetten is een klassiek voorbeeld.)
- Beperkte belangen gecombineerd met diepgaande kennis. Een autistisch kind kan bijvoorbeeld gefixeerd zijn op een videogame waarvan hij alles weet wat er te weten valt.
- Hyper- of hyporeactiviteit op sensorische input, waarbij een persoon het niet opmerkt of overdreven gevoelig is voor geluid, licht, geuren, pijn of aanraking.
Wanneer de term milde autisme wordt gebruikt
Dus, wat bedoelt een beoefenaar, leraar of ouder als ze zeggen dat een kind licht autisme heeft? Omdat er geen officiële definitie van de term is, heeft elke persoon die het gebruikt een iets ander idee van wat het betekent.
Soms wordt de term gebruikt wanneer een persoon duidelijk autistisch is, maar ook over aanzienlijke spreektaal- en andere vaardigheden beschikt.De term kan ook worden gebruikt om behandelbeslissingen te helpen verklaren.
Bovendien kan een persoon met "licht autisme" geavanceerde communicatieve vaardigheden en academische vaardigheden hebben, maar zeer vertraagde sociale vaardigheden, ernstige sensorische problemen en / of extreme moeilijkheden met organisatorische vaardigheden. Of en wanneer deze manifesteren kunnen ook afhangen van de specifieke omgeving of situatie.
Diagnostische criteria
De DSM-5 diagnostische criteria voor ASS elimineren strikte leeftijdscriteria die zeggen dat vertragingen in sociale interactie en communicatie duidelijk moeten zijn vóór de leeftijd van drie om autisme te diagnosticeren. In plaats daarvan eisen ze dat de symptomen al op jonge leeftijd aanwezig zijn, maar die zich mogelijk pas volledig manifesteren als het duidelijk is dat een kind de sociale eisen van zijn leeftijdsgroep niet kan bijhouden.
DSM-5 bevat drie functionele niveaus om de ernst van autisme te beschrijven. Mensen die "licht" autistisch zijn, worden over het algemeen beschouwd als niveau 1, wat betekent dat ze relatief weinig ondersteuning nodig hebben om correct te functioneren. Sommige mensen met 'licht' autisme hebben echter afhankelijk van de situatie veel ondersteuning nodig.
Een persoon met "licht" autisme kan bijvoorbeeld geavanceerde verbale vaardigheden hebben, maar moeite hebben met het lezen van de lichaamstaal of emoties van iemand anders.
Behandeling
Zoals bij elk type autisme, omvatten geschikte behandelingen:
- Gedragstherapie: dit type therapie maakt gebruik van beloningen om verwacht of geprefereerd gedrag aan te leren.
- Spel- of ontwikkelingstherapie: deze therapie maakt gebruik van op spel gebaseerde activiteiten om emotionele en communicatieve vaardigheden op te bouwen.
- Medicamenteuze therapieën: er zijn medicijnen die symptomen behandelen zoals angst- en stemmingsstoornissen die in verband kunnen worden gebracht met licht autisme.
- Logopedie: bij milder autisme is logopedie meestal gerelateerd aan gespreksvaardigheden en lichaamstaal.
- Ergotherapie: Ergotherapie is vaak nuttig voor sensorische problemen.
- Fysiotherapie: veel kinderen met autisme hebben een lage spierspanning of zijn lichamelijk onhandig.
Sommige kinderen met autisme kunnen ook baat hebben bij behandelingen van gerelateerde problemen zoals toevallen, gastro-intestinale problemen, slaapstoornissen en problemen zoals een obsessief-compulsieve stoornis. Deze problemen zijn niet per se onderdeel van autisme, maar komen vaker voor bij autistische kinderen.
Een woord van Verywell
Waar het op neerkomt, is dat de term "mild autisme" niet bijzonder verhelderend is, hoewel hij nog steeds wordt gebruikt. Een grondige evaluatie krijgen van een psychiater of andere arts met veel kennis van ASS is de beste manier om te begrijpen hoe uw kind door de aandoening wordt beïnvloed en om hun specifieke uitdagingen aan te pakken.
