Heel goed / Anastasia Tretiak
Pokeweed (Phytolacca americana) is een giftige, kruidachtige plant die lange tijd wordt gebruikt voor voedsel en volksgeneeskunde in delen van oostelijk Noord-Amerika, het middenwesten en de Golfkust, waar het inheems is.
Het is een ingrediënt dat wordt gebruikt in de traditionele Appalachische keuken en eetbaar wordt gemaakt door de jonge scheuten van de plant herhaaldelijk te koken om de giftige gifstoffen te verwijderen. Als het op deze manier wordt gekookt, heeft het een smaak die lijkt op asperges.
Pokeweed is ook bekend als:
- Amerikaanse nachtschade
- Kankerwortel
- Inkberry
- Duif bes
- Por
- Poke Salad (of Poke Sallet)
In de traditionele Chinese geneeskunde staat pokeweed bekend als chui xu shang lu.Vanwege zijn potentiële toxiciteit verwijzen alternatieve beoefenaars er soms naar als de 'Jekyll and Hyde-plant'.
Gezondheidsvoordelen
Historisch gezien werd pokeweed door inheemse Amerikanen gebruikt als een zuiveringsmiddel (om de stoelgang te stimuleren) en een braakmiddel (om braken te bevorderen). Veel traditionele culturen geloven dat dit het lichaam "reinigt".
Het gebruik ervan in de volksgeneeskunde is terug te voeren op een boek dat eind 19e eeuw is geschrevenKing's American Dispensary,waarin pokeweed werd gezegd om huidziekten en gewrichtspijn te behandelen.
Ondanks de giftigheid zijn er veel alternatieve beoefenaars die geloven dat pokeweed een aantal gezondheidsproblemen effectief kan behandelen, waaronder tonsillitis, laryngitis, acne, schurft, pijnlijke menstruatie, bof en zelfs huidkanker en aids.
Weinig gezondheidsclaims van Pokeweed worden ondersteund door de wetenschap. Hoewel bekend is dat pokeweed giftig is - niet alleen voor mensen maar ook voor zoogdieren - zijn er kruidkundigen die geloven dat het veilig kan worden gebruikt en niet minder "giftig" is dan de farmaceutische medicijnen die worden gebruikt om veel van dezelfde aandoeningen te behandelen.
Er is echter weinig in de huidige literatuur over de geneeskrachtige eigenschappen van pokeweed.
Veel van de vermeende voordelen worden toegeschreven aan een stof genaamd pokeweed antiviraal eiwit (PAP) waarvan voorstanders geloven dat ze niet alleen de conditie van de huid verbeteren, maar ook virale infecties voorkomen of behandelen, variërend van herpes tot hiv.
Tonsillitis
Er zijn talloze homeopathische preparaten die worden gebruikt om tonsillitis te behandelen die sporen van pokeweed, capsaïcine, lignum vitae en andere natuurlijke ingrediënten bevatten. Aangenomen wordt dat ze het slijmvlies van de keel smeren en onderhouden, terwijl ze pijn, ontsteking en krasserigheid verlichten.
Ondanks de gezondheidsclaims moeten er nog betrouwbare klinische onderzoeken zijn die de effectiviteit van homeopathie voor acute tonsillitis onderzoeken.
Huid condities
Pokeweed wordt in de volksgeneeskunde vaak gebruikt om huidaandoeningen te behandelen, waaronder psoriasis, eczeem en scrofula (tuberculose van de nek).
Dit is een paradoxale associatie, aangezien pokeweed ziekte kan veroorzaken als het in contact komt met een gebroken of geschaafde huid. Bovendien kan contact met de wortel, de stengel of het blad een zich uitbreidende, blaarachtige uitslag veroorzaken die lijkt op poison ivy.
Desondanks wordt aangenomen dat pokeweed krachtige ontstekingsremmende effecten heeft die lokale pijn en zwelling kunnen helpen verlichten.
Een van de weinige studies die dit hebben onderzocht dateert uit 1975, waarin pokeweed een van de stoffen was die de ontstekingsreactie van het immuunsysteem konden onderdrukken wanneer ze topisch op de huid van schapen werden aangebracht.
Of deze reactie veilig (en consistent) kan worden weergegeven bij mensen, is discutabel gezien het hoge risico op toxiciteit.
Kanker en HIV
Een van de krachtigere beweringen van voorstanders van pokeweed is dat PAP bepaalde kankers kan helpen voorkomen of behandelen. Het is in feite de giftige aard van pokeweed waarvan sommigen geloven dat het de mechanismen kan onderdrukken die de ontwikkeling van kankercellen veroorzaken.
Van PAP is bekend dat het een molecuul in alle levende cellen remt dat een ribosoom wordt genoemd. Sommige ribosomale mutaties zijn losjes gekoppeld aan bepaalde kankers, waaronder borstkanker, melanoom, multipel myeloom en leukemie.
Een beoordeling uit 2012 van studies suggereerde dat PAP het potentieel heeft om te worden omgezet in een effectief immunotoxine, waardoor immuuncellen worden gestimuleerd om tumoren of cellen aan te vallen op dezelfde manier als gerichte therapieën.
De onderzoekers citeerden een studie uit 1993 waarin muizen met succes werden behandeld voor leukemie met een combinatie van een PAP-immunotoxine en het chemotherapie-medicijn cyclofosfamide.
Ze noteerden ook een studie uit 1993 waarin een PAP-immunotoxine werd ontworpen om te binden aan immuuncellen, bekend als CD4 T-cellen, die HIV primair op infectie richt.
Niets van dit alles suggereert dat het consumeren van pokeweed in de buurt van hetzelfde effect zou hebben. (De dosis die nodig is om een dergelijke klaring te bereiken, zou vrijwel zeker levensbedreigend zijn.) Waar het bewijs wel op duidt, is een veelbelovende, nieuwe weg voor het ontwerpen van geneesmiddelen, maar het is er een die waarschijnlijk jaren zal vergen om zich te ontwikkelen.
Mogelijke bijwerkingen
Pokeweed bevat fytolaccine, een krachtig irriterend middel dat ernstige gastro-intestinale symptomen kan veroorzaken bij mensen en zoogdieren. (Vogels zijn grotendeels onaangetast, vandaar de naam "duivenbessen.")
Elk deel van de pokeweed-plant is giftig, inclusief de wortel, stengels, bladeren en bessen. De concentratie van fytolaccine neemt geleidelijk toe naarmate de plant ouder wordt (met uitzondering van de bessen, die giftiger zijn als ze groen zijn).
Als het wordt gegeten, veroorzaakt pokeweed meestal symptomen binnen twee tot zes uur na inname, waaronder:
- Buikkrampen en spasmen
- Branderig gevoel in de mond, keel en slokdarm
- Diarree
- Ademhalingsmoeilijkheden
- Duizeligheid of duizeligheid
- Hoofdpijn
- Onregelmatige hartslag
- Braken
Hetzelfde kan gebeuren als een deel van de plant in contact komt met een beschadigde huid, zij het minder ernstig. Anderen kunnen contactdermatitis krijgen nadat ze de plant met een ongeschonden huid hebben aangeraakt, wat een ontsteking en een pijnlijke, blarenachtige uitslag veroorzaakt.
Ernstige pokeweed-vergiftiging kan convulsies, bloederige diarree (hematochezie) en bloederig braken (hematemesis) veroorzaken. De dood treedt meestal op als gevolg van ademhalingsverlamming.
Bel 911 of zoek spoedeisende hulp als u last krijgt van braken, diarree, krampen of een onregelmatige hartslag of ademhaling na het eten of in contact komen met pokeweed.
Hoewel sommigen geloven dat homeopathische middelen die pokeweed bevatten, veilig zijn voor menselijke consumptie, is het belangrijk om te onthouden dat ze niet op veiligheid zijn geëvalueerd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA). Daarom moeten ze met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt, idealiter onder toezicht van een arts.
Geneesmiddelinteracties
Er is niet veel bekend over de invloed van pokeweed op andere medicijnen die u mogelijk gebruikt. Op basis van hoe het lichaam reageert op pokeweed, zou het echter veilig zijn om aan te nemen dat er interacties bestaan - sommige kunnen mogelijk significant zijn.
Pokeweed bevat verbindingen waarvan bekend is dat ze de agglutinatie (samenklontering) van rode bloedcellen veroorzaken. Als zodanig moet het mogelijk worden vermeden als u anticoagulantia (bloedverdunners) zoals Coumadin (warfarine), heparine of Plavix (clopidogrel) gebruikt.
Pokeweed kan ook een verlaging van de bloeddruk veroorzaken, wat mogelijk hypotensie (lage bloeddruk) kan veroorzaken bij mensen die antihypertensiva gebruiken, zoals ACE-remmers, bètablokkers en diuretica (plaspillen).
Vertel uw arts altijd over eventuele supplementen of kruiden die u gebruikt om mogelijk ernstige interacties tussen geneesmiddelen te voorkomen.
Dosering en bereiding
Er zijn geen richtlijnen voor het veilige gebruik van pokeweed of pokeweed-remedies bij mensen. In de regel moet de consumptie van verse pokeweed worden vermeden.
Voor gezondheidsdoeleinden wordt pokeweed meestal verkocht als tincturen of extracten. Herboristen uit de Appalachen creëren vaak tincturen door de wortel of het sap van de bes in whisky te bewaren.
Moderne homeopaten gebruiken andere extractiemethoden (inclusief stoom- en oplosmiddeldestillatie) om het extract te verkrijgen. Deze worden vervolgens doordrenkt met een dragerolie, lotion of balsem op wasbasis.
Veel commerciële tincturen en extracten worden verkocht in druppelflesjes, die online of via gespecialiseerde homeopathische winkels worden gekocht. Omdat de meesten u niet vertellen hoeveel pokeweed erin zit, kunt u het beste de aanbevolen dosering op het productetiket niet overschrijden.
Andere fabrikanten verkopen gedroogde "in het wild vervaardigde" pokeweed of pokeweed-poeder. Deze worden door huisherboristen gebruikt om tincturen en zalven te maken, maar moeten door de consument worden vermeden vanwege het hoge risico op toxiciteit. Commercieel geproduceerde zalven en balsems zijn ook verkrijgbaar.
Vanwege het gebrek aan onderzoek mogen pokeweed-medicijnen nooit worden gebruikt bij kinderen, zwangere vrouwen of moeders die borstvoeding geven.
Waarnaar te zoeken
Ervoor zorgen dat een pokeweed-product veilig is, kan moeilijk zijn, aangezien er zo weinig worden getest door de United States Pharmacopeia (USP), ConsumerLab of een andere onafhankelijke certificeringsinstantie.
Bovendien hoeven pokeweed-extracten als voedingssupplement niet de rigoureuze tests te ondergaan die farmaceutische medicijnen doen. In plaats daarvan moeten ze zich houden aan bepaalde richtlijnen en etiketteringspraktijken die door de FDA zijn uiteengezet.
Dit omvat het informeren van de consument dat supplementen niet bedoeld zijn om een ziekte of gezondheidstoestand te diagnosticeren, behandelen, genezen of voorkomen.
Koop bij afwezigheid van USP-certificering producten die de concentratie van pokeweed op het productetiket bevatten (zoek in het algemeen naar producten die niet meer dan 20 procent bevatten). Streef ook naar producten die biologisch gecertificeerd zijn volgens de normen van het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA).
Veel voorkomende vragen
Hoe behandel je Pokeweed-vergiftiging?
Als u of iemand van wie u houdt symptomen van pokeweed-vergiftiging ervaart, bel dan 911 of de nationale gratis hulplijn voor vergiftigingen (1-800-222-1222), waar u wordt doorverbonden met een antigifcentrum bij u in de buurt.
Wek geen braken op, tenzij een arts of iemand met gifbestrijding u dat zegt. Dit kan leiden tot chemische aspiratie (het inademen van braaksel en gif in de longen).
De behandeling kan bestaan uit maagspoeling (het toedienen en verwijderen van kleine hoeveelheden vloeistof om de maag vrij te maken), actieve kool, laxeermiddelen en ondersteunende zorg. Ziekenhuisobservatie kan nodig zijn. Milde tot matige gevallen verbeteren meestal binnen één tot twee dagen.
Hoe behandel je Pokeweed Rash?
Tenzij ernstig, kan pokeweed-uitslag meestal thuis worden behandeld. Behandel het zoals u eik zou vergiftigen door de huid zo snel mogelijk grondig te wassen. Voorkom krassen en breng calamine-lotion aan om de gewonde huid te helpen drogen en genezen.
Hoewel een vrij verkrijgbare (OTC) 1 procent hydrocortisoncrème en niet-steroïde pijnstiller zoals Advil (ibuprofen) pijn en ontsteking kunnen helpen verminderen, vermijd dan actuele antihistaminica en benzocaïne-anesthetische crèmes die een allergische uitslag kunnen veroorzaken bovenop de pokeweed-uitslag.
Zijn kruidenstimulerende laxeermiddelen veilig?
