Hoe de ziekte van Crohn wordt behandeld

De ziekte van Crohn is een chronische inflammatoire darmaandoening die voornamelijk de bekleding van het spijsverteringskanaal aantast. Hoewel het niet kan worden genezen, zijn er medicijnen zoals steroïden en immuunsysteemonderdrukkers die de progressie van de ziekte kunnen vertragen en u kunnen helpen om langdurige perioden van remissie te bereiken.

U kunt symptoomfakkels ook behandelen met een dieet, stoelgang en een verhoogde inname van oplosbare vezels. Als de ziekte van Crohn schade aan uw darmen veroorzaakt, zoals een perforatie of blokkering, kan een operatie nodig zijn.

Hoewel de ziekte van Crohn grote angst en frustratie kan veroorzaken, zult u door nauw samen te werken met uw arts en gastro-enteroloog uiteindelijk de behandelingen kunnen vinden die uw symptomen kunnen verminderen en u kunnen helpen een vol en productief leven te leiden.

Heel goed / Ellen Lindner

Voorschriften

Voor de meeste mensen met de ziekte van Crohn is een receptplichtige behandeling noodzakelijk om de progressie van de ziekte op lange termijn onder controle te houden. Er kunnen verschillende medicijnen worden gebruikt. Ze kunnen worden onderverdeeld in vijf klassen, die elk een ander werkingsmechanisme hebben dat geschikt is voor verschillende stadia van de ziekte.

Hier is een momentopname van hoe elk type medicatie werkt.

• Aminosalicylaten

• Antibiotica

• Corticosteroïden

• Immunomodulatoren

• Biologics

• Beheers ontstekingen bij mensen met milde symptomen

• Behandel bacteriële infecties

• Temper het immuunsysteem om ontstekingen te verminderen; tijdelijk gebruikt

• Temper het immuunsysteem op lange termijn

• Behandel gerichte delen van de immuunrespons

Aminosalicylaten helpen ontstekingen onder controle te houden en worden meestal gebruikt bij nieuw gediagnosticeerde mensen met milde symptomen. Ze zijn verkrijgbaar in pil-, vloeistof-, zetpil- en klysma-formuleringen en kunnen doorlopend worden gebruikt om de ziekte in remissie te houden.

Hoewel experts niet helemaal begrijpen hoe ze werken, wordt aangenomen dat aminosalicylaten de productie van ontstekingschemicaliën, bekend als cytokines, temperen. Opties zijn onder meer:

• Asacol (mesalamine)
• Azulfidine (sulfasalazine)
• Colazal (balsalazide)
• Dipentum (olsalazine)

Vaak voorkomende bijwerkingen van de medicijnen die worden gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen, zijn onder meer diarree, hoofdpijn en brandend maagzuur.

Antibiotica

Antibiotica worden gebruikt om bacteriële infecties te behandelen die vaak voorkomen bij mensen met de ziekte van Crohn. Ze kunnen optreden als gevolg van een spleet (een snee of scheur in de darm) of een fistel (de vorming van een gat in het spijsverteringskanaal waardoor vloeistof kan sijpelen). Meestal wordt een breedspectrumantibioticum gebruikt dat meerdere bacteriestammen kan doden.

De antibiotica die het meest worden voorgeschreven voor de behandeling van Crohn zijn:

• Cipro (ciprofloxacine)
• Flagyl (metronidazol)

Hoewel meestal orale antibiotica worden gebruikt, kan in ernstige gevallen intraveneuze antibiotica in een ziekenhuis nodig zijn. Bijwerkingen zijn misselijkheid, diarree, hoofdpijn, duizeligheid en een metaalachtige smaak in de mond.

Corticosteroïden

Corticosteroïden, ook bekend als steroïden, temperen het immuunsysteem als geheel en verminderen zo snel de systemische (hele lichaams) ontsteking. Corticosteroïden worden meestal in pilvorm afgegeven, maar kunnen ook worden voorgeschreven via een intraveneus of klysma. formulering voor meer ernstige gevallen.

Opties zijn onder meer:

• Entocort EC (budesonide), een gespecialiseerd corticosteroïde dat alleen op de darmen is gericht
• Medrol (methylprednison)
• Prednison

Corticosteroïden worden alleen aanbevolen voor kortdurend gebruik.

Corticosterioïden zijn niet effectief bij het voorkomen van opflakkeringen en worden daarom zelden gebruikt voor onderhoudstherapie. Bovendien kan langdurig gebruik ongewenste en mogelijk ernstige bijwerkingen veroorzaken, waaronder hoge bloeddruk, acne, stemmingswisselingen, cataract, glaucoom, diabetes en osteoporose.

Om deze redenen worden corticosteroïden in de laagst mogelijke dosering gedurende de kortst mogelijke tijd voorgeschreven. Frequent kortdurend gebruik wordt ook niet aanbevolen.

Immunomodulatoren

Deze medicijnen temperen ook het immuunsysteem als geheel, maar worden voortdurend ingenomen. Deze geneesmiddelen worden gebruikt om een ​​breed scala aan auto-immuun- en immuungemoduleerde aandoeningen te behandelen en zijn doorgaans geïndiceerd voor mensen met de ziekte van Crohn die niet hebben gereageerd op aminosalicylaten of corticosteroïden.

Hoewel corticosteroïden en biologische geneesmiddelen ook krachtige modulatoren van het immuunsysteem zijn, worden ze niet als onderdeel van deze klasse van geneesmiddelen beschouwd.

Immunomodulatoren kunnen per pil of intraveneus worden toegediend. De keuze van het medicijn is gebaseerd op de ernst van uw symptomen en de medicijnen waaraan u eerder bent blootgesteld.

Orale formuleringen hebben over het algemeen meer tijd nodig om effect te hebben dan intraveneuze formuleringen.

Onder de goedgekeurde opties:

• Imuran (azathioprine) wordt in pilvorm geleverd en het kan drie tot zes maanden duren voordat de voordelen van de behandeling voelbaar zijn.
• Purinethol (6-MP, mercaptopurine) is een andere orale formulering waarvan het tot zes maanden kan duren voordat het effect heeft.
• Cyclosporine treedt snel in werking (één tot twee weken) maar moet in hoge doses intraveneus worden toegediend. Het wordt over het algemeen gebruikt totdat een langzamer werkende orale formulering volledig effect kan hebben.
• Prograf (tacrolimus) wordt geleverd in pilvorm en is vooral handig voor mensen met de diagnose fistel.
• Methotrexaat wordt alleen gebruikt als u andere immunomodulatoren niet kunt verdragen. Het wordt in een kliniek toegediend via intraveneuze infusies per week.

Er is ook een actuele versie van Prograft beschikbaar voor de behandeling van een zeldzame ulceratieve huidaandoening genaamd pyoderma gangreosum, die zich soms ontwikkelt bij mensen met de ernstige ziekte van Crohn.

Vaak voorkomende bijwerkingen van immunomodulatoren

• Vermoeidheid
• Misselijkheid
• Braken
• Pancreatitis
• Nierinsufficiëntie
• Verhoogd risico op infectie.

Biologische geneesmiddelen

Biologische geneesmiddelen zijn meestal grote eiwitten die, vaak met geavanceerde moleculaire technieken, in levende organismen worden geproduceerd. Ze hebben een revolutie teweeggebracht in de behandeling van CD. In tegenstelling tot immuunmodulatoren, beïnvloeden biologische geneesmiddelen slechts een specifiek deel van de immuunrespons in plaats van het geheel. Als gevolg hiervan bieden ze een meer gerichte vorm van therapie met een kortere opstarttijd (doorgaans vier tot zes weken).

Biologische geneesmiddelen worden toegediend via subcutane injectie (onder de huid) of intraveneus om de zes tot acht weken.

Biologische geneesmiddelen worden meestal gebruikt bij mensen met een matige tot ernstige ziekte van Crohn die niet op de andere vormen van behandeling hebben gereageerd. Sommige artsen zijn begonnen met het gebruik van biologische geneesmiddelen als eerstelijnsbehandeling, in de hoop dat ze het verloop van de ziekte op lange termijn kunnen veranderen.

Over het algemeen kunnen biologische geneesmiddelen eerder dan later worden gebruikt voor mensen die op jongere leeftijd zijn gediagnosticeerd, die regelmatig worden behandeld met corticosteroïden en bij wie de ziekte beperkt is tot de dunne darm.

De biologische geneesmiddelen kunnen worden onderverdeeld in drie klassen: integrineantagonisten, interleukineremmers en tumornecrosefactor (TNF) -remmers. Elk blok blokkeert een bepaald eiwit dat verband houdt met een ontsteking.

De biologische geneesmiddelen die vaak worden gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen, zijn onder meer:

• Cimzia (certolizumab pegol), een TNF-remmer die door injectie wordt afgegeven
• Entyvio (vedolizumab), een integrine-antagonist die intraveneus wordt toegediend
• Humira (adalimumab), een TNF-remmer afgegeven door injectie
• Remicade (infliximab), een TNF-remmer die via injectie of intraveneus wordt toegediend
• Stelara (ustekinumab), een interleukineremmer die via injectie of intraveneus wordt toegediend

Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, vermoeidheid, maagklachten, diarree, infectie van de bovenste luchtwegen, urineweginfectie en huiduitslag.

Eetpatroon

Het vermijden van voedsel of substanties die symptomen kunnen veroorzaken of verergeren, is ook essentieel. Dit kan een eliminatiedieet inhouden, wat inhoudt dat bepaalde voedingsmiddelen methodisch worden uitgesloten en opnieuw worden geïntroduceerd om te zien hoe uw lichaam reageert. Dit kan niet alleen helpen bij het identificeren van uw specifieke voedingstriggers, maar ook bij het opstellen van een onderhoudsdieet dat in staat is om uw ziekte in langdurige remissie te houden .

Opflakkeringen van de ziekte van Crohn identificeren en beheren

Dieet met weinig residu

Als u een plotselinge uitbarsting van symptomen ervaart, moet u voorkomen dat u uw spijsverteringskanaal onnodig belast.

Daartoe zullen sommige artsen het gebruik van een dieet met weinig residu goedkeuren, vooral als bij u een vernauwing (vernauwing) van het ileum (onderste dunne darm) is vastgesteld.

Bij een dieet met weinig residu worden alle voedingsmiddelen weggelaten die grotendeels onverteerd blijven en in de ontlasting worden "meegesleurd".

Deze omvatten voedingsmiddelen zoals maïsschillen, zaden, volle granen, rauwe groenten, bonen, gezouten vlees, taai vlees, popcorn en knapperige pindakaas.

Enkele van de voedingsmiddelen die u kunt eten met een dieet met weinig residu:

• Appelmoes
• Kip (gebraden of gekookt zonder vel)
• Crackers en gewone koekjes (zoals vanillewafels)
• Crème van tarwe
• Vis
• Vruchtensap zonder pulp
• Mager vlees
• Pindakaas (glad)
• Gepeld zacht fruit
• Aardappel (zonder vel)
• Goedgekookte groenten
• Witte rijst en pasta
• witbrood
• Yoghurt (glad)

Hoewel een dieet met weinig residu aanzienlijke verlichting kan bieden tijdens een acute aanval, suggereert huidig ​​onderzoek dat het alleen als een kortetermijnoplossing mag worden gebruikt. De langdurige afwezigheid van voedingsvezels kan in feite een omgekeerd effect hebben op mensen met de ziekte van Crohn. ziekte, waardoor zowel de frequentie als de ernst van de symptomen toeneemt.

Vloeibaar dieet en darmrust

Deze ingreep kan in eerste instantie een vloeibaar dieet zijn met de juiste voedingssupplementen om de darm zo min mogelijk te belasten.

Als uw symptomen bijzonder ernstig zijn, kan uw arts darmrust aanbevelen voor een paar dagen tot enkele weken.

Voor de periode van stoelgang zal uw arts een lijst met calorierijke vloeibare voedingsmiddelen opstellen, aanvankelijk te beginnen met heldere vloeistoffen en nutritionele shakes (ofwel gemaakt met wei-eiwit of niet-zuivelproducten). De shakes zijn vooral belangrijk omdat ze ervoor zorgen dat je voldoende vezels, eiwitten en mineralen binnenkrijgt als onderdeel van een calorierijk dieet.

Naarmate de symptomen verminderen, kan er geleidelijk gepureerd en zacht voedsel (zoals havermout en roerei) worden geïntroduceerd totdat u weer vast voedsel kunt verdragen.

Hoewel de stoelgang idealiter thuis wordt uitgevoerd, kan ziekenhuisopname nodig zijn als u geen enkele vorm van voedsel kunt opdragen. In sommige gevallen moet voeding worden toegediend via een intraveneus infuus of via een voedingsslang die in uw maag wordt ingebracht. Dit is echter niet gebruikelijk.

Vrij verkrijgbare remedies

Over-the-counter (OTC) -geneesmiddelen kunnen worden gebruikt om milde pijn te behandelen en matige tot ernstige aanvallen van diarree op te lossen.

Voor pijn kan Tylenol (paracetamol) vaak voldoende pijnverlichting bieden bij mensen met een milde ziekte van Crohn. Aan de andere kant moeten niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals aspirine, Aleve (naproxen) en Advil (ibuprofen) worden vermeden, omdat ze vaak gastro-intestinale bloedingen en zweren kunnen veroorzaken.

Diarree kan worden behandeld met een korte kuur met medicijnen tegen diarree. Er zijn twee vrij verkrijgbare medicijnen die vaak worden aanbevolen voor kortdurend gebruik:

• Imodium (loperamide)
• Lomotil (difenoxylaat)

Beide werken door de samentrekkingen van de darm te vertragen, waardoor de darmen een deel van het overtollige water kunnen opnemen. Hoe effectief middelen tegen diarree ook zijn, u mag ze alleen onder toezicht van een arts gebruiken.

Overmatig gebruik kan leiden tot een zeldzame maar potentieel levensbedreigende aandoening die bekend staat als toxisch megacolon, waarbij de dikke darm plotseling verwijdt en niet kan samentrekken, waardoor gas en gifstoffen snel kunnen worden opgebouwd.

Vitamine-suppletie

Mensen met de ziekte van Crohn ontwikkelen vaak vitamine- of mineralentekorten als gevolg van chronische gastro-intestinale malabsorptie. Dit geldt met name voor vitamine D, calcium en vitamine B12, die elk in de dunne darm worden opgenomen.

Daartoe kan een dagelijkse vitamine D-supplement van 800 IE en een calciumsupplement van 1500 mg veilig worden gebruikt als er een tekort is vastgesteld.

Overmatig gebruik van deze supplementen moet worden vermeden, omdat dit kan leiden tot nierstenen, abnormale hartritmes en zelfs nierbeschadiging.

Mensen met een ernstig vitamine B12-tekort (meestal degenen die een darmoperatie hebben ondergaan) kunnen baat hebben bij een maandelijkse intramusculaire injectie of een wekelijkse neusspray met vitamine B 12.

Foliumzuurdeficiëntie kan ook optreden bij mensen die azulfidine of methotrexaat gebruiken. Een dagelijks foliumzuursupplement van 1 mg kan dit tekort meestal compenseren.

Overleg met uw arts om te bepalen welk vitaminesupplement of welke dosering voor u geschikt is.

Chirurgie

Hoewel een operatie de ziekte van Crohn niet kan genezen, kan het complicaties behandelen en vaak helpen om de normale darmfunctie te herstellen. Indicaties voor een operatie kunnen zijn: darmobstructie, overmatig bloeden, een abces, darmruptuur en toxisch megacolon.

Ongeveer 70 procent van de mensen met de ziekte van Crohn moet binnen 10 jaar na hun eerste diagnose worden geopereerd.

Onder de chirurgische opties:

• Strictureplasty is een techniek die wordt gebruikt om een ​​vernauwde darmpassage (strictuur) te verwijden. Het betreft alleen een in de lengte doorsnijden en hechten van de darm, niet verwijderen. Het kan worden uitgevoerd op een strictuur tot een lengte van 15 centimeter.
• Bij darmresectie wordt een ziek deel van de darm verwijderd. Het wordt vaak gebruikt wanneer een strictuur te groot is om met een strictuurplastiek te worden behandeld. Zodra het deel van de darm is verwijderd, worden de twee uiteinden opnieuw vastgemaakt in een procedure die anastomose wordt genoemd.
• Colectomie omvat het verwijderen van een ziek deel van de dikke darm. Deze operatie is meestal gereserveerd voor ernstige gevallen en kan de verwijdering van de hele dikke darm (totale colectomie) of slechts een deel van de dikke darm (gedeeltelijke colectomie) inhouden.
• Proctocolectomie omvat de verwijdering van zowel de dikke darm als het rectum. In sommige gevallen kan de dunne darm direct weer aan de anus worden vastgemaakt in een procedure die bekend staat als ileoanale anastomose. In andere gevallen moet de darm permanent worden omgeleid door een gat in de onderbuik om afvalstoffen het lichaam te laten verlaten (bekend als een ileostoma).

Hoewel deze operaties vaak buitengewoon succesvol kunnen zijn, heeft de helft van de mensen die er een hebben binnen drie tot vijf jaar een andere nodig.Vaak is de progressie van de ziekte zodanig dat een terugkeer van de ziekte, hoewel niet onvermijdelijk, niet onverwacht is. Leeftijd kan ook een rol spelen bij het terugkeren van de ziekte, waarbij sommige onderzoeken suggereren dat jongere mensen een groter risico lopen dan ouderen.

Een veel voorkomende factor bij herhaling lijkt roken te zijn. Dit kan deels worden veroorzaakt door de vernauwing en verharding van de bloedvaten door roken.

Wanneer deze vernauwing optreedt in beschadigd darmweefsel, kan de verminderde bloedtoevoer het moeilijker maken om infecties te bestrijden of zuurstof aan kwetsbare cellen te leveren.

Als zodanig wordt stoppen met roken als een must beschouwd voor iedereen die een operatie heeft ondergaan voor de ziekte van Crohn of, eerlijk gezegd, iedereen die symptomen van de ziekte heeft.

Een aantal onderzoeken heeft ook gesuggereerd dat het postoperatieve gebruik van aminosalicylaten (zoals Asacol), immuunmodulatoren (zoals Imuran) of TNF-remmers (zoals Humira) het risico op herhaling kan verminderen.

Complementaire alternatieve geneeskunde (CAM)

Mensen met de ziekte van Crohn ondersteunen hun therapie vaak met complementaire en alternatieve geneeswijzen (CAM), hetzij om voedingstekorten aan te pakken of om de symptomen te verlichten.

Het is belangrijk om met uw arts te praten over elk supplement, traditionele geneeskunde of kruidengeneesmiddel dat u mogelijk gebruikt (of overweegt) om er zeker van te zijn dat het geen interactie heeft met uw voorgeschreven medicijnen of per ongeluk een uitbarsting veroorzaakt.

Net als bij voeding werken sommige benaderingen beter dan andere. Onder de opties die vaak worden omarmd door mensen met de ziekte van Crohn:

• Curcumine, een chemische stof die wordt aangetroffen in kurkuma, werkt op dezelfde manier als NSAID's, maar zonder de maagbijwerkingen. Een aantal onderzoeken heeft aangetoond dat curcumine effectief is bij het ondersteunen van immuunmodulator en aminosalicylaatgeneesmiddelen Hoewel er geen vaste dosering is, wordt een dagelijkse dosis van twee gram als veilig en gunstig beschouwd. Bijwerkingen zijn onder meer maagklachten, misselijkheid, duizeligheid en diarree. Overmatig gebruik kan leiden tot onregelmatige hartritmes.
• Probiotica die worden aangetroffen in voedingssupplementen en bepaalde voedingsmiddelen zoals yoghurt, zuurkool en miso, kunnen helpen het evenwicht van 'goede' bacteriën in uw darmen te herstellen. Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van probiotica kan helpen bij het in stand houden van remissie bij mensen met de ziekte van Crohn Bijwerkingen zijn meestal minimaal en hebben voornamelijk betrekking op milde gasvorming en een opgeblazen gevoel.
• Het is bekend dat omega-3-vetzuren, die worden aangetroffen in vette vis en visoliesupplementen, de systemische ontsteking verminderen. Waarom gezonde vetten gunstig kunnen zijn voor uw dieet, is het bewijs verdeeld over de vraag of suppletie de frequentie of ernst van opflakkeringen van de ziekte van Crohn kan verminderen. In termen van bijwerkingen kunnen milde misselijkheid en een opgeblazen gevoel soms optreden.
• Van sommigen wordt aangenomen dat aloë vera-sap ontstekingsremmende eigenschappen heeft die gunstig zijn voor de behandeling van de ziekte van Crohn. Tot op heden is er geen bewijs om deze bewering te ondersteunen.Bovendien heeft aloë vera een laxerend effect waardoor uw symptomen eerder erger dan beter kunnen worden.

Het is belangrijk om te onthouden dat supplementen, kruidengeneesmiddelen en traditionele medicijnen niet op dezelfde manier worden onderzocht of gereguleerd als farmaceutische medicijnen. Als zodanig moet u op uw hoede zijn voor elke genezende bewering van een fabrikant en anekdotisch bewijsmateriaal en getuigenissen met uiterste voorzichtigheid benaderen.