Er zijn verschillende voordelen, interacties en waarschuwingen waarmee u rekening moet houden bij het gebruik van prednison. Prednison is een krachtige, kortwerkende orale corticosteroïde die gewoonlijk op korte termijn in lage doses wordt voorgeschreven om pijn en ontsteking te beheersen bij de behandeling van reumatoïde artritis (RA) en andere ontstekingsziekten.
John Fedele / Blend Images / Getty ImagesToepassingen
Ontsteking is de reactie van het immuunsysteem op alles dat het als schadelijk beschouwt, zoals een verwonding of infectie. Bij RA valt het immuunsysteem ten onrechte gezonde gewrichten aan, wat meestal pijn en zwelling veroorzaakt.
Prednison vermindert ontstekingen door de glucocorticoïde receptoren in de cellen te stimuleren, waardoor cytokines (eiwitten die als "boodschappers" tussen cellen dienen, worden onderdrukt.
De aanbevolen eerstelijnsbehandeling voor RA is disease modifying anti-reumatic drugs (DMARD's), maar het kan acht tot twaalf weken duren voordat deze medicijnen beginnen te werken. Prednison wordt vaak gebruikt als een "brugtherapie" om verlichting te bieden voordat DMARD's effect hebben.
Een kortwerkend medicijn, prednison is effectief bij het snel verlichten van ontstekingen, maar het wordt niet aanbevolen voor langdurig gebruik.
Prednison begint meestal binnen ongeveer een uur te werken en blijft ongeveer een dag in uw systeem. Herhaalde doses zouden binnen 24 tot 48 uur merkbare verlichting moeten brengen bij een artritisaanval.
De keerzijde van prednison: in tegenstelling tot DMARD's is het niet gericht op een specifieke cel of biologische functie. In plaats daarvan werkt het systemisch, stroomt het lichaam onder water en beïnvloedt het veel verschillende soorten cellen en functies.
Dus hoewel prednison snelle verlichting biedt, heeft het een aantal bijwerkingen die het gebruik ervan beperken, vooral gedurende de duur.
Andere gebruiken
Naast de behandeling van RA en andere soorten artritis, wordt prednison vaak voorgeschreven bij de behandeling van:
- Ernstige allergische reacties
- Astma
- Acute uitbarstingen van multiple sclerose
- Lupus
- Colitis ulcerosa
- Bepaalde kankers
Alvorens te nemen
Prednison wordt vaak voorgeschreven voor de behandeling van gewrichtspijn en -ontsteking, zelfs voordat een officiële diagnose is gesteld.
Het bereiken van een RA-diagnose kan ingewikkeld zijn en enige tijd duren, omdat andere aandoeningen moeten worden uitgesloten. Prednison kan de symptomen helpen temperen terwijl dit proces zich afspeelt. Omdat het medicijn nuttig kan zijn voor verschillende ontstekingsziekten, kan het zelfs nuttig zijn als u uiteindelijk geen RA heeft.
Corticosteroïden zoals prednison en zijn chemische neef prednisolon worden vaak voorafgaand aan de diagnose op proef gebruikt om onderscheid te maken tussen RA en osteoartritis (OA). Een studie uit 2017 gepubliceerd in het tijdschriftArtritisonderzoek en therapiemeldde dat een pijnvermindering van 40% op dag drie van een prednisolononderzoek (pred-test) een belangrijke indicator was van RA boven OA.
Praat met uw arts over alle medicijnen, supplementen en vitamines die u momenteel gebruikt. Hoewel sommige geneesmiddelen kleine interactierisico's met prednison met zich meebrengen, kunnen andere een contra-indicatie vormen voor het gebruik of vragen om een zorgvuldige afweging of de voordelen van behandeling in uw geval opwegen tegen de nadelen.
Voorzorgsmaatregelen en contra-indicaties
Voordat u prednison voorschrijft, zal uw arts de risico's afwegen tegen de voordelen in uw specifieke situatie. Bepaalde gezondheidsproblemen verhogen het risico op bijwerkingen bij het gebruik van prednison. Vertel het uw arts als u een van de volgende symptomen heeft:
- Angst of andere psychische aandoeningen
- Suikerziekte
- Ooginfectie of een voorgeschiedenis van ooginfecties
- Hartziekte
- Hoge bloeddruk
- Intestinale ziekte
- Nierziekte
- Leverziekte
- Myasthenia gravis
- Osteoporose
- Epileptische aanvallen
- Threadworms (een soort worm die in het lichaam kan leven)
- Schildklier aandoening
- Tuberculose (tbc)
- Maagzweren
Vrouwen die zwanger zijn of zwanger kunnen worden, dienen de mogelijke risico's van prednison voor een ongeboren kind te bespreken. Het gebruik van prednison tijdens de zwangerschap is in verband gebracht met een gespleten gehemelte, vroeggeboorte en een laag geboortegewicht bij zuigelingen, evenals pre-eclampsie en zwangerschapsdiabetes bij moeders.
Prednison is gecontra-indiceerd bij mensen die allergisch zijn voor prednison of een inactief ingrediënt in de medicatie. Vertel het uw arts als u ongebruikelijke of allergische reacties op dit of een ander geneesmiddel heeft gehad.
Dosering
Prednison is beschikbaar in formuleringen met onmiddellijke afgifte en vertraagde afgifte, die via de mond worden ingenomen.
De gebruikelijke dosis prednison is 5 milligram (mg) tot 10 mg per dag. Mensen met RA die extra-articulaire symptomen ervaren, zoals oog- of longontsteking, krijgen meer kans op hogere doses prednison, die oplopen tot 60 mg / dag.
Voor de behandeling van RA bij volwassenen wordt het medicijn als volgt voorgeschreven:
- Prednison met onmiddellijke afgifte wordt voorgeschreven in een dagelijkse dosis lager dan 10 mg per dag, ingenomen met een DMARD.
- Prednison met vertraagde afgifte wordt voorgeschreven in een dosis vanaf 5 mg per dag, gevolgd door de laagst mogelijke onderhoudsdosis om een goed klinisch resultaat te behouden.
Prednison wordt meestal 's ochtends ingenomen (dit is uw meest alerte tijdstip op basis van uw circadiane ritme) en met voedsel (om maagklachten te helpen voorkomen).
Voor mensen met ernstige RA kan de formulering met vertraagde afgifte voor het slapengaan worden ingenomen om de ochtendstijfheid en pijn te verminderen.
De behandelingsduur moet op individuele basis worden bepaald. En misschien krijgt u een recept voor een dagelijkse behandeling of een onderbroken behandeling.
Prednison is ook goedgekeurd voor gebruik bij kinderen; een kinderarts of reumatoloog kan de juiste dosis bepalen op basis van de toestand en leeftijd van het kind.
Bijwerkingen
De bijwerkingen van prednison kunnen variëren van licht tot ernstig, afhankelijk van de sterkte van de dosis, hoe lang u het inneemt en uw individuele reactie erop. Ze komen vaker voor bij hogere doseringen of bij langdurig gebruik.
Gemeenschappelijk
Bijwerkingen op korte termijn zijn vergelijkbaar met die van andere corticosteroïden en kunnen zijn:
- Vocht vasthouden
- Gastro-intestinale klachten (maagpijn, diarree)
- Verhoogde bloedglucose
Erge, ernstige
Ernstigere problemen doen zich echter voor als de behandeling gedurende langere tijd wordt voortgezet, waarbij de intensiteit vaak toeneemt naarmate de duur of de dosering toeneemt.
Deze effecten kunnen zijn:
- Hoge bloeddruk
- Aanhoudende vermoeidheid
- Stemmingswisselingen, waaronder plotselinge woede-uitbarstingen
- Verminderde concentratie of verwarring
- Depressie en angst
- Slapeloosheid
- Gewichtstoename
- Wallen en zwelling in het gezicht
- Onregelmatige menstruatie
- Maagzweren
- Wazig zien, cataract of glaucoom
- Spierzwakte en atrofie
- Verdunning van de huid
- Gemakkelijk blauwe plekken
- Verhoogd risico op infectie door immuunsuppressie
- Osteoporose en het verhoogde risico op fracturen
- Botsterfte (osteonecrose)
- Vette leverziekte (hepatische steatose)
- Psychose
- Groeiachterstand bij kinderen
Waarschuwingen en interacties
Van prednison is bekend dat het talrijke geneesmiddelinteracties heeft. In sommige gevallen kan het secundaire medicijn de biologische beschikbaarheid of absorptie van prednison verhogen en daarmee de ernst van bijwerkingen. In andere gevallen kan prednison de activiteit van het secundaire medicijn verstoren.
Bekende interacties zijn onder meer:
- Antibiotica zoals claritromycine of rifampicine
- Antidepressiva zoals Prozac (fluoxetine) en Zoloft (sertraline)
- Middelen tegen epilepsie, zoals carbamazepine en fenytoïne
- Antischimmelmiddelen zoals Diflucan (fluconazol) en Sporanox (itraconazol)
- Geneesmiddelen tegen misselijkheid zoals Emend (aprepitant)
- Astmamedicatie zoals Accolate (zafirlukast)
- Aspirine
- Bloedverdunners zoals Coumadin (warfarine)
- Diuretica (plaspillen)
- Hartmedicijnen zoals amiodaron, diltiazem en verapamil
- Maagzuurmedicijnen zoals Tagamet (cimetidine)
- HIV-medicijnen zoals Crixivan (indinavir), Kaletra (lopinavir / ritonavir) en Reyataz (atazanavir)
- Hormonale anticonceptiva
- Immunosuppressiva
- Andere corticosteroïden
- Sint-janskruid
Het combineren van NSAID's met prednison kan het risico op maagzweren verhogen, wat bloedingen kan veroorzaken en kan leiden tot ziekenhuisopname.
Een hoge dosering of langdurig gebruik van prednison kan de immuunrespons op bepaalde vaccins verminderen en deze minder effectief maken. Als u zwaar bent behandeld met prednison, moet u na het stoppen ten minste drie maanden wachten voordat u een levend vaccin krijgt, omdat de steroïde uw vatbaarheid voor infectie kan vergroten.
Beëindiging van gebruik
Als u al een tijdje prednison gebruikt, mag u de behandeling niet plotseling stopzetten. De bijnieren maken doorgaans elke dag een natuurlijke hoeveelheid cortisol (steroïdhormoon) aan, maar die productie neemt af als u al een tijdje prednison gebruikt.
Door het geneesmiddel langzaam af te bouwen, kunt u de bijwerkingen die worden veroorzaakt door de plotselinge beëindiging van de behandeling voorkomen of tot een minimum beperken. Ontwenningsverschijnselen kunnen zijn: ernstige vermoeidheid, zwakte, lichamelijke pijn en gewrichtspijn.
Het afbouwen van prednison is een poging om uw bijnieren "wakker te maken", zodat ze hun werk weer kunnen doen.
-for-rheumatoid-arthritis.jpg)
.jpg)
.jpg)
