Een overzicht van de bijniercrisis

Een bijniercrisis treedt op als er niet genoeg cortisol in het lichaam is, en in het geval van primaire bijnierinsufficiëntie ook niet genoeg aldosteron. Het is een levensbedreigende situatie die onmiddellijke medische aandacht vereist.

De bijnieren bevinden zich bovenop de nieren en zijn verantwoordelijk voor de productie van het hormoon cortisol. Cortisol helpt de bloeddruk en de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en wordt vrijgegeven als onderdeel van de stressreactie van het lichaam.

Symptomen

Enkele van de symptomen van een bijniercrisis zijn

• Hypotensie (lage bloeddruk)
• Hypovolemische shock
• Misselijkheid
• Braken
• Hypoglykemie
• Buik- / maagpijn
• Zwakheid
• Verwarring
• Zwakheid
• Coma
• Licht gevoel in het hoofd

Oorzaken

Bijniercrisis kan worden veroorzaakt door een groot aantal redenen.

Primaire bijnierinsufficiëntie

Ook bekend als de ziekte van Addison, dit is een aandoening waarbij er een tekort aan cortisol in het lichaam is, veroorzaakt door problemen met de bijnieren zelf. Er is ook vaak een tekort aan aldosteron, een mineralocorticoïde hormoon dat helpt om natrium en kalium in het lichaam in evenwicht te brengen om de bloeddruk onder controle te houden. Als gevolg hiervan kan de afwezigheid van aldosteron leiden tot hypotensie, hyponatriëmie en hyperkaliëmie die optreden bij een primaire bijniercrisis.Er zijn veel aandoeningen die primaire bijnierinsufficiëntie kunnen veroorzaken en sommige zijn:

• Auto-immuunadrenalitis: de meest voorkomende oorzaak van primaire bijnierinsufficiëntie. Daarin valt het immuunsysteem de bijnieren aan en vernietigt ze geleidelijk.
• Infecties zoals tuberculose, aids en schimmelinfecties
• Kanker die zich vanuit andere delen van het lichaam naar de bijnieren heeft verspreid
• Bilaterale adrenalectomie: een operatie waarbij beide bijnieren worden verwijderd
• Congenitale bijnierhyperplasie: een aandoening die een persoon heeft vanaf de geboorte, waarbij het vermogen van de bijnieren om hormonen aan te maken beperkt is
• Adrenomyeloneuropathie: een erfelijke neurologische aandoening met bijnierinsufficiëntie als een van de meest voorkomende symptomen.

Secundaire bijnierinsufficiëntie

In deze toestand is er ook een tekort aan cortisol in het lichaam, maar het wordt in plaats daarvan veroorzaakt door een probleem met de hypofyse. De hypofyse produceert normaal gesproken het adrenocorticotrope hormoon (ACTH) dat vervolgens de bijnieren triggert om cortisol vrij te maken. De aldosteronspiegels worden doorgaans niet beïnvloed. Secundaire bijnierinsufficiëntie kan worden veroorzaakt door een aantal aandoeningen:

• Hypofysetumor: een abnormale groei van cellen in de hypofyse
• Het syndroom van Sheehan: een aandoening waarbij de hypofyse is beschadigd als gevolg van ernstig bloedverlies tijdens de bevalling
• Traumatisch hoofdletsel: trauma aan het hoofd kan de hypofyse beschadigen, aangezien deze zich in de hersenen bevindt

Mensen met primaire bijnierinsufficiëntie lopen een groter risico op een bijniercrisis dan mensen met secundaire bijnierinsufficiëntie.

Bij beide soorten bijnierinsufficiëntie is de kans op een bijniercrisis echter groter als de aandoening niet gediagnosticeerd is of niet goed wordt behandeld / behandeld.

Stopzetting van glucocorticoïde geneesmiddelen

Als u glucocorticoïde medicatie gedurende een lange periode gebruikt en u stopt er plotseling mee, dan loopt u ook het risico een bijniercrisis te krijgen.

Bijnierbloeding

Dit is een zeldzame gebeurtenis waarbij de bijnier (of beide) bloedingen (bloedt uit). Hoe het precies gebeurt, is momenteel onbekend, maar de medische hypothese koppelt het aan de bijnieren die reageren op stress veroorzaakt door aandoeningen en situaties zoals sepsis, brandwonden, trauma en het gebruik van anticoagulantia.

Er zijn twee soorten bijnierbloeding: eenzijdige bijnierbloeding (die slechts één bijnier treft) en bilaterale bijnierbloeding (die beide klieren treft). Alleen de bilaterale bloeding leidt tot een bijniercrisis.

In de meeste gevallen is er meestal een gebeurtenis die de crisis veroorzaakt. Gastro-intestinale aandoeningen kunnen een bijniercrisis veroorzaken en dat geldt ook voor - hoewel minder vaak - infecties, fysieke stress, chirurgische stress, emotionele stress, uitdroging en ongelukken.

Diagnose

Het diagnosticeren van een bijniercrisis is meestal erg moeilijk omdat het symptomen deelt met veel andere aandoeningen zoals sepsis en cardiogene shock. Deze moeilijkheid wordt ook verergerd door het feit dat dit een levensbedreigende toestand is en dat elke vertraging van de behandeling fataal kan zijn.

Enkele van de tests die worden gebruikt om een ​​bijniercrisis te diagnosticeren, zijn:

• ACTH-stimulatietest: deze test meet de reactie van de bijnieren op stimulatie door ACTH. Het controleert of de bijnieren op de juiste manier op ACTH reageren door cortisol af te geven. Het meet eerst de cortisolspiegels in het bloed, geeft dan een injectie met ACTH en controleert de bloedcortisolspiegels opnieuw.
• Andere bloedtesten om de bloedsuikerspiegels, cortisolspiegels, kaliumspiegels en natriumspiegels te controleren, kunnen ook worden uitgevoerd.

Het diagnosticeren van een bijniercrisis tijdens de zwangerschap is gecompliceerd vanwege de vele veranderingen - hormonaal en anderszins - die optreden. Gewoonlijk zal een arts een diagnose stellen van een zwangere vrouw met een bijniercrisis wanneer haar symptomen extreem zijn of wanneer ze gepaard gaan met een lage bloedsuikerspiegel, een verlangen naar zout of een laag natriumgehalte in het bloed.

Behandeling

Hoge doses hydrocortison (een corticosteroïde) zijn de belangrijkste behandeling voor een bijniercrisis. De toediening van hydrocortison kan ofwel intraveneus (via een ader) of intramusculair (via een spier) zijn.

Intraveneuze vloeistoffen (IVF) worden ook gegeven om te helpen bij de uitdroging en lage bloeddruk.

Nadat de crisis onder controle is, wordt gestart met de behandeling van de onderliggende infectie of aandoening die de bijniercrisis heeft veroorzaakt (indien aanwezig).

Omgaan

Als bij u bijnierinsufficiëntie is vastgesteld of als u in het verleden een bijniercrisis heeft gehad, moet u altijd een medische kaart of label dragen of bij u hebben waarop staat dat u bijnierinsufficiëntie heeft. Het is vooral handig om ervoor te zorgen dat u de juiste behandeling krijgt als u een bijniercrisis ervaart.

Als u bijvoorbeeld bewusteloos bent tijdens een noodgeval waarbij u zonder kaart of tag naar het ziekenhuis wordt gebracht, zal kostbare tijd worden verspild aan het proberen een diagnose te stellen of zelfs te proberen u te behandelen voor een andere aandoening met vergelijkbare symptomen.

Zoals uw arts u heeft verteld, moet u mogelijk bereid zijn om uw inname van glucocorticoïden te verhogen of een noodprik te krijgen wanneer u zich in situaties van hoge stress bevindt - of dit nu fysiek of emotioneel is.

Als uw kind bijnierinsufficiëntie heeft, moet u als ouder waakzaam zijn voor tekenen van stress en altijd bereid zijn om een ​​noodinjectie met glucocorticoïden te geven of om de dosering of orale glucocorticoïden dienovereenkomstig te verhogen.

Meer tips

Het is een goed idee om de volgende tips in gedachten te houden als u risico loopt op bijniercrises:

• Zorg ervoor dat u altijd uw glucocorticoïde (meestal hydrocortison) bij u heeft.
• Vraag uw arts om u de juiste techniek voor intramusculaire injectie van de glucocorticoïden te laten zien.
• Als het uw kind is met bijnierinsufficiëntie of eerder een bijniercrisis heeft gehad, zorg er dan voor dat zijn / haar leraren, evenals de schoolbeheerder, hiervan op de hoogte zijn in geval van nood.
• Bevestig indien mogelijk dat de schoolverpleegkundige in staat is om correct injecties met glucocorticoïden toe te dienen, mocht dat nodig zijn.

Een woord van Verywell

Bijniercrisis is een levensbedreigende en mogelijke gebeurtenis. Als u enige vorm van bijnierinsufficiëntie heeft, moet u ervoor zorgen dat u en de mensen om u heen voldoende zijn voorbereid op het mogelijke optreden ervan. Paraatheid tijdens deze situaties is essentieel bij het beheersen van eventuele noodsituaties. Bovendien kan uw bereidheid u er zeker van zijn dat u uw gezondheid op de best mogelijke manier in stand houdt.