Oefening voor fibromyalgie en chronisch vermoeidheidssyndroom

Als je fibromyalgie (FMS) of chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS of ME / CVS) hebt, is het gebruikelijk dat goedbedoelende mensen dingen zeggen als: "Als je gewoon meer zou trainen, zou je je beter voelen."

Onderzoek wijst op voordelen van lichaamsbeweging voor het beheersen van de symptomen, vooral bij FMS, dus uw arts kan u ertoe aanzetten om ook actiever te zijn.Maar als u aan lichaamsbeweging doet, kunt u een symptoomflakkering krijgen die dagen aanhoudt. Dus wat is het: heeft lichaamsbeweging voordelen of is het schadelijk voor ons?

Oefening: nuttig of schadelijk?

Over het algemeen weten we dat het menselijk lichaam baat heeft bij lichaamsbeweging. Het maakt ons hart gezonder, helpt de bloedsuikerspiegel onder controle te houden, verbrandt overtollig vet, enz. We weten echter ook dat het voor mensen met FMS en ME / CVS echte problemen oplevert.

Er is geen eenvoudig antwoord op de vraag of lichaamsbeweging u zal helpen of pijn zal doen. Het antwoord kan in feite beide zijn, afhankelijk van hoe u de oefening benadert. U moet verschillende dingen overwegen voordat u erin springt.

Probeer niet het typische idee van lichaamsbeweging te accepteren. Het is de zeldzame persoon met FMS of ME / CVS die naar de sportschool kan gaan voor een zware training. De meesten kunnen beter aan lichaamsbeweging denken in termen van opzettelijke beweging gericht op het verbeteren van hun conditie.

Een ding dat redelijk consistent is voor mensen met deze aandoeningen, is dat lichaamsbeweging matig moet zijn en binnen uw limieten moet blijven. Bepalen wat die dingen voor u betekenen, is misschien niet eenvoudig, maar het is de eerste stap om uw trainings- / activiteitenniveau te verhogen. Het is ook belangrijk om de lengte en intensiteit van uw training extreem langzaam te verhogen.

Kijk eerst naar uw fitnessniveau. Wat gematigde lichaamsbeweging is, is voor ons allemaal anders. Iemand die in goede conditie is en niet lang ziek is geweest, kan het misschien 30 minuten verdragen op een loopband. De zieksten onder ons kunnen misschien niet meer dan een paar zachte strekoefeningen verdragen terwijl ze in bed liggen.

Ten tweede moet u realistisch zijn over uw inspanningstolerantie. Gooi het idee van "geen pijn, geen winst" uit het raam! Vertrouw op je lichaam als het je signalen geeft dat het tijd is om te stoppen. Houd ook in de gaten hoe u zich daarna voelt. Had u een toename van de symptomen in de dagen of twee na de training? Als dat het geval is, moet u wellicht terugschalen.

Over het algemeen is het het beste om met heel weinig inspanning te beginnen en door te werken tot het niveau dat voor u geschikt is. Als je momenteel helemaal niet actief bent, wil je misschien een paar yogahoudingen proberen die je zittend of liggend kunt doen. Als je eenmaal weet dat je dat kunt verdragen, kun je een andere pose of mogelijk een tweede sessie op een ander tijdstip van de dag toevoegen.

Fibromyalgie versus chronisch vermoeidheidssyndroom

De trainingservaring is afhankelijk van welke van deze aandoeningen u heeft. Ze hebben allebei te maken met inspanningsintolerantie, maar een kenmerkend symptoom van ME / CVS is postexertionele malaise (PEM), wat betekent dat er een scherpe opkomst is van de symptomen, vooral griepachtige symptomen, na inspanning. En, belangrijker nog, er is een onvermogen om de uitvoering de volgende dag fysiek te herhalen.

In één onderzoek reden mensen met ME / CVS en een gezonde controlegroep de ene dag op een hometrainer en kwamen de volgende dag terug om te zien of ze hun prestatie konden herhalen. De gezonde mensen konden dat wel, terwijl degenen met ME / cvs niet eens in de buurt konden komen voordat ze uitgeput waren.

Hoewel te veel lichaamsbeweging de symptomen van FMS kan verergeren, hebben we steeds meer onderzoeken die suggereren dat regelmatige lichaamsbeweging de symptomen helpt verlichten.

Hoewel het belangrijk is om voorzichtig te zijn met beide aandoeningen, moeten mensen met ME / CVS misschien nog voorzichtiger zijn als het gaat om het beginnen of vergroten van de inspanning.

Tekortkomingen van onderzoek

Er is een goede reden waarom artsen ons vertellen dat lichaamsbeweging belangrijk is: veel onderzoek toont aan dat het nuttig kan zijn. In feite zei een beoordeling uit 2016 van onderzoeken naar de behandeling van fibromyalgie dat lichaamsbeweging de enige behandeling was die sterk bewijs had dat het effectief was.

Dat onderzoek kan echter bepaalde gebreken of tekortkomingen vertonen.

Bij ME / cvs is het moeilijk om te weten wat het onderzoek eigenlijk zegt. Er worden meerdere definities van de aandoening gebruikt en bepaalde definities laten andere resultaten zien dan andere. Onderzoek met één definitie toont zelfs aan dat een type interventie dat graduele oefentherapie wordt genoemd, een veilige en effectieve behandeling is, terwijl een andere laat zien dat het schadelijk is.

Voor beide aandoeningen kan bewegingsonderzoek om een ​​aantal redenen problematisch zijn:

• Deelnemers moeten in staat zijn tot het type en de intensiteit van de training. Dat betekent dat de zieksten onder ons er niet bij zijn.
• Onderzoek is afhankelijk van vrijwilligers, en degenen met ernstige reacties op inspanning zullen minder snel vrijwilligerswerk doen dan degenen die het beter verdragen.
• Mensen met overlappende aandoeningen die de resultaten kunnen scheeftrekken, worden geëlimineerd, wat betekent dat geen van de onderzoeken wordt gedaan naar secundaire fibromyalgie die te wijten is aan andere pijnlijke of vermoeiende aandoeningen.
• Bepaalde subgroepen zijn mogelijk niet of ondervertegenwoordigd vanwege de bovenstaande factoren. Veel onderzoekers zijn van mening dat beide aandoeningen verschillende subgroepen omvatten die mogelijk verschillende behandelingen vereisen.

Deze potentiële problemen in combinatie met een negatieve reactie op lichaamsbeweging leiden ertoe dat veel mensen zich afvragen of het onderzoek valide is. We hebben zeker genoeg bewijs om te zeggen dat lichaamsbeweging sommigen van ons ten goede kan komen. Maar kunnen we het op ons allemaal toepassen?

Aanbevolen oefeningen

Toen eenmaal uit onderzoek bleek dat lichaamsbeweging mensen met FMS ten goede komt, begonnen onderzoeken zich te concentreren op welke soorten oefeningen het beste waren, waardoor we solide informatie kregen over specifieke methoden.

Voor ME / cvs heeft het meeste aan inspanning gerelateerde onderzoek zich echter gericht op limieten en of het stellen van limieten mensen toelaat om te oefenen. Dit geeft ons weinig informatie over specifieke vormen van lichaamsbeweging die kunnen helpen bij ME / cvs-symptomen.

Omdat pijnsymptomen van FMS en ME / CVS echter zo op elkaar lijken, en omdat de oefeningen die worden aanbevolen voor FMS zachtaardig zijn, kunnen deze vormen van lichaamsbeweging een goede plek zijn om te beginnen voor mensen met ME / CVS.

Hoe milder de oefening, hoe beter deze waarschijnlijk voor u zal zijn. Veel aanbevolen oefeningen zijn onder meer:

• Warmwateroefening
• Yoga
• Tai chi
• Qigong
• Pilates

Zorg er bij het starten voor dat u zich houdt aan oefeningen / houdingen waarbij u op de grond ligt, zit of in een zeer stabiele staande positie. Veel mensen met FMS en ME / CVS zijn vatbaar voor duizeligheid, vooral bij het staan.

Andere low-impact oefeningen zijn onder meer:

• Fietsen
• Lopen
• Step-aerobics (als je in redelijk goede conditie bent)

Onthoud dat de sleutel is om langzaam te beginnen, zorgvuldig op uw symptomen te letten en het inspanningsniveau te vinden dat op dit moment geschikt voor u is. Houd rekening met het volgende:

• Duw jezelf om in beweging te komen, maar dwing jezelf niet om meer te doen totdat je weet dat je er klaar voor bent.
• Verwacht enkele tegenslagen - u zult moeten experimenteren om uw huidige tolerantieniveau te vinden.
• Onthoud dat inspanning in alle vormen voorkomt. Probeer niet te sporten op een dag dat u ook naar de supermarkt gaat of iets anders doet dat inspannend is.
• Neem vrije dagen wanneer je ze nodig hebt, maar geef niet op! De uitbetaling zou minder pijn, meer energie en een betere kwaliteit van leven kunnen zijn.

Het is belangrijk om met uw arts te praten voordat u aan een trainingsroutine begint. Hij / zij kan u misschien adviseren over waar u moet beginnen of u doorverwijzen naar bronnen in uw gemeenschap die kunnen helpen.