Hoe obesitas wordt behandeld

Het algemene doel van een succesvolle behandeling van obesitas is dat een persoon een gezond gewicht bereikt en daar langdurig blijft. Het lijkt eenvoudig, maar de behandeling van obesitas is complex en variabel.

Er moeten verschillende gebieden worden aangepakt voordat een effectief behandelplan voor obesitas kan worden opgesteld, waaronder:

• Dieetveranderingen (naar wat en / of hoeveel wordt gegeten)
• Oefening (inclusief activiteitenplannen en trainingsroutines)
• Gedragsverandering (zoals werken aan wilskracht en het aanpakken van emotioneel eten)

In sommige gevallen omvat de behandeling van obesitas ook geneesmiddelen op recept die zijn gericht op het verminderen van de eetlust en / of bariatrische chirurgie zoals maagbypass.

Momenteel zijn er acht voorgeschreven medicijnen goedgekeurd voor gebruik op korte en lange termijn bij obesitas. Deze omvatten Xenical, Saxenda, Qysmia, Belviq en Contrave voor langdurig gebruik, en Phentermine en phendimetrazine voor kortdurend gebruik.

Geen enkele behandeling van obesitas werkt voor iedereen, maar afvallen en afvallen komt in wezen neer op twee belangrijke componenten: een caloriearm dieet en een fysieke fitnessroutine.

Multidisciplinaire teams voor gewichtsverlies

Onderzoek heeft aangetoond dat de meest succesvolle langetermijnaanpak voor het omgaan met obesitas een veelzijdig behandelplan is, bijvoorbeeld door met meer dan één zorgverlener uit verschillende specialismen te werken (een "multidisciplinair team").

Een compleet programma voor gewichtsverlies moet worden geleid en gecontroleerd door een team van experts, waaronder een adviseur of coach, artsen, diëtisten en anderen.

Voorbeelden van zorgverleners die kunnen helpen bij het afvallen zijn:

• Diëtisten die voorlichting geven over voeding en helpen bij het plannen van maaltijden
• Gedragsconsulenten om emotionele problemen aan te pakken die verband houden met te veel eten
• Levenscoaches ter ondersteuning van het stellen en bereiken van doelstellingen voor gewichtsverlies
• Fitnesscoaches om een ​​veilig en effectief oefenplan op te stellen
• Obesitasspecialisten: artsen, nurse practitioners en andere zorgverleners die een speciale training hebben gevolgd in de behandeling van obesitas en die lid zijn van de Obesity Medicine Association (OMA)

Een programma voor gewichtsverlies heeft doorgaans een initiële fase van gewichtsverlies, gevolgd door een onderhoudsfase om gewichtsverlies op de lange termijn te ondersteunen.

De eerste fase duurt doorgaans minimaal zes maanden. Na het aanvankelijke gewichtsverlies wordt de onderhoudsfase voor nog eens 12 maanden of langer geïmplementeerd.

Dieet, activiteit en levensstijl

Een succesvolle behandeling van obesitas en gewichtsverlies komen niet voor zonder veranderingen in voeding en levensstijl aan te brengen. Iedereen met een diagnose van zwaarlijvigheid kan verwachten veranderingen aan te brengen in hun eetgewoonten en hun niveau van fysieke activiteit te verhogen.

Het exacte dieet en activiteitenplan dat een persoon volgt, is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder:

• De huidige voedingsbehoeften van een individu
• De hoeveelheid gewicht die een persoon nodig heeft om te verliezen
• De algemene gezondheidstoestand van een persoon en andere medische aandoeningen
• Hoe bereid iemand is om zich aan het plan te committeren en eraan deel te nemen

Langzaam, gestaag gewichtsverlies gedurende een langere periode wordt beschouwd als de veiligste en meest effectieve manier om af te vallen en af ​​te blijven.

Iemand met obesitas kan verbeteringen in zijn gezondheid beginnen te zien voordat hij veel is afgevallen. Volgens de National Institutes of Health kan een bescheiden gewichtsverlies van 3-5% van het totale gewicht van een persoon voldoende zijn om positieve gezondheidsveranderingen, zoals verlaagde bloeddruk en bloedsuikerspiegels, te laten plaatsvinden.

Een persoon die 250 pond weegt, kan bijvoorbeeld een verbeterde gezondheid gaan opmerken nadat hij slechts 12 pond is afgevallen.

Eetpatroon

Er is niet één dieetplan dat effectief is voor iedereen die probeert af te vallen en zijn gezondheid te verbeteren. De voedingsbehoeften en voorkeuren van iedereen zijn anders, dus de voedingscomponent van een behandelplan voor obesitas zal zeer individueel zijn.

De primaire aanbeveling voor de meeste behandelplannen voor obesitas is echter om de voedselinname te verminderen om het aantal calorieën dat per dag wordt geconsumeerd te verminderen.

Volgens een studie uit 2017 gepubliceerd inHedendaagse klinische onderzoeken, hoeveel calorieën iemand per dag eet, kan meer invloed hebben op het gewichtsverlies dan het soort dieet dat ze volgen.

De studie omvatte twee groepen: de ene met een vetarm dieet en de andere met een koolhydraatarm dieet. Beide groepen beperkten hun inname met 500 calorieën per dag. Hoewel ze zich concentreerden op het verminderen van verschillende soorten voedsel, verloren beide groepen exact hetzelfde gewicht.

Volgens het National Institute of Health bestaat een typisch dieet voor gewichtsverlies voor obesitas uit ongeveer 1.200 tot 1.500 calorieën voor vrouwen en 1.500 tot 1.800 voor mannen.

Het exacte aantal calorieën dat een persoon per dag moet eten, wordt echter bepaald door een zorgverlener die rekening heeft gehouden met zijn algehele gezondheid, activiteitenniveau en metabolisme.

Er is geen definitief dieet dat wordt beschouwd als het beste dieet voor de behandeling van obesitas, maar er zijn enkele algemene richtlijnen voor gezond gewichtsverlies, waaronder:

• Fruit en groenten. Vervang voedingsmiddelen met een hoge energiedichtheid maar weinig voedingswaarde (zoals donuts, snoep en snel of bewerkt voedsel) door voedingsmiddelen met minder calorieën maar meer voeding (zoals groenten en fruit).
• Vezel. Eet veel vezels en weinig vet, zoals havermout, quinoa, bonen en peulvruchten. Deze voedingsmiddelen hebben veel tijd nodig om te verteren, dus ze stillen de honger en helpen je om geen extra tussendoortjes of maaltijden te eten.
• Volkoren. Verminder de enkelvoudige koolhydraten (zoals witbrood en pasta, cakes en koekjes en andere zoete lekkernijen) in uw dieet. Ruil ze in voor volkoren granen zoals volkorenbrood en meergranenbrood, volkorenpasta, quinoa en gerst.
• Plantaardig. Verhoog uw inname van plantaardig voedsel zoals verse groenten en fruit, en eet minder voedsel met verzadigd vet (zoals dierlijke producten).
• Controle over de porties. Eet kleinere porties. Probeer verschillende kleine maaltijden en snacks te eten in plaats van drie grote maaltijden per dag.
• Sla frisdrank over. Vermijd met suiker beladen dranken zoals frisdrank en energiedrankjes. Zorg ervoor dat u de etiketten controleert, aangezien veel commercieel verkochte dranken vol zitten met verborgen suiker.
• Gezonde vetten. Vermijd verzadigde vetten en transvetten, die voornamelijk voorkomen in verwerkt, verpakt en fastfood. Richt u in plaats daarvan op hart-gezonde vetten uit plantaardige bronnen zoals avocado's, olijfolie en noten.

De belangrijkste overweging is om een ​​dieetplan te kiezen dat voor de lange termijn kan worden gebruikt.

Wees op uw hoede voor elk dieet dat beweert een snelle of gemakkelijke oplossing te zijn. Veilig afvallen (en afhouden) kost tijd. "Crash-diëten", rage-diëten en andere extreme eetplannen kunnen op korte termijn tot snel gewichtsverlies leiden, maar ze zijn niet duurzaam, effectief of veilig om te gebruiken als behandelplan voor de lange termijn.

Fysieke activiteit

Een regelmatige trainingsroutine is een essentieel onderdeel van de behandeling van obesitas, maar gewichtsverlies en een sterker lichaam zijn niet de enige voordelen.

Volgens een studie uit 2014 gepubliceerd in het tijdschriftVooruitgang bij cardiovasculaire aandoeningen, kan lichaamsbeweging vooral gunstig zijn voor mensen die risico lopen op de gemeenschappelijke comorbiditeit van obesitas, zoals diabetes en hart- en vaatziekten.

Een effectief trainingsregime begint langzaam en wordt geleidelijk aan inspannend met de tijd, waardoor de kracht en het uithoudingsvermogen van een persoon geleidelijk toenemen.

Mensen met obesitas moeten de aanbevelingen van hun arts opvolgen voor de hoeveelheid lichaamsbeweging die ze elke week moeten nastreven. Hoewel het doel voor de meeste mensen zal zijn om zoveel mogelijk lichamelijke activiteit te doen als ze kunnen verdragen, zullen specifieke factoren bepalen hoeveel en welk type oefening wordt aanbevolen.

Een zorgverlener zal bijvoorbeeld overwegen of iemand gezondheidsproblemen of fysieke beperkingen heeft bij het doen van aanbevelingen voor lichaamsbeweging.

In eerste instantie kan een eenvoudige routine, zoals dagelijks wandelen, voldoende zijn. De algemene vuistregel is ten minste 150 minuten lichaamsbeweging met matige intensiteit per week.

Sommige mensen geven de voorkeur aan aërobe oefeningen, zoals elke dag een stevige wandeling maken, terwijl anderen graag gewichtheffen. U kunt beide zelfs combineren voor een volledige lichaamstraining. Als u een vorm van lichaamsbeweging kiest die u leuk vindt en waar u zich aan kunt houden, is de kans groter dat u uw langetermijndoelstellingen voor gewichtsverlies ondersteunt.

Gedragingen

Voor veel mensen met obesitas is afvallen niet zo eenvoudig als het volgen van een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging. De emotionele en gedragsaspecten van obesitas moeten ook worden aangepakt om de behandeling succesvol te laten zijn.

Er zijn bijvoorbeeld een aantal redenen waarom mensen te veel eten, maar soms is iemand zich er niet eens van bewust wat hem daartoe drijft.

Programma's voor gedragsverandering onder leiding van professionele adviseurs kunnen mensen met obesitas helpen bij het identificeren van stressoren en andere factoren die hun eetgewoonten voeden en om ermee om te gaan.

Het aanpakken van gedrag als onderdeel van de behandeling van obesitas kan ook omvatten:

• Een-op-een individuele of cognitieve gedragstherapie
• Coachingsessies om uitdagingen te identificeren en doelen te stellen
• Steungroepen zoals Anonieme Overeters of WW (voorheen Weight Watchers)

Medicijnen op recept

Als behandelingsmodaliteiten zoals een verandering in dieet en levensstijl niet succesvol zijn, kunnen zorgverleners medicijnen voorschrijven om af te vallen.

Voorbeelden van vaak voorgeschreven afslankmedicijnen zijn:

• Xenical (orlistat) blokkeert de opname van ongeveer 30% van het voedingsvet. Een lagere dosis vrij verkrijgbare formule van hetzelfde medicijn wordt verkocht onder de merknaam Alli.
• Phentermine is een eetlustremmer. Het was een onderdeel van een ouder combinatiemedicijn genaamd fenfluramine en / of dexfenfluramine ("fen-phen") dat in 1997 van de markt werd gehaald. Het is belangrijk om te weten dat de geïsoleerde vorm van fentermine niet geassocieerd is met de ernstige bijwerkingen van fen-phen (zoals hartklepproblemen).
• Saxenda (liraglutide) is een injecteerbaar medicijn dat, samen met dieet en lichaamsbeweging, is goedgekeurd om het gewicht te helpen beheersen.

Een persoon met obesitas moet aan specifieke criteria voldoen om in aanmerking te komen voor afslankmedicijnen op recept, en ze moeten tijdens het gebruik nauwlettend worden gevolgd door een zorgverlener.

Artsen zullen verschillende factoren in overweging nemen om te bepalen of iemand in aanmerking komt voor afslankmedicatie, zoals:

• Contra-indicaties (zoals zwangerschap of een voorgeschiedenis van eetstoornissen)
• De mogelijke bijwerkingen en risico's van de medicatie in vergelijking met de voordelen
• Alle andere medicijnen die u gebruikt en die kunnen interageren met afslankmiddelen (zoals antidepressiva of migrainemedicijnen)
• Gezondheidsgeschiedenis (aangezien sommige medicijnen niet kunnen worden gegeven aan mensen met bepaalde gezondheidsproblemen zoals ongecontroleerde hoge bloeddruk en glaucoom)
• Body mass index (BMI). Over het algemeen moet een persoon een BMI van meer dan 30 hebben om afslankmedicatie te krijgenofeen BMI van meer dan 27 met complicaties door obesitas (zoals diabetes type 2 of hoge bloeddruk)

Chirurgie en apparaten

Gewichtsverlieschirurgie (ook wel bariatrische chirurgie genoemd) is een andere behandelingsoptie voor obesitas. Deze procedures zijn echter meestal gereserveerd voor mensen die niet hebben gereageerd op veranderingen in dieet, fysieke activiteit, gedrag en levensstijl.

Net als bij voorgeschreven medicatie, moet een persoon aan specifieke criteria voldoen om in aanmerking te komen voor een afslankoperatie. De American Society for Metabolic and Bariatric Surgery (ASMBS) stelt dat aan de volgende criteria moet worden voldaan om in aanmerking te komen voor bariatrische chirurgie:

• Morbide obesitas (een BMI van 40 of hoger)ofeen BMI van 35 of hoger met een ernstige gewichtsgerelateerde medische aandoening (comorbiditeit) zoals diabetes type 2 of hoge bloeddruk
• Niet in staat om af te vallen met andere methoden, zoals veranderingen in voeding en levensstijl, medicatie en gedragsverandering

Het is ook belangrijk dat iemand die bariatrische chirurgie zoekt, zich inzet voor het aanbrengen van langetermijnveranderingen in zijn dieet en levensstijl om ervoor te zorgen dat de resultaten van de operatie succesvol zijn.

Er zijn verschillende soorten chirurgische ingrepen die kunnen helpen bij het afvallen, maar de meeste zijn ontworpen om de hoeveelheid ruimte in de maag fysiek te beperken en de eetlust te verminderen.

Maag-bypass-operatie

Tijdens een maagbypassoperatie wordt een klein zakje gemaakt waar de bovenkant van de maag in verbinding staat met de dunne darm, waardoor voedsel en vloeistof van het zakje naar de darm kunnen reizen, waarbij het grootste deel van de maag wordt omzeild.

Na de procedure is de voedselopname beperkt tot slechts kleine hoeveelheden tegelijk. Het omleiden van de darmen kan bijdragen aan de vaak voorkomende bijwerkingen van een maagbypassoperatie, zoals voedingstekorten.

Laparoscopische verstelbare maagband (LAGB)

Laparoscopisch verstelbare maagband (LAGB) maakt gebruik van een verstelbare band die strak wordt getrokken om twee aparte zakjes in de maag te creëren. De procedure beperkt hoeveel voedsel een persoon kan eten voordat ze zich vol voelen en zorgt ervoor dat het langer duurt voordat voedsel wordt geleegd uit de maag.

Maag mouw

In vergelijking met een maagbypass is een maaghuls een eenvoudigere operatie om een ​​deel van de maag te verwijderen.Door een kleiner reservoir in de maag te creëren, wordt de hoeveelheid voedsel die iemand kan eten voordat hij zich vol voelt drastisch verminderd.

Bij maagkokerprocedures worden de darmen niet omgeleid en wordt over het algemeen als veiliger beschouwd dan andere operaties, maar er zijn korte- en langetermijncomplicaties bij een maagkokerchirurgie.

Vagale zenuwblokkade

Vagale zenuwblokkade (of vBloc) werd in 2014 door de FDA goedgekeurd. Het apparaat wordt onder de huid van de buik geïmplanteerd en stuurt elektrische impulsen naar de hersenen met een "bericht" dat de maag vol is.

Om in aanmerking te komen voor een behandeling van de nervus vagusblokkade, moet een persoon een BMI van 35-45 hebben, ten minste één aan obesitas gerelateerde aandoening, en de afgelopen vijf jaar niet zijn geslaagd met andere begeleide afslankprogramma's.

AspireAssist-apparaat

De AspireAssist werd in 2016 goedgekeurd door de FDA. Het apparaat is een chirurgisch geplaatste gastronomische buis waarmee een persoon na het eten een deel van de maaginhoud in het toilet kan laten lopen.

Net als bij andere chirurgische ingrepen, wordt het AspireAssist-apparaat alleen aanbevolen voor mensen met een BMI tussen 35-55 die niet in staat zijn geweest om op niet-chirurgische wijze af te vallen.

Een woord van Verywell

Voor mensen bij wie obesitas is vastgesteld, beginnen de behandelingsopties meestal met veranderingen in het dieet en de levensstijl, en vervolgens met gedragsverandering en voorgeschreven afslankmedicatie. Als deze maatregelen niet succesvol zijn, kan bariatrische chirurgie of apparaten worden overwogen als aan specifieke criteria wordt voldaan.

Elke benadering heeft voor- en nadelen. Wat voor één persoon werkt, werkt mogelijk niet voor iemand anders. Elke persoon met obesitas moet zijn voedings-, fysieke en emotionele behoeften met zijn zorgteam bespreken en de risico's en voordelen van elke behandeling evalueren, alvorens te beslissen welke aanpak hem het beste helpt om op de lange termijn af te vallen.