Na het overleven van een beroerte, kan een overlevende van een beroerte minder empathisch worden voor anderen. Empathie is het vermogen om dingen vanuit het perspectief van een ander te zien. Empathie is vooral belangrijk om te begrijpen hoe een ander zich voelt. Wanneer iemand geen empathie heeft, gedraagt hij zich vaak ongevoelig ten opzichte van anderen, en dit maakt anderen van streek.
Een gebrek aan empathie kan dus ernstige gevolgen hebben als het gaat om interpersoonlijke relaties. Aangezien veel van onze interacties met anderen afhangen van het onderhouden van adequate relaties, is een gebrek aan empathie een ernstige zaak. Wanneer een beroerte ervoor zorgt dat iemand deze belangrijke vaardigheid van empathie verliest, heeft dit invloed op de overlevende van de beroerte en op iedereen met wie ze omgaat, vooral naaste familieleden.
Sam Edwards / Getty ImagesSoorten beroertes die verlies van empathie kunnen veroorzaken
Niet alle beroertes veroorzaken verlies van empathie. Een beroerte kan een verwoestende gebeurtenis zijn, en soms kan het een overlevende van een beroerte een tijdje meer op zichzelf en minder op anderen gefocust maken. Maar na een aanpassingsperiode na een beroerte, zal een overlevende van een beroerte doorgaans weer even gevoelig en empathisch worden als vóór de beroerte - tenzij hij een beroerte heeft gehad op het gebied van de hersenen dat empathie regelt.
Over het algemeen hebben verwondingen aan de rechterkant van de hersenen meer kans om empathie te beïnvloeden dan verwondingen aan de linkerkant van de hersenen. Bij rechtshandige mensen controleert de linkerkant van de hersenen de taal en bij linkshandigen kan de rechterkant van de hersenen of de linkerkant van de hersenen de taal beheersen. Dus of een overlevende van een beroerte een taaltekort zal hebben, hangt ervan af of hij linkshandig of rechtshandig is. Maar het is niet duidelijk of handigheid de kant van de hersenen bepaalt die empathie regelt.
De hersengebieden die het meest waarschijnlijk een tekort aan empathie veroorzaken, zijn de rechter prefrontale cortex, de rechter insula en de rechter temporale gyrus. Deze gebieden worden doorgaans geassocieerd met emoties, geheugen en controle over gedrag. Relatief nieuwe technologie heeft het mogelijk gemaakt om deze gebieden te lokaliseren en te identificeren als onderactief bij overlevenden van een beroerte die geen empathie hebben. Al deze nieuwe informatie die is verkregen door het bestuderen van overlevenden van een beroerte, kan in de toekomst nuttig zijn om een beter begrip te krijgen van aandoeningen zoals autisme, dat gedeeltelijk wordt gekenmerkt door een gebrek aan empathie.
Wat te doen
Mensen die geen empathie hebben, komen doorgaans over als zich niet bewust van de gevoelens van anderen, sociaal onhandig of onbeleefd. Ironisch genoeg worden mensen die dergelijk onaangenaam gedrag vertonen vanwege een neurologische empathiehandicap vaak afgewezen door de mensen om hen heen, omdat zelfs 'normale' individuen meestal niet empathisch zijn voor het gebrek aan empathie. Dit leidt tot verder sociaal isolement en problemen om hulp te zoeken bij anderen. De verzorger (meestal een echtgenoot of een volwassen kind) kan zich bedroefd en afgewezen voelen door de onachtzaamheid van een overlevende van een beroerte die geen empathie heeft. De zorgverleners en dierbaren kunnen moeite hebben om met het verwarrende gedrag om te gaan zonder te begrijpen waarom de overlevende van een beroerte zo gemeen is.
Het is moeilijk om een gebrek aan empathie te overwinnen. Veel mensen hebben om te beginnen een laag niveau van empathie en het is een handicap die moeilijk te overwinnen is, maar niet onmogelijk om te verbeteren. Een van de uitdagingen als het gaat om een verwonding van het 'empathiegebied' na een beroerte, is dat hetzelfde gebied van de rechter frontale kwab dat empathie regelt, zich ook bevindt in de buurt van het gebied van de hersenen dat het vermogen van een persoon om haar beroerte te begrijpen regelt. . Dus een overlevende van een beroerte die geen empathie heeft, kan vaak niet volledig bevatten dat ze een beroerte heeft gehad, en zal daarom minder snel moeite doen om het probleem te verbeteren.
Counseling kan een zekere mate van inzicht bieden voor zorgverleners en voor sommige overlevenden van een beroerte. Professionele therapie kan nuttige richtlijnen opleveren voor patiënten en zorgverleners. Zo kunnen eenvoudigere manieren om gevoelens duidelijk en direct over te brengen misverstanden voorkomen.
Eenvoudige methoden om routinematig naar de gevoelens van mensen te vragen, kunnen betere relaties bevorderen dan het onderwerp helemaal negeren. Oefeningen die bedoeld zijn om de gevoelens van mensen te benoemen en de juiste reacties op die gevoelens kunnen helpen bij het opnieuw opbouwen van een deel van de vaardigheden die verloren zijn gegaan als een beroerte de rechter prefrontale cortex aantast. Dit kan een aantal van de sociale, relatie- en werkgerelateerde gevolgen helpen verlichten die het gevolg zijn van een laag niveau van empathie.
