Wanneer longkanker zich uitbreidt naar het bot

stockdevil / Getty Images

Longkanker met botmetastasen verwijst naar de uitzaaiing van kanker van de primaire (oorspronkelijke) tumor naar het bot. De verspreiding van kankercellen vindt plaats via de bloedbaan of het lymfestelsel (een systeem van vloeistoffen, vaten en organen die het lichaam beschermen tegen vreemde indringers).

Botmetastasen van longkanker treffen tussen 30% en 40% van de mensen met gevorderde longkanker. Bij mensen met longkanker zijn de botten de derde meest voorkomende plaats voor uitzaaiingen na de lever en de bijnieren.

Hoewel longkanker die zich heeft uitgezaaid naar het bot niet te genezen is, zijn er behandelingen die de overlevingstijden aanzienlijk kunnen verlengen en uw algehele kwaliteit van leven kunnen verbeteren. Bovendien is het belangrijk op te merken dat botmetastasen niet allemaal hetzelfde zijn: sommige hebben gunstiger resultaten dan andere.

Longkanker met botmetastasen is niet hetzelfde als botkanker waarbij kanker in de botten zelf ontstaat.

Heel goed / Ellen Lindner

Botten aangetast

Volgens een recensie uit 2014 inTherapeutische vooruitgang in de medische oncologie,de meest voorkomende botten waarnaar longkanker zich verspreidt zijn (in volgorde van frequentie):

• De ruggengraat
• De ribben
• Het darmbeen (het breedste deel van de bekkenbeenderen)
• Het heiligbeen (het driehoekige bot aan de basis van de wervelkolom)
• Het dijbeen
• Het opperarmbeen (bovenarmbeen)
• De scapula (schouderblad)
• Het borstbeen

Longkanker kan zich soms ook verspreiden naar de botten van handen en voeten.

Symptomen van botmetastasen door longkanker

Pijn is typisch het eerste symptoom van botmetastasen in ongeveer 80% van de gevallen.De pijn kan aanvankelijk aanvoelen als een doffe spierspanning, maar wordt geleidelijk erger en wordt ernstig. De pijn is vaak erger 's nachts of bij beweging.

Als botmetastasen betrekking hebben op de wervelkolom, kan compressie van het ruggenmerg door de tumor aanvankelijk gepaard gaan met rugpijn en zwakte van de ledematen. Gevoelloosheid en paresthesie (een branderig, prikkelend gevoel) kunnen ook optreden in gebieden onder de plaats van de spinale compressie.

De compressie van zenuwen in de lumbale wervelkolom, ook wel een zenuwwortelcompressie genoemd, kan radiculaire pijn veroorzaken. De aandoening, ook wel aangeduid als pijn, wordt gekenmerkt door schietende pijn in andere afgelegen delen van het lichaam als gevolg van de druk die wordt uitgeoefend op zenuwen in de onderste wervelkolom.

Complicaties

Botmetastasen van longkanker kunnen ernstige complicaties veroorzaken naarmate de maligniteit vordert, waardoor niet alleen de wervelkolom en de integriteit van de botten worden ondermijnd, maar ook metabole veranderingen worden veroorzaakt die het functioneren van een persoon in gevaar kunnen brengen.

Cauda Equina-syndroom

Metastatische compressie van het ruggenmerg (MSCC) kan vaak optreden als een medisch noodgeval. In eerste instantie kan er plaatselijk oedeem zijn (zwelling rond de plaats van compressie) en veneuze congestie (verstoring van de normale bloedstroom). Als ze vroeg worden behandeld, kunnen deze aandoeningen worden teruggedraaid.

Langdurige veneuze congestie als gevolg van MSCC kan echter leiden tot ernstig vaatletsel, necrose van het ruggenmerg (weefselsterfte) en permanente schade aan het ruggenmerg.

In zeldzame gevallen kan metastatische compressie van het ruggenmerg leiden tot cauda equinasyndroom, resulterend in zwakte van de ledematen, ischias (uitstralende pijn in de onderrug en benen), het verlies van reflexen in de onderste ledematen en het verlies van darm- en / of blaasfunctie .

Het Cauda-paardensyndroom wordt als een medisch noodgeval beschouwd. Als de symptomen niet onmiddellijk worden behandeld (meestal met een operatie), kunnen de symptomen permanent worden.

Pathologische fracturen

Soms is het eerste teken van uitzaaiing van longkanker tot op het bot een breuk. Dit wordt een pathologische fractuur genoemd waarbij de integriteit van het bot wordt aangetast doordat normaal botweefsel wordt vervangen door kankercellen. Deze fracturen kunnen optreden zonder noemenswaardig trauma, vaak spontaan tijdens het uitvoeren van alledaagse taken of zelfs omrollen in bed.

Pathologische fracturen worden over het algemeen voorafgegaan of gaan gepaard met constante pijn. Pijn door fracturen in de wervelkolom of ribben zal over het algemeen verergeren tijdens het zitten of staan. Ischias, misvorming en immobiliteit zijn veel voorkomende gevolgen van een pathologische fractuur als gevolg van botmetastasen.

Hypercalciëmie en bloedarmoede

De afbraak van bot en het vrijkomen van calcium in de bloedbaan kan een aandoening veroorzaken die bekend staat als hypercalciëmie (abnormaal hoog calciumgehalte in het bloed). Symptomen zijn onder meer extreme dorst, zwakte, misselijkheid of braken, minder plassen en spier- en gewrichtspijn.

Bij mensen met botmetastasen wordt hypercalciëmie als een medisch noodgeval beschouwd en kan het leiden tot hartritmestoornissen (abnormaal hartritme), desoriëntatie en zelfs de dood als het niet op de juiste manier wordt behandeld.

Botmetastasen kunnen ook myeloftisische anemie veroorzaken, een ernstige vorm van anemie die wordt veroorzaakt door de verplaatsing van beenmerg door kankercellen. Het treedt meestal op naarmate de maligniteit vordert, en veroorzaakt vermoeidheid, zwakte, kortademigheid en een lage tolerantie voor lichaamsbeweging en fysieke activiteit.

Diagnose

Botmetastasen van longkanker worden gediagnosticeerd met beeldvormende onderzoeken. Naast het bevestigen dat kanker zich naar de botten heeft verspreid, kunnen beeldvormende onderzoeken helpen bij het identificeren van het type botmetastasen dat erbij betrokken is.

Beeldvormingstests die worden gebruikt voor de diagnose van botmetastasen zijn onder meer:

• Röntgenfoto's: röntgenfoto's kunnen soms laesies herkennen die worden veroorzaakt door het verlies van botmineraal, maar alleen als de laesies groot zijn.
• Computertomografie (CT): CT-scans maken gebruik van meerdere röntgenfoto's om driedimensionale "plakjes" van interne organen en structuren te creëren. Ze zijn gevoeliger dan röntgenfoto's en kunnen beter onderscheid maken tussen soorten botlaesies.
• Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): MRI-scans gebruiken krachtige magnetische en radiogolven om zeer gedetailleerde beelden te maken. MRI's zijn gevoeliger en specifieker dan röntgenfoto's en CT-scans bij het diagnosticeren van botmetastasen en kunnen veilig worden gebruikt bij zwangere vrouwen vanwege het ontbreken van ioniserende straling.
• Positronemissietomografie (PET): PET-scans zijn uiterst gevoelig voor het diagnosticeren van botmetastasen, omdat ze abnormaal actieve celgroei kunnen detecteren die kenmerkend is voor kanker.
• Botscans: hoewel een beschikbare optie, worden botscans tegenwoordig minder vaak gebruikt, omdat ze kanker vaak niet kunnen onderscheiden van andere botaandoeningen.

Deze beeldvormende tests zouden worden ondersteund door bloedtesten, waaronder een volledig bloedbeeld (CBC) om te controleren op bloedarmoede en andere bloedcelafwijkingen en een uitgebreid metabool panel (CMP) om hypercalciëmie te helpen identificeren voordat het ernstig wordt.

Weefselbiopsie en histologie (het microscopisch onderzoek van weefsels en cellen) wordt doorgaans niet gebruikt bij botmetastasen, tenzij de plaats van de primaire tumor onbekend is.

Classificatie

De classificatie van botmetastasen kan artsen helpen het waarschijnlijke verloop en de uitkomst van de ziekte te voorspellen. In tegenstelling tot de stadiëring van longkanker, geeft de classificatie van botmetastasen niet aan hoe de ziekte wordt behandeld. Het geeft de arts eerder een idee van hoe de uitzaaiingen zullen verlopen.

Botmetastasen worden doorgaans als volgt geclassificeerd op basis van beeldvormende onderzoeken:

• Osteolytisch: Osteolyse wordt gekenmerkt door het verlies van botmineraal, wat leidt tot verzachte botgebieden (osteolytische laesies).
• Sclerotisch: sclerose is de abnormale toename van de dikte en dichtheid van weefsels, wat leidt tot de vorming van dikke plekken (sclerotische laesies) op het bot.
• Gemengd: sommige mensen met botmetastasen hebben zowel osteolytische als sclerotische laesies.

Van de drie hebben sclerotische metastasen (ook wel osteoblastische metastasen genoemd) de neiging langzamer te vorderen dan osteolytische metastasen. Bovendien worden sclerotische metastasen minder vaak geassocieerd met hypercalciëmie dan osteolytische metastasen, die actief calcium in de bloedbaan kunnen uitlogen.

Behandeling

De behandeling van longkanker met botmetastasen is in de eerste plaats palliatief - dat wil zeggen, het is bedoeld om de symptomen te verlichten in plaats van kanker te genezen. Het primaire doel van de behandeling is om pijn te verminderen en breuken en andere ernstige complicaties te voorkomen of te behandelen.

Wat dat gezegd is, voor mensen met slechts een paar metastasen (aangeduid als oligometastatische ziekte), kunnen oncologen overwegen om de metastasen agressief te behandelen in de hoop op overleving op lange termijn.

Behandelingsopties voor botmetastasen kunnen grofweg worden geclassificeerd als ofwel systemisch (waarbij het hele lichaam betrokken is) of lokaal (waarbij bot- of botgerelateerde symptomen betrokken zijn).

Systemische behandelingen

Voor de meeste mensen met botmetastasen kan de behandeling van de primaire tumor niet alleen helpen de verspreiding van de ziekte onder controle te houden, maar ook pijnverlichting bieden. Veel voorkomende opties zijn:

• Chemotherapie: Chemotherapie wordt doorgaans gebruikt als de belangrijkste behandeling voor uitgezaaide kanker. Het kan tumoren helpen verkleinen, de progressie van de ziekte vertragen en de druk op zenuwwortels en in botten die pijn veroorzaken, verlichten.
• Gerichte therapie: Gerichte therapieën zijn een nieuwere vorm van behandeling die gericht is op kankercellen met specifieke genetische mutaties en deze doden. Genetische profilering wordt uitgevoerd om te zien of u in aanmerking komt voor behandeling. Therapie-opties omvatten geneesmiddelen zoals Tarceva (erlotinib), Tagrisso (osimertinib) en Xalkori (crizotinib).
• Immunotherapie: Immunotherapeutische geneesmiddelen werken door uw immuunsysteem te gebruiken om kanker direct te bestrijden. Opdivo (nivolumab) en Keytruda (pembrolizumab) zijn twee geneesmiddelen die voor dergelijk gebruik zijn goedgekeurd.

Klinische onderzoeken moeten ook worden overwogen als u gevorderde longkanker met uitzaaiingen heeft, vooral als uw huidige therapieën de ziekte niet voldoende onder controle houden.

Lokale behandelingen

De lokale behandeling van botmetastasen is voornamelijk gericht op het verlichten van pijn en het voorkomen van fracturen en compressie van de wervelkolom. Opties zijn onder meer:

• Analgetica: analgetische pijnstillers worden meestal in een specifieke volgorde voorgeschreven op basis van hun sterkte en bijwerkingen. Sterkere niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's) zoals Celebrex (celecoxib) kunnen eerst worden gebruikt, gevolgd door opioïden zoals hydrocodon, fentanyl en morfine als pijnbeheersing niet kan worden bereikt.
• Corticosteroïden: Corticosteroïden, ook gewoon bekend als steroïden, bieden pijnverlichting door de immuunrespons te temperen en ontstekingen te verlichten. Ze kunnen andere pijnbehandelingen ondersteunen, maar worden voorzichtig gebruikt vanwege het risico op bijwerkingen. Dexamethason is een algemeen voorgeschreven orale steroïde voor mensen met kankerpijn.
• Stralingstherapie: Straling wordt vaak gebruikt om pijn te verminderen, breuken te voorkomen en compressie van het ruggenmerg door botmetastasen te verlichten. De meeste mensen krijgen substantiële pijnverlichting door bestralingstherapie, en sommigen kunnen langdurige verlichting bereiken met slechts één sessie.
• Stereotactische lichaamsradiotherapie (SBRT): SBRT is een vorm van bestralingstherapie die uiterst precieze, intense doses aan kankercellen levert terwijl de schade aan gezonde cellen tot een minimum wordt beperkt. SBRT blijkt met een enkele dosis betere pijnbeheersing te geven in vergelijking met meerdere doses standaard uitwendige bestraling en kan ook worden gebruikt om uitzaaiingen te verwijderen bij mensen met één of enkele uitgezaaide tumoren in de hoop op remissie van de ziekte.
• Intraveneuze straling: in sommige gevallen kan straling in de bloedbaan worden afgegeven om metastatische tumoren beter onder controle te houden. Gerefereerd als gerichte radionuclidetherapie, omvat de procedure een intraveneuze (in een ader) injectie van een laaggedoseerd radioactief medicijn met een hoge affiniteit voor bot. De gerichte aanpak is beter in staat om individuele botmetastasen te bereiken en zorgt voor een duurzamere pijnverlichting.
• Osteoclast-remmers: Osteoclasten zijn cellen in botten die botweefsel afbreken. Osteoclastenremmers, waaronder bisfosfonaten en denosumab, zijn geneesmiddelen die de botafbraak remmen en worden voorgeschreven om de achteruitgang van bot bij mensen met botmetastasen te voorkomen. Opties voor mensen met longkanker zijn onder meer het medicijn zoledroninezuur (een bisfosfonaat) en denosumab, die om de paar weken worden toegediend via injectie of intraveneuze infusie.
• Chirurgie: Chirurgie wordt voornamelijk gebruikt om botten te stabiliseren als ze breken of om een ​​fractuur te voorkomen in een bot dat verzwakt is door kanker. Enkele van de opties zijn orthopedische fixatie (met behulp van metalen schroeven en platen om bot te stabiliseren of te repareren) en vertebroplastie (de injectie van botcement in ruggengraatbeenderen om compressie van de ruggengraat te voorkomen of te verlichten).

Prognose

De mediane overlevingstijd voor mensen met botmetastasen door longkanker - dat wil zeggen de tijd waarna 50% van de mensen in leven is en 50% is overleden - is de afgelopen jaren toegenomen als gevolg van het steeds groter wordende scala aan behandelingsopties. Het zweeft echter nog steeds rond de 10 maanden.

De overlevingstijden zijn iets langer voor vrouwen en mensen onder de 60 en voor vrouwen met longadenocarcinoom, een enkele metastase of geen voorgeschiedenis van fracturen. Mensen met sclerotische botlaesies hebben ook de neiging om langer te overleven dan mensen met osteolytische of gemengde botmetastasen. Het is een feit dat u zich geen zorgen hoeft te maken.

Het is belangrijk om te onthouden dat sommige mensen het jarenlang hebben overleefd en goed hebben geleefd na de diagnose van botmetastasen. Uw algemene gezondheid ten tijde van de diagnose en tijdens de behandeling kan een grote rol spelen bij het bepalen hoe lang u succesvol kunt leven met uw ziekte.

Een woord van Verywell

Het hebben van botmetastasen van longkanker betekent dat uw kanker stadium 4 is en niet langer te genezen is. Hoe moeilijk het ook is om dit te leren, geef de hoop niet op. Met goed gefaseerde palliatieve zorg kunt u een goede kwaliteit van leven behouden met de steun van familie en vrienden.

Om u door de moeilijke tijden heen te helpen, sluit u zich aan bij een steungroep van anderen die volledig begrijpen wat u doormaakt. Zoek advies bij een psycholoog of psychiater als u depressief of angstig bent of er niet mee om kunt gaan. Probeer je niet te concentreren op overlevingstijden, maar in plaats daarvan alles in het werk te stellen om emotioneel en fysiek voor jezelf te zorgen, zodat je het best mogelijke leven kunt blijven leiden.