Wat is cardioversie?

Cardioversie is de omzetting van een hartritmestoornis (hartritmestoornis) in een alternatief hartritme. Cardioversie verwijst naar een verscheidenheid aan medische procedures. De meest voorkomende zijn medicijnen (farmacologische cardioversie) of elektriciteit (elektrische cardioversie of defibrillatie). Welke methode wordt gebruikt, hangt af van de toestand van de patiënt en de algehele stabiliteit.

Werkwijze

Elektrische cardioversie maakt gebruik van elektroden van enkele centimeters breed om elektriciteit door de hartspier te geleiden. De elektroden kunnen extern op de borstwand of intern direct op de hartspier worden geplaatst.

Er zijn verschillende soorten elektrische cardioversie, maar ze gebruiken allemaal hetzelfde apparaat dat bekend staat als een defibrillator. Defibrillatoren zijn er in handmatige en geautomatiseerde versies. Sommigen van hen kunnen in beide modi worden gebruikt. Defibrillatoren worden gebruikt wanneer een patiënt bepaalde hartritmes heeft, zoals ventrikelfibrilleren of onstabiele ventriculaire tachycardie. Deze ritmes zijn levensbedreigend en vereisen een defibrillator om het hart te defribrilleren, wat betekent dat de defibrillator elektriciteit gebruikt om het hart weer in een regelmatig stabiel ritme te krijgen.

Het gebruik van de term cardioversie voor farmacologische oplossingen komt minder vaak voor, waarschijnlijk omdat er verschillende toepassingen zijn voor medicijnen die een onmiddellijke verandering in het hartritme kunnen veroorzaken - traditioneel bekend als cardioversie - maar die ook chronisch kunnen worden gebruikt om de hartslag of het ritme te regelen .

Vaak heeft elektrische cardioversie de voorkeur boven farmacologische om vele redenen.

Soorten cardioversie

De soorten cardioversie die door een medische professional of een niet-professionele hulpverlener kunnen worden uitgevoerd, hangen voornamelijk af van de medische toestand van de patiënt en van de ernst van de toestand van de patiënt. Elektrisch en farmacologisch zijn de twee meest voorkomende soorten cardioversie. Binnen beide categorieën zijn er echter verschillende soorten cardioversie.

Defibrillatie (elektrische niet-gesynchroniseerde cardioversie)

Ventriculaire fibrillatie

Ventrikelfibrilleren is een aandoening waarbij het hart niet langer effectief klopt. In plaats daarvan trilt het ongecontroleerd op een manier die de bloedstroom niet kan geleiden. Dit is een primaire oorzaak van een plotselinge hartstilstand. Het stoppen van de fibrillatie - defibrillatie genaamd - houdt in dat een gerichte elektrische schok door de meeste hartspiercellen stroomt, waardoor ze depolariseren.

De elektrische schok kan eenfasig of tweefasig zijn en ofwel gelijkstroom (DC) of wisselstroom (AC). De meeste momenteel vervaardigde apparaten gebruiken een tweefasige gelijkstroomschok van niet meer dan 360 joule.

Defibrillatie zorgt ervoor dat de meeste hartspiercellen tegelijkertijd depolariseren (samentrekken). Deze plotselinge depolarisatie biedt de natuurlijke pacemakers in het hart, gelegen in het rechter atrium, de mogelijkheid om de controle over het tempo en de snelheid van het hartritme terug te krijgen. Dit is een vorm van cardioversie omdat de patiënt cardiovert wordt van ventrikelfibrilleren naar een hartritme dat in staat is om in leven te blijven.

Polsloze ventriculaire tachycardie

Een tweede, minder vaak voorkomende oorzaak van een plotselinge hartstilstand die vaak cardiovert kan worden door middel van een niet-gesynchroniseerde elektrische schok (defibrillatie), is polsloze ventriculaire tachycardie. Bij deze hartritmestoornis klopt het hart van de patiënt in een georganiseerd ritme, maar te snel om het hart tussen de beats met bloed te vullen en het bloed te laten stromen.

Dit gebruik van cardioversie wordt ook wel defibrillatie genoemd, ook al verwijdert de verzorger of de niet-professionele hulpverlener geen fibrillatie, maar een andere letale aritmie. Dit is de reden waarom defibrillatie niet altijd de juiste terminologie is voor bepaalde soorten noodcardioversie.

Gesynchroniseerde cardioversie

Sommige vormen van tachycardie zijn nog steeds georganiseerde hartritmes, maar gaan te snel om het hart voldoende bloed te laten pompen.In deze gevallen kunnen de patiënten nog steeds bloed rondpompen en zullen ze daarom een ​​polsslag hebben en waarschijnlijk bij bewustzijn zijn.

Tijdens gevallen van extreem snelle tachycardie kan een elektrische schok die precies op het juiste moment in de hartslagcyclus wordt afgegeven, resulteren in een grotere kans op succesvolle cardioversie.

Om op dat precieze moment een elektrische schok toe te dienen, moet de schok worden gesynchroniseerd met het hartritme. De synchronisatie wordt uitgevoerd met behulp van een elektrocardiogram (ECG) om het ritme en de tijd van de toediening van de schok te bewaken met behulp van dezelfde elektroden als die worden gebruikt voor defibrillatie.

Farmacologische cardioversie

Medicijnen kunnen worden gebruikt om het hartritme te versnellen of te vertragen of om een ​​aritmie volledig om te zetten in een ander hartritme. Farmacologische cardioversie vereist geen sedatie. Elektrische cardioversie heeft de voorkeur bij patiënten die onstabiel zijn, dat wil zeggen dat ze een gevaarlijk abnormale bloeddruk hebben of andere symptomen.

De medicijnen of klassen van medicijnen die worden gebruikt voor farmacologische cardioversie zijn specifiek voor de aandoening die wordt behandeld:

Adenosine

Gebruikt voor supraventriculaire tachycardie (SVT) die geen atriumfibrilleren is, adenosine is de nieuwste van de farmacologische cardioversiemiddelen. Adenosine heeft een voorbijgaand (kortstondig), niet-genezend effect op ventriculaire tachycardie en op atriumfibrilleren.

Bètablokkers

Bepaalde supraventriculaire tachycardieën kunnen met succes worden vertraagd tot een snelheid die het bloed goed geleidt en de symptomen vermindert met het gebruik van bètablokkers. Bètablokkers worden niet altijd gezien als cardioversiemiddelen, maar kunnen worden gebruikt voor langdurige controle van tachycardie of hypertensie (hoge bloeddruk).

Calciumkanaalblokkers

Net als bètablokkers kunnen calciumantagonisten in bepaalde omstandigheden worden gebruikt voor acute cardioversie van supraventriculaire tachycardie of worden voorgeschreven voor chronische controle van terugkerende tachycardie en hypertensie.

Zowel calciumantagonisten als bètablokkers kunnen potentieel gevaarlijke bijwerkingen hebben als ze worden gebruikt voor een bepaald type aandoening, het Wolf-Parkinson-White (WPW) -syndroom.

Atropine, dopamine en epinefrine

Cardioversie van een te langzaam ritme (bradycardie) naar een juist hartritme kan worden bereikt door middel van medicijnen zoals atropine, dopamine of adrenaline, afhankelijk van wat de trage hartslag veroorzaakt.

Een geïmplanteerde pacemaker is een langdurige behandeling van bradycardie.

Risico's en contra-indicaties

De risico's en contra-indicaties van cardioversie zijn afhankelijk van het type cardioversie dat wordt gebruikt.

Een contra-indicatie voor defibrillatie is de aanwezigheid van een puls. Defibrillatie mag niet worden uitgevoerd als het slachtoffer zich in water bevindt.

Cardioversie is tweerichtingsverkeer. Als een defibrillator wordt gebruikt om een ​​patiënt te shockeren die geen fibrillatie ervaart, kan het hart worden omgezet in fibrillatie. De juiste toepassing van defibrillatie is de belangrijkste overweging bij dit type cardioversie.

Als het hart van de patiënt al in ventrikelfibrilleren is, is er geen contra-indicatie voor een defibrillatieschok.

Boezemfibrilleren

Het gebruik van elektriciteit voor cardioversie van atriale fibrillatie kan mogelijk leiden tot een beroerte, longembolie of een hartinfarct door een bloedstolselembolie. Van patiënten met atriale fibrillatie is bekend dat ze bloedstolsels ontwikkelen in sommige delen van het hart die vatbaar kunnen zijn voor losraken tijdens cardioversie. Om deze reden worden anticoagulantia vaak vóór en / of na cardioversie gegeven.

Patiënten waarschuwen

Het gebruik van elektrische cardioversie bij patiënten die wakker en alert zijn, kan tot aanzienlijk ongemak leiden, zelfs als de cardioversie ertoe leidt dat de tekenen en symptomen van de oorspronkelijke ritmestoornis verdwijnen. Zorgverleners regelen dit met behulp van sedatie als de patiënt stabiel genoeg is om enkele minuten te wachten voordat de sedatie werkt.

In het geval dat de patiënt niet stabiel genoeg is om te wachten op sedatie vóór cardioversie, wordt sedatie vaak achteraf toegepast om de patiënt te helpen het ongemak na de shock te beheersen. Patiënten melden vaak een retrograde amnesie-effect door het gebruik van sedatie na cardioversie en kunnen zich de feitelijke procedure niet herinneren.

Farmacologische risico's en contra-indicaties

Het gebruik van medicijnen om cardioversie te bereiken, kan reacties veroorzaken die intenser zijn dan bedoeld. In die gevallen kan het nodig zijn om corrigerende maatregelen toe te passen, hetzij elektrisch, hetzij met andere medicijnen. Als een patiënt bijvoorbeeld te agressief reageert op het gebruik van atropine en ventriculaire tachycardie ontwikkelt, kan elektrische cardioversie worden gebruikt om het hart weer in een juist ritme te veranderen.

Tijdens cardioversie

Wat u tijdens cardioversie kunt verwachten, hangt af van het type cardioversie dat wordt gebruikt: elektrisch of farmacologisch.

Defibrillatie tijdens een plotselinge hartstilstand is een noodprocedure die wordt uitgevoerd bij een patiënt die bewusteloos is en niet reageert. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de patiënt zich iets van de procedure herinnert.

Elektrische cardioversie

Patiënten die alert zijn en elektrische cardioversie nodig hebben, zullen waarschijnlijk tekenen en symptomen ervaren die elke combinatie van vermoeidheid, duizeligheid, zwakte, pijn op de borst, verwarring of kortademigheid omvatten. Bij de patiënt wordt een ECG aangesloten waarmee de zorgverlener de hartritmestoornissen van de patiënt continu kan controleren.

De patiënt krijgt vaak een kalmeringsmiddel voordat de elektrische schok wordt toegediend. Zodra de patiënt voldoende verdoofd is, wordt een elektrische schok afgegeven via grote elektroden die met kleefmiddelen op de borst en rug van de patiënt zijn bevestigd. Als de patiënt veel borsthaar heeft, kan het haar worden afgeschoren voordat de elektroden worden aangebracht.

De elektrische schok kan een seconde of twee worden vertraagd als de patiënt gesynchroniseerde cardioversie krijgt. Synchronisatie vereist dat de ECG-monitor de defibrillator informeert over het exacte moment waarop de energie wordt afgegeven. In de meeste gevallen zal de patiënt waarschijnlijk geen kleine vertraging opmerken.

Farmacologische cardioversie

Patiënten die medicijnen krijgen om cardioversie te bereiken, kunnen soms hartkloppingen voelen omdat de medicatie werkt om het hartritme te veranderen. In sommige gevallen kunnen de gevoelens enkele seconden aanhouden. Patiënten die zowel elektrische als farmacologische cardioversie hebben ervaren, beschrijven farmacologische cardioversie meestal als veel minder ongemakkelijk.

Na cardioversie

Onmiddellijk na het ontvangen van cardioversie kan de patiënt een aanzienlijke verbetering van haar tekenen en symptomen ervaren. Als het werkt, lost cardioversie de toestand van de patiënt onmiddellijk op. De onderliggende oorzaak van de hartritmestoornissen kan nog steeds aanwezig zijn, waarvoor mogelijk aanvullende behandeling nodig is.

Als de eerste poging tot cardioversie niet succesvol is, kunnen zorgverleners cardioversie zonder vertraging opnieuw proberen. In de meeste gevallen kunnen patiënten zonder schade meerdere elektrische schokken of doses medicatie krijgen.

Bijwerkingen beheren

Enkele bijwerkingen van elektrische cardioversie zijn pijn en irritatie op de plaats van de elektroden, pijn op de borst en angst. Zoals hierboven opgemerkt, is de beste behandeling voor na elektrische cardioversie het toedienen van sedatie aan de patiënt. Pijnstillers kunnen ook worden toegediend als de pijn van de patiënt aanzienlijk is.

Bijwerkingen van farmacologische cardioversie zijn specifiek voor de gebruikte medicatie. Adenosine heeft een extreem korte halfwaardetijd en de effecten van de medicatie verdwijnen vrijwel onmiddellijk. Atropine kan een patiënt erg angstig maken. Bètablokkers en calciumantagonisten hebben het tegenovergestelde effect. De meeste medicijnen voor cardioversie kunnen ook pro-aritmisch zijn, waardoor een andere aritmie ontstaat.

Een woord van Verywell

Het gebruik van elektrische cardioversie om hartritmestoornissen te behandelen bestaat al sinds de jaren vijftig. Dit zijn zeer veilige en effectieve behandelingen die vaak zonder al te veel overleg worden toegediend op een afdeling spoedeisende hulp en in een noodsituatie. Als de hartritmestoornis significant genoeg is om in geval van nood elektrische cardioversie te rechtvaardigen, zal er waarschijnlijk niet eerst veel communicatie met de patiënt zijn.

Als u wakker bent en cardioversie nodig heeft, vraag dan uw zorgverlener om u door het hele proces te leiden terwijl het plaatsvindt. In veel gevallen kunt u verdoving krijgen en heeft u geen herinnering aan de gebeurtenis.