De OATS-procedure, een afkorting voor osteoarticulair transfersysteem, is een chirurgische procedure die wordt gebruikt om focale kraakbeendefecten te behandelen. HAVER is een van de vele technieken die worden gebruikt om dit probleem te behandelen; het type procedure wordt een mozaïekplastiek genoemd.
UpperCut-afbeeldingen / Getty-afbeeldingenEen mozaïekplastiek gebruikt kraakbeen uit onbeschadigde delen van het gewricht en verplaatst dit kraakbeen naar een beschadigd gebied. Dit type procedure is alleen nuttig voor de behandeling van focale kraakbeenschade. Dit betekent dat de wijdverspreide schade aan kraakbeen die wordt waargenomen bij aandoeningen zoals artrose, niet kan worden behandeld met mozaïekplastiek. Deze behandeling wordt alleen gebruikt voor geïsoleerde gebieden met kraakbeenschade, meestal beperkt tot 10 - 20 mm groot. Dit soort schade wordt meestal gezien bij jongere patiënten (jonger dan 50 jaar) die trauma aan hun gewricht hebben.
Wanneer is de OATS-procedure voltooid?
Vaak zal de chirurg dit type procedure overwegen, maar als röntgenfoto's of arthroscopisch onderzoek wijzen op meer wijdverspreide kraakbeenschade, zal de OATS-procedure niet worden uitgevoerd. De reden is dat de OATS-procedure deze patiënten niet ten goede zal komen.
De OATS-procedure, ontwikkeld door de Arthrex Corporation, is een soort mozaïekplastiek. Kleine "pluggen" van kraakbeen worden verwijderd uit delen van het gewricht waar het lichaam het kraakbeen kan missen, en deze worden verplaatst naar het beschadigde deel van het kraakbeen. gewricht. Het Arthrex-bedrijf heeft een geregistreerd handelsmerk voor het OATS Osteochondral Autograft Transfer System.
Hoe succesvol is de OATS-procedure?
Een studie onder 96 patiënten vergeleek de OATS-procedure met microfractuurbehandeling voor geïsoleerde articulaire kraakbeendefecten van de knie. De patiënten waren gemiddeld 30-32 jaar oud en werden gedurende vijf jaar na de operatie jaarlijks gevolgd. Ze vonden vergelijkbare algemene gezondheids- en kniefuncties voor beide procedures, maar er was een verschil in het behouden van een superieur niveau van atletische activiteit, waarbij OAT-mozaïekplastiek beter was dan microfractuur.
Hoe de OATS-procedure wordt uitgevoerd
De door Arthrex ontwikkelde Single Use OATS (Osteochondral Autograft Transfer System) wordt gebruikt in deze chirurgische procedure.De chirurgische kit bevat een ontvangende oogstmachine, een donoroogstmachine, een uitlijnstaaf, een stamper, een transplantaatafleverbuis en een kernextruder.
De patiënt is zowel de donor als de ontvanger, met gezond kraakbeen en het onderliggende bot dat is geoogst uit een nabijgelegen gebied van het gewricht om te worden getransplanteerd naar het gebied met een kraakbeendefect. De OATS-donorrooier wordt op het donoroppervlak geplaatst en met een hamer geslagen totdat deze 15 millimeter in het donoroppervlak is gestampt. Het handvat wordt vervolgens gedraaid om de kern te oogsten en teruggetrokken.
Nu wordt er een koker gemaakt op het oppervlak met het focale kraakbeendefect dat de juiste maat heeft om de stekker te ontvangen.Een ontvangende oogstmachine wordt ingeslagen en gedraaid om een plug te verwijderen om de juiste maat en diepte van het gat te maken. Een uitlijningsstaafje wordt gebruikt om de diepte te meten en de nodige aanpassingen worden gedaan om het voor te bereiden op het transplantaat.
Als het klaar is, wordt de transplantaatafgifteslang op de lip van de ontvangende kom geplaatst en erin geëxtrudeerd. Er wordt dan op een aansteker getikt om het transplantaat in de koker te plaatsen. De chirurg kan de donorplaatsen vullen met hydroxyapatietstaven en kan biologische lijmen gebruiken om de ontvangende koker af te dichten.
.jpg)
