Als u uw eigen ziektekostenverzekering koopt (in plaats van deze bij een werkgever te krijgen), weet u waarschijnlijk inmiddels dat er premiesubsidies beschikbaar zijn via de uitwisselingen als uw inkomen binnen het in aanmerking komende bereik valt.
Afgezien daarvan is er echter nog steeds veel verwarring over hoe de subsidies precies werken. Een vraag die vaak naar voren komt, heeft te maken met hoe premies veranderen wanneer gezinsleden aan het plan worden toegevoegd of uit het plan worden verwijderd.
lechatnoir / Getty ImagesVeranderingen in ACA-subsidies kunnen verwarrend zijn
In sommige omstandigheden levert de interactie tussen inkomen, gezinsgrootte en uitwisselingsinschrijving resultaten op die contra-intuïtief kunnen zijn, zoals een verlaging van de premies na de subsidie wanneer u een nieuwe baby toevoegt aan het plan, of geen verandering in de nabetaling. premies wanneer een gezinslid overschakelt naar een andere dekking, zoals Medicare.
Er zijn een paar punten waarmee u rekening moet houden:
- De subsidies zijn bedoeld om het bedrag dat u via de uitwisseling betaalt voor de dekking van uw huishouden te beperken. Maar bedragen die u betaalt voor andere dekking buiten de uitwisseling (bijvoorbeeld van een werkgever of van Medicare) worden niet op de limiet toegepast.
- Er wordt rekening gehouden met het totale inkomen van uw huishouden, ongeacht hoeveel gezinsleden zich inschrijven voor het uitwisselingsplan.
- Het totale aantal mensen in uw huishouden wordt geteld om te bepalen waar uw inkomen is in verhouding tot het armoedeniveau, ongeacht hoeveel gezinsleden zich inschrijven voor het uitwisselingsplan.
- Uw inkomen wordt voor het grootste deel weergegeven op uw belastingaangifte (en in de meeste gevallen is het uw aangepast bruto-inkomen, hoewel er een specifieke methodologie is voor het berekenen van inkomen onder de Affordable Care Act, en voor sommige ingeschreven personen komt dit niet overeen met hun AGI). Maar er is een voorziening om jonge volwassenen toe te staan op de ziektekostenverzekering van hun ouders te blijven tot ze 26 worden, ongeacht of de ouders beweren dat ze ten laste zijn. Als een jongvolwassene via de uitwisseling wordt opgenomen in het ziektekostenverzekeringsplan van zijn of haar ouders, wordt het inkomen van de jongvolwassene opgeteld bij het inkomen van de ouders om de subsidiabiliteit te bepalen, zelfs als zij hun eigen belastingaangifte indienen.
De Kaiser Family Foundation heeft een subsidiecalculator waarmee u een staat kunt kiezen of het Amerikaanse gemiddelde kunt gebruiken. Voor deze voorbeelden gebruiken we het Amerikaanse gemiddelde, maar je kunt met de rekenmachine spelen en meer exacte cijfers krijgen voor je eigen situatie.
Hier zijn enkele scenario's die u zullen helpen begrijpen hoe de subsidie wordt berekend en hoe deze zich verhoudt tot uw huishouden. In alle gevallen gebruiken de voorbeelden de Kaiser Family Foundation-calculator voor de gezondheidsdekking van 2020, en de tarieven zijn gebaseerd op de gemiddelde kosten in de VS, ervan uitgaande dat de ingeschreven personen het op een na goedkoopste zilverplan kiezen (d.w.z. het benchmarkplan).
Echtgenoot verhuist naar Medicare
Bob en Sally Smith zijn respectievelijk 60 en 64. Ze hebben allebei dekking in de uitwisseling onder het benchmarkplan in hun regio, en hun gezinsinkomen is $ 50.000. Op basis van de gemiddelde kosten in de VS bedraagt hun subsidie in 2020 $ 1.658 per maand, en hun premie na de subsidie voor het op een na goedkoopste zilverplan (dwz het benchmarkplan) is $ 402 per maand (9,65% van hun gezinsinkomen; $ 50.000 ligt tussen 250% en 300% van het armoedeniveau voor een huishouden van twee, en 9,65% is het toepasselijke percentage voor dat inkomensniveau).
[Merk op dat het percentage van het inkomen dat voor subsidie in aanmerking komende personen moeten betalen voor het benchmarkplan in 2018 lager was dan in 2017, de eerste keer dat het percentage van het ene jaar op het andere daalde. Het is vervolgens verhoogd voor 2019, maar weer gedaald voor 2020. Mensen die in 2020 hetzelfde bedrag verdienen als in 2019, krijgen in 2020 een lichte verlaging van de premies na de subsidie voor het benchmarkplan.]
Laten we nu zeggen dat Sally 65 wordt en naar Medicare gaat. Ze komt waarschijnlijk in aanmerking voor premievrije Medicare Part A, maar ze krijgt een maandelijkse premie voor Medicare Part B, en als ze kiest voor aanvullende dekking, krijgt ze ook een premie voor een Medigap-plan en Part D-voorgeschreven medicijn Dekking.
Maar ook al betaalt ze premies voor sommige delen van haar Medicare-dekking, die premies worden niet meegeteld voor de 9,65% van het gezinsinkomen die de Smiths naar verwachting zullen betalen voor het benchmarkplan in de uitwisseling.
Dus wanneer u de cijfers opnieuw uitvoert, met een huishouden van twee maar slechts één persoon (Bob) die zich via de uitwisseling inschrijft voor dekking, komt u nog steeds met een after-subsidiepremie van $ 402 per maand voor het op een na goedkoopste zilverplan . Het totale subsidiebedrag zal echter slechts $ 576 per maand zijn, in plaats van de $ 1.657 per maand subsidie die de Smiths kregen toen Bob en Sally samen op het uitwisselingsplan zaten.
Dit komt omdat ze nog steeds een huishouden van twee personen hebben en een gezinsinkomen van $ 50.000. Dat brengt hen op 296% van het armoedeniveau (de armoedegrensrichtlijnen 2019 worden gebruikt om te bepalen of subsidiabiliteit in aanmerking komt voor plannen met ingangsdatums van 2020; dit is altijd het geval, aangezien open inschrijving voor de dekking van een bepaald jaar plaatsvindt voordat de armoedecijfers voor dat jaar zijn gepubliceerd).
Aangezien het inkomen van het huishouden 296% van het armoedeniveau bedraagt, bedraagt de maximale totale premie na subsidiëring van het huishouden voor het benchmarkplan in de uitwisseling 9,65% van het inkomen van het huishouden (dit percentage wordt berekend op basis van de positie van dit huishouden op het inkomensspectrum, volgens de voorwaarden van de IRS-regelgeving voor marktplaatspremies voor 2020. Het maakt niet uit hoeveel leden van het huishouden daadwerkelijk zijn ingeschreven in het uitwisselingsplan, of hoeveel het huishouden uitgeeft aan premies voor andere plannen buiten de uitwisseling.
Uw echtgenoot aan uw plan toevoegen
Amy is 51 en Bill is 53. Amy heeft haar eigen ziektekostenverzekering gehad bij haar werkgever. Haar werkgever biedt geen dekking voor echtgenoten, dus Bill krijgt sinds 2014 dekking in de uitwisseling (merk op dat als Amy's werkgeverdeeddekking bieden aan echtgenoten, zou Bill niet in aanmerking zijn gekomen voor een subsidie in de uitwisseling zolang Amy's verzekering betaalbaar was voor alleen haar eigen dekking - dit staat bekend als de gezinsprobleem, maar is in dit geval niet van toepassing sinds Bill dat niet was komt niet in aanmerking voor Amy's plan).
Het gezinsinkomen van Amy en Bill is $ 48.000 per jaar. Op basis van het Amerikaanse gemiddelde betaalt Bill $ 372 per maand in 2020 voor het benchmarkplan in de beurs, en de resterende $ 363 per maand wordt gedekt door zijn subsidie.
Laten we zeggen dat Amy's werkgever stopt met het aanbieden van ziektekostenverzekering. Verlies van dekking is een kwalificerend evenement, wat betekent dat Amy zich kan inschrijven voor een plan voor de individuele markt. Als ze Bill aansluit bij zijn benchmarkplan, zullen de kosten van het plan na de subsidie nog steeds $ 372 per maand zijn, maar de subsidie zal oplopen tot $ 1.036 per maand. Amy en Bill zijn nog steeds een huishouden van twee, en hun inkomen is nog steeds 284% van het armoedepeil dat het voorheen was. Ze moeten dus nog steeds hetzelfde percentage van hun inkomen betalen voor het benchmarkplan in de uitwisseling - het dekt nu slechts twee van hen, in plaats van één.
Dit scenario zou echter anders zijn als Amy en Bill pasgetrouwden waren. Trouwen is ook een kwalificerende gebeurtenis, en ervan uitgaande dat Amy geen dekking had van haar werkgever, zou ze in aanmerking komen voor subsidies in de uitwisseling. Maar voordat hij trouwde, zou Bill een huishouden van één gezin zijn geweest, waarbij alleen zijn eigen inkomen werd meegeteld bij het bepalen van de subsidiabiliteit. Zodra een paar trouwt, wordt hun inkomen bij elkaar opgeteld, en ze zijn een huishouden van twee (ervan uitgaande dat ze geen andere personen ten laste hebben) in termen van het vergelijken van dat inkomen met het armoedeniveau.
Laten we zeggen dat het inkomen van Bill $ 20.000 is en dat van Amy $ 28.000, en geen van beiden heeft toegang tot het plan van een werkgever. Voordat hij gaat trouwen, betaalt Bill $ 77 per maand voor het benchmarkplan in 2020, en een subsidie van $ 658 per maand betaalt de rest van zijn premie. Amy betaalt $ 172 per maand en haar subsidie is $ 500 per maand.
Als ze eenmaal getrouwd zijn, is hun gezinsinkomen $ 48.000. Hun totale premie na subsidie voor het benchmarkplan voor hen beiden is nu $ 372 per maand en hun totale subsidie is $ 1.036 per maand.
De reden dat ze na het trouwen hogere totale nabetalingspremies betalen, is dat hun totale gezinsinkomen een hoger percentage van de armoede is voor een huishouden van twee dan elk van hen had voor een huishouden van één. Om subsidies te ontvangen, moeten gehuwde paren gezamenlijke belastingaangiften indienen - ze hebben niet de mogelijkheid om afzonderlijk in te dienen en de hogere totale subsidie te claimen die ze hadden voordat ze gingen trouwen.
Een kind toevoegen
In 2013 heeft de federale overheid regels opgesteld voor het vaststellen van tarieven in de nieuwe ACA-compatibele verzekeringsmarkt. De laatste regel stelt dat voor een eenpersoonshuishouden niet meer dan drie kinderen onder de 21 jaar worden meegeteld bij de bepaling van de gezinspremie.
Kinderen in de leeftijd van 21 tot 25 jaar worden allemaal geteld, ongeacht hoeveel het er zijn, of hoeveel extra kinderen jonger dan 21 er in het huishouden zijn.
Tom en Renee zijn 40 en 39, en ze hebben drie kinderen van twee, vier en zeven. Ze verdienen $ 80.000 per jaar en laten hun gezin via de uitwisseling deelnemen aan het benchmarkplan. Op basis van de gemiddelde Amerikaanse tarieven betalen ze $ 583 per maand voor hun dekking, nadat een subsidie van $ 1.161 per maand de resterende premie ophaalt.
Maar als Tom en Renee een vierde kind hebben,ze betalen uiteindelijk elke maand een kleinere premie na de premie voor hun ziektekostenverzekeringnadat ze de baby aan het plan hebben toegevoegd (een nieuwe baby is een kwalificerend evenement). Hun totale premie voor de ziektekostenverzekering voor het gezin zal nog steeds $ 1.744 per maand zijn, aangezien de verzekeraar geen extra premie mag toevoegen voor het vierde kind. Maar ze zijn slechts verantwoordelijk voor $ 508, en hun subsidie zal oplopen tot $ 1.236 per maand.
Dit komt omdat hun huishouden is gegroeid van vijf naar zes personen, wat betekent dat ze een beetje zijn gedaald op de schaal van het percentage van de armoedegrens (ervan uitgaande dat hun inkomen op $ 80.000 blijft). Toen ze vijf gezinsleden hadden, bracht hun inkomen van $ 80.000 hen op 265% van de armoedegrens. Maar als ze eenmaal een gezin van zes zijn, verdienen ze nog maar 231% van de armoede. Omdat het percentage van het inkomen dat mensen moeten betalen voor het benchmarkplan, gebaseerd is op het inkomen, moeten ze na de geboorte van de nieuwe baby een iets kleiner percentage van hun inkomen voor het benchmarkplan betalen.
Als Tom en Renee in eerste instantie twee kinderen hebben en dan een derde toevoegen, huntotale maandelijkse premie(dwz het bedrag dat ze betalen plus het bedrag dat door hun subsidie wordt gedekt) zal toenemen, aangezien de verzekeraar een extra premie toevoegt om het derde kind te dekken. Maar omdat de toename van de gezinsgrootte ertoe leidt dat het gezinsinkomen van het gezin op een lager percentage van de armoedegrens uitkomt, daalt het nabetalingsbedrag dat ze betalen, net als in het vorige scenario.
Aanvankelijk zijn ze een gezin van vier, en hun premie na subsidie is $ 652 per maand, met een subsidie van $ 816 per maand om de rest op te halen (merk op dat premies voor kinderen vroeger alleen op basis van leeftijd varieerden toen het kind 21 werd, maar vanaf 2018 beginnen de premies voor kinderen te stijgen zodra ze 15 worden. Voor Tom en Renee speelt dit geen rol, aangezien hun kinderen jonger zijn dan 15).
Zodra de derde baby is geboren, zijn ze een gezin van vijf, en hun premie na de subsidie is $ 583 per maand, na een subsidie van $ 1.161 per maand. Hun premie na de subsidie daalt als ze een derde kind toevoegen, omdat hun inkomen nu een kleiner percentage is van de armoedegrens, aangezien ze een huishouden van vijf zijn geworden in plaats van vier.
Maar laten we ons eens voorstellen dat Tom en Renee een inkomen hebben van $ 140.000 per jaar - ruim boven de drempel om in aanmerking te komen voor subsidie, zelfs met vijf gezinsleden. In dat geval betalen ze de volledige premie zelf. Als ze van drie kinderen naar vier gaan, betalen ze geen extra premie. Maar als ze van twee kinderen naar drie gaan, zal hun totale gezinspremie voor het benchmarkplan stijgen van $ 1.468 per maand naar $ 1.744 per maand. Met een inkomen dat in aanmerking komt voor subsidie, neemt de subsidie de extra kosten op om de derde baby toe te voegen, en nog wat, aangezien het gezin op een lager percentage van de armoedegrens terechtkomt. Maar met een inkomen boven de subsidiabiliteitsdrempel, zullen ze de extra premie zelf moeten betalen.
Zoek hulp als u vragen heeft
Als u vragen heeft over hoe uw premies zullen veranderen op basis van verschillende levensveranderingen, kunt u een subsidiecalculator gebruiken of contact opnemen met de centrale in uw land voor hulp. Een vertrouwde makelaar of lokale navigator in uw gemeenschap kan u ook helpen alles te begrijpen, en er worden geen kosten in rekening gebracht voor hun diensten (merk op dat in een paar gebieden in het land, makelaars vergoedingen mogen aanrekenen Maar heel weinig makelaars hebben ervoor gekozen om dit te doen, en ze zijn verplicht om eventuele vergoedingen vooraf bekend te maken).
