Een overzicht van Paronychia

Paronychia is een nagelinfectie die de laterale nagelplooi en perionychium (het weefsel rondom de nagel) aantast. Met andere woorden, een paronychia is een infectie van het zachte weefsel dat grenst aan de nagel zelf en treft gewoonlijk de verticale delen van de nagel of het horizontale deel van de nagel.

Hoewel je misschien niet bekend bent met de term, heb je in het verleden misschien een paronychia gehad. De hand is een prachtig instrument waarin vorm en functie nauw verwant zijn. Met zo'n gedetailleerde anatomie zijn er tal van compartimenten, ruimtes en plooien waar bacteriën zich kunnen verbergen en etteren.

Paronychia-symptomen

Paronychia begint meestal met een paar dagen pijn, gevoeligheid en zwelling van de vinger, gevolgd door een ophoping van pus onder het oppervlak van de huid en / of nagel. Dit zal uiteindelijk een abces vormen waaruit pus kan worden afgevoerd.

Deze foto bevat inhoud die sommige mensen misschien grafisch of verontrustend vinden.

Oorzaken

Je kunt een paronychia krijgen die secundair is aan een lichte verwonding, zoals nagelbijten, nijnagel trekken, nijnagel bijten of de nagelriemen terugduwen tijdens een manicure - kortom elk type trauma waarbij bacteriën in het vlezige deel van je vinger terechtkomen.

Het zal misschien verbazen dat de meeste infecties hun oorsprong hebben in de mond van de mens; Bacteriën die uit paronychia worden geïsoleerd, omvatten dus vaak alle soorten bacteriën, zowel aëroob als anaëroob. De belangrijkste van deze bugs zijn soortenStaphylococcus aureusenStreptococcussoorten.

Paronychia is meestal pijnlijk en kan voorkomen bij gezonde mensen. Immuungecompromitteerde mensen (zoals mensen met hiv) kunnen echter last hebben van moeilijk te behandelen chronische paronychia. Bovendien kunnen mensen met diabetes chronische paronychia krijgen, veroorzaakt door schimmelsCandida albicans

Vaatwassers en huishoudsters ontwikkelen vaak chronische paronychia wanneer voortdurende blootstelling aan reinigingsoplossingen en vocht de nagel aantast en infiltratie door schimmels mogelijk maakt.

Diagnose

De diagnose paronychia is gebaseerd op een lichamelijk onderzoek. Culturen zijn meestal niet nodig. Soms kan een röntgenfoto worden gebruikt om te zoeken naar een vreemd lichaam of bewijs van botinfectie (osteomyelitis), waarvan de laatste kan optreden wanneer paronychia wordt veroorzaakt door een chronische schimmelinfectie.

Behandeling

Paronychia wordt meestal behandeld met antibiotica, hoewel mildere acute gevallen vaak vanzelf verdwijnen zonder behandeling. De antibiotica die het meest worden gebruikt om paronychia te behandelen, zijn Bactrim (TMP / SMX) en een cefalosporine genaamd Keflex (cephalexin).

Als anaërobe bacteriën worden vermoed, kan Evoclin (clindamycine) of Augmentin (amoxicilline-clavulanaat) worden gegeven met Bactrim. Bactrim is vooral effectief tegen medicijnresistente bacteriën, waaronder methicilline-resistenteStaphylococcus aureus.

In ernstige gevallen kan een arts het verharde stukje huid dat aan de nagel zelf grenst (eponychium) optillen, zodat pus kan worden afgevoerd. Als alternatief kan de dokter direct in het fluctuerende deel van de infectie snijden; deze procedure verschilt niet van het aftappen van een abces of koken.

Omdat paronychia behoorlijk oppervlakkig is, is anesthesie niet nodig om de meeste pusinfecties af te voeren. In feite zal het verdoven van het gebied waarschijnlijk resulteren in extra pijn met weinig voordeel.

Soms kan paronychia zich onder een deel van de nagel uitstrekken. In deze gevallen moet een deel of de hele nagel worden verwijderd. Een paronychia die onbehandeld blijft, kan soms de hele nagelrand omsluiten en resulteren in een "zwevende" nagel.

Nadat een paronychia van pus is gedraineerd, is er meestal geen behoefte aan antibiotica. Als de paronychia echter gepaard gaat met plaatselijke cellulitis of huidinfectie, zijn antibiotica nodig om de huidinfectie te behandelen.