Endometriose is een pijnlijke aandoening waarbij weefsel dat vergelijkbaar (maar niet identiek) is aan het soort in de baarmoeder (endometrium) daarbuiten groeit.
Deze abnormale weefselgroei (endometriale implantaten of laesies) kunnen door het hele lichaam worden gelokaliseerd, maar worden meestal op of nabij de voortplantingsorganen aangetroffen.
De meest voorkomende sites zijn de eierstokken, de eileiders en de doodlopende weg achter de baarmoeder. Implantaten kunnen ook worden gevonden in de nabijgelegen urinewegen en darmen.
Endometriose wordt ingedeeld in een van de vier fasen. Het stadium wordt bepaald op basis van het aantal endometriale implantaten, hoe diep de implantaten zijn en of er cysten of littekens aanwezig zijn.
Het is belangrijk op te merken dat het stadium niet noodzakelijk het niveau van pijn of specifieke symptomen weerspiegelt dat een persoon met endometriose ervaart.
Bepalen van stadia van endometriose
De meest gebruikelijke methode is een puntensysteem en een numeriek schaalsysteem gemaakt door de American Society of Reproductive Medicine (ASRM), dat ziektestadia bepaalt door punten toe te wijzen op basis van kenmerken van de ziekte.
De schaal van ASRM kent vier fasen:
Stadium I: minimale ziekte (vijf punten of minder)
Stadium II: milde ziekte (zes tot 15 punten)
Stadia III en IV: matige tot ernstige ziekte (16 punten en hoger)
Naast de huidige schaal werken onderzoekers ook aan nieuwe methoden om endometriose te evalueren en in kaart te brengen.
Diagnose van endometriose
Heel goed / Cindy ChungHoewel de exacte cijfers niet bekend zijn, hebben wereldwijde statistieken aangetoond dat één op de tien vrouwen in de vruchtbare leeftijd endometriose heeft.
De aandoening wordt voornamelijk gediagnosticeerd bij mensen die zich identificeren als vrouwelijk, maar is niet exclusief voor hen. Transgender mannen en mensen die niet-conform zijn, kunnen ook endometriose hebben. Hoewel zeldzaam, zijn laesies gevonden bij cisgender mannen die oestrogeentherapie kregen om prostaatkanker te behandelen of na een operatie om liesbreuken te herstellen.
Het diagnosticeren van endometriose kan een uitdaging zijn, deels omdat veel voorkomende symptomen, zoals bekken- en buikpijn, kunnen worden veroorzaakt door andere gezondheidsproblemen. Ongeveer 70% van de vrouwen met chronische bekkenpijn blijkt echter endometriose te hebben.
Het duurt gemiddeld 10 jaar na het begin van de symptomen voordat een officiële diagnose van endometriose wordt gesteld.
Er zijn ook andere redenen waarom het diagnosticeren van endometriose een uitdaging is: tenzij endometriose bijvoorbeeld vergevorderd is en andere problemen met organen en structuren heeft veroorzaakt (zoals cysten in de eierstokken), wordt het meestal niet weergegeven op diagnostische beeldvormende tests zoals een CT-scan of echografie. .
Als een arts endometriose vermoedt, is de enige manier om de diagnose te bevestigen, een operatie uit te voeren om in het bekken en de buik te kijken (visuele bevestiging) en een weefselmonster te nemen (biopsie) om onder een microscoop te bekijken.
Tijdens een diagnostische laparoscopie (een chirurgische ingreep waarbij een glasvezelinstrument in de buikwand wordt ingebracht) maakt een chirurg een kleine incisie in de buik. Ze steken een dunne buis met een lamp en een camera door de incisie om in de bekken- en buikholte te kijken.
Als geïmplanteerd endometriumweefsel, littekenweefsel, cysten, verklevingen of andere indicaties van endometriose worden gezien, kan een chirurg de diagnose mogelijk visueel stellen en een weefselmonster nemen om te bevestigen. Punten worden toegekend op basis van de kenmerken van de endometriale laesies om het stadium van de ziekte te bepalen.
Het is echter belangrijk om te weten dat chirurgen die niet speciaal zijn opgeleid, endometriose-laesies mogelijk niet herkennen, of dat de laesies helemaal niet zichtbaar zijn voor het blote oog.
Afhankelijk van het stadium van de ziekte kunnen laesies variëren in uiterlijk, kleur en diepte. Zelfs als ze chirurgische verlichting en scopen gebruiken, kunnen chirurgen bijvoorbeeld laesies niet zien die oppervlakkig en duidelijk zijn.
Fase I
Stadium I of "minimale" endometriose scoort één tot vijf punten. In dit stadium zijn er weinig endometriale implantaten, klein en oppervlakkig.
De implantaten kunnen worden gevonden op organen of het weefsel dat het bekken en de buikholte bekleedt. Littekenweefsel is niet aanwezig of is minimaal.
Ziektestadium komt niet noodzakelijk overeen met pijnniveaus en andere symptomen. Het hebben van stadium I-endometriose betekent niet dat een persoon weinig of geen symptomen zal hebben, of dat de ziekte geen grote invloed op zijn leven zal hebben.
Fase II
Stadium II of "milde ziekte" scoort tussen de zes en 15 punten. In dit stadium zijn er meer implantaten, en deze zijn dieper dan in stadium I. Er kan littekenweefsel zijn in dit stadium, maar er zijn geen tekenen van actieve ontsteking .
Fase III
Stadium III of "matige ziekte" heeft tussen de 16 en 40. In dit stadium zijn er veel diepe endometriale implantaten en endometriale cysten in ten minste één van de eierstokken.
Deze cysten, ovariële endometriomen genaamd, ontstaan wanneer endometriumweefsel zich hecht aan een eierstok. Terwijl het weefsel afstort, verzamelt het zich samen met oud, dik, bruin bloed.
Op basis van het uiterlijk van het bloed worden ovariële endometriomen soms "chocoladecysten" genoemd.
In dit stadium kunnen filmachtige verklevingen aanwezig zijn. Deze dunne banden van littekenweefsel worden gevormd als reactie op de pogingen van het lichaam om zichzelf te beschermen tegen de ontsteking die wordt veroorzaakt door endometriose.
Verklevingen hebben de neiging om organen aan elkaar te laten kleven, wat scherpe, stekende pijn en andere symptomen kan veroorzaken, afhankelijk van de locatie.
Op de voortplantingsorganen dragen verklevingen bijvoorbeeld bij aan subfertiliteit en kunnen ze het voor iemand moeilijker maken om zwanger te raken.
Verklevingen aan de darm kunnen leiden tot gastro-intestinale symptomen, zoals misselijkheid.
Mensen met endometriose kunnen verklevingen ontwikkelen door de ziekte en door de operaties die worden gebruikt om de diagnose te stellen en te behandelen.
Fase IV
Stadium IV is het meest ernstige stadium van endometriose, meestal meer dan 40 punten. In dit stadium is een groot aantal cysten en ernstige verklevingen aanwezig.
Hoewel sommige soorten cysten vanzelf verdwijnen, moeten de cysten die ontstaan als gevolg van endometriose meestal operatief worden verwijderd. Endometriomen kunnen behoorlijk groot worden; zelfs zo groot als een grapefruit.
In dit stadium kunnen ook kleine cysten op de achterwand van de baarmoeder en het rectum worden aangetroffen. Mensen met endometriose in deze gebieden kunnen pijnlijke stoelgang, buikpijn, obstipatie, misselijkheid en braken ervaren.
Als endometriale laesies, cysten of littekenweefsel een of beide eileiders blokkeren, kan een persoon met endometriose onvruchtbaarheid ervaren. Soms is het moeilijk om zwanger te worden het enige symptoom van endometriose dat iemand heeft.
Het behandelen van ernstige endometriose is moeilijk. Zelfs als een chirurg de diagnose stelt, is het mogelijk dat hij / zij niet bekend is met of ervaring heeft met het gebruik van de chirurgische technieken voor het verwijderen van de laesies.
Hoewel er niet-chirurgische manieren zijn om endometriose te behandelen (inclusief hormonale anticonceptie en andere medicijnen), is de "gouden standaard" -behandeling een zeer gespecialiseerde procedure die excisiechirurgie wordt genoemd.
Om endometriose te behandelen, moet iemand mogelijk meer dan één vorm van behandeling gebruiken. Soms zijn meerdere operaties nodig om de ziekte te behandelen en pijn onder controle te houden.
Als u de diagnose endometriose heeft, kan het nuttig zijn om doorverwezen te worden naar een endometriosespecialist om uw behandelingsopties te bespreken.
Heel goed / Alex Dos Diaz
Zin krijgen in enscenering
Mensen denken vaak dat de stadia van endometriose op dezelfde manier worden bepaald als kankerstadia, maar endometriose verspreidt of groeit niet op dezelfde manier als kankercellen.
Kanker begint in een deel van het lichaam en verspreidt zich naar verre organen. Naarmate kanker vordert, voelt een persoon zich gewoonlijk zieker, kan hij meer pijn hebben en heeft hij meer complicaties die verband houden met de ziekte.
Aan de andere kant kan endometriose zelfs in de vroege stadia wijdverspreid zijn, en het ziektestadium correleert niet noodzakelijkerwijs met iemands symptomen, pijnniveaus of complicaties zoals spijsverteringsproblemen en vruchtbaarheidsproblemen.
Het stadium van endometriose geeft ook niet weer hoe ernstig de symptomen van een persoon zijn, hoeveel pijn ze hebben of de mate waarin hun kwaliteit van leven is aangetast.
In tegenstelling tot andere ziekten die kunnen worden geënsceneerd, zal endometriose niet noodzakelijkerwijs op een voorspelbare manier door de stadia gaan.
Onderzoek heeft aangetoond dat endometriose zonder behandeling (vooral als de diagnose tijdens de adolescentie wordt gesteld) kan verbeteren, verergeren of hetzelfde kan blijven.
Er is momenteel geen methode om te voorspellen welke uitkomst een persoon met de ziekte zal hebben.
Onderzoekers weten ook niet zeker waarom sommige mensen een ernstige ziekte hebben en anderen niet, of waarom de stadia van endometriose niet altijd overeenkomen met de ernst van de symptomen, pijn en complicaties die een persoon met de ziekte ervaart.
Deze stadia maken het beheer nog ingewikkelder en bieden niet veel richtlijnen voor de behandeling van endometriose aan medische professionals.
Endometriose moet van geval tot geval worden geëvalueerd en elke patiënt heeft een individuele benadering nodig om de ziekte te behandelen en de symptomen te beheersen.
Een woord van Verywell
Er is geen remedie voor endometriose en het kan een uitdaging zijn om een diagnose te stellen. Zodra de ziekte nauwkeurig is gediagnosticeerd en geënsceneerd, kunnen mensen met endometriose de meest effectieve strategieën bespreken voor het beheersen en behandelen van hun symptomen.
Mensen moeten mogelijk meer dan één soort behandeling gebruiken om pijn onder controle te houden en andere symptomen die verband houden met endometriose op te lossen. Gespecialiseerde chirurgie wordt aanbevolen voor ernstige endometriose. In sommige gevallen hebben mensen mogelijk meer dan één operatie nodig om de ziekte en de complicaties die het kan veroorzaken te behandelen.
Mensen met endometriose die pijn, spijsverteringsproblemen, onvruchtbaarheid en andere symptomen hebben, kunnen ook niet-chirurgische behandelingsstrategieën proberen, waaronder medicijnen en hormoontherapie.
.jpg)
.jpg)
