Tatoeages en auto-immuunziekten

Als u een chronische of auto-immuunziekte heeft, zoals een inflammatoire darmaandoening (IBD, de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa), lupus, multiple sclerose, artritis of psoriasis, vraagt ​​u zich misschien af ​​of het verstandig is om een ​​tatoeage te laten zetten. Of het al dan niet veilig is om een ​​tatoeage te krijgen, is een discussie die u het beste kunt voeren met een zorgverlener. Er zijn verschillende ideeën om te overwegen, ook als de ziekte of aandoening goed onder controle is en als er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van een complicatie (zoals een infectie). In alle gevallen mag het tatoeëren alleen worden uitgevoerd door een erkende, ervaren professional op een gerenommeerde locatie die steriele apparatuur gebruikt.

Wanneer tatoeages verder gaan dan kunst

Tatoeages kunnen een betekenis hebben voor sommigen die ze ontvangen als een uitdrukking van hun waarden en overtuigingen. Tatoeages zijn een oude praktijk en ze zijn opgenomen in culturele en religieuze praktijken over de hele wereld.

Mensen die leven met een chronische ziekte die mogelijk een tatoeage krijgen als onderdeel van hun cultuur, willen mogelijk zorgverleners raadplegen om mogelijke risico's te beoordelen en te minimaliseren. In het geval dat een tatoeage deel uitmaakt van een traditie, is het belangrijk voor zorgverleners en tattoo-artiesten om te respecteren dat body art belangrijk is voor de identiteit van een persoon.

Er is een theorie dat kortstondige blootstelling aan stress, zoals het krijgen van een tatoeage, gunstig kan zijn voor het immuunsysteem. De auteurs van een studie maakten een vergelijking tussen de immuunrespons van het krijgen van een tatoeage en de gunstige stress die ontstaat door regelmatige lichaamsbeweging. Ze wijzen er echter op dat tatoeage niet dezelfde gunstige invloed heeft als vaccins of lichaamsbeweging en dat mensen met tatoeages nog steeds op de juiste manier voor hun gezondheid moeten zorgen. Wat de reden ook is om een ​​tatoeage te krijgen, het is belangrijk om te overwegen en voorbereid op de mogelijke risico's.

Algemene Overwegingen

Tatoeages zijn niet zonder risico, zelfs voor mensen die niet leven met een auto-immuunziekte of chronische ziekte. Mensen die met chronische aandoeningen of auto-immuunziekten leven, maken vaak cycli door met hun gezondheid. Er zijn momenten waarop de aandoening goed wordt beheerd en andere wanneer deze minder onder controle is. Als er een ziekteproces is dat niet onder controle is, is dit waarschijnlijk niet het beste moment om lichaamskunst te overwegen.

Afhankelijk van een aantal factoren, waaronder het type aandoening (en), de benodigde medicijnen en iemands algemene gezondheid, kunnen er verhoogde risico's zijn bij het krijgen van een tatoeage. Het is misschien beter om te wachten tot de toestand stabieler is voordat u een tattoo-sessie plant.

Er is ten minste één casusrapport, gepubliceerd in hetCase Reports van British Medical Journal, van een vrouw die spierontsteking kreeg nadat ze een tatoeage op haar dij had gehad. Het was haar tweede tatoeage, de eerste werd enkele jaren eerder zonder incidenten voltooid. Ze was een ontvanger van een longtransplantatie en leeft met cystische fibrose. Ze kreeg ook immuunonderdrukkende medicijnen na de transplantatie en om haar chronische ziekte te behandelen. De vrouw, die in Schotland woont, werd doorverwezen naar een reumatoloog met spierpijn en zwelling van 10 maanden die begon ongeveer een week na het ontvangen van de tatoeage. Aanbieders brachten de tatoeage aanvankelijk niet in verband met de pijn, maar maakten later de associatie omdat de problemen begonnen ongeveer een week nadat de tatoeage was voltooid en er geen andere redenen voor de pijn waren (zoals trauma). De auteurs van het casusrapport zijn niet in staat om de exacte oorzaak van de pijn definitief aan te wijzen, maar veronderstellen dat het verband kan houden met een bacterie die in de spier wordt geïntroduceerd, of als een reactie op de inkt. Behandeling met fysiotherapie hielp bij het oplossen van de pijn en ontsteking.

Hygiënische praktijken en het risico op infectie of ziekte

Het proces van tatoeëren brengt schade aan de huid met zich mee, waardoor deze kan worden geïnfecteerd. Infectie is een van de meest voorkomende risico's van tatoeages, vooral die thuis of in faciliteiten zonder vergunning. Mensen die leven met een auto-immuunziekte en al een gecompromitteerd immuunsysteem hebben, of van wie het immuunsysteem wordt onderdrukt door medicatie, lopen mogelijk een verhoogd risico op infecties.

Het lichaam kan zich minder goed verdedigen tegen bacteriën als er sprake is van een actieve ontsteking of een verminderde immuunrespons. Mensen die met auto-immuunziekten leven, zullen willen vragen naar de instructies voor nazorg van de tatoeëerder en deze nauwgezet opvolgen en een zorgverlener (zoals een dermatoloog) raadplegen bij het eerste teken van infectie.

Zelfs als een tatoeage wordt uitgevoerd in een gerenommeerde instelling, kunnen bacteriën die op het lichaam leven tijdens het proces onder de huid komen. Tijdens de genezing kan het getatoeëerde gebied jeuken en krabben kan ertoe leiden dat bacteriën onder de huid komen en een infectie veroorzaken. Apparatuur, inkt of naalden die niet steriel worden gehouden of worden hergebruikt, kunnen besmet raken en leiden tot infectie met bacteriën zoalsStaphylococcus aureus​Er zijn ook gevallen van schimmelinfectie gemeld, maar deze lijken zeldzaam te zijn.

Een ander risico van het krijgen van tatoeages in een niet-steriele omgeving of met gebruikte apparatuur is het oplopen van een door bloed overgedragen ziekte, zoals hepatitis. In de Verenigde Staten is hepatitis C de belangrijkste oorzaak van leverkanker. Er zijn geen uitbraken van hepatitis C gemeld bij professionele tattooshops waar steriele apparatuur wordt gebruikt. Voor tatoeages die in een niet-professionele setting worden gegeven (bijvoorbeeld thuis of in de gevangenis), neemt het risico aanzienlijk toe.Volgens The Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zijn er geen gedocumenteerde gevallen van HIV-overdracht via tatoeage. Er is echter een theoretisch risico als er tijdens het proces geen gebruik wordt gemaakt van sanitaire voorzieningen.

Huid condities

Een veel voorkomende zorg bij het krijgen van een tatoeage is het ontwikkelen van een huidaandoening of het verergeren van een bestaande huidaandoening.

Allergische contactdermatitis. Een retrospectieve analyse toonde aan dat allergische contactdermatitis na het hebben van een tatoeage zeldzaam was (met een percentage van minder dan 0,08%). Meer dan de helft van degenen die een reactie hadden, had in het verleden een soort allergische reactie Allergische contactdermatitis komt vaker voor bij bepaalde kleuren die voor tatoeages worden gebruikt, zoals rood, en presenteert zich meestal als verhoogde gebieden in de tatoeage.

Keloïden. Keloïden zijn een soort litteken dat groeit als de huid kapot gaat (zoals het krijgen van een tatoeage). De huid herstelt zichzelf agressief en het resultaat is de vorming van een groot litteken. Mensen die in het verleden keloïden hebben gehad, lopen mogelijk het risico om er een te ontwikkelen nadat ze een tatoeage hebben gekregen. Het verwijderen van tatoeages wordt ook geassocieerd met de vorming van keloïden.

Granulomen en sarcoïdose. Een manier waarop het lichaam zichzelf probeert te beschermen tegen een waargenomen irriterend middel, is door er een granuloom omheen te vormen. Een granuloom op de huid kan eruitzien als een klomp weefsel. Er wordt gedacht dat de granulomen zich vormen rond de inkt die in tatoeages wordt gebruikt. Ze kunnen jaren na het plaatsen van een tatoeage verschijnen. Sarcoïdose is een zeldzame aandoening waarbij veel granulomen groeien. Bij sommige mensen is sarcoïdose gediagnosticeerd nadat zich granulomen rond hun tatoeages hebben gevormd, en het wordt over het algemeen aanbevolen dat mensen die al de diagnose sarcoïdose hebben, geen tatoeages krijgen.

Erythema nodosum en pyoderma gangrenosum. Deze twee huidaandoeningen zijn buitengewoon zeldzaam bij tatoeages. Wanneer ze zich voordoen, veroorzaken ze laesies en worden ze vaak geassocieerd met IBD of andere chronische aandoeningen. Vooral Pyoderma gangrenosum kan diepe zweren veroorzaken die moeilijk te behandelen zijn. Erythema nodosum heeft de neiging om te komen en gaan, en wordt erger wanneer de onderliggende auto-immuunziekte oplaait. Omdat beide aandoeningen soms het gevolg zijn van een trauma, zoals een naaldprik, aan de huid, kan het door zorgverleners worden aanbevolen dat mensen die er vatbaar voor zijn, geen tatoeages krijgen.

Psoriasis. Psoriasis is een chronische huidaandoening die uitslag veroorzaakt die rood lijkt met witte schilfers. Sommige zorgverleners kunnen mensen die met psoriasis leven, aanraden om geen tatoeages te krijgen. Dit komt omdat men denkt dat het trauma aan de huid veroorzaakt door een tatoeage psoriatische laesies kan veroorzaken in dat gebied. In sommige gevallen kunnen tatoeëerders aarzelen om te werken aan cliënten met actieve psoriasis, vooral in een getroffen gebied. van het lichaam. Mensen met psoriasis zullen hun zorgteam willen raadplegen en hun individuele risico overwegen voordat ze een tatoeage krijgen.

Tatoeages en MRI's

Er zijn enkele verhalen over mensen die een branderig gevoel of zwelling ervaren op de plaats van een tatoeage tijdens het ondergaan van magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Sommige tatoeages kunnen ook de kwaliteit van een MRI-afbeelding beïnvloeden. Voor degenen die MRI's ondergaan als een regelmatig onderdeel van het beheer van hun aandoening, is het de moeite waard om dit mogelijke nadelige effect in gedachten te houden. Het is niet gebruikelijk dat deze problemen optreden. Het kan echter zinvol zijn om geen tatoeage te krijgen op een lichaamsdeel dat regelmatig moet worden gecontroleerd met een MRI. Een MRI mag niet worden vermeden of uitgesteld vanwege de kans op een reactie: het komt niet vaak voor en het is meestal belangrijker dat de MRI wordt uitgevoerd. Bovendien moeten patiënten radiologiepersoneel altijd vóór een MRI op de hoogte stellen van tatoeages.

Waarom inktkleur belangrijk kan zijn

De exacte omvang van de bijwerkingen op tatoeages is in de Verenigde Staten niet goed bekend. De kleur van de inkt kan verband houden met het risico op ontsteking, allergische reacties en overgevoeligheid vanwege bepaalde ingrediënten, waaronder chroom in groene inkt, cadmium in gele inkt, kwikzout in rode inkt en kobalt in blauwe inkt. In een onderzoek onder mensen met tatoeages die willekeurig werden geselecteerd in Central Park in New York City, had 10% een bijwerking op een tatoeage. Voor 42% van degenen die de reactie beschreven als gerelateerd aan de kleuren die in de tatoeage werden gebruikt, was rood de boosdoener. Terwijl 90% van de ondervraagden zwarte inkt in hun tatoeages had, meldde slechts 25% een reactie. De auteurs van de studie concluderen dat dergelijke reacties op tatoeages vaak voorkomen.

Het testen van de inkt met een patch-test op de huid kan al dan niet nuttig zijn. Mensen die een reactie hadden op een tatoeage die later een patchtest met rode inkt kregen, vertoonden niet dezelfde reactie. Men denkt dat het proces van het ontvangen van de inkt tijdens het tatoeageproces anders genoeg is dan bij een patchtest dat ze dat wel zijn. niet gelijkwaardig. Gerenommeerde tattoo-artiesten zullen echter helpen bij het voltooien van patchtests wanneer klanten zich zorgen maken over een allergische reactie.

Het belang van nazorg

Het is vermeldenswaard dat tatoeëerders enkele richtlijnen moeten geven over huidverzorging nadat ze een tatoeage hebben gekregen. Volgens een onderzoek onder gelicentieerde tatoeëerders in New York City kreeg 56% training over tatoeage-gerelateerde huidaandoeningen, maar 92% werd door hun klanten geraadpleegd over huidproblemen. De meeste tattoo-artiesten zijn geïnteresseerd in meer informatie over huidaandoeningen die verband houden met tatoeages Aangezien echter slechts ongeveer de helft van de rapportage wordt getraind, is het belangrijk op te merken dat bijwerkingen mogelijk moeten worden beoordeeld door een dermatoloog.

Enkele tips om voor en na het zetten van een tatoeage in gedachten te houden:

• Zoek een gerenommeerde, erkende tattoo-artiest en stel vragen over tatoeages en auto-immuunziekten.
• De huid in het te tatoeëren gebied moet worden gedesinfecteerd voordat u begint.
• Tatoeëerders moeten tijdens het werk handschoenen dragen.
• De gebruikte apparatuur moet afkomstig zijn uit verzegelde verpakkingen om te garanderen dat ze steriel zijn en slechts één keer worden gebruikt.
• Niet-wegwerpbare apparatuur moet worden gereinigd met een machine die ze met warmte steriliseert (een autoclaaf).
• Nadat de tatoeage is voltooid, houdt u het gebied schoon met water en zeep, stelt u het niet bloot aan de zon, gebruikt u een vochtinbrengende crème en gaat u niet zwemmen.
• Krab of pluk niet aan korsten die zich op de tatoeage vormen.
• Het kan een paar weken duren voordat een tatoeage is genezen en daarom is het belangrijk om gedurende die tijd door te gaan met eventuele nazorginstructies.

Een woord van Verywell

Hoewel de lijst met mogelijke complicaties bij het tatoeëren lang kan lijken, is de beste manier om deze risico's te minimaliseren, het zoeken naar een professionele, erkende tattoo-studio die hygiënische praktijken toepast. Mensen die met een chronische ziekte leven, moeten mogelijk speciale voorzorgsmaatregelen nemen wanneer ze een tatoeage krijgen. Het is altijd een goed idee om een ​​zorgverlener te raadplegen en het eigen individuele risico te begrijpen.

Er kunnen momenten zijn, zoals tijdens een opflakkering of bij het herstellen van een operatie, dat het het beste is om tatoeages uit te stellen totdat de chronische ziekte beter onder controle is. Voor sommige mensen is het misschien beter om te besluiten helemaal geen tatoeages te laten zetten als is vastgesteld dat de risico's op een ernstige complicatie te hoog zijn. Toch krijgen veel mensen met een auto-immuunziekte tatoeages en ondervinden ze geen ernstige of langdurige effecten. Het raadplegen van een specialist, zoals een dermatoloog, en een deskundige tattoo-artiest, kan helpen bij het beslissen wanneer en waar je een tatoeage kunt krijgen.